จะเป็นกิ๊ก ชู้ หรือนอกใจใคร โปรดมาอ่าน ระวังกรรมตามทัน

เรื่องจริง จากเวบพันทิป

<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="95%"><TBODY><TR><TD><TABLE border=2 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD bgColor=#204080 rowSpan=2 width="100%" colSpan=2>

• <!--WapAllow0=Yes--><!--pda content="begin"--><BIG><BIG><!--Topic-->จะเป็นกิ๊ก ชู้ หรือนอกใจใคร โปรดมาอ่าน ระวังกรรมตาทัน </BIG></BIG>

• <BIG><BIG></BIG></BIG>
  <!--MsgIDBody=0-->แค่อยากจะบอกเล่าเรื่องของตัวเองให้ผู้ที่คิดจะเป็นกิ๊ก
  หรือเป็นชู้ใคร ได้อ่าน
  อย่าทำเลยนะ ขอบอกว่ากรรมมีจริง
  
  เจอมาเต็มๆ กะตัวเลย
  รู้จักชายคนนึง รู้ก้อทั้งรู้ว่าเค้าแต่งงานแล้ว
  แต่ก้อใจพาไป ทั้งคู่เลย ช่วยกันปรบมือ
  เพราะยังเด็กด้วยส่วนหนึ่ง อยากเอาชนะ
  เลยลากคบมาจนสาม สี่ปี
  
  ระหว่างที่คบ สุขก้อจริง แต่มันนรกในใจชัดๆ
  ร้องไห้ด้วยอารมณ์น้อยใจเกือบทุกคืน (น้อยใจทำไม ในเมื่อเลือกเอง)
  ในที่สุด.. ก้อเลิกลากันไปเพราะเราอยากเลิกทำแบบนั้นเอง
  
  จนมาถึงวันนี้...
  มีแฟนที่รักมากๆ คบมาสามปี
  ถึงวันนี้ เค้าไปมีคนใหม่
  ตอนที่รู้เรื่อง ช๊อกมาก คำเดียวที่คิดออกคือ กรรมตามทัน
  เค้าขอเลิกกับเราเพื่อไปกับเด็กคนนั้น
  เสียใจสุดๆๆ
  แต่สุดท้าย เค้าก้อเลิกกับเราไม่ได้ เค้ายังต้องการเรา
  ที่สำคัญ เค้าก้อเลิกกับเด็กนั่นไม่ได้..เช่นกัน
  
  ตอนนี้เหมือนนั่งไทม์แมชชีนของโดเรมอน
  ไปดูอดีตของตัวเอง
  ผิดแต่ว่า..ตัวแสดงสลับกัน
  
  ร้องไห้ เสียใจมากมาย
  สมแล้ว กรรมตามทัน....
  ก้อก้มหน้ารับกรรมต่อไป
  เมื่อไหร่มันจะจบก้อไม่รู้ ทรมานมาก
  อยากเลิกกับชายคนนี้ พยายามหลายที ก้อทำไม่ได้
  สุดท้ายก้อกลับมาตายรัง
  รู้ก้อทั้งรู้ว่าเค้ากับเด็กนั่นก้อยังคบกันอยู่
  
  เด็กนั่นเหมือนเราเมื่อก่อนมากๆ
  รู้ก้อรู้ว่ามีแฟน แต่ก้อใจพาไปเหมือนกัน
  ตอนนี้ ขณะนี้ ที่กำลังพิมพ์กระทู้อยู่ ก้อยังเจ็บหัวใจแปล๊บๆ
  โหวงเหวงไปหมด ทั้งๆที่เค้าคนนั้นก้อนั่งอยู่ข้างๆเรา
  ยังรักเรา ยังปฏิบัติกับเราเหมือนเดิมทุกอย่าง
  ยังดีนะ ยังขอบคุณเค้าอยู่ ที่อย่างน้อยก้อไม่แสดงออก
  ไม่หักหาญน้ำใจเราเกินไป ยังทำเหมือนมีแค่เราสองคน แต่ ลับหลัง จะเป็นยังไง ไม่รู้...
  ขอบคุณที่ยังต้องการเราอยู่
  ขอบคุณที่ให้เราอยู่ ณ จุดๆเดิมที่เราเคยอยู่
  ขอบคุณที่ยังให้เกียรติเราเหมือนเดิม
  
