กรรมอะไรทำให้อาภัพเรื่องเพื่อนและความรัก

เพราะอะไร จะแก้ไขอย่างไรดี

 

เพื่อนดีแม้มีหนึ่งถึงจะน้อยดีกว่าร้อยเพื่อนคิดริษยา ตอนนี้คุณก็มีเพื่อนทั้งเว็ปนี้แล้วนี่ครับ ส่วนเรื่องความรัก เขาอาจจะไม่ให้เรามาแต่เราสามารถให้คนอื่นได้นี่ กรรมในอดีตอย่าไปใส่ใจมากมายนัก ให้สนใจแต่เพียงว่าปัจจุบันนี้เราจะต้องทำกรรมดีอะไรเพื่อที่มีแรงผลักดันส่งผลให้เกิดแต่สิ่งดี ๆ ในปัจจุบัน และ อนาคตดีกว่าครับ ทำชีวิตให้ถูกทาง เมื่อถูกทางแล้วอะไร ๆ ก็จะถูกตามไปเองครับสวัสดี

 

ไม่จริง...
เกิดมาก็มีพ่อแม่พี่น้องรักแล้ว
ไปโรงเรียนอนุบาลหรือประถมก็มีเพื่อน มีคนที่รักเราแล้ว
แต่พอแตกเนื้อหนุ่ม ทำเป็นสำออยว่าขาดเพื่อนและหญิง...นั่นต้องดูตัวเองก่อนเพื่อนว่า ทำตัวยังไง...
...ถ้าวิธีทำตัว วิธีคิดผิดจากสามัญชนแล้ว นั่นคือกรรมปัจจุบัน เมื่อรู้แล้วก็ใช้สติปรับปรุงพฤติกรรมตนเอง เดี๋ยวก็มีเพื่อน มีคนรัก....หลักสำคัญคือความเมตตาและการให้...เคยให้อะไรๆต่อคนและสัตว์ไหมล่ะ

 

คุณมีเพื่อนแล้วนะในเวปนี้ไงมันอยู่ที่วิธีการคิดอยู่กับปัจจุบันทำแต่กรรมดีทุกวันแล้วอนาคตคงสดใสเองปรารถนาสิ่งใดก็จะได้ถ้าไม่ได้ชาติหน้าก็ได้ทำกรรมดีต่อไปเถอะค่ะแค่ทำดีเราก็สุขแล้วนะถ้าเผลอทำไม่ดีเราก็ทุกข์ไม่ต้องรอกรรมใดส่งผลเลยณ.เดียวนั้นสวรรค์ในอกนรกในใจจริงๆ

 

เรื่องเพื่อนพ้องนี่น่าจะเกิดจาก...
นี่เราคุยเรื่องกรรมในอดีตนะครับ

ท่านว่า ถ้าทำบุญแล้วชวนคนอื่นทำด้วย จะมีบริวาร
โดยนัยแล้วบริวารก็คือพวกพ้องนั่นแหละครับ
ดังนั้นอาจจะเป็นไปได้ว่า ในอดีตชาติ มักไม่ชวนใครทำบุญ
จิตไม่ผูกพันกัน ก็เลยไม่ตามๆกันมา

ส่วนในชาติปัจจุบัน ก็ต้องถามตัวเองว่ามีสังคหวัตถุ๔ มั้ย
มีพรหมวิหาร๔ มั้ย
มีบุคลิคน่าคบหามั้ย
มีมนุษยสัมพันธ์ดีมั้ย
เสียสละมั้ย
ชอบให้มากกว่ารับหรือเปล่า

 

ชอบคำแนะนำของคุณ AYACOOSHA มากเลยครับ รู้สึกอบอุ่นมากๆครับ

 

เพราะในอดีตชาติคุณเป็นคนตระหนี่ถี่เหนียว ไม่ทำบุญทำทาน

แก้ไขโดย ทำบุญด้วยฮานามิ แล้วตั้งจิตอธิษฐานขอให้มีเพื่อนเยอะๆ ถ้าเจอใครแล้วอยากเป็นเพื่อนกับเค้า ก็ให้ฮานามิกับเค้า 1 ห่อ ถ้าเค้าถามว่าให้ทำไมก็ตอบเค้าว่า ฮานามิข้าวเกรียบรวยเพื่อน :VO:VO:VO

 

ไม่ค่อยมีเพื่อนเหมือนกัน (ถ้ามีก็จะทรยศเราให้เจ็บปวดอย่างที่สุด)
เข้ากับใครไม่ค่อยได้ พูดไม่เก่ง แถมโดนเอาเปรียบอีก ตั้งแต่เด็กมา
ก็เลยเอาพระเป็นเพื่อน ก็โอเคนะคะ อยู่คนเดียวดีกว่าถูกทรยศ
อยากให้คุณ จขกท ใจเย็นๆนะคะ บางทีเวรกรรมบางอย่างก็ผลักดัน
เราให้ไปสู่สิ่งที่ดีกว่าได้ค่ะ

