วอนพี่ๆช่วยผมหน่อยผมไม่สบายใจ

คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ผมนั้นเป็นนักเรียน แล้ววันศุกร์หรือก็คือวันนี้อาจารย์มาเรียกผม ไปหา ที่ห้องปกครอง แล้วให้ผมสารภาพผิดผมก็บอกผมทำผิดอะไร เค้าก็บอกให้ผมฟังว่ามีคนเห็น คนชื่อ นี้ๆ[ชื่อเดียวกับผมนามสกุลเดียวกัน]แต่ผิดชื่อเล่น บอกว่าไปขโมยกระเป๋าตังค์ของคนอื่นมา แต่ผมไม่ได้ขโมยผมก็บอกไปแต่อาจารย์ดูเหมือนไม่เชื่อผม แล้วเค้าบอกมีอาจารย์เห็นหน้าคนนั้นให้ไปใหม่ตอนวันจันทร์ ผมก็เลยกังวลใจกลัวอาจารย์ไม่เชื่อผมอีก

 

ผมไม่สบายใจมากเลยครับกังวลกลัวด้วย ทั้งที่รู้ว่าไม่ใช่คนผิดแต่ก็กลัวอาจารย์จะไม่ฟังเหตุผล

 

เราไม่ได้ทำ บริสุทธิ์ใจ อย่าไปกลัวค่ะ
ไปหาคนที่ชื่อเหมือนเรามาแสดงตัว ได้ก็ดีนะค่ะ

 

ถ้าเราไม่ได้ทำ เราก็ไม่ต้องกลัวอะไรค่ะ ความจริงและความดีจะคุ้มครองเราเองค่ะ

 

ไม่มีใครทำให้เราบริสุทธิ หรือไม่บริสุทธิ ได้ นอกจากตัวเราเอง

 

น้องก็ตอบแบบเดิมนั้นละครับ
ถ้าครูฝ่ายปกครองเขาไม่เชื่อ น้องเองก็พาเขาไปสาบานต่อหน้าพระพุทธรูปทั้งตัวน้องและคนที่เห็นน้องทำนะ
แล้วน้องก็บอก ครู.ฝ่ายปกครองด้วยว่าจะเอาเรื่องนี้ไปบอกให้พ่อแม่ของน้องมาเคลียร์ที่ รร. ตามนี้นะครับ

 

อ้าว แล้วคนเห็นน้อง ที่อ้างถึง คือใครล่ะ มีตัวตนมาบอกต่อหน้าหรือเปล่า เห็นตอนไหน เห็นหน้า(ไม่เกี่ยวกับชื่อนะ)

งง อะ ไม่ได้ยุน้องให้ย้อน อาจารย์นะ ระหว่างคนเห็น(ใครก็ไม่รู้) กับเราซึ่งไม่ได้เป็นคนทำ ..แต่เรื่องประมาณ อาจารย์เหมาเอง พี่ก็เคยเจอะ งงเหมือนกัน
ทำข้อสอบไม่ได้ หาว่าพี่โง่ ถ่วงชื่อเสียง รร. ทำ รร. เสียหาย
พอเราขยัน ทำได้ หาว่า พี่ลอกข้อสอบ สารภาพมาเหอะ ครูไม่เชื่อ
....เอาเข้าไป.. รร.ชื่อดังด้วยสิ

 

น้องกำลังทุกข์กับความผิดที่น้องไม่ได้กระทำ เหมือนน้องเอาทุกข์ของผู้่อื่นมาใ่ส่ตัว เมื่อเราไม่ได้ทำ เราก็อธิบายกับอาจารย์และยืนยันอย่างหนักแน่น และขอให้อาจารย์นำตัวคนที่เห็นน้องขโมยมายืนยัน ถ้าเราไม่ได้ทำ ก็คือไม่ได้ทำ จะทุกข์ไปไยถ้าอาจารย์ยังโทษน้อง ต่อไปก็คือความผิดของอาจารย์แล้ว บอกอาจารย์ว่าพร้อมจะยืนยันต่อหน้าผู้มาฟ้องน้อง ต้องต่อหน้า แล้วสืบสาวเรื่องไปว่าเห็นที่ไหน อย่างไร เวลาใด เอาให้ละเอียด แต่บทสรุปถ้าน้องไม่ได้ทำ ก็ไม่มีใครทำอะไรน้องได้หรอกค่ะ แม้อาจารย์ยังจะโทษน้องอยู่ น้องก็รู้อยู่ีแก่ใจว่า เราไม่ได้ทำ ผิดไม่เกิดแก่เรา บาปตกที่เค้าค่ะ

 

ขอบคุณมากเลยครับคือเครียดมากเลย

 

ท่านครับผมยังเคยเลยครับ ลูกน้องที่ทำงานกันมาเป็นสิบกว่าปี เกินสองคน ยืนยันว่าผมไปค้างคืนกับเพศตรงข้ามที่บ้าน เป็นเดือนๆ ความจริงสามีของเธอคล้ายผม หุ่นคล้ายผมอีกต่างหาก ใส่แว่นเหมือนกันอีก กรรมเวร เสียหายหมด ต้องเอามายันกัน นั่งยันอย่างเดียวครับไม่ต้องนอนยัน ถึงพ้นข้อกล่าวหา เรื่องแบบนี้ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ดีนะไม่หาว่าในคดีอาญา ไม่งั้นยุ่ง

 