  ใครที่คิดจะละเมิดศีลทั้ง 5 ขอจงให้คิดให้ดีๆ
  ว่ากรรมมีจริง (มาเร็วด้วย)
  
  ตอนนี้แย่มากๆ ไม่มีกำลังใจจะทำอะไร
  
  ปล. ถึงพี่ผู้หญิงคนนั้น อยากจะขอโทษนะคะ กับสิ่งที่ทำลงไป เข้าใจแล้วว่าพี่รู้สึกยังไง เข้าใจดีมาก อโหสิกรรมให้น้องโง่ๆคนนี้นะคะ กรรมใดที่ติดค้างกันอยู่จะขอก้มหน้ารับกรรมต่อไปจนกว่าจะหมด
  
  (สุดท้าย ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมผู้ชายคนกลางถึงไม่เคยได้รับกรรมอะไรเลย เป็นคนที่โชคดีที่สุด ไม่เข้าใจจริงๆ) <!--MsgFile=0-->
  จากคุณ : <!--MsgFrom=0-->โดนมาเต็มๆ - [ <!--MsgTime=0-->28 พ.ย. 47 21:05:28 <!--MsgIP=0-->A:61.90.125.63 X: TicketID:080602 ] ​
  <!--pda content="end"-->​

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>​

http://topicstock.pantip.com/lumpini/topicstock/L3148323/L3148323.html

 

ตรวจศีลข้อ3

ตรวจศีลข้อ3

ศีลข้อ 3 กาเมสุมิจฺฉาจารา เวรมณี สิกฺขาปทํ สมาทิยามิ
ศึกษาสมาทานเพื่อการลด งด เว้นขาด จากราคะ
เจตนารมณ์ศีลข้อ 3 เพื่อลดราคะ ละกามารมณ์

ศีลขาด
คือ เจตนามีสัมพันธ์ทางเพศ หรือโลมเล้าจับต้อง เสพสุขสัมผัสกับผู้มิใช่คู่ครองของตน แม้ในคนที่ไม่ได้แต่งงานกัน (การบริโภคกามตามสถานค้าประเวณีจัดเป็นความผิดขั้นนี้)

ศีลทะลุ
คือ เจตนากล่าววาจาจีบเกี้ยว พูดแซวเชิงราคะ กระซิกกระซี้ สัพยอก หยอกเย้า เร้าให้รักใคร่ พูดไปเพื่อผูกพัน หรือบำบัดบำเรออารมณ์ โดยกามราคะขับดัน ทั้งที่ผู้นั้นมิใช่คู่ครองของตน

ศีลด่าง
คือ มีใจคิดปรุงไปในสัมพันธ์ทางเพศ หรือมีอารมณ์แปรปรวนป่วนฝันฟุ้งบำรุงกาม และเรื่องราวคาวกามลามไหล อยู่ในใจกับใครอื่นซึ่งไม่ใช่คู่ครองของตน (นัยละเอียดต้องจบจิตคิดใคร่)

ศีลพร้อย
คือ มีใจยินดีในกาม ความเป็นคู่กับผู้อื่น หรือยินดีพึงใจในรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส อันชวนกำหนัดรัดรึงจากเพศตรงข้ามที่ไม่ใช่คู่ครองของตน (นัยละเอียดจบสนิทจิตยินดีในกาม)

เป็นไทโดยศีล
คือ ขัดเกลาตนจนอิสระเสรี ไร้ความยินดีในกาม ไม่มีความพร้อย ความด่าง ความทะลุ หรือขาดทางศีลธรรม โดยเฉพาะสายราคะ ละกามารมณ์นี้ (ต้องศีล 8 จึงมีสิทธิเป็นไท)




