จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

บบ.ฝากมาว่า ผู้ที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมกิจเกาะพระทั้งหมด พระองค์ท่านได้รับรู้รับทราบไว้หมดทุกท่านแล้ว
แต่พวกท่านจะได้อะไรนั้น โดยมิต้องขอก็จะได้ เดี๋ยวถึงเวลาแล้วพวกท่านก็จะได้รับรู้เอง
พยายามทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุดไป ไม่อยาก ไม่ขอ แต่สำหรับผู้ที่ขอก็ขอไป
ลืมบอกไปว่า แต่ถ้าจิตผู้ขอไม่บริสุทธิ์ก็จะไม่มีทางได้ตามนั้น แต่ถ้าจิตบริสุทธิ์ในขณะที่ขอ ก็จะได้ตามนั้น
แต่ผู้ที่เกี่ยวข้องจิตเกาะพระ ไม่ต้องขอ ก็จะได้
(ท่านว่ามาอย่างนั้นนะ)

สงสัยจิตบุญแอบไปขอกันเยอะ ท่านพ่อก็เลยให้พี่ภูมาเตือน
พี่เพ็ญก็เคยขอทิพย์จักษุญาณแต่ไม่ได้ งอน ก็เลยเลิกขอแระ
แต่พอเลิกขอ เหอ ๆ มันมาเอง มาเพราะจิตว่าง
จิตไม่ว่างเติมอะไรเข้าไปก็เติมไม่ได้ ความทะยานอยากมันสูง
เข้าใจป่ะ???

 

ก็หนูไม่รู้นี่ว่าใครแอบไปเรียนกับพี่ภูมั่ง เห็นบอกแต่ว่าเห็นธรรมะครูภูทีไรน้ำตาแตกทุกที แต่ถึงไม่บอกว่าเป็นลูกศิษย์พี่ภู ทั้ง 106 ดวงจิต ก็ลูกศิษย์จิตเกาะพระของพี่ภูทั้งหมดจ้า อย่าลืมนะตาน้ำผุดมาจากไหน ต่อให้ปลายทางเป็นแม่น้ำสายใหญ่เท่าใด แต่ต้นสายก็ยังคงเป็น ณ จุดที่ตาน้ำเปิดนั้นแล พี่ภูได้บุญทุกรอบเพราะเป็นพ่อใหญ่ของบ้านจิตเกาะพระไง เอ้า ปิดทองหลังพระต่อไป ปิดดี ๆ มีรางวัลนะจะบอกให้

 

ขออนุญาตประกาศจิตบุญดวงที่ ๑๐๘ ณ วันที่ ๑๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๕

ขอท่านทั้งหลายจงโมทนา
กับจิตบุญดวงที่ ๑๐๘
ของกลุ่มจิตบุญเทอญ
สาธุ สาธุ สาธุ
​

 

คุณน้อง happy ศิษย์ครูวิทย์และครูน้องหนู
จบกิจจิตเกาะพระเป็นจิตบุญ 108 ณ วันที่ 10 พฤศจิกายน 2555
คุณน้องเริ่มฝึกจิตเกาะพระเมื่อไรค๊า ช่วยมาเฉลยด้วยค่ะ
ใช้เวลาประมาณเดือนกว่าใช่ไหม

เดิมคุณน้องติดต่อมาที่พี่เพ็ญก่อน พี่เพ็ญส่งต่อให้ครูวิทย์ และเสริมทัพด้วยครูน้องหนู
คุณน้องเคยไปอบรมจิตเกาะพระที่บ้านครูน้องหนูด้วย(กี่ครั้งเอ่ย)
พี่เพ็ญเล่าไม่ถูกแล้วจ้า
ขอเชิญคุณน้อง happy ขึ้นรายงานตัวกับพ่อภูบนกระทู้ด้วยค่ะ
และขอเชิญครูิวิทย์กับครูน้องหนูช่วยให้โอวาทธรรมด้วยค่ะ

โมทน สาธุ ไม่มีสิ้นสุดไม่มีประมาณ

พี่เพ็ญ จบ.3

 

