จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

เช้านี้ตื่นมารู้สึกจุด active (จิต)ไปอยู่ที่หน้าผาก รู้สึกได้ตอนนั่งสมาธิ อย่างนี้ควรกำหนดลมหายใจ ไปที่ 1.จุดที่จิตอยู่หรือ 2. กำหนดลมหายใจเข้าออกตามปกติ ลองทำดูทั้ง 2 วิธี พบว่าวิธีที่ 1 เวลาหายใจไป จะมีแสงออกมารอบๆจุด (ทำตอนไม่ได้นั่งสมาธิ)

เมื่อคืนตื่นมากลางดึก อาหารไม่ย่อย รู้สึกทำไมต้องเป็นเรา คิดได้ว่า สงสัยโดนกิเลสจัดการอีก แต่พิจารณาไม่ไหวแล้ว เลยนั่งสมาธิขอให้ท่านพ่อช่วย ก็ดีขื้น

วันนี้จะพยายาม up ไปจุดเดิม เมื่อวันจันทร์

จากที่พี่เพ็ญบอกเมี่อคืน ตอนนี้ให้หนูพิจารณากายอย่างเดียวใช่ไหมค่ะ ตอนนี้ทำธาตุมนสิการอยู่ เมี่อวานแว๊บขึ้นมาไม่ค่อยชอบตอนมีคนวื่งมาเฉียด

 

เป็นไรไม่รู้ ช่วงนี้กำลังอินกับประโยคนี้
ความจริงทุกข์เท่านั้นย่อมเกิด ทุกข์ย่อมตั้งอยู่และเสื่อมสิ้น<WBR>ไป นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรเกิด นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรดับ ฯ
(ขออนุญาตทับศัพท์นะคะ อย่าหักคะแนนเมิลเลยนะคะ พลีส เมิลชอบใช้ภาษาพูดเป็นภาษาเขียนนะคะ)

 

กระทู้ไม่ล่มเพราะพวกเราเต้นหรอกพี่ภู
แต่กิเลสของคนไม่รู้หลงอวิชชานั่นแหละจะทำให้กระทู้ล่ม
อย่าลืมนะช่วงหลังนี้เราสอนธรรมะกันแบบโจ๋งครึ่มมาก
เป็นที่จับตาและจับผิดของคนทั่วไป
กิเลสคนหมู่มากพวกมากลากไปนี่เป็นไงพี่ภูคงทราบดี
เพราะฉะนั้นจิตบุญ จิตบำเพ็ญ จิตเกาะพระ
อย่าปล่อยให้กิเลสลอยนวลกันนะ
ฆ่ามัน(กิเลส)ให้ตายคามือ
ฆ่าที่ไหน?
ก็ฆ่าที่ใจเรานี่ไง
เราปฏิบัติอยู่ทางธรรม
เห็นอะไรไม่ถูกไม่ควรก็อย่าปล่อยให้จิตหลงไปตามกระแส
ทำหูป่าตาเถื่อนไม่รู้ไม่ชี้
รู้แล้วต้องชี้ ชี้บอกว่าทางนี้ผ่านตลอดจ้า ฮ่าๆๆ
เมื่อเป็นผู้รู้แล้วในธรรมก็ควรชี้แนะแนะนำกันไปตามหน้าที่
อย่าปล่อยให้เธอ(กิเลส)ลอยนวล ฮ่าๆๆ
ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบโปรดจำไว้สักเล็กน้อยว่า
อย่าปล่อยให้กิเลสมาจูงจมูก
แต่ท่านจงเป็นผู้จูงจมูกกิเลสกันนะ
"จูงจมูกกิเลส" คำนี้ก็เป็นคำสมมุติอีก
ในภาษาไทยไม่เคยมีสอนไว้
แต่ถ้าอ่านแล้วเข้าใจก็ โอเค้

 

พี่ภูว่าเรากลับมาเดินสายมรรคต่อดีก่า
อย่าไปสนใจเลย เพราะในเมื่อเรารู้แล้วว่าอะไรคือสาระ
อะไรคือ ไร้สาระ
แต่ไม่ได้ว่าใครนะ กระทู้นี้คือ กระทู้มหาชน
ว่าได้ ด่าได้ ตำหนิได้ตามสบายเลยครับ
สิ่งไหนมีประโยชน์ก็ขอให้พวกเรารีบรับไว้
แต่ถ้าสิ่งไหนไม่มีประโยชน์ก็วางซะ
แค่นี้เอง ง่ายจะตาย
พวกเราปฎิบัติธรรม เพื่อละปล่อยวาง เพื่อความหลุดพ้น
แล้วพวกเราจะแบกกันไปให้หนักไปใย
ฮ่าๆเอิ๊กๆ