.<!-- google_ad_section_end -->

 

ต้องให้ยืนยันอีกกี่ครั้ง อีกกี่คน จึงจะเชื่อว่ากฏแห่งกรรมและให้ผลเป็นอนันตกาล

สีเลนะ สุขติงยันตุ
สีเลนะ โภคคะสัมปะทา
สีเลนะ นิพพุติงยันตุ

 

เกิดมาสร้างกรรม เกิดมาใช้กรรม ... ทำอย่างไร ได้อย่างนั้น ตัวกิเลสมันหอมหวาน สันดานคนมันปลูกฝัง .........
เคยทำผิด และชดใช้กรรมอยู่ ขออนุโมทนา บางคนต้องไปรอผลชาติหน้า ซึ่งหนักกว่าเดิม ภพภูมินรก และสัตว์เดรัชฉาน เศษกรรมยังตามส่งผลอีกหลายๆชาติ...
ใช้กรรมในชาตินี้ ทุกข์ให้พอ ยอมรับให้ได้ แล้วตั้งใจใหม่ จะไม่ทำผิดอีกตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป
ทำความดีเข้าไปในชีวิตที่เหลืออยู่ รู้ตัวต้องหยุด หักห้ามใจ ...ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน มั่นคงในศีล ...ไม่มีใครไม่เคยทำผิด ผิดแล้วต้องแก้ไข ยอมรับผลที่เราทำ
ขอเป็นกำลังใจกับผู้ที่ต่อสู้กับกิเลสทั้งหลาย ต่อสู้กับจิตใจตัวเอง สังคมวันนี้ยุ่งเหยิง เด็กๆมีปัญหา เพราะผู้ใหญ่จัดการตัวเองไม่ได้ ... เกิดมาทั้งทีทำดีเข้าไว้ค่ะ ไม่มีคำว่าสาย ถ้ายังหายใจอยู่....
ปลูกลำใย จะให้ได้ลิ้นจี่ ก่เป๋นไปบ่ได้
ขอให้เจริญในธรรม สาธุ สาธุ สาธุ

 

เรื่องกรรมนี้ยุติธรรมนัก
อย่าไปคิดว่าคนกลางไม่ได้รับผลอะไร
เรารู้ได้กระนั้นหรือ

 

รู้ทั้งรู้ว่าผิด แต่ใจพาไป ......

คราวหน้า อย่าอธิฐา่นว่า "เราจะรักกันทุกภพทุกชาติ" หรือประมาณนี้ มันจะติดไปตามคำอธิฐาน หรือใครคิดว่าอดีตเคยอธิฐานไว้ ไปไหว้พระใหญ่ อธิฐานขอยุติยกเลิกไว้ณวินาทีนี้ เพื่อก้าวเ้ข้าสู่พระนิพานในวันหน้า ทำบุญอุทิศผลไป (ถึงไม่หมดแต่ก็เบาลงได้ หักห้ามใจได้) ตัดภพตัดชาติไป

 

รู้ก้อทั้งรู้ว่าเค้าแต่งงานแล้ว
แต่ก้อใจพาไป ............ใจหรือไม่ละอายต่อบาปกันน่า :'(

 

อยากจะตอบแทนในพันทิบจริงๆ ว่าทำไมผู้ชายคนนั้นไม่ได้รับกรรม จะบอกว่าเค้าจะรับกรรมไปแล้ว รับกรรมที่ได้แฟนที่ผ่านชายมาแล้วงัยล่ะ เหมือนได้แฟนที่คุณค่าหายไปครึ่งนึง จึงต้องหาผู้หญิงมาเพิ่ม เพื่อเพิ่มคุณค่าของความรักในเพศหญิงที่หายไปครึ่งนึงจากการถูกคนอื่นเปิดซิงไปงัย

 

