เมื่อผมทำแท้งครั้งแรก

เพื่อเป็นอุทาหรณ์แก่ท่านผู้อ่านทุก ๆ ท่านอย่าได้ทำเยี่ยงอย่างผมเลยบาปกรรมนั้นมีจริง ๆ ผมเจอด้วยตนเองมาแล้ว ที่กรรมตามสนองผมอยู่ ทำมาหากินไม่ขึ้น ทำธุรกิจตัวเอง ทั้ง ๆ ที่การจัดการและศึกษาก่อนการทำแล้วอย่างดีก็ยังเจ๊ง เมื่อมาทำงานเป็นพนักงานของบริษัทเงินเดือน 3-4 หมื่นก็ยังเป็นหนี้แก้ไม่หายจากธุรกิจทำลงไป และยังไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างนี้อีกนานแค่ไหน


ตอนที่ผมยังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง ช่วงนั้นเพื่อเป็นการหารายได้พิเศษจะได้ไม่ต้องรบกวนพ่อแม่มาก ผมจึงไปทำงานที่สวนอาหารแห่งหนึ่งแถวถนนรัชดาภิเษก ทำอยู่ได้พักหนึ่งได้รู้จักกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเธอมาทำงานที่เดียวกันกับผม ในฝ่ายเดียวกัน (สวนอาหารขนาดใหญ่มีพนักงานมีหลายฝ่าย) ซึ่งเธอมาอยู่กับพี่สาวช่วงปิดเทอมใหญ่ จึงมาทำงานพิเศษ เมื่อเรารู้จักกันก็คบหากัน แต่วัยเราก็ต่างกันพอสมควรคือเธอ 14 ส่วนผม 20 แต่เธอก็ชอบพอผม เธอจึงหนีจากพี่สาวมาอยู่กับผมที่หอพักหน้ารามด้วยกัน เมื่อแม่เธอทราบข่าวจึงลงมาจากบ้านเพื่อมาหาเธอและผมเพื่อให้รับผิดชอบ ไม่เช่นนั้นจะเอาผมเข้าคุกฐานพรากผู้เยาว์ เธอบอกกับแม่เธอว่าถ้าแม่เอาผมเข้าคุกเธอจะฆ่าตัวตาย แม่เธอเลยจนใจจึงปล่อยเลยตามเลย แต่ได้สั่งผมไว้ว่าให้ดูน้องเขาให้ดีเขายังเด็กมาก ผมก็รับปากเพราะผมเองก็รักน้องเขาเช่นกัน เราอยู่กันมาสักพักหนึ่งผมก็ได้ไปสมัครงานที่ใหม่เป็นโรงแรมระดับ 3 ดาวแถว ๆ ถนนสุขุมวิท เธอก็เลยออกจากงานที่สวนอาหารมาอยู่หออย่างเดียว เมื่อผมทำงานที่โรงแรมได้พักหนึ่งพอมีลู่ทางบ้างแล้วจึงให้เธอมาทำด้วยกันที่โรงแรม เราอยู่กันมา 3-4 ปี เธอก็มีท้อง ทางฝ่ายย่าเมื่อทราบว่าเธอท้องท่านดีใจมาก เพราะจะได้หลานคนแรกของครอบครัว ส่วนยายก็ดีใจเช่นกันถึงกับลงมาเฝ้าอยู่เป็นเพื่อนเธอ