สะอาดจ๋า ขึ้นกล่าวอะไรบนกระทู้กับพ่อภูและเพื่อนเก่าจิตเกาะพระหน่อยไหม
ทุกคนอยากรู้จักมาก ๆ เลย โดยเฉพาะพี่ภู
ใครจะเชื่อคนใกล้ตัว "จ่าติ๊ก" ยกจิตขึ้นนิพพานไปแล้ว เราคุยกันเฉพาะในห้องนี้นะ
ใครจะด่าเชิญมาด่าที่นี่ ที่นี่เน้นแก่นไม่เน้นเปลือกไม่เอากระพี้ขี้เถ้า
เด็กไม่มีประกาศนียบัตรมาสอนผู้ใหญ่จบดุษฏีบัณฑิตมันไม่เข้าท่า
ต่อให้เด็กปัญญาดีแค่ไหนก็แค่โลกียะอย่าไปเที่ยวด่าเที่ยวสอนคนจบหลักสูตรพระนิพพาน
ระวังนรกจะกินกบาล
แต่ถ้าคนจบหลักสูตรพระนิพพานหวงวิชาเอาแต่สบายจิตเฉพาะตนก็อยู่ลำบากเด้อสิบอกให้
จะให้ครบรสมันต้องเอาจิตมาอยู่ในกระแสโลก ดี เลว อะไรก็เห็นหมด เห็นแล้วจะเอาหรือไม่เอาจิตเท่านั้นรู้ดีที่สุด
อย่าเป็นอรหันต์ที่เห็นแก่ตัว เอาสบายสอนแต่โลกทิพย์
แต่กิเลสชาวโลกกลับปล่อยให้ทับถมกันจนเน่า
แม้แต่ที่จะย่างเหยียบของพระอรหันต์ก็ไม่มี
จิตอรหันต์จงเอาแสงสว่างคืนมาสูโลกด้วยเทอญ.

ปล. ขอโ้ต้ดค่ะพี่ภู หนูเป็นพวกไม่เอาสมมุติ จะเรียกจิตอะไรมันก็ไม่ผิดถ้าดวงจิตนั้นไม่หลงตัวเอง

 

ขอโมทนาบุญกับคุณน้อง happy
ศิษย์ครูวิทย์และครูน้องหนู
จบกิจจิตเกาะพระเป็นจิตบุญ 108

โอ้โห! เดี๋ยวนี้ยกเป็นรายวัน รายสัปดาห์
ไม่ใช่ นสพ. หรือ นิตยสารจิตเกาะพระ..นะ

*สงสัยเกาะUK จิตบุญจะหมดซะแร๊ะมั้ง?

 

ยังจำได้ไหม?.. ท่านพี่ภู

555... เอิ๊กๆๆ บังเอิญกลับไปอ่านเจอเข้า..555
พวกเราลืมกันไปหมดเลี้ยว..555
(สมัยที่เรายังหนุ่มๆกันอยู่น่ะ..555)

 

แหม..จับได้หล่ะ..ที่อ้อนเราไว้อ่ะ..ก็เรื่องนี้นี้เอง..ได้เลยน้อง เอามาเลย..เดี๋ยวเจ๊จัดการเชือด(กิเลส)เอง..ฆ่ามันๆๆๆ...สับๆๆๆๆ...ให้มันตายไปเลย..โหดไปมั้ยเนี่ย..555:boo::boo::boo:

 

สาธุ สาธุ สาธุ ขออนุโมทนาบุญกับจิตบุญน้องใหม่คือคุณน้อง happy เป็นจิตบุญที่ 108 แล้วจ้าาาา และขออนุโมทนาบุญกับครูผู้สอนทุกท่านด้วยค่ะ สาธุ๊

 

คุณกุ้งก็ขยันส่งการบ้านหน่อยนะครับ ยิ่งใกล้ๆนี่ต้องส่งบ่อยๆ เพราะครูต้องดูแลเป็นพิเศษนะครับ
ยิ่งคุณกุ้งมีปัญหาเหมือนแม่ผมด้วยแล้ว ผมเลยดูแลพี่มากเป็นพิเศษเข้าไปอีกนะครับ ขอบอกออกอากาศซะเลย
ยิ่งช่วงติดสุขจากฌาณนั้น หากปล่อยไว้นาน มันแกะยากนะเออ

 

ขอโต้ดนะพี่ลูก ตามันแก่แล้ว ยายก็เลยเห็นไม่ชัด ขอขยายตัวใหญ่ ๆ หน่อยหนึ่ง

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ลูกพลัง
อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ลูกพลัง
เรียนคุณภูและครูเพ็ญ ได้โปรดช่วยอธิบายข้อสงสัยของผมด้วยสัก 2 ข้อ ดังนี้

.......(คำตอบข้างล่าง).......

