จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ผู้รักษาศีลย่อมไปสู่สุคติ
ผู้รักษาศีลย่อมเพรียบพร้อมด้วยโภคะสมบัติ
ผู้รักษาศีลย่อมไปสู่พระนิพพานได้
ท่านทั้งหลายจึงควรรักษาศีลให้บริสุทธิ์ผุดผ่องเทอญ

สีเลนะ สุคะติง ยันติ สีเลนะ โภคะสัมปทา
สีเลนะ นิพพุติง ยันติ ตัสมา สีลัง วิโส ธะเย

 

คุณน้องจุ๋มยังไมนอนอีกหรือ ที่เยอรมันกีีโมงแล้วคะ? วันนี้มีแต่ยาขมๆกับไม้เรียว ตีกิเลสแตกไปตามๆกัน พีโดนมาแล้วจากครูภูcatt1

 

ขออนุญาตประกาศจิตบุญดวงที่ ๗๐ ณ วันที่ ๙ กันยายน ๒๕๕๕

ขอท่านทั้งหลายจงโมทนา
กับจิตบุญดวงที่ ๗๐
ของกลุ่มจิตบุญเทอญ
สาธุ สาธุ สาธุ
​

 

สาธุ สาธุ สาธุ ขออนุโมทนาบุญกับจิตบุญดวงที่ 70 แล้วจ้าาาาา
สาธุ ขอโมทนาบุญกับครูผู้สอนทุกท่านด้วยจ้า สาธุ๊

 

พี่ติ๋ม จิตบุญ 70 อยู่ที่ภูเก็ต ศิษย์พระอาจารย์ชัชวาลกับพี่เอ๊ง
จบกิจจิตเกาะพระเมื่อวันที่ 9 ก.ย. 55
ฝึกจิตเกาะพระประมาณ 7 วัน
เดิมเคยฝึกมโนมยิทธิมาก่อนแต่เสื่อมไปจึงไม่เห็นพระ
ได้พี่เอ๊งช่วยเปิดจิตและขยายธรรมะจึงมีกำลังใจปฏิบัติอีกครั้ง
พร้อมกันนี้ได้พระอาจารย์ชัชวาลเป็นครูช่วยแนะนำการปฏิบัติให้เดินตรงทางยิ่งขึ้น
งานนี้พี่ติ๋มไม่ได้ไปนิพพานคนเดียว
แต่ยังมีปู่นคราชที่อาศัยอยู่ด้วยทำจิตเกาะพระตามพี่ติ๋ม
พี่ติ๋มเกาะพระไปถึงไหนปู่นคราชก็ตามเกาะไปด้วยทุกภาพ
ปรากฏว่าเมื่อพี่ติ๋มยกจิตปู่นคราชก็ขึ้นบันไดแก้วไปพร้อมกับพี่ติ๋ม
ทั้งสองขึ้นไปที่วิมานของสมเด็จพ่อองค์ปฐม
กราบพระถวายดอกบัวแก้ว
แล้วก็รู้ว่าหลุดแล้ว ปล่อยวางแล้ว ถึงแล้วซึ่ง...พระนิพพาน
ปัจจัตตังเวทิตัพโพวิญญูฮีติ.

ปล.ส่วนย่านคราชยังขอผ้าขาวบำเพ็ญก่อน
แหม๊ ดูเถอะท่านผู้ชม แม้ว่าวิญญาณจะรักกันขนาดไหน
แต่สุดท้ายก็ต่างคนต่างมาต่างคนต่างไปจริง ๆ
ปู่นคราชคงเบื่อความทุกข์ในโลกอันไม่เที่ยง
ท่านยอมทิ้งสมมุติทุกอย่างทำจิตเกาะพระ
ตามพี่ติ๋มขึ้นนิพพานทันทีโดยไม่รอกลับมาเกิดอีก
น่านับถือใจของปู่นคราชจริง ๆ ท่านใจเด็ดมาก
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าแม้แต่พญานาคก็ยังต้องการพ้นทุกข์
แล้วคนล่ะ...จิตพร้อมจะออกจากทุกข์กันหรือยัง

