ขอความคิดเห็นคะ อะไร คือ คุณค่าของการมีชีวิตอยู่

อรณสวัสดิ ยามเช้าคะ ทุกท่าน

อะไร คือ คุณค่าของการมีชีวิตอยู่ และเรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไรกัน

ขอความคิดเห็นกับทุกท่าน เพื่อ นำไป พิจารณา และ ปฏิบัติได้ ให้รู้ชัด และ รู้แจ้ง ทั้ง ทางโลก และทางธรรม

เป็นนิยาม ความคิดเห็นส่วนบุคคลก็ได้

ขอบคุณล่วงหน้าคะ

 

นั่น ซิ ถ้าหาคำคอบให้ตัวเองได้จะมาบอกนะครับ..

!!คุณค่าของการมีชีวิตอยู่ ????
-_-

 

อะไรคือคุณค่าของการไม่มีชีวิตอยู่? มีชีวิตอยู่ทำประโยชน์ให้แก่ผู้อื่นได้ สะสมบุญกุศลได้ ชาติหน้าจะได้มีชีวิตที่ดีขึ้น หรือจะปฏิบัติเพื่อหลุดพ้นก็ได้ เอาชีวิตตัวเองตกนรกเป็นบาปหนัก

 

แบ่งชีวิตออกเป็นสัก 4 วัย
แรกเกิด-เรียน ,
ทำงาน-ครอบครัว,
ประสบความสำเร็จ-วางมือรู้จักพอ..พักผ่อนอย่าง เข้มแข็งและมีเกียรติ์..
วัยสุดท้ายประโยชน์ตน-ประโยชน์ท่านให้เต็มที่ ตามกำลัง วัยนี้สามารถใช้ได้ตั้งแต่แรกเกิดยันตาย ทำตามกำลังบุญ กำลังทรัพย์.

 

1.คุณค่าของการมีชีวิตอยู่

- คือ ลมหายใจ​

2.และเรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไรกัน

- อยู่เพื่อลมหายใจ
เพื่อสั่งสมกรรม คือ เหตุ ทั้งโลกและธรรม
พอเหตุปัจจัยเกื้อหนุนกัน ก็ไม่ต้องถามถึง คุณค่าของชีวิตอยู่เพื่ออะไร
เมื่อมีชีวิต ย่อมมีอายุ เมื่อมีอายุ ย่อมมีไออุ่น และอินทรีย์
ก็ย่อมเป็นไปตามกรรมที่สั่งสม เพราะลมหายใจ คือคุณค่าของความเป็นมนุษย์
และความมนุษย์อยู่ได้ ก็ด้วยลมหายใจ
นี้แหละการเกื้อหนุนโคจรต่อกัน ที่บรรจบลงรอย สัมปยุต​

 

ชีวิต ก็คือ การมีอินทรีย์ หรือ ชีวตินทรี

ชีวตินทรี
เป็นบ่อเกิดในการสร้าง ที่เป็นไปเพื่อประโยชน์ และโทษ
เป็นบ่อเกิดทำให้พ้นจากทุกข์ ได้
เป็นบ่อเกิดทำให้เพิ่มความทุกข์ก็ได้

การมีชีวิตอยู่ หรือ มีชีวตินทรีย์อยู่ จึงเป็นประโยชน์อันสูงส่ง

หากทำให้ล่วงไป หรือ ทำให้ชีวตินทรีย์ตกไป (ภาษาบ้านๆก็คือ การฆ่า )
ก็จะมานึกเสียดายในภายหลัง เช่น

ตอนมีชีวตินทรีย์อยู่ แม้ชีวตินทรีย์นั้น เป็นบ่อเกิดแห่งความทุกข์
อันมี โรคในกาย
ความลำบาก ความแห้งแล้งในกาย เป็นต้น
แต่ไม่ได้กำหนดรู้ทุกข์ แต่กลับผลักใสทุกข์

การผลักใสทุกข์เช่น

มีการรำพึงรำพันว่า เราไม่น่าจะเกิดมาเลย
เราน่าจะตายๆไปซะ จะได้หมดทุกข์
อย่างนี้เรียกว่า เป็นการผลักใสทุกข์