<O</Oอยู่มาวันหนึ่งยายขอกลับไปเยี่ยมบ้านสักพัก เธอเองก็คุยกับผมว่า พี่ทำแท้งเถอะฉันอยากกลับไปเรียนต่อ เพราะฉันจบแค่ ม.3 เองกำลังจะเข้า ม.4 ก็มาอยู่กับพี่เสีย ผมเลยบอกว่าทำแท้งไม่ได้หรอกถ้าเธออยากเรียนต่อก็ให้คลอดลูกก่อนเพราะย่าอยากได้หลานมาก ๆ แล้วค่อยหาที่เรียน ๆ อยู่ในกรุงเทพ ฯ ก็ได้ เธอไม่ยอมบอกว่าถ้าไม่ทำแท้งเอาลูกออกเธอจะแกล้งล้มในห้องน้ำให้แท้งไปเอง เธอรบเร้าผมหลาย ๆ ครั้งเข้า อีกทั้งกลัวว่าถ้าหากเธอทำเช่นนั้นจริงตัวเธอเองก็จะอันตรายถึงตายได้ ผมก็เลยตัดความรำคาญเลยบอกเธอว่าทำก็ทำ สุดท้ายจึงเสาะหาสถานที่ทำแท้งได้ก็พาเธอไปทำ (เป็นสถานที่ถูกกฏหมาย) แถวถนนสุขุมวิท

<O</Oเมื่อเราทำแท้งแล้วผมก็แจ้งข่าวให้ย่าทราบทันที ย่าโกรธมากขึ้นมาที่กรุงเทพ ฯ เลยมาถึงก็ด่าเสียทั้งคู่เลย ว่าพวกมึงทำไมต้องทำเช่นนี้ รู้มั๊ยพวกมึงจะทำมาหากินไม่ขึ้น เพราะบาปกรรมมันมหันต์นักเรื่องการทำแท้ง เพราะคนที่เขาจะมาเกิดกลับไม่ได้เกิดเสียความตั้งใจเขา ๆ จะโกรธมากและจะตามรังควานพวกเองตลอดไป พวกเราก็ได้แต่ก้มหน้ารับคำด่า ส่วนยายก็ลงมาเช่นกันแต่อาการโกรธไม่เท่ากับย่า แฟนผมหลังจากย่าและยายกลับไปกันแล้วเราก็มีเรื่องให้ทะเลาะกันบ่อยขึ้นเรื่องที่เธอจะกลับไปเรียน เพราะผมยังทำใจไม่ได้ยังรักเธออยู่ จนวันหนึ่งผมไปทำงานส่วนเธอหยุดงานบอกไม่ค่อยสบาย เมื่อผมกลับมาจากทำงานก็ไม่เจอเธอแล้ว เธอหนีผมไปแล้ว

<O</Oช่วงนั้นผมแทบเสียผู้เสียคนวัน ๆ เอาแต่กินเหล้าเมายา งานก็ลาบ่อยเพื่อไปตามหาเธอที่บ้านเกิดเธอ แม่เธอก็บอกไม่ได้กลับมาบ้าน คงจะอยู่กับพี่สาวที่กรุงเทพ ฯ ส่วนบ้านพี่สาวเขาก็ย้ายบ้านใหม่ผมไม่รู้จะไปตามหาที่ไหน สมัยนั้นโทรศัพย์มือถือยังไม่มีเหมือนสมัยนี้ สุดท้ายผมหมดปัญญาตามหาอีกต่อไป จึงเริ่มต้นกลับตัวเป็นคนดีทำงานต่อ

<O</Oที่นำมาเล่านี้เพื่อเป็นการสื่อไปถึงลูก ๆ ของพ่อ และสรรพสัตว์ทั้งหลายที่พ่อได้ทำกรรมไว้ หากดวงวิญญาณของลูก ๆ รับรู้ก็ขอลูก ๆ อโหสิกรรมให้กับพ่อและแม่เขาด้วยเถิด (เขาอาจมีความจำเป็นของเขา) ส่วนพ่อนั้นทุกวันนี้ยังคิดถึงลูก ๆ เสมอแม้จะไม่เคยเห็นหน้าลูก ๆ ก็ตาม พ่อได้บวชเพื่อทดแทนบุณคุณพ่อ-แม่ และชดใช้ให้กับลูก ๆ ของพ่อ แม้จะแค่ 9 วันก็ตามด้วยภาระงานการเป็นลูกจ้างเขา พ่อทำบุญ สวดมนต์ ภาวนา เพื่ออุทิศผลบุญให้ลูก ๆ และสรรพสัตว์ทั้งหลายอยู่เสมอ ๆ 5 ปีกว่ามาแล้ว ทุก ๆ ครั้งที่พ่อทำบุญ สวดมนต์ ภาวนา พ่อจะอุทิศบุญให้กับลูก ๆ และสรรพสัตว์ทั้งหลาย เพื่อขอให้ลูก ๆ และสรรพสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้นได้ไปเกิดในภพภูมิที่ดีกว่า ขอลูก ๆ และสรรพสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น โปรดอโหสิกรรมให้ด้วยเทอญ<O</O