ทุกสิ่งเกิดแต่เหตุ เมื่อเหตุดับ ผลก็ดับ

ขอบคุณเจ้าของเรื่องที่เป็นอุทาหรณ์นี้ค่ะ ให้ธรรมทานชนะการให้ทั้งปวง

ทราบมาจากผู้รู้ค่ะว่า
ผิดศีลข้อ 3 เมื่อคิดหมกมุ่นเรื่องลามก ใช้วาจาเกี้ยวพาราสี หรือทางกายกับคนที่มีคู่ครองแล้ว นอกใจคนรักของตน ชิงสุกก่อนห่าม ดูรูปโป๊หนังโป๊ คิดล่วงเกินผู้ถือศีล พระ ชี

 

มีผู้หญิงคนหนึ่งตั้งใจแย่งผู้ชายไปทั้งๆที่รู้ทั้งรุ้ว่าผู้ชายมีครอบครัว ตลอด 10ปีที่ผ่านมา ณ.ปัจจุบันก็ยังตั้งใจมากๆอยู่แต่ก็ยังทำไม่สำเร็จ รอดูอยู่ว่าเมื่อไหร่หนอเค้าจะได้รับกรรม.
กรรมใดใครก่อกรรมนั้นก็ย่อมตามสนอง ไม่ช้าก็เร็ว สาธุ.....

 

ถ้าเราไปดูwebอื่น หรือลองมองสังคนรอบด้าน ที่ทำงานก็ดี มีผู้ชายไม่น้อยที่ยอมเป็นน้อยเขา และก็มีผู้หญิงอีกไม่น้อยเช่นกันที่ยอมเป็นน้อยเขา เพราะอะไรเพราะคนในปัจจุบันมองเรื่องเงิน เป็นวัตถุล้ำค่าซื้อได้ทุกอย่าง เคยมีผู้หญิงคนหนึ่ง เขาบอกว่าเขายอมเป็นน้อยเพราะเขามีเงินใช้ทุกเดือนไม่อดอยาก มีรถขับ มีเสื้อผ้าสวยๆ ใส่ ไม่ต้องทำงานหาเงินหน้าดำครำเครียด มีคนเลี้ยงสบายและไม่ได้มีความทุกข์อะไร เธอบอกว่าเธอไม่เคยคิดแย่งสามีใครแต่ขอพึ่งใบบุญด้วยคน แต่ธรรมดาเมียหลวงคงไม่ยอม ก็เลยต้องคบกันแบบแอบๆ
มาถึงตอนนี้ก็เลยทำใจและวางเฉย เขาอาจเคยเกื้อกูลกันมา เป็นแบบนั้นหรือ เป็นบาบกรรมที่ไม่จบสิ้นอย่างนั้นหรือ โลกนี้มีเรื่องราวและปัญหามากมายจนบางครั้งก็แก้ไขอะไรได้ยาก
ผมอยากบอกว่าในอีด้านหนึ่ง ผู้คนมากมายยอมทำบาบและทำชั่วเพื่อให้ปัจจุบันของตนไม่ต้องตกระกำลำบาก บางคนก็อยากได้อะไรที่สังคมยกย่องว่าต้องมีต้องได้แล้วจะดี สุดท้ายก็ต้องทำบาบ แล้วค่อยไปทำบุญทีหลัง จึงยากนัก ทุกวันนี้สิ่งหนึ่งที่ผมคิดเสมอว่า การที่เราจะช่วยเหลือใคร บอกใคร คงต้องดูว่าเขามีศรัทธาอย่างไร จิตใจเขาเป็นอย่างไร เขาพร้อมแค่ไหนแล้ว แล้วเราควรเริ่มจากอะไร

สุดท้ายนี้โลกเรามีอะไรที่เราคาดไม่ถึงเสมอ ขอจงไม่ประมาททั้งในตนเองและผู้อื่นครับ

 