พี่เพ็ญขอโมทนาบุญกับปู่นคราช
และขออุทิศบุญให้ย่านคราชขอให้ท่านมีดวงตาสว่างเห็นธรรมโดยเร็วพลันเทอญ

ปล. พี่ภูสายมโนมยิทธิกำลังจะเดินเข้ามาทำจิตเกาะพระเป็นเส้นเป็นสายเลย พระอาจารย์บอกว่ามีป้าอีกคนหนึ่งอยู่ที่จันทบุรี มาขอคำแนะนำคุณแม่ลำดวน(โยมแม่ของพระอาจารย์) คุณแม่ลำดวนจึงแนะนำให้ทำจิตเกาะพระ พระอาจารย์บอกว่าโยมคนนี้เก่งมโนมยิทธิ ถ้าทำจิตเกาะพระสำเร็จจะเป็นผู้นำคนให้ปฏิบัติธรรมได้อีกมาก โมทนา สาธุ

 

ถ้าน้องพร้อม pm มาได้เลยค่ะ

 

มีไรจะบอก...แต่ไม่ทราบว่าจะเข้าใจกันไหม๊กับของกล้วยๆ

ผู้รักษาศีล๕ได้ เข้าใจผู้ที่ยังรักษาศีล๕ไม่ได้
แต่ผู้รักษาศีล๕ไม่ได้ ยังไม่เข้าใจผู้รักษาศีล๕ได้ ว่าเขารักษาศีลกันได้อย่างไร
(พี่ภูขอตอบแทนผู้รักษาศีล๕ไม่ได้ว่าเป็นเพราะอะไร? ก็เพราะว่าจิตยังหยาบอยู่ แต่ถ้าพวกเขารู้ว่ารักษาศีล๕ได้มันมีผลดีต่อจิตใจตนเอง ดีต่อมรรคผลนิพพานโดยตรง แบบจิตบุญรู้กันนะ พวกเขาจะรีบพากันรักษาศีลกันทันที จริงไหม๊?)

หรือผู้ที่รักษาศีลละเอียดได้ เข้าใจผู้ที่รักษาศีลละเอียดไม่ได้(รักษาแค่ศีลหยาบ)
แต่ผู้ที่รักษาศีลละเอียดไม่ได้ ยังไม่เข้าใจผู้รักษาศีลละเอียดได้ ว่าเขารักษาศีลละเอียดกันได้อย่างไร
(ผู้รักษาศีลละเอียดยังไม่ได้ ก็เพราะว่าจิตยังหยาบอยู่ แต่เมื่อไหร่ถ้าพวกเขารู้ว่ารักษาศีลละเอียดว่ามันดีกว่า พวกเขาจะรีบพากันรักษาศีลละเอียด)

หรือพระอรหันต์เข้าใจศีลของพระโสดาบัน แต่พระโสดาบันไม่เข้าใจศีลของพระอรหันต์ว่าท่านรักษาศีลอันละเอียดขึ้นไปกันได้อย่างไร
(พระโสดาบันยังรักษาศีลละเอียดยังไม่เท่ากับพระอรหันต์ เพราะว่าจิตของพระโสดาบันยังละเอียดไม่เท่าจิตของพระอรหันต์ พระโสดาบันอยากมีศีลละเอียดแบบศีลของพระอรหันต์ก็ต้องขยันเจริญสติบ่อยและให้ต่อเนื่องด้วย)

อยากรู้ไหม๊ว่าทำไม? และมันเกี่ยวกันตรงไหน? อย่างไร? ตอบว่าเกี่ยวกับเรื่องจิตอย่างเดียว และเกี่ยวกับจิตโดยตรง จิตหยาบหรือจิตละเอียดจะไม่เท่ากัน อาทิเช่น จิตของผู้ที่ฝึกมาดีย่อมมีจิตละเอียดกว่าผู้ที่ไม่ได้ฝึกจิต แต่จิตจะละเอียดได้ก็ต้องอาศัยเจริญสติภาวนาเป็นหลักเลย หรือที่พวกเรากำลังทำจิตเกาะพระกันอยู่ในเวลานี้ เป็นต้น