 

คุณสุขกมลอีกที...
รู้สึกเรื่องนี้คุ้นๆ
คุณทำบาปฆ่าแมว ร่วมฆ่าลูก
คงได้รับผลกรรมไปบ้างแล้ว
แต่บาปหนักๆน่าจะยังไม่มาถึง
ผมสังหรณ์ใจว่าในชาตินี้ เมื่อคุณคิดว่าพร้อม มีเมียมีลูกใหม่ ครอบครัวมีฐานะมั่นคง
นั่นแหละบาปมันจะมาทวงทันที ให้ระวัง ตั้งสติให้ดีๆ ว่าเรากำลังชดใช้กรรมแล้ว...
แต่ถ้าไม่มีในชาตินี้ ก็ต้องไปโดนในชาติหน้า หนีกรรมไม่พ้น

 

ถึงกับอึ้งพูดอะไรไม่ออกเลย... ยังไงก็เอาเป็นว่า ขอให้คุณประคองสติตัวเองเอาไว้ให้ดีๆนะครับ เมื่อมีปัญหาเข้ามา ให้พยายามมองหาทางออก อย่าเก็บงำปัญหาเอาไว้คนเดียว บางทีการที่เราไม่บอกใคร อาจทำให้เราคิดฟุ้งซ่าน และนำไปสู่การคิดสั้นได้ครับ ดีแล้วครับที่ยังสำนึก บางคนทำไปโดยไม่รู้สึกอะไรด้วยซ้ำ คนที่ทำบาป แล้วละอายต่อบาป ยังนับว่าไม่เลวนักหรอกครับ ขอแค่อย่าหยุดทำดีก็พอ ทำดีไปเรื่อยๆ แม้ว่าจะยังไม่เห็นผลในชาตินี้ แม้ว่าคุณจะไม่รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงที่ดีขึ้น แต่จงอย่าทำในสิ่งที่เลวลงไปเลยครับ อย่างน้อยชาติหน้า ผลบุญที่คุณทำไว้ จะต้องส่งผลเป็นแน่ ขอให้ชาติหน้า คุณจงอย่าได้มีส่วนในการทำแท้งอีกเลย

 

เมื่อผมทำแท้งครั้งแรก

อ่านแล้วคิดว่าคงทำแท้งมากกว่า 1 ครั้ง
ติงคอมเม้นท์ไม่ออกเลยค่ะ แฟนคุณอายุน้อยเหลือเกิน ความคิดของเธอก็เลยยังเป็นเด็ก
คุณเองในขณะนั้นก็ยังขาดภาวะผู้นำเพราะอายุแค่ 20
เรื่องนี้คงเป็นอุทาหรณ์สอนคนได้หลายคน
ขออนุโมทนาในธรรมทานนะคะ

 

ทำบุญให้ลูกด้วยนะครับ

 

ตอนนี้ผมรับกรรมนั้นอยู่ครับ ในเมื่อผมทำผิดผมก็ยอมรับผิดทุกประการ และน้อมรับไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับผม ในชีวิตตอนนี้ผมว่ากรรมหนักสุด ๆ ที่รับอยู่ครับ