({) แหม อ.ติงๆผมว่า อ.ชอบแบบไหนครับ ฮ่าฮ้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กรรมใครกรรมมัน ข้างนอกสดใส ข้างในเป็นโพรง ข้างนอกขรุขระ ข้างในป่ะติ้งโหน่ง อ่ะฮะ แต่ถ้า มีเมียแก้ว หาเมียให้ สัก ๙๙ คน ก็คงไม่ผิดศิลข้อที่ ๓ หรอกนะ ของทุกอย่างในโลกนี้ ไม่มีความลับ แต่ผมว่ามี เฉพาะ พระพุทธเจ้า พระอรหันต์ พระอริยเจ้า พระโพธิสัตว์ และผู้ทรงฌาณ จะรู้เฉพาะผู้กระทำถึง เท่านั้น ผมว่าเอาแค่ ที่ว่า มีศิล ๕ แบบเบาๆ ไม่ต้องเป็นอริยบุคคลหรอก ถ้าทุกคนมี เหมือนกันทั้งโลก มีจริยธรรม จารีตประเพณี อันดีงาม ทุกคนก็จะอยู่ด้วยกันมีความสุข ทั้งโลก ไม่จำเป็นต้อง มี ประธานาธิปบดี พระมหากษัตย์ มหาอำมาตย์ นายกรัฐมนตรี เจ้าเมือง นายอำเภอ ผู้ใหญ่บ้านกำนัน ไม่ต้องมีประเทศไหน ก็อยู่ด้วยกันได้ เพราะอะไร เพราะศิลมันกันไว้หมดแล้ว มีความละอายต่อความชั่ว ที่ตัวทำ เกรงกลัว ต่อบาป ที่จะให้ผล ต่อไป ในเมื่อทุกวันนี้ มนุษย์ แปลว่าไม่ใช่คน คือประเสฐิร คนก็คือคนมันไม่ทั่ว ในเมื่อโลก มีทั้งคนและมนุษย์ ปะปนกันอยู่ จึงทำให้ สัตว์ทั้ง หลาย วุ่นวาย ไปทั่วทั้งโลก มันก็จำเป็นต้องมี ประธานาธิปบดี พระราชา มหากษัตย์ นายก มหาอำมาตย์ ราชบริพาร เจ้าเมือง นายอำเภอ ผู้ใหญ่บ้านกำนัน ตำรวจ ทหาร ถ้าบ้านเมืองใด ผู้นำไร้ คุณธรรม ความทุกข์ คือ ประชาชน

 

มีผู้หญิงคนหนึ่งตั้งใจแย่งผู้ชายไปทั้งๆที่รู้ทั้งรุ้ว่าผู้ชายมีครอบครัว ตลอด 10ปีที่ผ่านมา ณ.ปัจจุบันก็ยังตั้งใจมากๆอยู่แต่ก็ยังทำไม่สำเร็จ รอดูอยู่ว่าเมื่อไหร่หนอเค้าจะได้รับกรรม.
กรรมใดใครก่อกรรมนั้นก็ย่อมตามสนอง ไม่ช้าก็เร็ว สาธุ.....

การจองเวร จองกรรม ก่อกำเนิด ภพ ชาติ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ อุปายาส วนเวียนไม่จบไม่สิ้นในวัฏฏสังสาร

การอโหสิกรรมต่อกัน ไม่เบียดเบียนต่อกัน เป็นหนทางแห่งการคลายปมที่ขมวดมุ่นมานับชาติไม่ถ้วน

 

