โอวาทธรรม หลวงปู่มั่น

โอวาทธรรม ของหลวงปู่มั่น บันทึกโดยหลวงปู่หลุย จนฺทสาดร พ.ศ.๒๔๘๓ ณ วัดป่าโนนนิเวศ จ. อุดรธานี

* ในโลกนี้เป็นธาตุทั้งนั้น ให้รู้เท่าทันกับธาตุ อย่าหลงตามธาตุ
* ให้เป็นปัจจุบันธรรม อย่าส่งจิตออกนอก
* ธาตุ ๘๔,๐๐๐ ธาตุออกมาจากจิตหมด
* นิโรธเป็นของดับ เพราะรู้เท่าแล้ว จิตไม่เกิดยินดียินร้าย ดับไปเช่นนี้ ชื่อว่า นิโรธ
* แสดงฌานเป้นที่พักชั่วคราวแล้วเจริญจิตต่อๆไป
* ให้เอากาย วาจา ใจ นี้ยกขึ้นพิจรณา อย่าเพิ่ม อย่าเอาออก ให้เห็นเป็นปกติ
* มรรค ๘ นั้น สมาธิมรรคเป็นองค์ ๑ นอกนั้นเป็นปริยาย
* ให้รู้ธรรมะและอาการของธรรมถึงชั้นละเอียด แล้วจะรู้เองเห็นเอง
* ถ้าส่งจิตรู้เห็นนอกกายเป็นมิจฉาทิฏฐิ ให้รู้เห็นอยู่ในกายกับจิตนั้นเป็นสัมมาทิฏฐิ
* นักปฏิบัติใจต้องเด็ดเดียว กล้าหาญที่สุด จึงจะรู้ธรรมเห็นธรรม
* เกิดตาย เกิดแล้วตาย ชมแต่หนังของเก่า ไม่หันไปหาที่จะพ้นทุกข์
* ทำจิตให้เสมอ อย่าขึ้น อย่าลง อย่าไป อย่ามา ให้รู้เฉพาะปรกติของจิต
* แสดงฐานของธรรมะเป็นบ่อเกิดอริยสัจจ์ของจริง
* แสดงตนดูถูกท่านว่าท่านเป็นคนโกรธ เพราะผู้ฟังไม่เห็นตามความเป็นจริง เพราะยุ่งแต่จิตของตัวเท่านั้น
* เกิดความรู้อย่างวิเศษแล้ว ย่อมหาอานิสงส์ประมาณมิได้
* อตฺตาหิ….ฯลฯ เป็นของลึกลับเหลือที่สุด
* ให้รู้ธาตุเห็นธาตุ จิตจึงไม่ติดทางราคะ
* คนเราจะดี จะชั่ว ต้องเกิดวิบัติเสียก่อน
* ท่านแสดงไม่อ้างสวรรค์ นิพพาน ไม่ต้องทุคติ อ้างความเป็นไปทางปัจจุบันอย่างเดียว เพราะชั่วดีก็ปัจจุบันที่ยังเป็นชาติมนุษย์
* ความรู้ของพระพุทธเจ้าเป็นอนันตนัย มากมายยิ่งกว่า ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ เป้นอุบายที่จะทรมาณสัตว์ พ้นวิสัยของสาวกที่จะรู้ตาม เห็นตามได้ สาวกกำหนดรู้แต่เพียง ๘๔,๐๐๐ เท่านี้ก็เป็นอัศจรรย์
* ท่านกำชับว่าอย่าให้จิตเพ่งนอก ให้รู้ในตัวเห็นในตัว เมื่อรู้ในตัวเห็นในตัวแล้ว รู้ทั่วไปเพราะตัวเป็นเหตุ
* ให้แก้ปัจจุบัน เมื่อแก้ปัจจุบันได้แล้ว ภพ ๓ นั้นหลุดหมด ไม่ต้องส่งอดีต อนาคต ให้ลบอารมณ์ภายนอกให้หมด จึงจะเข้าอารมณ์ภายในได้ เพ่งนอกเป็นตัวสมุทัยเป็นทุกข์ และเป็นตัวมิจฉาทิฏฐิ เพ่งในเป็นตัวสัมมาทิฏฐิ
* เล่นนิมิตก็ดี ยินดรยินร้ายก็ดี เรียกว่า คุ้มเงาตน เชื่อนิมิตเป็นบ้า


ที่มาโอวาทธรรม หลวงปู่มั่น