ขอขอบพระคุณล่วงหน้าครับ และขอให้ทุกๆท่านเจริญในธรรมครับ
ไปๆมาๆ คนร้อนวิชาก็คือเราจนได้ เอิ๊กๆ
ผมขอตอบเพียงสั้นนะ (ไม่อยากสาดน้ำทิ้งตามครูเพ็ญว่ามา..คิคิ)
ไม่เป็นไร พอดีน้ำที่ข้างในผมมีเยอะ(น้ำใจ)

น้องอุตส่าห์เมตตาถามมา ผมก็เมตตาตอบไป
วันนี้ผมจะไม่พูดธรรมะตามตำรากันนะ
แต่จะขอพูดธรรมะตามแบบสไตล์ภูภู...ก็แล้วกัน
ผิดถูกแย้งกันได้ แต่ผมไม่ขี้แย้งใครหรอก เพราะทุกธรรม เมื่ผมรู้ก็ปล่อยวางลูกเดียว ไม่เก็บมันไว้ให้รกจิต รกใจตนเอง
ปล่อยว่างลูกเดียว ใครต้องการอะไรก็อย่ามาถามผมนะ
เพราะผมให้ ให้ไปหมดแล้ว

(เข้าเรื่อง)

1. ช่วยอธิบายศีลละเอียดด้วยว่าเป็นเช่นไร?

แสดงว่าศีลหยาบน้องเขาขอผ่าน แสดงว่ารักษาศีลครบสมบูรณ์แล้วนะ(หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น)
ศีลละเอียดก็จะหมายถึง การระมัดระวังเรื่องจิตอย่างเดียว(มโน)
ศีลหยาบวัดที่ตัวเจตนาเป็นหลัก แต่ศีลละเอียดนั้นวัดที่จิตใจเป็นหลัก
บางครั้งเรียกว่า ศีลข้อเดียว คือศีลใจ(ไม่ใช่สินใจ คนนั้นของนกฉัตรชัยเขานะ) แค่คิดก็ผิดแล้ว ไม่เจตนาก็ผิด
เพราะศีลละเอียดเลย ศีลหยาบ กลางแล้ว ก็คือ การกระทำ และคำพูด
(ไม่เข้าใจถามใหม่)
ความจริงกระทู้มิได้ให้มาเอาแค่ได้คำตอบแล้ววิ่งกลับบ้านไปนอนกันเฉยๆนะ ไม่เอามันนะ เดี๋ยวตกนรกมันกว่านี้อีก คอยชม
ขอให้พวกเราปฎิบัตินำความลังเล สงสัยกันมากกว่า หรือมาหาคำตอบจากผู้อื่นอยู่เรื่อยไปนะ อันนี้เลิกนะ จริงๆถามได้หมด แต่ถ้าถามลองภูมิโดนนะ เพราะคำตอบของเราจะดีที่สุด ถูกใจที่สุด เพียงแค่ทำสมาธิกันให้เป็น หรือง่ายที่สุดตอนนี้ก็คือ ทำจิตเกาะพระ กันให้ได้ เดี๋ยวทุกอย่างจะจบลงอย่างสวยงาม

2. ช่วยอธิบาย ขั้นตอนและขบวนการที่ มีสิ่งมากระทบ แล้วเราก็รับรู้ ปรุงแต่ง แล้วตอบสนองกลับไป (ช่วยอธิบาย คำจำกัดความของ สติ จิต ใจ ตัวรู้ ผู้รู้ ผู้ถูกรู้ ให้ด้วยครับ เพราะว่า งง.. ไม่ค่อยจะเข้าใจแจ่มชัด หรือว่าอาจจะเข้าใจผิดอยู่?) รวมถึงวิธีการที่จะทำให้ เกิดและดับอยู่ที่ตรงนั้นเลย เช่น เมื่อกระทบ รับรู้ ดับที่ตรงนั้นเลย

โหๆมาเป็นชุด ชอบคำถามออโต้ดีจัง
ขออธิบายความหมายของคำๆนี้ก่อน...