 

เรารักเขามาก เราช่วยเขามาก เขาก็รักเรามาก
เราช่วยเขาน้อย เขาก็รักเราน้อย
เราหาโอกาศ ช่วยเขาไม่ได้ เขาไม่รักเราหรอก
ตนเป็นที่พึ่งของตนแล้ว จะไปพึ่งใครอีกเล่า...
จะหมายไปพึ่งคนอื่น ไม่ได้หรอกโยม..
....หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม

 

อาจตอบไม่ตรงคำถาม ...
แต่มันเกี่ยวเนื่องๆกัน...

ไปไหน ไปลา มาไหว้ พบผู้หลักผู้ใหญ่ อ่อนน้อมถ่อมตน ปากหวาน ตัวอ่อน มือเป็นหงอน นอบน้อมกตัญญู เชิดชูระเบียบ จงเพียบด้วยวินัย จงตั้งใจศึกษา นำมาพ้นทุกข์ เป็นสุขอนันต์..

 

เมื่อก่อนเคยเจอแบบ จขกท. ก็แค่อยากบอกว่า ใช้หลักตนเป็นที่พึ่งแห่งตน และคิดดี พูดดี ทำดี บางทีคนที่หวังดี เราอาจยังมองไม่เห็นลองมองไปรอบๆตัวดูนะ

 

เรื่องความรักไม่รู้คุณเป็นแบบผมรึเปล่านะ มีผู้หญิงเข้ามาหาผม ผมนับจำนวนไมไ่ด้หรอก แต่ผมกลับปฎิเสธเทอไปทุกคน ตั้งแต่ประถม มัธยม ยันมหาลัย กลายเป็นว่าปัจจุบันไม่มีใคร ดีแล้วครับที่เข้ามาหาที่พึ่งทางใจที่เว๊ปนี้คุณมาถูกทางแล้วครับ

 

หลักการให้ทราบโดยประมาณว่า อะไรที่นำมาซึ่งความทุกข์ ไม่ชอบใจ ไม่น่าปรารถนานั้น "มีเหตุ"ส่วนหนึ่งมาจาก อกุศลกรรมที่ตนทำไว้ในอดีต คือการล่วงศีลหรืออกุศลกรรมบถข้อใดข้อหนึ่งหรือหลายข้อ ..จึงแม้อยู่ในประชุมชนที่มีคนมาก..เขาก็ทอดธุระไม่ใส่ใจที่จะนับท่านเป็นมิตร..เหมือนว่าท่านนั้นปรากฏตนนที่นั้นราวกับเป็นอากาศธาตุที่ใครๆมองไม่เห็นเลย..(กระไรจะเบาบางขนาดนั้น!)

ส่วนหนึ่งมาจากอำนาจกิเลสตนเอง คือตัณหามานะและทิฏฐิที่สั่งสมมาเป็นอัธยาศัยที่มั่นคงหนักแน่นจนถึงปัจจุบัน เช่นเห็นว่าเขาเหล่านั้นไม่น่านิยม ไม่น่าคบ เห็นแต่สิ่งเลวร้ายของเขาฯลฯ นี่เรียกว่ามองโลกในแง่ร้าย ..เลยไม่คบใคร และใครๆก็ไม่คบเราเพราะเรามิได้แสดงท่าทีที่มีไมตรีต่อเขาในเบื้องแรก ดูราวกับท่อนไม้ที่มาปรากฏตนในที่นั้นๆ เท่านั้น..(กระไรจะแข็งโป๊กขนาดนั้น!)

หรือตนเป็นคนตระหนี่เหลือเกิน เลยไม่อาจให้อะไรๆแก่ใครได้ในบางครั้ง ฯลฯ เขาก็ไม่อยากคบคนเช่นนี้เหมือนกัน..

หรือเพราะเลือกมากว่าจะคบเฉพาะคนที่ บลา..บลา..บลา..(สเป็คที่ตนตั้งไว้ในใจเช่นเขาต้องรวยหรือมีชื่อ ไอ้พวกจนไม่ต้องมาให้เห็นเลย...ฯลฯ) นี้ก็ด้วยอำนาจกิเลสคือ"มานะ"ของตน ครั้นพวกสเป็คเหล่านั้นตั้งสเป็คอื่นที่ไม่มีรวมเราอยู่ในนั้นเลย ผลคือตนเองย่อมเคว้งอยู่ในห้วงอวกาศแห่งการไร้น้ำหนักคือไม่มีเพื่อน...!(น่าจะเบาดีออกนะ!)