ทุกอย่างบางทีก็ไม่ผิดทั้งหมด ก็อาจจะมีถูกอยู่ในนั้น ที่เราไม่เข้าใจ ถูกๆผิดๆผิดๆถูกๆมันอยู่ในตัวของมันเอง เรื่องอย่างนี้ บางอย่างบางคน ก็พูดยากนะ มันเข้าใจกันยาก เหมือนกัน แต่ถ้ามีศิลปรกติ แบบเบาๆ ไม่หนักนัก มันจะคุม ของมันเอง ถ้าเขาข้ามได้ มันก็จะสบาย ผมเคยถามหลวงปู่ ครู บาวงค์ คนที่เกิดมา ฆ่ากันตาย ผัวเมีย และเมื่อตายไป คนนั้น กระ ดูก เป็นกระเบื้องเรียกว่า คตกระดูก มีบุญ พอสมควร แต่โดนผัว ฆ่าตาย ทำไมเป็นอย่างนั้น ท่านกล่าวว่า มันเป็นกรรมเก่า ต้องเกิดมาใช้กรรม ฆ่ากัน ถึง ๕๐๐ ชาติ แต่ถ้า ตัดกรรมได้ ขอให้ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย เขาก็ไม่ต้องมาเกิด ฆ่ากันอีก ถ้าหักใจไม่ได้ คือต้องครบ ๕๐๐ ชาติ บางที ก็เป็นกรรมที่สร้างกันมาใหม่ แต่บางคน ก็เป็นกรรมในอดีด ต้องมาชดใช้กัน ถ้าไม่สร้างต่อ เหมือนกัน ทั้งบุญและบาป ดีและชั่ว

 

กรรมใดใคร กรรมนั้นย่อมสนอง ใครทำกรรมดีย่อมได้ดี ทำชั่วย่อมได้ชั่ว

 

ศีลข้อ ๓ รักษายังไง ...นาน ๆ มาที ขอแชร์ประสบการณ์ทางโลกและธรรมด้วยคน

ผมใช้เรื่องตามที่รับฟังมาจากพระที่เคารพ และอ่านมาบ้าง พอประมวลได้ว่า ศีลข้อนี้ ห้ามที่การกระทำ คือให้งดเว้น แค่การคิดว่าอยากกระทำนั้น ศีลยังไม่ขาดครับ

ต้องมีองค์ประกอบจึงจะผิดนะ เท่าที่จำได้ (หลักไม่ครบบริบูรณ์เหมือนตำรา) แต่ใช้ได้ผลมาตลอด คือ ต้องไม่มีจิตคิดล่วงประเวณีกับเขา และมีการตัดสินใจกระทำ และการกระทำจะผิดศีลก็ต่อเมื่อ เราลงมือ ...กระทำโดยใช้อวัยวะเพศจดกับของอีกฝ่าย แม้เข้าไปเพียงเล็กน้อย ท่านว่า ๑ องคุลี บ้างก็ว่าน้อยกว่านั้น เอาเป็นว่าโดนกันเมื่อไหร่ ก็จบกัน อิอิ ไม่ต้องคิดมาก ... แค่โดนกันก็ระยัมแล้ว คิดง่าย ๆ จำได้ ๆ ๆ อิอิ

ส่วนจะเป็นเรื่อง สังวาสด้วยทวารอื่นนอกจากปกติ ก็มีเขียนไว้ ว่า ทวารหนัก และปาก ก็ผิด ครับ

กระทำต่อใคร ต่อเพศตรงข้าม ต่อสัตว์ เอ้ ..ต่อเพศเดียวกันผิดไหม จำไม่ได้นะ ไม่เคยพิเรนทร์คิดถึงขนาดนั้น ดังนั้น เมื่ออ่านมานานเลยลืม ฮิฮิ ... ใครจำได้ หามาช่วยตอบด้วยนะครับ คน..... *-*