สรุปแล้ว ทั้งสาระ และไร้สาระ ต่างก็เป็นธรรมะทั้งนั้น

กระทู้ล่มได้ แต่อย่าให้จิตคนมันล่มก็แล้วกัน อันนี้สำคัญ

 

เพื่อนกบให้มา เห็นว่าน่ารักดีก็เลยนำมาแบ่งปัน ^^

กะลา

ใครว่าเจ๊ เป็นกบ อ๊บ..ในครอบ
ก็เจ๊ชอบ อยู่อย่างต่ำ ทําอย่างสูง
ไม่ชอบอวด แพนหาง อย่างนกยูง
ไม่ชอบจูง ไม่ชอบเปลือง เรื่องวุ่นวาย

ใครว่าเจ๊ ครอบกะลา ว่าไปเถิด
เขาคงเลิศ คงเก่ง เบ่งคับหลาย
กะลาตัว เล็กกว่า ช่างน่าอาย
ก้มมองกาย หงายมองฟ้า กะลาโซม

...เพื่อนกบ...

​

 

ผมเป็นครูภาษาไทยครับ
ผมขอชี้แจงว่าที่ครูภาษาไทยท่านหนึ่ง เห็นว่าข้อความในกระทู้นี้ มีการสะกดการันต์ผิดอยู่มาก เพราะเราได้รับการฝึกฝนให้สังเกตในสิ่งเหล่านี้ ตัวอย่างเช่น ในข้อความที่ ๓๕๙๗ มีตอนหนึ่งเขียนว่า แล้วพวกเราจะแบกกันไปให้หนักไปใย ผมสังเกตเห็นว่า คำว่า "ไปไย" สะกดผิด ที่ถูก คือ "ไปไย" ครับ
แต่เมื่อผมสังเกตเห็นแล้ว ผมจะไม่ทักท้วงครับ เพราะในการพูดจากันตามธรรมดา การใช้ภาษาไม่ตรงตามไวยากรณ์ เป็นเรื่องธรรมชาติธรรมดาครับ เนื่อหาสาระในนั้นสำคัญกว่าครับ
โดยเฉพาะเรื่องที่พูดถึงในกระทู้นี้ อันมาจากประสบการณ์ที่ท่านผู้เขียนได้ ทำจริง รู้จริง เกิดผลจริงมาแล้ว ผมนำมาทำตามก็เห็นผลตรงตามที่ท่านได้กล่าวไว้ ซึ่งผมเองเห็นผลก็จริง แต่ก็ไม่สามารถที่จะกล่าวเป็นถ้อยคำออกมาให้ตรงกับที่รู้ได้ครับ

 

ฮ่าๆอ่านไปอ่านมา
นึกว่าข้อความของใคร ที่แท้ของผมนี่เอง เจี๊ยกๆ
ต่อไปนี้กระทู้จะได้ประโยชน์ทั้งสองทางเลย กำไรเพี๊ยบ
ต้องกราบขอโทษและน้อมรับผิด วันหน้าผมจะระวังให้มากกว่านี้นะครับ

อนุรักษ์ภาษาไทย ใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องกันดีกว่านะครับ

ขอกราบคุณครูภาษาไทยอย่างงามๆ ขอรับ catt1

 

จิตไวกว่าแสงค่ะ ต่อให้เซียนภาษาไทยก็ตามไม่ทัน
เพราะตอนพิมพ์จิตมันเดินล้ำหน้ามือกับภาษาไปแล้ว
บางทีพี่เพ็ญก็จิ้มผิดจิ้มถูก ตก ๆ หล่น ๆ
เรามาเน้นปฏิบัติจิตกันไม่ได้มาเน้นเรื่องภาษาสมมุติ
พี่เพ็ญจึงไม่ได้ทักท้วงอะไรใคร
ทั้งที่บางครั้งบางท่านเขียนข้อความสลับกัน
ตกหล่นบ้างก็มี พี่เพ็ญไม่ได้ถือเอาสาระตรงนั้น
ต้องการแค่สิ่งที่จะใช้เท่านั้นเอง
เพราะฉะนั้นท่านจะเขียนอย่างไรก็ไม่ผิด
เพราะเราไม่ได้มายึดกับสมมุติของโลก
แต่ขอให้อ่านแล้วเข้าใจและออกมาจากจิตจากใจของท่านก็เป็นพอ
ท่าน <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->UncleGee ท่านอย่าเป็นอริยบุคคลที่ปฏิบัติแล้วได้แล้ว
แต่สอนใครไม่เป็น โปรดอย่าเป็นเช่นนั้นเลย
ที่พี่เพ็ญ พี่ภู และจิตบุญทุกท่านมาพล่ามสอนกันอยู่นี้
เราก็มิได้เก่งกาจกันมาแต่ไหน
ทุกอย่างออกมาจากจิตล้วน ๆ
ธรรมล้วน ๆ ไม่เจือกิเลส
ท่านออกมายอมรับฐานะไม่ดีกว่าหรือ
แล้วมาร่วมแรงร่วมใจกันช่วยยกจิตลูกหลาน
ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าขึ้นนิพพานให้ได้มากที่สุด
กลุ่มจิตบุญยินดีต้อนรับท่าน<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->UncleGeeค่ะ
ถ้าท่านเดินมรรคจบกิจแล้ว มาเถิดค่ะมาช่วยกัน
ส่งธรรมะขึ้นกระทู้ชำระล้างกิเลสของผองชนที่ปรารถนาพระนิพพานให้สะอาดสดใส
เรามาเดินไปด้วยกันนะคะ
โมทนา สาธุการ