เพราะฉะนั้นผู้ที่ไม่เคยรักษาศีล๕ หรือรักษาศีล๕ไม่ได้ คือศีลยังขาดอยู่ ยังพร่องอยู่ อย่าไปกังวลเรื่องว่า เราจะรักษาศีลให้บริสุทธิ์เหมือนกับคนอื่นๆได้หรือ? ไม่ต้องเป็นห่วงตรงนั้น ตอนแรกผู้ปฎิบัติจิตเกาะพระนั้น จำเป็นต้องรักษาศีล๕อย่างต่ำให้ครบบริบูรณ์ก่อน(อยากดี อยากได้มรรคผล หรืออยากได้นิพพาน ก็ต้องพยายามทำให้ถึงที่สุด เพราะคนที่ไม่พากันรักษาศีลอันจะมีแต่พาให้ไปพบแต่ความทุกข์ล้วนๆ บางคนแทบตาย แค่นั้นก็ยังยอมตายกันได้เลย แค่จะทำดีกันทั้งที อยากได้มรรคผล อยากไปพระนิพพาน แค่ศีลหยาบ(ศีล๕)ยังรักษากันไม่ได้ งั้นก็ยอมทนทุกข์กับมันไปตลอดชีวิต และชีวิตจะไม่มีทางได้พบกับแสงสว่างสักที หน้ามืดตามัว หลงไปกับกาย หลงไปกับโลก ทางนั้นเขาเรียกว่า หลง(มี/อยู่/เป็น)กับสิ่งสมมุติ แล้วเมื่อไหร่จะพบความจริงกันสักทีนึง น่าสงสารจริงๆ ถึงเราจะบอกจนปากจะฉีกถึงรูหูก็ไม่เข้าใจ เหมือนกับพูดคนละภาษา หรือเหมือนอยู่คนละมิติอย่างนั้นแหล่ะ! แล้วจะให้เราทำอย่างไร ก็ต้องตอบว่า "สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม"

 

โมทนาสาธุกับหลวงพ่อด้วยครับ

 

เย่ ผ่านแล้วววววววววววววววว

 

กราบคุณครูพี่ต้อยด้วยความเคารพ
หนูมัวเขียนการบ้านอยู่ค่ะ พอดีไม่มี keybordภาษาไทย ตอ้งเข้าไปพิมพ์ที่Google translate
คลิกมาทีละตัว copy แล้วเอามาแปะ เลยทำให้ช้าไปหน่อยค่ะ:z16

 

ข้อสำคัญของการเข้าพระนิพพาน
คือ จิตจะต้องเกิดอาการเบื่อหน่ายในร่างกาย {ขันธ์5}
อย่างจริงๆ จัง...
ดังนั้น
ต้องมีการพิจารณาตัดขันธ์ 5
พิจารณาถึงความตาย ความทุกข์ทั้งหลาย อยู่เสมอๆ
... พิจารณาบ่อยๆ วันละหลายๆ ครั้งได้ก็จะดีมาก...<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>​

แต่เมื่อพิจารณามากเข้าๆ จิตอาจจะเบื่อจนนึกอยากจะฆ่าตัวตาย
ดังนั้นเราจึงต้องพิจารณาสมทบเข้าไปว่า...
ถึงสังขารร่างกายนี้เป็นทุกข์ น่าเบื่อหน่าย...
แต่ข้าพเจ้าจะยังคงรักษาธาตุขันธ์นี้ต่อไป เพื่อยังประโยชน์ต่อสรรพชีวิตอื่น
และธำรงไว้ซึ่งพระพุทธศาสนา
ตราบจนกว่าจะถึงอายุขัยของข้าพเจ้าเอง
เสร็จแล้วพยายามพิจารณาทุกสิ่งให้เป็น
"ธรรมดา"
ยอมรับสภาพของชีวิตตามความเป็นจริงที่เกิดขึ้น...
เมื่อใกล้ตายจิตจะมารวมตัวกันเองโดยไม่ต้องบังคับ...
เพราะจิตมีความชินกับการที่จิตเราจับอยู่ที่พระพุทธองค์ และพระนิพพานเสมอ... <o></o>​