หรือปรากฏว่าตนมี"ทิฏฐิ"ว่า ถ้าเป็นชาวกินเนื้อแล้ว เขาเหล่านั้นหาความบริสุทธิ์ไม่ได้ เราจะไม่คบเขาแน่..ไอ้คนใจร้าย ใจอำมหิต and so on...etc.ดังนี้ ท่านก็ย่อมยืนยงคู่กับทิฏฐิบริสุทธิ์นั้นด้วยความเดียวดายดังนอแรดฉะนั้น....(แต่นอแรดเป็นของหายากมากในปัจจุบัน น่าจะภูมิใจในสภาพอันหายากในโลกเช่นนี้..!)

เป็นอันว่าต้องตรวจสอบตนเองดูว่า ตนควรจะแก้ไขตนเองตรงใหนบ้างเพื่อให้เกิดความดึงดูดต่อการมีเพื่อน..เพราะท่าน เราหรือใครๆในโลกไม่อาจเปลี่ยนแปลง แก้ไข ใครอื่นนอกตัวได้เลย จึงพึงเพ่งลงเฉพาะในตนเท่านั้น ...

มาตรแม้นว่า เราเป็นคนดีแท้จริงคือมีศีลอันตนประพฤติเป็นไปอยู่ตลอดเวลา แต่คนเหล่านั้นเขานิยมการล่วงศีลอยู่เป็นนิจย์ก็เป็นเรื่อง"ปรกติธรรมดา"ที่เขาและท่านย่อมไม่อาจคบกันได้ เพราะมี"ธาตุ"ต่างกันหรือไม่เสมอกัน เหมือนฟ้ากับเหวย่อมไม่อยู่ในที่เดียวกันได้...

ในกรณีนี้ ท่านก็พึงปลาบปลื้มยังโสมนัสให้แล่นไปดุจรถเบ็นซ์ที่ขับเคลื่อนด้วยกำลัง๑๖๐๐แรงม้าว่า แม้ศีลอันดีงามของเราย่อมปกป้องเราให้แยกห่างจากพาลชนเหล่านั้น นับว่าเป็นมงคลอย่างยิ่งแื้ท้..ท่านย่อมไม่ถึงความฉิบหายเพราะคบคนพาลเลย และหันมาคบตนเอง ให้มาก ดีใจที่คบตน เพราะไม่มีอะไรดีกว่านี้ ...

อย่าลืมว่า แม้พระพุทธองค์ก็ยังทรงตรัสสอนไว้ว่า "จงมีตนเป็นที่พึ่งของตนเถิด อย่ามีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่งเลย"..ซึ่งเป็นเรื่องจริงแท้ไม่แปรผัน ถ้าท่านจะหาเพื่อน จงหาเพื่อนที่เป็น"กัลยาณมิตร"คือผู้ที่สามารถชี้ทางธรรมอันสามารถนำท่านออกจากทุกข์ได้จริง ส่วนเพื่อนกิน เพื่อนเที่ยวหรือเพื่อchat นั้นมีแล้วก็พากันกันส่งเสริมกิเลส ทำอกุศลกรรมไปโดยไม่รู้ตัว ก็มาก.. . มากที (บางที) การอยู่ตามลำพังทำบาปได้น้อยกว่ามีเพื่อนอีก...ลองคิดดูว่า เวลามีเพื่อนแล้ว ส่วนมากพากันทำอะไร ถ้าไม่ใช่การพูดเพ้อเจ้อ...แล้วก็ตามมาด้ยการทะเลาะทุ่มเถียงด้วยคำหยาบ จากนั้นก็โกหกกันและส่อเสียดยุยง..แล้วจะไปใหนต่อดี..ถ้าไม่ใช่อบาย...

ลองพิจารณาดูครับ..

 

กรรมในอดีตก็คือไม่สงเคราะห์ญาติมิตร
ส่วนกรรมในปัจจุบันคือขาดสังคหวัตถุ 4 ซึ่งเป้นธรรมสำหรับผูกไมตรีให้ยั่งยืนได้แก่
ทาน คือแบ่งปันเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่คนรอบข้างและสมณะชีพราหมณ์
ปิยวาจา พูดวาจาไพเราะ น่าฟัง มีประโยชน์ ไม่นินทา ไม่ตำหนิใคร ที่สำคัญพูดด้วยความปรารถนาดีอย่างจริงใจ
อัตถจริยา คือทำตัวให้เป็นประโยชน์ เป็นมิตรแท้ในยามเพื่อนฝูงเดือดร้อน
สมานัตตา คือทำตัวให้สมำ่เสมอ ทำดีทั้งต่อหน้าและลับหลัง ไม่ตีสองหน้า ซึ่งจะทำให้เพื่อนฝูงจะไว้วางใจ
จะเห็นว่าเพื่อนในทางธรรมคือคนที่เราพร้อมจะช่วยไม่ใช่คนที่เราจะคอยพึ่ง