 

พี่ภูนอนแล้วเหรอ ว้า เลยไม่เห็นข่าวดีเลย
ตื่น ๆๆๆๆ เขย่าแรง ๆ เล้ย มาโมทนาไวไวนะพี่ภู

 

คุณหมอคะ ช่วยส่งการบ้านอารมณ์วันนี้ด่วนที่สุดค่ะ เอาให้เป็นปัจจุบันที่สุดค่ะ อารมณ์ใจเป็นยังไงบ้างคะ และเกิดวิปัสสนาญาณรับรู้อะไรขึ้นมาบ้าง ด่วนที่ซู้ดดดดดดด ไวไวไวไว เน้อค่า

​

 

อ้าว พี่ภูกลับมาแล้ว เอาไม้จิ้มฟันค้ำตาไว้ก่อนนะพี่ภู ฮ่าๆ

 

ช่วยลุ้นครับผ้มมมมมม

คุณหมอสู้ๆๆ

คุณหมอสู้ตาย

คุณหมอไว้ลาย ... จิตยก สู้ๆๆ

 

อุษาวดี; เช้านี้ตื่นมารู้สึกจุด active (จิต)ไปอยู่ที่หน้าผาก รู้สึกได้ตอนนั่งสมาธิ อย่างนี้ควรกำหนดลมหายใจ ไปที่ 1.จุดที่จิตอยู่หรือ 2. กำหนดลมหายใจเข้าออกตามปกติ ลองทำดูทั้ง 2 วิธี พบว่าวิธีที่ 1 เวลาหายใจไป จะมีแสงออกมารอบๆจุด (ทำตอนไม่ได้นั่งสมาธิ)

ครือว่าออย่างนี้ค่ะคุณหมอ ลมหายใจก็ยังอยู่ที่เดิมค่ะ แต่สิ่งที่ไปรับรู้ว่ามีลมหายใจอยู่หรือไม่ตรงไหนนั้นเป็นสติค่ะ จิตอยู่ตรงจุดไหนก็ให้มีสติรู้ว่าอยู่จุดนั้นค่ะ

ถ้าคุณหมอรู้สึกสบายที่จุด 1 ก็ให้มีสติดูอยู่ที่จุด 1 ค่ะ และไม่จำเป็นต้องรอนั่งสมาธิอย่างเดียวค่ะ จิตที่ทรงฌานอยู่ตลอดเวลา สามารถทำสมาธิได้ทุกเวลา ทุกสถานที่ ทุกโอกาส และทำได้ในทุกอิริยาบถแม้แต่เวลาทำงานหรือทำกิจกรรมประจำวันอยู่ก็ตาม

เมื่อคืนตื่นมากลางดึก อาหารไม่ย่อย รู้สึกทำไมต้องเป็นเรา คิดได้ว่า สงสัยโดนกิเลสจัดการอีก แต่พิจารณาไม่ไหวแล้ว เลยนั่งสมาธิขอให้ท่านพ่อช่วย ก็ดีขื้น

อารมณ์หลังจากนั้นล่ะคะ รู้สึกเป็นยังไงต่อไป แหม๊ คุณหมอนี่นะชอบตัดฟิล์มตอนเข้าด้ายเข้าเข็มทุกที อิอิ

วันนี้จะพยายาม up ไปจุดเดิม เมื่อวันจันทร์

จุดไหนยังไงคะ หมายถึงการวางอารมณ์หรือคะ?

จากที่พี่เพ็ญบอกเมี่อคืน ตอนนี้ให้หนูพิจารณากายอย่างเดียวใช่ไหมค่ะ ตอนนี้ทำธาตุมนสิการอยู่ เมี่อวานแว๊บขึ้นมาไม่ค่อยชอบตอนมีคนวื่งมาเฉียด

ใช่ค่ะ คุณหมอติดห่วงในร่างกาย ให้ดูกายในกาย และดูจิตในจิต(จิตที่คิดพิจารณาร่างกาย)ให้มากค่ะ พี่เพ็ญรอคุณหมอส่งการบ้านฉบับสุดท้ายอยู่ค่ะ มาตอบเร็ว ๆ น๊าค๊าคุณหมอที่รักขา

 

ลุงภู รอไหวมั้ยครับ ... พ่อฟูจิเป็นห่วงนะคร้าบบบบ
สงสัยกำลังปลุกปล้ำกันอยู่แน่เลย ...
ไปพักผ่อนก่อนก้อได้ครับ เดี๋ยวส่งทางจิตไปบอกเองครับผ้ม ถ้าได้ข่าวจากครูเพ็ญ....