<o> </o>

ให้เชื่อมั่นว่า...
ตายเมื่อไหร่เราขึ้นพระนิพพานแน่นอน...<o></o>​

ธรรมมะหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

 

ตราบใดที่เธอทั้งหลายไม่หมกหมุ่นกับการงานมากเกินไป
ไม่พอใจด้วยการคุยฟุ้งซ่าน
ไม่ชอบใจในการนอนมากเกินควร
ไม่ยินดี ด้วยการคลุกคลี ด้วยหมู่คณะ
ไม่เป็นผู้ปราถนาลามก
ไม่ตกอยู่ใต้อำนาจแห่งความปราถนาชั่ว
ไม่คบมิตรเลว
ไม่หยุด ความเพียรพยายาม เพื่อบรรลุคุณธรรมขั้นสูงขึ้นไปแล้ว

ตราบนั้นเธอทั้งหลาย จะไม่มีความเสื่อมเลย มีแต่ความเจริญอย่างเดียว
ภิกษุทั้งหลาย เราขอเตือน เธอทั้งหลายว่า

"สังขารทั้งหลาย ย่อมมีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา
เธอทั้งหลายจงยังประโยชน์ตน และประโยชน์ผู้อื่นให้บริบูรณ์พร้อม
ด้วยความไม่ประมาทเทอญ"

พุทธโอวาท

 

โมทนาสาธุ รวบยอดทั้งสมเลยนะครับ จิตบุญ ๖๘ ๖๙ ๗0 ....
พระอาจารย์ยอดจริงๆครับ

วิทย์ จบ.๑๑

 

The same as me,don't give up ka....

 

ขออนุญาตประกาศจิตบุญดวงที่ ๗๑ ณ วันที่ ๙ กันยายน ๒๕๕๕

ขอท่านทั้งหลายจงโมทนา
กับจิตบุญดวงที่ ๗๑
ของกลุ่มจิตบุญเทอญ
สาธุ สาธุ สาธุ

​

 

คุณแม่บุญศรี จิตบุญ 71 อายุ 63 ปี
เพื่อนแม่ชีคำพลอย(จิตบุญ 33)
ศิษย์พี่เพ็ญกับแม่ชีคำพลอย(วัดดอยเปา)
อยู่ จ.พัทลุง จบกิจจิตเกาะพระเมื่อวันที่ 9 กันยายน 2555
รวมระยะเวลาฝึกจิตเกาะพระประมาณ 4 สัปดาห์
เราสอนและสอบอารมณ์กันอาทิตย์ละครั้งทุกวันพระผ่านทางโทรศัพท์
คุณแม่บุญศรีมีพื้นฐานการปฏิบัติมานานมากสิบกว่าปี
แต่จิตไม่สามารถตัดโกรธได้เด็ดขาด
จนมาทำจิตเกาะพระท่านวางความหงุดหงิดลงได้
และจิตพัฒนามาเรื่อย ๆ จนจิตเข้าสู่วิปัสสนาญาณ
เห็นในกายของตัวเองเต็มไปด้วยโครงกระดูก
น้ำเลือด น้ำหนอง และอวัยวะน่าเกลียดน่ากลัวจนจิตรับไม่ได้
หลังจากนั้นจิตจึงรู้แจ้งว่ากายนี้ไม่ใช่ของเราเพราะมันสกปรกเกินจะทนรับได้
จิตจึงยกอยู่เหนือขันธ์ห้าแลธรรมทั้งปวง
จิตไม่เอาอะไรแล้วในโลกนี้
จิตปล่อยวางกับทุกสิ่ง
จิตว่าง เบา สบาย เป็นกลาง อารมณ์กระทบไม่มีขึ้นไม่มีลง
จิตนิ่งเป็นเส้นตรงตลอดแนว

พี่เพ็ญขอโมทนาบุญกับคุณแม่บุญศรีไม่มีประมาณค่ะ และขออุทิศบุญกุศลทั้งหมดให้พี่ภูและขอให้ท่านของท่านผ่านไปด้วยดีค่ะ

 