 

มีเพื่อนน้อยแต่ทุกคนรักใคร่
ไม่มีแฟน แต่มีพ่อแม่คอยห่วงใย
แค่นี้ พอหรือเปล่าล่ะครับ

 

กรรมอ่ะไรทำให้อาภัพในทุกๆเรื่อง จะบ้าตาย

 

กรรม 1. ขี้เหนียว
2. เห็นแก่ตัว
3. ขี้อิจฉา
เลยทำให้อาภัพเรื่องเพื่อนและความรัก

 

กรรม มาจาก ชอบสาปแช่งผู้อื่น เมื้อใครเห็นหน้าก้อไม่ชอบที่หน้า

 

ผมเป็นเหมือนเจ้าของกระทู้เลยครับ ไม่ค่อยมีใครสนใจ ถูกทรยศหักหลังอย่างรุนแรง พอขอย้ำ อย่างรุนแรง แล้วพอมาขอคำแนะนำจากคนอื่นก้จะได้คำตอบแบบเดียวกันนี้แหละครับ ไม่ทำดีกับคนอื่นๆบ้างล่ะ ขี้เหนียวบ้างล่ะ เยอะแยะมากมาย แต่พอมาสำรวจดูตัวเองไม่เห็นจะจริงเหมือนที่เขาว่าเลย จึงคิดว่าอาจเป็นกรรมเก่าล้วนๆ แล้วคิดในแง่ดีคือเราคงเกิดมาเพื่อปฏิบัติธรรมให้มากขึ้น สิ่งเหล่านั้นไม่มีก้ดีจะได้เร่งปฏิบัติเพิ่มขึ้น เมื่อก่อนเครียดตอนนี้ก็อยู่ได้ เฉยๆเพราะปฏิบัติธรรม ยิ่งตอนนี้ยิ่งเงียบ ยิ่งไม่มีใคร ยิ่งดี ยิ่งไม่วุ่นวายปวดหัว ตอนนี้ก็พอทำใจได้ก็ดีขึ้นทุกด้านแหละครับ

 

อยากมีเื่พื่อนเยอะ ๆ ไม่ยาก ขึ้นอยู่กับอุปนิสัยใจคอของเรา ว่าเราเป็นคนใจคอกว้างขวางขนาดไหน เรื่มต้นที่เพื่อนบ้านของเราก่อน ยิ้มแย้มแจ่มใส มีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดี ซื้อของไปฝากเพื่อนบ้านหลาย ๆ หลัง เพื่อนบ้านก็ต้องชอบคุณ พบใครก็ยกมือไหว้ทักทายผู้ใหญ่ พยายามรู้ข่าวของเพื่อนบ้านว่าใครมีงานอะไร ก็ไปช่วยงาน ซื้อของขวัญไปมอบ ตามกาลเทศะ ปีใหม่ ตรุษจีน

จัดงานเลี้ยงวันเกิด วันปีใหม่ ทำบุญเลี้ยงพระที่บ้าน เชิญเพื่อนบ้านมาช่วยกันทำบุญเลี้ยงพระ ทานอาหารบุพเฟ่ต์ โต๊ะจีน ร่วมกันสังสรรค์ที่บ้านของคุณ ไม่รับเงินช่วยของใคร วันเด็ก ก็ซื้อขนมเลี้ยงเด็ก

รับรอง คุณจะเป็นที่กล่าวขวัญของคนในหมู่บ้าน ชุมชน มีเพื่อนฝูงมากมาย

ขึ้นอยู่กับอุปนิสัยใจคอของคุณ คุณชอบอยู่เงียบ ๆ ไม่สุงสิงกับใคร แล้วใครจะมาคบกับเรา

เรื่องความรัก สมัยนี้ ผู้หญิงแสวงหาความร่ำรวยกันทั้งนั้น ถ้ามีเงิน ก็มีความรัก ไม่มีเงิน ผู้หญิงก็ไม่สนใจเรา เป็นเรื่องสัจจธรรม ผู้หญิงสมัยนี้ส่วนมากแล้ว ก็มองผู้ชายที่ รถยนต์ บ้านหลังใหญ่ การแต่งตัว การเทคแคร์ พาไปเที่ยวทานอาหารราคาแพง ๆ

ไม่มีเงิน ก็ไม่มีใครมาคบกับเราหรือสนใจเรา ลองถูกรางวัลที่ 1 เดี๋ยวก็ต้องมี เพื่อนฝูง ผู้หญิง มาหาเรา สมัยนี้ ขาดเงินขาดรัก เงินจางนางจร

อย่าไปคิดมาก ก็เพราะว่าเป็นเช่นนี้เอง ยังไม่ถึงเวลา เมื่อถึงเวลาเดี๋ยวก็จะมีมาเอง