หากไม่ได้ทำ ก็เรียนคุณครูท่านว่าคุณไม่ได้ทำนะคะ
มีพยานบุคคลไหม ที่จะช่วยคุณได้ว่า ช่วงเวลาที่มีคนกล่าวอ้างนั้น คุณอยู่ไหน ทำอะไร
อย่ากังวลมากไปนะคะ ขอให้เชื่อในความบริสุทธิ์ของตนเอง

 

เข้าใจว่าเครียดน่ะ เพราะที่บอกเคยโดนมาแล้ว ได้แต่ งง
เรารู้อยู่แก่ใจมากกว่า ถ้าเราไม่ได้ทำ (เหมือนพี่ไม่ได้ลอกข้อสอบ)
เถียงก็ไม่ได้ เพราะตอนนั้นพี่ยังเด็ก (แต่ถ้าเป็นตอนนี้ พี่คงเถียงไปแล้ว)
เพราะเมืองไทย ครูคือคนถูก ชี้เป็นชี้ตายเราได้ ตอนนั้นพี่ได้แต่ร้องไห้ ครู ให้พี่ตอบอย่างเดียว คือ "ให้รับสารภาพมาลอกเขา"
อย่างพี่ จะหาพยานว่าไม่ได้ลอกเขา ก็ไม่ได้ แต่ครูก็หาพยานมาไม่ได้ ได้แต่ว่าพี่ฝ่ายเดียว (เรียกไปคุย) พี่ก็ไม่เถียงอะไร ได้แต่บอกว่า ทำเอง อ่านเอง


แต่ถ้าครูหาพยานมากล่าวหาเรา ไม่ได้ ไม่ได้หมายความว่า สิ่งที่ครูพูดคือสิ่งที่ถูกต้อง เถึยงไปเลย (ยุนะเนี่ย....)
แต่ถ้าโดนลงโทษ ก็ทำใจเสีย ใครทำใครได้
แต่ถ้าเครียดกับแค่คำกล่าวหา ก็วางลง ทุกอย่างมีเหตุมีปัจจัย อย่าเอาเรื่องนั้นมาทุกข์ ถือว่าเป็นวิบากเรา เพราะพี่เองก็เจอะเรื่องประเภทที่เราไม่รู้เรื่อง แต่กลายเป็นคนทำบ่อยจนชิน
(เป็นวิบากพี่เอง) เช่น สร้างไวรัสคอมพิวเตอร์( พี่ไม่ได้จบวิศวะ) ทำบัญชีบริษัทผิด (ทั้งๆที่พี่ ทำบัญชีไม่เป็น ไม่ได้อยู่แผนกบัญชี) ตบเพื่อนที่ทำงาน กล่าวหากันไปกันมาไม่รู้จักจบ
เท่าที่พี่ฟังจากเพื่อน ก็ประมาณนี้เหมือนกันในสังคมเรา

 

เจ๊ก็เคยกลัวนะ เนี่ยะ อย่างวันนี้ ทำความผิดมาด้วยล่ะ

แต่หากเรามี เหตุผล เช่น

บ้านผมไม่จน และ โครโมโซมของตระกูลของผม ไม่ใช่ คนขี้ขโมยครับ

พุดแบบนี้ไปเลย ยกดีเอ็นเอ พ่อแม่มาด้วย

นั่นหมายถึง แสดงเจตนาให้อาจารย์รับรุ้ว่า

กำลังหาว่า พ่อแม่ผม ไม่สั่งสอน ใช่มั้ย

อาจารย์จะเกิดความ ละอายใจ ไปเอง จร้า

 

คนที่บอกว่าเห็นเราขโมยนั้น เหตุเกิดเวลาไหน

ขณะนั้นเราอยู่ที่ใด ทำอะไร มีใครเป็นพยานให้เราได้บ้าง

หาหลักฐานมาหักล้าง มาอ้างอิงให้ชัดเจน

หากไม่ผิดจริงยืนกรานไม่ยอมรับให้ถึงที่สุด

อย่ากลัว ให้ชี้แจงด้วยเหตุและผล ไม่ใช่การเถียง

หากไม่มีพยานยืนยัน หากต้องสาบานก็ต้องทำ

การถูกกล่าวหาว่าเป็นขโมยเป็นตราบาปทางสังคมอย่างยิ่ง

ชี้แจงให้ดีว่า "ถ้าหากผมไม่ได้ทำแต่กลับถูกคนอื่นใส่ร้าย

ให้ยอมรับผิดแทนคนอื่น จะเป็นตราบาปติดตัวทั้งคนที่กล่าวหา

คนที่บังคับให้ยอมรับผิด และแม้แต่ตัวเองที่ต้องแบกรับความผิดที่ไม่ได้ก่อ

เพื่อนและคนที่รู้จักจะเข้าใจผิดเอาได้ดีไม่ดีถูกรังเกียจไม่มีใครคบหาสมาคมด้วย"

การถูกตราหน้าว่าเป็นขโมยนี้ไม่ใช่สิ่งที่ดีในชีวิตนัก

ขอให้น้องจงโชคดี ถ้าไม่ผิดจริงอย่ายอมแพ้

กรณีอย่างนี้เป็นคดีความสามารถแจ้งตำรวจข้อหาหมิ่นประมาททำให้เราเสื่อมเสียชื่อเสียงได้

อีกอย่างบอกผู้ปกครองให้ทราบเอาไว้ด้วยก็ดี จะได้มีช่องทางในการเจรจากับครู