รวบรวมคติธรรมดี ๆ มาให้อ่านกัน...

<IMG src='http://palungjit.org/attachments/a.2308261/' width=700>

มหาสารชาดก

อรรถกถา มหาสารชาดก​

 

<IMG src='http://palungjit.org/attachments/a.2308270/' width=700>

อักโกสกสูตร

สุภาษิตชยสูตร​

 

<IMG src='http://palungjit.org/attachments/a.2308491/' width=700>

มุตโตทัย​

 

<IMG src='http://palungjit.org/attachments/a.2310542/' width=700>

คาถาธรรมบท นิรยวรรค

อรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท นิรยวรรค
เรื่องหญิงขี้หึง
​

 

ที่มา : Luangta.Com -

 

ที่มา : Luangta.Com -

 

<IMG src='http://palungjit.org/attachments/a.2311082/' width=700>

มุตโตทัย
อุบายแห่งวิปัสสนา อันเป็นเครื่องถ่ายถอนกิเลส​

 

ที่มา : Luangta.Com -

 

ที่มา : Luangta.Com -

 

ที่มา : Luangta.Com -

 

ที่มา : Luangta.Com -

 

<IMG src='http://palungjit.org/attachments/a.2312841/' width=700>

เอกสัญญกเถราปทาน

อรรถกถาเอกสัญญกเถราปทาน​

 

<IMG src='http://palungjit.org/attachments/a.2313018/' width=750>

คาถาธรรมบท นิรยวรรค

อรรถกถานิรยวรรค​

 

<IMG src='http://palungjit.org/attachments/a.2313045/' width=750>

คาถาธรรมบท นิรยวรรค

อรรถกถา เรื่องนิครนถ์​

 

มงคลที่ ๒๓ มีความถ่อมตน

๏ ไม่พองลม ก้มหัว เจียมตัวด้วย
มรรยาทสวย นิ่มนวล สิ้นส่วนแข็ง
เหมือนงูพิษ ถอดเขี้ยว หมดเรี่ยวแรง
ยามแถลง นอบน้อม พร้อมใจกาย.

ความอ่อนน้อมถ่อมตน คือ การไม่แสดงออกถึงความสามารถที่ตัวเองมีอยู่ให้ผู้อื่นทราบเพื่อข่มผู้อื่น หรือเพื่อโอ้อวด การไม่อวดดี เย่อหยิ่งจองหอง แต่แสดงตนอย่างสงบเสงี่ยม

ท่านว่าไว้ว่าโทษของการอวดดีนั้นมีอยู่ดังนี้คือ

๑.ทำให้เสียคน คือไม่สามารถกลับมาอยู่ในร่องในรอยได้เหมือนเดิม เสียอนาคต

๒.ทำให้เสียมิตร คือไม่มีใครคบหาเป็นเพื่อนด้วย ถึงจะมีก็ไม่ใช่เพื่อนแท้

๓.ทำให้เสียหมู่คณะ คือถ้าต่างคนต่างถือดี ก็ทำให้ไม่สามารถตกลงกันได้ ในที่สุดก็ไม่ถึงจุดหมาย หรือทำให้เป็นที่เบื่อหน่ายของคนอื่น

การทำตัวให้เป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตนนั้นมีหลักดังนี้คือ

๑.ต้องคบกัลยาณมิตร คือเพื่อนที่ดีมีศีลมีธรรม คอยตักเตือนหรือชักนำไปในทางที่ดีที่ถูกที่ควร

๒.ต้องรู้จักคิดไตร่ตรอง คือการรู้จักคิดหาเหตุผลอยู่ตลอดถึงความเป็นไปในธรรมชาติของมนุษย์ ต่างคนย่อมต่างจิดต่างใจ และรวมทั้งหลักธรรมอื่นๆ

๓.ต้องมีความสามัคคี คือการมีความสามัคคีในหมู่คณะ อลุ่มอล่วยในหลักการ ตักเตือน รับฟังและเคารพความคิดเห็นของผู้อื่นอย่างมีเหตุผล

ท่านว่าลักษณะของคนถ่อมตนนั้นมีดังนี้

๑.มีกิริยาที่นอบน้อม

๒.มีวาจาที่อ่อนหวาน

๓.มีจิตใจที่อ่อนโยน

สรุปแล้วก็คือ สมบูรณ์พร้อมด้วยกาย วาจา และใจนั่นเอง

 

<IMG src='http://palungjit.org/attachments/a.2313592/' width=350>

พุทธประวัติ ตอน โปรดอาฬวกยักษ์​

<embed src="http://www.youtube.com/v/hk82U7u_D-4?version=3&amp;hl=th_TH&autoplay=1" type="application/x-shockwave-flash" width="0" height="0" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true"></embed>

 

<IMG src='http://palungjit.org/attachments/a.2314004/' width=400>

ธรรมอันเป็นเครื่องอยู่ของพระโสดาบัน

 

กัลยาณปุถุชนก็บำเพ็ญอนุสสติ ๖ ได้

แม้ถึงจะเป็นอย่างนั้นก็ตามที อันปุถุชนผู้ประกอบด้วยคุณมีศีลอันบริสุทธิ์เป็นต้น
ก็ควรสนใจเหมือนกัน เพราะเมื่อกัลยาณปุถุชนระลึกเนือง ๆ
อยู่ถึงพระคุณทั้งหลาย ของพระพุทธเจ้าเป็นต้น
จิตย่อมผ่องใสแม้ด้วยอำนาจแห่งการระลึกเนือง ๆ นั่นเทียว

กัลยาณปุถุชนข่มนิวรณ์ทั้งหลายเสียด้วยอานุภาพแห่งจิตอันผ่องใส
มีความปราโมทย์อย่างยิ่ง เริ่มเจริญวิปัสสนากัมมัฏฐาน
ก็จะพึงทำให้แจ้งซึ่งพระอรหัตได้เหมือนกัน
เหมือนอย่างพระปุสสเทวเถระ ผู้อยู่ที่กัฏฐอันธการวิหาร



เรื่องพระปุสสเทวเถระ

ได้ยินว่า ท่านผู้มีอายุนั้นได้เห็นพระรูปพระพุทธเจ้าอันมารนฤมิตขึ้น
ได้ปีติอันมีพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์ว่า พระพุทธเจ้านฤมิตนี้
ยังมีราคะโทสะโมหะอยู่ก่อน ก็ยังสวยงามถึงอย่างนี้
องค์พระผู้มีพระภาคแท้จะไม่สวยงามอย่างไรเล่า
เพราะพระองค์ทรงปราศจากราคะโทสะโมหะโดยประการทั้งปวง
ครั้นแล้วก็ยังวิปัสสนาปัญญาให้เจริญ ได้บรรลุพระอรหัตแล้ว ฉะนี้แล