สาธุ สาธุ โมทนาสาธุการกับจิตบุญดวงที่ 71 ,70 , 69 , 68 ทั้ง 4 ท่านคะ
และโมทนาบุญกับครูจิตบุญทุกท่าน ขอให้ทุกท่านเจริญในศีลในธรรมยิ่งๆขึ้น

 

ขออนุโมทนาบุญ กับจิตบุญดวงที่ ๖๙,๗๐,๗๑ และครูจิตบุญค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ

 

สาธุ อนุโมทนาบุญกับธรรมมาทานบทนี้ค่ะ เออ(วะ)..ยิ่งนับวันเรารู้สึกว่าเราเข้าขั้นไปในทุกข้อเลยอ่ะ อึมม์...

 

ยังจำกันได้ใช่ไหม๊?
ก่อนพระพุทธเจ้าทรงดับขันธปรินิพพานพระองค์ท่านประทานปัจฉิมโอวาท ซึ่งเป็นธรรมอันสุดท้ายว่าอย่างไร

"จงอย่าประมาทด้วยประการทั้งปวง" ขอให้พวกเราคอยหมั่นระลึกถึงมรณานุสติกันเข้าไว้บ่อยๆ และจงทำความเข้าใจหรือทบทวนจิตของตนเองให้ดีๆว่า แต่ถ้าเราตายเดี๋ยวนี้ ตอนนี้เราจะทำอย่างไร หรือจะไปที่ไหน แต่ผู้ที่ฝึกจิตมาดีแล้วไม่น่าเป็นห่วง แต่จะเป็นห่วงสำหรับผู้ที่ไม่ฝึกจิตกันนี่สิ! แต่ถ้าใครไม่ฝึกก็เป็นเรื่องของบุคคลนั้นแล้ว เพราะเราได้แนะนำไปทั้งหมดแล้ว แต่ถ้าพวกเขาไม่ฝึกจะด้วยเหตุผลใดๆก็เป็นเรื่องสิทธิของแต่ละบุคคลแล้ว ถือว่าเราหมดหน้าที่แล้วเช่นกัน อย่างมากเราก็ทำใจเข้าอุเบกขาไป

จิตบุญก็เหมือนกัน ก็อย่าได้ประมาทเช่นกัน โดยเฉพาะจิตบุญที่ยังมีอินทรีย์อ่อน หรือยังไม่แก่กล้า ก็ไม่เป็นไร เพราะของแบบนี้เราฝึกกันได้ เช่นคนที่เขาขับรถเป็น แต่จะเก่งแค่ไหน ก็ต้องตอบว่าเราขับรถบ่อยไหม แต่ถ้าใครขับรถบ่อยๆก็จะมีประสบการณ์มากและก็เก่งไปเอง เรื่องอินทรีย์ของผู้ปฎิบัติธรรมก็เหมือนกัน จิตบุญก็สามารถฝึกเจริญสติให้มากๆ และพี่ภูขอชมโดยเฉพาะจิตบุญที่ท่านกำลังสอนและครูฝึกหัดสอนจิตเกาะพระกันในเวลานี้ จิตบุญกลุ่มนี้ได้เปรียบกว่าผู้ที่ไม่ได้สอน นอกจากเจริญพรหมวิหาร๔แล้ว(เป็นคนไม่ถือโกรธและให้อภัยง่ายเพราะได้เมตตาสูง) ท่านก็ยังทรงอิทธิบาท๔ด้วย(คอยหมั่นฝึกทบทวนจิตตลอดเวลาและอายุก็ยิ่งยืนนานโดยเฉพาะครูที่กำลังสอนจิตเกาะพระคือ ได้เจริญสติปัญญา ได้พัฒนาภูมิธรรมภูมิปัญญาของจิตตนเองไปด้วย เหตุที่อายุยืนก็เพราะว่านอกจากเจริญพรหมหารและก็นำจิตไปสร้างบารมีเพิ่ม บุญไม่ต้องพูดถึง บุญได้กลายเป็นสปอร์นเซอร์จิตไปแล้ว คือบุญเป็นฐานของจิตไปแล้วเหมือนศีลที่คอยดูแลหรือรักษาผู้ปฎิบัติ ปฎิบัติชอบไปแล้ว นั่นเอง)