สติ หมายถึง ตัวรู้

จิต(mild) หมายถึง ผู้รู้ (ดวงจิต จิตเดิมแท้)

ใจ(feeling) หมายถึง ผู้ถูกรู้ (เจตสิก แปลว่าท่าทาง ลักษณะ อาการ อารมณ์ของจิต) ที่คนมักพูดถึงกันเสมอๆว่า จิตมีหลายดวง หลายสิ! โดยเฉพาะคนที่คิดมาก คิดลึก ชอบตกอยู่กับความคิด จิตปรุงแต่ง ฟุ้งซ่านกันมาก จึงเกิดจิตขึ้นมาใหม่

คนทั่วไป(ทางโลก)มักใช้จิตกับใจ(จิตใจ)รวมกัน พอมาเรียนธรรมะกันมักจะสับสน ในคำ ในความหมาย เพราะความรู้ทางโลกเปรียบแค่สัญญา จึงมิใช่ปัญญาตามที่เราเข้าใจกัน เพราะอีกไม่นานเดี๋ยวก็ลืม
แต่ความรู้ในทางธรรมเปรียบเสมือนปัญญา
แต่จริงๆแล้วจิตคนเรามีดวงเดียว คือ จิต(ผู้รู้) ดวงจิต จิตแท้ จิตแก่น จิตบุญ จิตประภัสสร เป็นต้น
และใจของเรานี้แหล่ะ เป็นจิตปรุงแต่งมาจากอายตนะภายนอก ที่เรารับเกันเข้ามากัน หรือผู้ถูกรู้
แต่จะมีสติเป็นผู้ดู จิต(ผู้รู้) และใจ(ผู้ถูกรู้) อีกทีนึง เริ่มงงกันยัง คนพูดเริ่มงงแร๊ะ!
แต่ทั้งผู้รู้และผู้ถูกรู้นี้ ก็ไม่เที่ยง เพราะผู้ถูกรู้ เกิดจากผู้รู้ นี่ไง ไฟกิเลสจะดับกันได้ก็ต้องดับตัวผู้รู้นี้กันนะ
แล้วจะดับกันตรงไหน ตอนไหน???
เราก็ทำจิตเกาะพระกันสิ! คือทำสมาธิ หรือจิตทรงฌานกัน
เพราะว่า ถ้าสติเกิดขึ้น ผู้รู้+ผู้ถูกรู้=สมาธิ ก็หมายความว่า จิตจะหยุดการปรุงแต่ง(ชั่วคราว แต่ถ้าจิตไม่เป็นสมาธิ หรือฌานถอย ฌานเสื่อม ผู้รู้(จิต)ก็จะยังไม่เลิกปรุงแต่ง)
นี่ไงเขาถึงให้พวกเราหมั่นเจริญสติภาวนากันอยู่บ่อยๆกันก็เพราะว่า ให้สติเกิดกันบ่อยๆ นั่นเอง
เพราะสติเกิด จิตก็จะเป็นสมาธิ และจิตปัญญาจึงตามมาทีหลัง
แต่จะให้จิต(ผู้รู้)เลิกปรุงแต่งแบบถาวร หรือให้หมดเชื้อไฟ เชื้อกิเลสนั้น เราจะต้องปฎิบัติธรรม ขั้นจินตามยปัญญา คือใช้ปัญญาน้อมจิตเข้ามาหาไตรลักษณ์กันในที่สุด