หากกำหนดรู้ทุกข์ ก็จะเป็นไปเพื่อความพ้นทุกข์
สมกับคำนักปราชผู้ผ่านพ้นมาแล้วกล่าวไว้ว่า

" ทุกข์เป็นประตูของพระอรหันต์ทั้งหลาย "

ผลักใสทุกข์ ก็คือ วิ่งหนีประตูของพระอรหันต์นั่นเอง

 

อืม ใช่หมดเลย ได้เยอะเลย ทั้ง ทางโลก กับ ทางธรรม(ธรรมเป็นใหญ่+ใจเป็นประธาน)
เหตุ ที่ตั้งคำถามเพื่อ เอามา เสริม ตัวเอง ซึ้ง ถ้ามันรู้ มันได้แค่รู้ แต่ พอ ทำแล้วมันได้มากกว่าที่รู้ อยู่แค่รู้(โจทย์นี้กว่าจะแก้ได้ชีวิตนี้ก็ผ่านไป8ปีเลย) เหมือน เราต้องเดิน พอเราเดิน เอ่อ เราเดินได้ แฮะ แล้วทำไม เราไม่เดินละ ประมาณนั้น
โมทนาบุญทุกท่านคะ

 

คุณริว จิตสัมผัสบอกว่า การทำงานแล้วก็การทำบุญ
คุณโน๊ต อุดมบอกว่า มี3อย่าง คืด ทำบุญ ทำบุญ ทำบุญ

 

ของเรา ชีวิต คือ การทำงาน
งาน คือ อนาคต
อนาคต คือ ได้ทำบุญ
บุญ คือ การปฎิบัิติธรรม
ธรรม(ทำ)คือ การหลุดพ้น จากทุกอย่าง อยู่ที่เราเลือก ว่า จะไปใหน ดี
แต่ถ้าเรามองทุกอย่างในชีวิตให้เป็น ธรรม อืม น่าลอง

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=NFTlHsjWxIc]TVC ไทยประกันชีวิต(แม่ต้อย) - YouTube[/ame]

 

ข้อคิดเห็น
คุณ ของกาารมีชีวิต ได้รับความสมมุติ โดยให้ค่า เป็น สุข ทุข ดี ชั่ว
โทษ ของการมีชีวิต ติดอยู่กับความเป็นสมมุติ
ชีวิตมีประโยชน์ ท่ากระทำให้เกิดความวิมุติ

 

คุณค่าของชีวิตคือ การปฏิบัติธรรม เพื่อให้พ้นทุกข์ ตามกำลังสติปัญญาของตน ๆ
ชีวิตของมนุษยุ์ย่อมต่างจากชีวิต(ความเป็นอยู่)ของสัตว์อย่างอื่น เพราะมีศีลธรรม
ถ้าปราศจากศีลธรรม คือถ้าไม่มีศีลธรรมแล้ว ชีวิตมนุษย์จะต่างจากสัตว์ได้อย่างไร
เพราะต่างก็มีการกิน การขี้ การขยายพันธ์ การนอน การกลัวภัยเหมือนกันทั้งนั้น
แต่มนุษย์เรามีศีลธรรมเป็นสิ่งแสดงให้เห็นว่าเหนือกว่าสัตว์ ฯ
จะมีคุณธรรมระดับใดก็แล้วแต่ ถือว่ามีคุณค่าในชีวิตนักแล ฯ

 

คุณค่าของชีวิต คือ การสร้างประโยชน์ทั้งส่วนรวม และ ส่วนตัวครับ

ทำทุกวินาทีให้เกิดคุณค่า ให้เกิดประโยชน์ ไม่ใช่เกิดมาแล้ว ก็ตายไปโดยที่ไม่ได้ทำอะไรเลย

หากวันนี้เราไม่ได้ทำ วันพรุ่งนี้เราอาจจะไม่ได้ทำอีกแล้ว อย่ารอให้เวลา และ โอกาส ผ่านไป