พวกเราอย่าคิดว่าจิตบุญแล้ว ไม่ตกนรกแล้ว อันนั้นคิดผิด เพราะทุกสิ่งทุกอย่างมันก็อยู่ที่ตนเองเป็นผู้กำหนดมาเองกันทั้ง แล้วต่อมาก็โทษว่าเป็นเพราะกรรมต่างหาก ก็ใช่น่ะสิ ใครทำอะไรก็จะได้ผลตอบแทนเป็นอย่างนั้น หรือตราบใดที่ท่านปลูกต้นมะม่วง ท่านก็ได้ผลมะม่วงไปทานกันนั้น ถูกต้องแล้ว มีที่ไหนปลูกต้นมะม่วงแล้วจะได้ผลทุเรียน ยกเว้นใครจะไปทำนอกเหนือกว่านี้คือผิดธรรมชาติ สรุปแล้วถ้าใครอยากพ้นทุกข์ พ้นกรรมโดยเฉพาะกรรมไม่ดีที่กำลังส่งผลทำให้เราเป็นทุกข์ แต่ถ้าใครรู้+เข้าใจ+ปฎิบัติตามอริยสัจ๔ก็ไม่มีอะไรยาก ขอให้จิตเขารู้+เข้าใจ+ปฎิบัติได้นะ แต่ถ้าจิตรู้อย่างเดียวหรือต่อให้เข้าใจด้วยแต่จะปล่อยวางไม่หมดเสียทีเดียว ก็ถึงบอกกับพวกเราว่า พยายามฝึกจิต โดยการเจริญสติภาวนากันบ่อยๆ อินทรีย์จะได้แก่กล้า เมื่อจิตแก่กล้าแล้ว ความตายก็ทำอะไรจิตเราไม่ได้ ทำได้มากที่สุดก็คือ มาพรากกายของเราไปเท่านั้นเอง เพราะถึงอย่างไรกายของทุกคนก็ล้วนเป็นสมบัติของโลก หรือใครจะเถียง