ในเมื่อผู้รู้ ยังไม่รู้ผู้รู้ แสดงว่าผู้รู้ยังเป็นผู้หลงกันอยู่ ยึดมั่นว่าผู้รู้เป็นตนเป็นผู้รู้ ยังมีความคิดแบ่งแยกว่า นี่เรา นั่นเขา
แต่เมื่อผู้รู้ รู้ผู้รู้ แสดงว่าผู้รู้ รู้แจ้ง ไม่มีหลง
ผู้รู้แจ้งเมื่อมีอะไรมากระทบก็รู้ ว่ามันไม่เที่ยง ไม่มีตัวตน
เมื่อจิตผู้รู้ รู้แจ้ง ก็ไม่หลงคว้าเงาเจ้าของ การปรุงแต่ง ความคิดจึงเปรียบได้ดั่งเงาจิต ในเมื่อจิตละความพอใจ ไม่พอใจออกได้แล้ว
ความคิดเกิดขึ้นก็ดับไป เวทนาพอใจและไม่พอใจยังไม่เกิด
แต่ถ้าจะอธิบายอย่างละเอียด ปฏิบัติจนถึงขั้นเห็นตอมันจริงๆ ถ้าสติยังไม่แก่กล้าพอที่จะดูการเกิดดับของความคิด
ก็มาดูที่เวทนา พอใจและไม่พอใจ หรือเฉยๆ เมื่อตอนมีการกระทบทางอายตนะ ดูไปเรื่อยๆ เห็นความไม่เที่ยงของมันไปเรื่อยๆ จนกว่าสติจะแก่กล้า และจนกระทั้งรู้ถึงตอเหตุของมัน แล้วขุดตอมันออก ตอมันคือ อวิชชา เมื่อมีรูป รส กลิ่น เสียงมากระทบอายตนะ รู้สักแต่ว่ารู้ สิ่งถูกรู้ก็สักแต่ว่าเท่านั้น เห็นมันมากระทบกันแล้วก็สลายไป ก็แค่นั้นเอง
ถ้ารู้เท่าทันตรงนั้นกันอย่างชัดเจน เราจะเห็นว่าความพอใจและไม่พอใจไม่ทันเกิดด้วยซ้ำไป นั่นคือ ขบวนการสุดท้ายจริงๆ
ผู้รู้แจ้งกันจริงๆ ก็น่าจะเป็นพระอรหันต์ เพราะว่าอวิชชา หรือความโง่ ความไม่รู้จริงมันดับสลายไปแล้ว สังขาร หรือความคิดปรุงแต่งไปกับสิ่งที่ผู้ถูกรู้นั้นไม่มีแล้ว จิตเป็นอิสระ จิตอุเบกขา จิตจิตเป็นกลาง จิตเข้าถึงธรรมชาติที่เป็นกลาง เป็นจิตพุทธะ ไม่เกิดไม่ดับ ไม่สุขไม่ทุกข์(แบบชาว) แต่มีความผาสุก สันติสุข อย่างเที่ยงแท้แน่นอน
นั่นแหละ! พระนิพพาน ดินแดนบรมสุข ศานติสุขของพระพุทธเจ้า หรือดั่งกับพระอรหันต์กันทั้งหลาย

จริงๆแล้ว จิตมีดวงเดียว ก็คือ จิต ดวงจิต(ผู้รู้) เท่านั้น คือจิตประภัสสร
แต่ที่เราเข้าใจมีดวงจิตหลายดวงเกิดขึ้นภายในจิต มีหลายดวงนั้น
ก็หมายถึงว่า อาการ อารมณ์ของจิต(เจตสิก)นั่นเอง
เพราะทั้งจิตเกิดขึ้นก็ดับไปอีก หรือจิตตัวแรกดับไป จิตตัวที่สองก็เกิดขึ้นมาแทน จะเป็นอยู่อย่างนี้ตลอดกันไป จนเข้าจิตใครเข้านิพพาน
ถึงบอกกับพวกเราว่า รู้อะไรแล้วให้ปล่อยวาง ไม่ยึดมั่น ไม่ถือมั่น
นี่ก็คือ การดับตรงนี้(ทุกข์เกิดที่ไหน ก็ดับที่นั้น)
หรือรู้ธรรมอะไรมาก็ให้ลงท้ายด้วยธรรมตัวสุดท้ายก็คือ พระไตรลักษณ์ให้หมด(ดับไม่เหลือ)

แต่จะมีสติเท่านั้น ที่จะเข้าไปดู ไปรู้ กับตัวผู้รู้ และผู้ถูกรู้
แต่ถ้าเมื่อไหร่ เรามีสติ ทั้งผู้รู้และผู้ถูกรู้ก็จะหยุด เพราะจิตเป็นสมาธิ เป็นฌาน
คือผู้รู้หยุดการปรุงแต่ง และก็จะคงเหลือแค่ ผู้รู้กับตัวรู้
สติ+จิต=สมาธิ ฌาน+ปัญญา=วิปัสสนา=ญาณ
=ผู้หยั่งรู้=รู้ตามความเป็นจริง=ละปล่อยวาง ไม่ยึดถือ=ไตรลักษณ์=ความว่าง
สรุปแล้ว เราจะต้องนำจิตออกมาจากกิเลส หรือแยกกายกับจิตออกจากกันให้จงได้ ให้สิ้นเชิง
ถึงจะได้ไม่รู้สึกเป็นทุกข์กันอีกต่อไป
ยกจิตด้วย ทำจิตเกาะพระกัน แล้วท่านจะหายสงสัย
(ยาวจนได้) บอกแล้วอย่าให้ผมพูด ธรรมะทุกท่านจะรู้กันได้ง่าย ต้องทำจิตให้นิ่งกันก่อน
เพราะเรียนรู้ภายนอก(ความรู้ทางโลก) จะรู้น้อยกว่าทางในจิต(ทางธรรม)
คือรู้ทางในจิตของตนนั้น รู้มาก รู้กว้าง รู้ลึก รู้ละเอียด
ธรรมะยิ่งพูดให้ฟังกันมากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งไม่รู้เรื่อง เหมือนจะรู้เรื่องดี แต่ไม่เข้าใจกันหรอก
เพราะฉะนั้นจงรีบปฎิบัตินำความสงสัยของตนเองจะดีกว่าที่สุด
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ภูทยานฌาน2 : วันนี้ เมื่อ 03:21 AM