กรณี ผู้ปฏิบัติ เพื่อเข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้า ต้องรักษาศีล๕ แบบมีสติในศีล ดังนั้นจะต้องละเอียดกว่านี้ คือ 1. ต้องไม่ยุยงส่งเสริม สั่ง จ้างวานให้ใครไปกระทำผิดแทนตน
ละเอียดกว่านั้นอีกคือ 2. ต้องไม่ยินดี เมื่อผู้อื่นกระทำผิดศีลแล้ว ... เช่น เห็นเข้า ก็ว่า อุ้ยเมียทิดดำสวยจริง ๆ .. เพื่อนเอ้ยที่เอ็งว่าสวยน่ะข้าฟันมาแล้ว ... พอเราฟังเข้า ใจอยากไปอย่างไร ปากมันถึงพูดขึ้นมาพลันว่า "เป็นยังไง ๆ ไหนเล่ามาซิ" เช่นนี้ เชื่อว่าศีลข้อกาเมสุมิจฉาจารไม่บริสุทธิ์เพราะยินดี
วินินฉัย .. แล้วที่ว่าไม่บริสุทธิ์ เพราะว่าไม่ยินดีนั้น เทียบได้กับอยากที่จะกระทำด้วยตนเองหรือไม่ : ตอบว่า พอเทียบได้ เพราะหากอยากที่จะกระทำ ใจย่อมมีตัณหาในเรื่องนั้น ใจย่อมมีความยินดีในเรื่องนั้น (เพียงแต่ไม่ตัดสินใจลงมือกระทำเท่านั้น ซึ่งจะหมองกว่านี้ขึ้นไปอีก แต่หนักกว่านี้คือทำเลย ซึ่งศีลขาดตรงทำ)

ต่อปัญหาว่า ระดับในศีลข้อนี้สูงขึ้นไปอีก เป็นอะไร : ตอบว่า คือข้อ อพรัมจริยาเวรมณี ในศีลข้อ๓ ของศีลแปด ระดับนี้ห้ามแม้กระทั้ง เสพสังวาสในคู่ครองของตน การช่วยตัวเอง ....

ถามว่าระดับของการปฏิบัติ ของผู้ต้องการเป็นพระอริยบุคคล เขาละเอียดอย่างไร : ตอบว่า เขาละเอียดในฐานะ ที่ว่า ศีลข้อนี้ครอบคลุมเรื่องกามฉันทะ รักษาเพื่อควบคุมกามฉันทะ มิให้กำเริบ โดยจำกัดการรับผัสสะทางตา หู จมูก ลิ้น กาย (ผ่านทางศีลแปดข้อ ๖-๘ นั้นเอง)โดยใจ ... ใจนั้นเป็นตัวเจตนางดเว้นนั้นเอง ใจนั้นเป็นตัวสติ ที่จะรับรู้ และดับความต้องการที่มากเกินไป เมื่อละเอียดขึ้น การระวังกามฉันทะจะมากขึ้น ๆ ศีล ๘ ก็บริสุทธิ์ขึ้น ๆ จิตก็จะ มีกำลังระงับนิวรณ์ มีกามฉันทะเป็นต้นได้ได้เร็ว และมากกว่านั้นก็สงบจากนิวรณ์ไปเลย ..ปฐมฌานก็เกิด เมื่อฌานเกิดวิปัสสนาก็เจริญได้ง่าย ...

เมื่อกามฉันทะถูกระงับ การเข้าสมาธิก็จะเข้าถึงปฐมฌานได้ไม่ยาก สอดคล้องกับเรื่องพระอนาคามี(กามฉันทะหมด ฯลฯ) เป็นผู้มีศีลแปดบริสุทธิ์ และทรงอธิจิตสิกขา(สมาธิตั้งมั่นมาก) แต่ทั้งนี้ท่านก็ต้องใช้สมาธิ ช่วยตัดสักกายทิฎฐิละเอียดได้ด้วยนะครับ คือมีปัญญาด้วย