เพราะฉะนั้นจิตบุญทั้งหลาย สติอย่าละทิ้งจิตไปนานนัก และจิตก็อย่าละทิ้งพระไปนานนัก เพราะไม่เกิดผลดีสำหรับจิตบุญโดยตรงเลย จิตบุญก็อย่าประมาทกัน จิตบุญนั้นไม่เห็นจะต้องไปทำอะไรให้มากความเลย แค่เจริญหรือทรงพรหมวิหาร๔(ป้องกันกิเลสโดยเฉพาะความโกรธให้ดีโดยการให้อภัยคนง่ายๆไม่ต้องมีข้อแม้นใดและช่วยสงเคราะห์ผู้ตกทุกข์ได้ยากหรือช่วยแผ่หรืออุทิศบุญกุศลโดยไม่ต้องไปเลือกข้างให้กับเขาไปทั้งเจ้ากรรมนายเวรของเรา ทั้งตนเองและคนอื่น ทั้งสัตว์นรกต่าง ทั้งเทพพรหมให้เขาไปให้หมดอย่าให้เหลือเพราะยิ่งให้มากเท่าไหร่ก็จะได้รับมากเท่านั้น อันนี้จะไม่เหมือนกับทางโลกนะ เพราะทางโลกยิ่งให้ก็ยิ่งไม่มีเหลือ โดยเฉพาะกับผู้ที่ทำบุญคนไม่ขึ้น ก็เพพพพราะว่าเรายังใช้กรรมเขายังไม่หมดและก็บารมีตนเองไม่มี จำเป็นจะต้องสร้างบุญให้มากไปก่อน จนบุญนั้นถึงจุดอิ่มตัว หรือเหมือนพระอรหันต์ที่ท่านไปบำเพ็ญบุญบารมี(บุญภายใน)กันที่ป่านั้น เมื่อบุญมากบารมีล้น เดี๋ยวคนอื่นๆก็จะเข้ามากราบไหว้เราเอง ที่เขาไหว้ไม่ใช่กายภายนอกนะ พวกเขาพากันกราบไหว้บารมีกัน เพราะมนุษย์ที่กำลังมีลมหายใจอยู่นั้นก็จะถือว่ามีบุญกันทุกคน แต่จะมากน้อยเท่านั้น และขอแนะนำผู้ที่รู้สึกว่าบุญน้อยมาตั้งแต่เกิดหรือชาติที่แล้ว ไม่ต้องกลัวนะ ผมจะขอแนะนำว่า ถ้าได้ทั้งบุญ+บารมีพร้อม ก็ปฎิบัติกันง่ายๆ ก็คือ หยุดกระทำเลวทั้งหมด โดยเริ่มต้นรักษาศีล๕ให้ครบบริบูรณ์ก่อน(ศีลหยาบวัดแค่ตัวเจตนาเป็นหลัก) แต่ถ้าใครไม่แน่ใจว่าจะครบหรือไม่ขอให้สมานศีลทุกวันหรือที่เราสวดมนต์กันเป็นปกติอยู่แล้ว หยุดเลวทั้งหมดคงไม่ต้องบอกนะว่าเลวมีอะไรบ้าง เลวทั้งกายวาจาและใจ ทั้งหมดทั้งสามอย่างเลยนะ นี่คือปิดประตูนรกก่อน เราทำเช่นก้เพราะว่าล้างจิตใจให้สอาดก่อนเหมือนเราจะทานอะไรก็ต้องล้างมือก่อนทานนั่นก็เหมือนกัน เมื่อจิตใจมีศีลครบแล้ว จิตใจก็จะเบาบางหรือละเอียดขึ้นมาหน่อย ต่อไปนี้ก็เริ่มทำภาวนา โดยเริ่มต้นในเชิงปฎิบัติก็คือ เจริญสติหรือทำสมาธิ แต่ที่นี่เจริญสติภาวนาในรูปแบบของจิตเกาะพระ วิธีหรือรูปแบบจิตเกาะพระนั้น ที่ให้พวกเราระลึก/นึกถึงพระนั้นก็เปรียบเสมือน คำภาวนาทุกอย่าง นี่เป็นเพียงการสร้างสติเท่านั้น แต่จิตเกาะพระได้เปรียบตรงที่ว่า เมื่อเจริญสติโดยการระลึกถึงพระกันบ่อยๆจะทำให้ผู้ปฎิบัติแบบจิตเกาะพระนั้น จิตรวมเป็นสมาธิและก็ทรงฌานได้ไวในที่สุด และสดวกทั้งสถานที่+เวลา และตรงนี้ก็คือ จุดเด่นของการทำจิตเกาะพระ นั่นเอง ส่วนในการปฎิบัติ สุดท้ายเราต้องการแค่ทำให้จิตนิ่ง จิตเป็นสมาธิหรือจิตทรงฌานได้ตลอดทั้งวันทั้งคืน นี่คือจุดสูงสุดหรือได้ประโยชน์สูงสุดของเหล่านักภาวนาหรือผู้ปฎิบัติธรรมทั่วๆไป
ที่พวกเขากำลังตามหากันในเวลานี้ แต่ถ้าใครอยากจะได้บุญก็แนะนำให้โดยเฉพาะผู้ปฎิบัติธรรมทั้งหลายเหล่านี้กันดูบ้าง ว่ามันจะเป็นจริงเช่นนั้นไหม๊ เพราะขนาดพระซึ่งถือได้ว่าเป็นนักบวชอาชีพ ท่านก็ลองเปิดใจปฎิบัติทำจิตเกาะพระจนสำเร็จ ทุกท่านก็ทราบกันดี...พอแล้ว ยาวไปแล้ว เดี๋ยวคุณลินดาบ่น...(แต่คนนี้บ่นไม่เหมือนคนอื่นๆเขานะ แต่เธอบ่นว่า มีอีกไหมเพราะยังไม่หนำใจ เธออยากฟังให้หนำใจ เธอก็ไปซื้อธรรมาสน์ให้พี่ภูดิ...555 พี่ภูจะเทศน์ให้ แล้วเธออย่าหนีไปไหนนะ...อิอิ)