กราบขอบพระคุณ คุณพี่ภูด้วยความจริงใจและท่านอื่นๆด้วยที่ช่วยให้ ธรรมทานแก่ข้าพเจ้า
สันนิฐานว่าน่าจะพิชิตได้ด้วย
1.1 การทรงฌาน (อย่างน้อยก็อุปจารสมาธิ) ให้ได้ตลอดเวลา --> พิชิตได้ชั่วคราวเท่ากำลังสมาธิที่มี
1.2 การทรงสติ ให้ได้มากที่สุดหรือตลอดเวลา --> ศีลละเอียดก็น่าจะผ่านได้

2. สติและจิต ทำให้รวมเป็นหนึ่งเพื่อสร้างกำลังทางปัญญา ด้วยการปลงลงที่พระไตรลักษณ์
ไม่ต้องไปสนใจคำนิยามหรือยึดติดกับมัน จำได้เดี๋ยวก็ลืม...
รู้-วาง รู้-วาง รู้-วาง, เกิด-ดับ เกิด-ดับ เกิด-ดับ
ถึงที่สุด ธรรมะที่เกิดจาก การปฎิบัติก็ไม่ยึดติด....

ขอให้เจริญในธรรม(ขั้นสูงสุด)ทุกๆท่านครับ.

 

โอ้แม่เจ้า!
ท่านไปขุดที่ไหนมาละเนี๊ย
สุดตลกเลย ธรรมะสไตล์ภูภู...ฮ่าๆ
พี่ภูขี้เป็นคนขี้เล่น ชอบอารมณ์ดี ใครด่าก็อบยิ้มซะงั้น
ที่อมยิ้มนี่ไม่ใช่อะไรหรอก เพราะจิตไปดันเห็นความโกรธ ความไม่รู้ของคนอื่น

ว่าแต่ว่า ผมตอบไปได้ยังไง๊เนี๊ย
ชาตินี้ผมไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้สอนธรรมะคนอื่นๆ
เพราะตามลำพังจิตตนเองยังเอาไม่รอดเลย แล้วจะเอาปัญญษไปสอน ไปแนะนำใครได้
เมื่อก่อนผมแอบชมครูเพ็ญในใจอยู่บ่อยๆว่าท่านไปกินอะไรมา ถึงได้พร่ำธรรมเก่งขนาดนี้
แต่ตอนนี้ผมหันหลังไปดูคุณเมื่อหกเจ็ดเดือนที่แล้ว ธรรมะท่านยังเป็น Embryo ตัวอ่อนอยู่เลย แต่เดี๋ยวยืนอยู่แถวหน้าเลย เด็กชายวิทย์น่ะ
เมื่อก่อนผมก็ทายให้ครูเพ็ญฟังไปแล้วว่า ในอนาคตกาลอันใกล้นี้ จะมีคนรู้จักคุณวิทย์และลูกพลังมาก คุณเชื่อผมมั๊ย
แต่ผมมีหลายคนคล้ายๆคุณสองคนนี้แหล่ะ แต่เธอสั่งไม่ให้ผมพูดเรื่องของเธอ ผมก็ตามใจทุกๆท่าน

พอแร๊ะ พูดที ก็ติดลมบนที เห่อ

 

ป้ารัชกับน้องVietnamนี้ยังไม่เคยเรียนจิตเกาะพระนะครับ แต่ว่าผมมีโอกาสได้ร่วมทริปทำบุญกันบ้างเลยได้คุยกัน เลยชวนมาซะเลย
น้องVietnamก็มาแอบอ่านบ่อยๆ สองท่านนี้เขาแงะเปลือกมานานแล้ว เลยชวนมาครับ

 

คุณกุ้งมีปัญหาเรื่องอะไรเกี่ยวกับการส่งการบ้านเหรอคะ หรือว่าไม่ตั้งใจทำ หรือว่าบริกรรมหลายอย่างตีกัน สารภาพมาซะดี ๆ