 

แง คุณหมอยังไม่มา พี่ภูไปนอนก่อนก็ได้ค่ะ ถ้าได้ข่าวดีแล้วเดี๋ยวหนูกับครูวิทย์จะส่งกระแสจิตไปช่วยกันปลุก เอิ้ก ๆ

 

คุณลินดาค๊า สติให้เกาะอารมณ์ในจิตน๊า
อย่าหลุดน๊า ความรัก ความน้อยใจ ความไม่ได้ดังใจ
อย่าปฏิเสธ อย่าหลบ ชนมันเข้าไป
เข้าไปขุดคุ้ยอารมณ์ที่นอนเนื่องนั้นออกมาให้หมด
มันสิงอยู่ในจิตมาจนนับภพชาติไม่ถ้วน
วิปัสสนามันเข้าไป เอาให้ลึก ๆ เลย ขุดมันขึ้นมา
สติอยู่กับจิต จิตอยู่กับสมาธิน๊าค๊า
แล้วมาส่งการบ้านบนกระทู้ด่วนค๊า
พวกเราจะช่วยกันดันจิตท่านเป็นรายต่อไป เอิ้กๆ

 

ขอโทษค่ะ หนูเพิ่งกลับมา เข้ากระทู้ไม่ได้ เลยแอบไปงีบแป๊ปนึง ตอนก่อนงีบรู้สึกว่ายึดกายลดลงกว่าเมื่อวาน ตอนนี้ไม่ง่วงแล้ว เดี๋ยวจะเดินจงกรมแล้วไปนั่งสมาธิ ค่ะ
จิตยังอยู่ที่หน้าผาก ลมยังละเอียดอยู่ พระมองไม่เห็นค่ะ

 

อ้า เอ่อ ตอนนี้เฝ้าแต่ครุ่นคิด เรื่อง ตัวกู ของกูอยู่ค่ะ ไม่รู้ทำไม

 

พี่เพ็ญค่ะ ลืมบอก พี่เพ็ญถามว่ามีวิปัสนาญาณอะไรเกิดขึ้นบ้าง
ตอนบ่ายเดินอยู่ ก็แว๊บขึ้นมาว่า ทุกข์เท่านั้นที่เกิดขึ้น ทุกข์เท่านั้นที่ตั้งอยู่ ทุกข์เท่านั้นที่ดับไป ค่ะ เพิ่งนึกได้ตอนเดินจงกรม

 

ที่ว่ารู้สึกยึดกายน้อยลง ความรู้สึกในจิตว่าตัดกายนี้ขาดไหม
คืออารมณ์ว่ามีร่างกายอยู่นั้นมี แต่จิตเกาะกับกายไหม
หรือเห็นว่าเป็นอย่างไรคะ?
ไม่ต้องเค้นหาภาพพระนะ
ให้รู้ว่าพระอยู่กับเราในจิต
พระประทับอยู่กับจิตเรา
ผนึกเป็นร่างเดียวกัน
"จิตพุทธะ"
คุณหมอบรรยายอารมณ์มาให้ละเอียดอีกหน่อยค่ะ
ทุกอย่างผ่านหมดแล้วน๊า
แต่จิตคุณหมอยังไม่ยอมรับ...
กลับไปถามจิตตนเองดูนะว่า

1. คุณหมอมีความรักและศรัทธาในพระนิพพานจริงไหม?
2. คุณหมอเชื่อหรือไม่ว่าพระนิพพานมีอยู่จริง?
3. คุณหมอมีความเคารพรักและศรัทธาในพระพุทธเจ้าจริงไหม?
4. คุณหมอเบื่อขันธ์ห้าหรือยัง จิตยังอยากอยู่กับขันธ์ห้าอีกไหม ถ้าให้เกิดอีกจะมาเกิดไหม?
5. ถ้าคุณหมอต้องละขันธ์ลง ณ เวลานี้ แล้วให้ไปเสวยอริยผลอยู่บนพระนิพพานคุณหมอตัดใจจากขันธ์ห้าได้ไหม? (คิดให้ละเอียดก่อนตอบนะว่าเราปฏิบัติมรรคผลเพื่ออะไร)

ตอบด่วนนะคะ สาธุ

พี่เพ็ญ จบ.3