ถามว่า รักษาศีล ๕ ต้องระงับกามด้วยไหม อย่างที่คนปฎิบัติ มักชอบมาสอนกัน ตอบว่าได้ก็ดี แต่หากไม่ไหวจริง ๆ ก็อย่าได้กระทำลงไปก็แล้วกัน กรอบมันมีนี่ครับ ให้รู้ระดับว่าแค่ไหนไหว ไม่ไหวก็เดินหนีไป ไม่พูดมากก็รอดนรกไปได้คราวหนึ่ง ...... ดังนั้น อินทรีย์สังวรณ์จึงเป็นเรื่องสำคัญกับผู้ปฎิบัติ แต่ปุถุชนเช่นอย่างผม ทั้งมอง ทั้งเพ่ง .. ศีล๕ ก็ไม่ขาด เมื่อใดผมนึกว่าถ้ามาเป็นเมียตรูก็จะดี เพียงเท่านี้ ก็เป็นเรื่องปกติปุถุชนนะ ถามต่อว่าระดับมันเป็นยังไง กรณีนี้ ศีล๕ .... ตัวอย่างเดิม เช่น

1. ผมว่า ... แค่เมียมันไม่พอ (ช่วงนี้ผมมีตัณหามาก) มองปั๊บ พรึบเดียว คิดปุ๊บว่า ถ้าได้หลับนอนกันก็จะดี เช่นนี้ ศีล ๕ ในข้อกาเมฯ ผมไม่บริสุทธิ์เสียแล้ว แต่จะว่าด่าง ว่าพร้อยก็ตามที .. ผมเมากามารมณ์อยู่ได้ชั่วขณะ ผมก็มาคิดได้ว่า ไอ้หอกหักเอ้ย ตรูไม่มีปัญญาเคลียร์ว่ะ ตรูนี่คิดสัปดนจริง เพียงเท่านี้ ศีลก็กลับมาเป็นปัจจุบันแล้ว นี่แหละ เรียกว่าการเตือนตนด้วยตน ... ที่กล่าวมาถึงตรงนี้เพื่อลำดับลำดา ให้เพื่อน ๆ เห็นว่า เพียงเท่านี้ เรายังยับยั้งได้ง่าย เพราะหากเรามีศีล๕ ก็ยังไม่เดือดร้อน เพราะเรายังไม่กระทำลงไป ดังนั้น อะไรเป็นตัวยับยั้ง ท่านก็ว่าใจเรานั้นเอง เป็นตัวยับยั้ย เป็นตัวทรง/ตัวตั้งสติให้รู้ผิดรู้ชอบ หากกรอบเราดี เราเข้าใจถูกเข้าใจตรง ว่าไม่ล่วงเกินเขา เราสบาย ...ส่วนจะพัฒนามาเป็นธรรมะก็ต้องละเอียดขึ้นไป ดังนี้ ... ต้องเป็นคนเห็นทุกข์สัจเสียส่วนใหญ่ สมัยนี้นะ ..... วันนี้ต้องเล่าธรรมะขำ ๆ เสียแล้ว เอวัง..จบลงแล้วเด้อ สวัสดีครับ

ผิดถูกประการใด ขอพระรัตนตรัยโปรดอภัยให้แก่ข้าฯ ด้วยพระพุทธเจ้าข้าฯ
หากเป็นกุศลเพียงใด ขอข้าพเจ้าจงเป็นผู้ยิ่งในศีล ยิ่ง ๆ ขึ้น เทอญ สาธุ

 

อนิจจัง ทุกข์ขัง อนัตตา เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป มีรักมากก็ทุกข์มากมีรักน้อยก็ทุกน้อย/ปล่อยวางดีกว่าตายไปก็เอาไปไม่ได้หรอกจ้า

 

ใช่ครับ นอกเสียจากอริยทรัพย์อันเป็นบุญ เป็นกุศล ซึ่งประกอบไปด้วย

ทาน ศีล ภาวนา

 

ทุกอย่างล้วนเป็นอนิจจังจ้า...........

 

ทุกสิ่งอยู่ที่จิตพาไป ควบคุมจิตให้ดี รูป รส กลิ่น เสียง แม้แต่สัมผัส มารก็ยากจะโจมตีเราได้ บางครั้งอาจพลั้งพลาดทางด้านอารมณ์ แต่อย่าให้กายใจเตลิด ไปมากกว่าที่เป็นอยู่ จงรู้ตัวทุกเวลาว่ากำลังทำผิด...ศิล 5