หลวงพ่อของเราให้ทรรศนะเกี่ยวกับวัตถุมงคล

วัตถุมงคลนี้บางท่านก็โจมตีว่า ทำให้คนติดแบบนั้นแบบนี้ อาตมาก็ต้องขอรายงาน
ให้ท่านทราบว่า

คนเรานั้นมีกำลังไม่เท่ากัน ผู้ใหญ่กับเด็กมีแรงไม่เสมอกัน คนเด็กใหญ่กับ
เด็กเล็กก็มีกำลังไม่เท่ากัน เด็กใหญ่กับคนหนุ่มสาวก็มีกำลังไม่เท่ากัน ข้อนี้ฉันใดกำลังใจ
ของบรรดาท่านพุทธบริษัทที่นับถือพระพุทธศาสนานั้นมีกำลังใจไม่เท่ากัน

บางท่านก็ต้องยึดสิ่งที่เป็นของระลึก เมื่อเห็นเข้าก็นึกขึ้นมาได้ว่า นี่เราทำบุญทำกุศล
บางคนที่มีกำลังใจแก่กล้าก็หาได้ยากเต็มที่ ก็ต้องไม่มีอะไรมาก จิตนึกถึงพระพุทธเจ้า
พระธรรม พระอริยสงฆ์ เป็นที่พึ่ง มีศีลบริสุทธิ์ ตัดกิเลสเป็นสมุจเฉทปหาน อย่างนี้มีอะไร
หรือไม่มีก็ไม่สำคัญ แต่ทุกท่านก็ยังไหว้พระพุทธรูป ยังเคารพพระธรรม เคารพพระอริยสงฆ์
ก็ต้องมีเครื่องยึดเหนี่ยว

๒๙๕) วัตถุมงคลที่แจกไปนี้ต้องการให้เป็นอนุสสติ คือเมื่อเห็นแล้วก็คิดว่าของที่เรา
ได้มาเพราะการทำบุญ

เมื่อจิตคิดถึงกุศลอย่างใดอย่างหนึ่ง ถ้าตายไปเวลานั้นอย่างเลวที่สุดก็ไปสวรรค์ กำลังใจ
เข้มแข็งปานกลางก็ไปเป็นพรหม ถ้ากำลังใจไม่นิยมมนุษยโลก เทวโลก และ พรหมโลก
ก็ไปนิพพาน

ในเมื่อวัตถุมงคลมีคุณคุณค่าแบบนี้ สามารถทำบุคคลให้เป็นคนดีก็ต้องสร้างตามกำลังใจ
ของบุคคลผู้ต้องการ แล้วทุกท่านได้รับไปแล้วก็รู้สึกมันเป็นเหตุสร้างกำลังใจให้มาก ทำให้
จิตใจสบาย เป็นมงคลกับเขาจริง ๆ ไม่อย่างนั้นก็สร้างขึ้นมาไม่ได้