ส่วนเรื่องการวางกำลังเรื่องทางโลกครูก็สอนกันไปหมดแล้วให้แยกกายแยกจิต จิตอยู่กับภาพพระ กายไปอยู่กับครอบครัว คนที่ลืมนึกถึงภาพพระก็เหมือนคนที่ลืมลมหายใจตัวเองนั่นแหละ ลืมไปนาน ๆ กว่าจะรู้ตัวว่าใกล้ตายลมหายใจมันก็แผ่วลงเต็มที จะปั๊มจะอัดกันยังไงมันก็ไม่ขึ้น จงตั้งอยู่ด้วยความไม่ประมาท

ยึดลูกยึดผัว ยึดพ่อยึดแม่ ยึดสมบัติ ยึดสมมุติ ยึดกิเลส ไปนรก
อยู่กับลูกอยู่กับผัว อยู่กับพ่ออยู่กับแม่ อยู่กับสมบัติ อยู่กับสมมุติ อยู่กับกิเลส แต่จิตนึกถึงภาพพระเป็นอาจิณ ไปนิพพาน

จบแฮ.

พี่เพ็ญ จบ.3 ส่งสัญญาณจากหอกระจายข่าวหางดง

ปล. เอ่อ ต้องขยายความอีกแล้ว จิตบุญอ่านแล้วก็ให้ดูจิตตนนะคะ อย่าเอาจิตบุญไปยุ่งเป็นยุงตีกันกับจิตเกาะพระ จิตใครจิตมัน คนละดวงจิตกันนะ อย่าเอาจิตเราไปเปรียบเทียบกับจิตคนอื่น จิตบุญทรงอารมณ์พระนิพพาน จิตเกาะพระทรงอารมณ์ฌานให้ต่อเนื่อง ทำไง ก็ทำจิตเกาะพระนี่ไงคะ นึกสิ นึกถึงภาพพระให้ถี่ ๆ บ่อย ๆ ไม่เอานึกนาน ๆ เพราะมันทำไม่ได้ เข้าใจป่าว แล้วคำบริกรรมน่ะวางลงเดี๋ยวนี้เลยนะ เลิกทำ(ชั่วคราว) เอาจิตไปเกาะภาพพระอย่างเดียว ทำง่าย ๆ อย่าไปคิดให้มันยาก หรือจะบอกอีกว่าฉันมีครูหลายสาย งั้นก็เลือกเอาสักสายหนึ่งนะ อย่าทำจิตเป็นคนหลายใจ!!!

เอ้า ใครมีปัญหาอะไรเกี่ยวกับการส่งการบ้านก็ว่ามา ส่งปัญหาขึ้นบนกระทู้เลย ครูจะเข้ามาช่วยกันตอบให้กระจ่าง

ส่งการบ้านนี่มันยากตรงไหนหนอ ถ้าเกี่ยวกับเน็ต/คอม ต้องแย่งกันใช้ ท่านก็ต้องหาวิทธีใหม่นะคะ เช่น ขอส่งการบ้านทางโทรศัพท์ วิธีนี้ก็ต้องยอมลงทุนหน่อยแหละค่ะ แต่ถ้าท่านสามารถจบกิจได้ในชาตินี้ ผลที่ไ้ด้รับมันคุ้มค่ายิ่งกว่าราคาค่าโทรศัพท์+ราคาค่าคุย (จะให้ดีก็ใส่หูฟังนะคะคลื่นจากโทรศัพท์จะได้ไม่กระแทกหู)

 

พอดีผมได้มีโอกาสคุยกับหลายท่านที่เข้ามาอ่านทีหลังแล้วกำลังใจตกบอกโอ้โหเห็นคุยกันขนาดนี้ เราจะทำได้ไหม เลยยกตัวอย่างครูท่านหนึ่งมาให้อ่านว่าก่อนมาเป็นทุกวันนี้ ท่านก็เคยยืนในจุดที่ท่านยืนมาก่อนนั่นแหละ ขออนุญาตนะครับ ครู..........


ข้าพเจ้ามีคำถามจะเรียนถาม(หรือท่านผู้รู้ท่านอื่นก็ได้นะครับ)
- ถ้าจิตทรงฌานลึกไปถึงฌาน4ในขณะทำงาน แล้วตัวเราหรือสภาพของเราจะเป็นยังไง? เบลอหรือหยุดนิ่งหรือเป็นยังไง เพราะว่าถ้าเรานั่งสมาธิปกติพอถึงฌาน4 ตัวหายเหลือแต่จิต แต่ถ้าเราเคลื่อนไหวทำงานอยู่มันจะเป็นยังไง?
- แต่ถ้าเราเอาสติไปประครองจิต แท้จริงคือเราถอนฌานออกมาอยู่ที่ฌานขั้นต้นใช่ไหมครับ?
- มีเทคนิคในการถอนฌานออกจากฌานลึกๆมาที่ฌานขั้นต้นอย่างไร
ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ

 

ขอบคุณมากค่ะครูวัฒที่คอยกระตุ้นเตือน อ่านข้อความของครูวัฒแล้วชาวาบเลย ขอส่งการบ้านเย็นนี้นะคะพอดีต้องรีบออกไปธุระข้างนอกน่ะค่ะ

 

คุณกุ้งก็ขยันส่งการบ้านหน่อยนะครับ ยิ่งใกล้ๆนี่ต้องส่งบ่อยๆ เพราะครูต้องดูแลเป็นพิเศษนะครับ
ยิ่งคุณกุ้งมีปัญหาเหมือนแม่ผมด้วยแล้ว ผมเลยดูแลพี่มากเป็นพิเศษเข้าไปอีกนะครับ ขอบอกออกอากาศซะเลย
__________________

เฮ้อ..เจ้แก..พอกระทุ้งที ก็สะดุ้งที...แล้วก็..หายแซ่บบบบบ....5555+
แล้วเดี๋ยว..ถ้าครูหายแซ่บไปบ้างจะรู้สึกอะไรมั้ยหน๊ออ....
:boo::boo::boo:

 

ถ้างั้นต้องช่วยกันกระทุ้งทุกวัน คุณลินดาขอยืมไม้หน่อย พี่ภูช่วยจี้คนชื่อกุ้งบนกระทู้หน่อยนะ เธอเป็นประเภทจิตดีแต่ขี้เกียจปฏิบัติ พวกบุญบารมีเยอะแต่ขาดความเพียร เหมือนใครหว๋า ใครร้อนตัวก็ออกมาแก้ตัวซะดี ๆ

 

ถ้างั้นต่อไปพี่กุ้งส่งการบ้านขึ้นกระทู้เลยนะครับ เริ่มเย็นนี้เลย ไม่ต้องอาย
ถ้าคิดจะไปนิพพานถ้าเรื่องแค่นี้ทำไม่ได้ เรื่องนิพพานพี่เลิกคิดไปเลย ผมเอาใจช่วยนะครับ

 

​

ถาม-ตอบ ปัญหา(สามเกลอ)

เสื้อแดง(ถาม) เอ็งพอจะมองเห็นบ้านรากแก่นฯ มันอยู่ที่ไหนเพื่อน?
เสื้อชมพู1(ตอบ) อยู่นั่นไง๊!
เสื้อสีแดง(ถาม) ไหนๆ อยู่ตรงไหน?
เสื้อสีชมพู1(ตอบ) ก็อยู่เหนือดอย เหนือยอดไม้ นั่นไงหล่ะ!
เสื้อสีแดง(ถาม) ไหนๆ ข้าเห็นแต่หมอก แต่เมฆ
เสื้อสีชมพู่2(ตอบ) เอ่อน่ะๆ ใช่ๆ ถูกต้องแล้ว เพราะว่าบ้านรากแก่นกำลังก่อตัวเป็นหมอก เป็นเมฆก่อน แล้วกลั่นตัวเป็นหยดน้ำฝนทีหลัง

ฮาาาาาาาาาาาา ตรึมมมมมมมมมมม
(เสื้อสีแดง คือ คุณลูกพลัง)
(เสื้อชมพู1 คือ คุณวิทย์)
(เสื้อสีชมพู2 คือ พี่ภู)​

ลูกเอ๋ย! อย่าไปเครียดอะไรมันมากนักเลยนะะะ เพราะเราไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะมีไหม? จะหายใจอยู่ไหม๊?
วันนี้ขอให้พวกเรารักกันมากๆ เมตตากันมากๆ และช่วยสงเคราะห์จิตกันมากๆ

มาช่วยกันกระทุ้งจิตบำเพ็ญมากๆ
(ฮ่าๆ อันนี้พี่ภูเติมเอง)​