ไม่ว่าจะทางโกล หรือ ทางธรรม ก็ต้องรีบเร่งกระทำในสิ่งที่จะต้องกระทำ เพราะอาจจะไม่มีโอกาสได้ทำอีก

สาธุครับ

 

1.คุณค่าของชีวิตสำหรับผมคือการช่วยเหลือคนและชักจูงให้เข้าหาธรรมมะ
2.สำหรับผมมีชีวิตอยู่เพื่อพระนิพพานครับ
อนุโมทนาสาธุครับ

 

คุณค่าของชีวิต จะเกิดขึ้นเป็น ประโยชน์ทีแท้จริง ก็ต่อเมื่อ ทราบชัดว่า

การได้มาของชีวิต นั้น เกิดจาก เวรกรรม ที่ตนช่วงชิงเอามาจากผูุ้อื่น
เอามาจากโลก หยิบยืม ท้วงทึ้งเอามาจากโลก และ ยืมมาชั่วคราว


เมื่อตระหนัก ในทุกข์สัจจ มันจึงเกิดประโยชน์ที่แท้ แต่ ถ้าหากฉ้อฉล ไม่พิจารณา
ทุกขสัจจ ศึกษาธรรมะ เพียงเพื่อตบแต่งเวรกรรมอันลามก มันก็จะรู้สึกว่า อยู่โดย
การทำตัวให้เป็นประโยชน์ คือ ความสง่างามของชีวิต แท้จริงแล้ว ดักดาน!!


ชีวิตที่คุณกำลังมี ไออุ่นทุกอนู กำลังถูกโลกเขาทวงคืนตลอดเวลา เหล่านี้เรา
ไม่เคยสำนึก เพราะ เราเผลอเพลินกับการเติมเชื้ออย่างมืดบอด เติมเวรกรรมให้
เกิดการสืบต่อภพ หลงคิดว่าจะมีของดีไว้เก็บกินในยามที่มืดแปดด้าน เช่น ใน
ยามที่ไม่มีพระพุทธศาสนาปรากฏ เป็นต้น !!

ไม่มีใคร มีชีวิตเป็นของตัวเองหรอก ชีวิตของทุกท่าน ล้วนตกอยู่ใต้บ่วงของ
เวรกรรม บ่วงของวัฏจักร กงกรรมกงเกวียน หากเป็นเวรกรรมชนิดอุปฆาติ
นั่นแปลว่า เจ้าชีวิตคือ พยามัจจุราช

ทีนี้ หากพิจารณาทุกขสัจจ ให้เกิด ธรรมสังเวชอย่างถูกวิธี ตรงตามอริยวินัย
ตามที่พระพุทธองค์ตรัชชี้ไว้ อย่างน้อย พยามัจจุราช จะมองไม่เห็น!! หรือไม่
ก็ถูกเขามาทวง แต่ไม่ถึงขนาดถูกรั้งลงไปในอบาย

วิชชา2 อภิญญา5 สมาบัติ8 เหล่านี้ ยังสามารถุกรั้งลง นรกภูมิ ได้เสมอ

สติปัฐฐาน4 จึงเป็นทางสายเอก สายเดียว ที่จะพาข้ามพ้น พยามัจจุราช และ
อบายภูมิ

ถ้าจะมีชีวิต ให้มุ่งไปสู่ คุณค่า ก็ ควรอยู่อย่างสมควรแก่ธรรมให้ได้เสียก่อน

อยู่อย่างสมควรแก่ธรรมได้ ค่อยลำเลิกถึง นิพพาน

 

คุณค่าเป็นมายา ชีวิตคือความไม่มีแก่นสาร

ฉนั้นแล้ว คุณค่าของชีวิต คือ ประพฤติจริยาทันมายา รู้อนัตตาในธรรมทั้งปวง

 

อะไร คือ คุณค่าของการมีชีวิตอยู่
การได้เกิดเป็นมนุษย์ที่สามารถวิวัฒนาการก้าวกระโดดไปสู่มิติที่5
หรือไม่ก็ การได้เป็นผู้รับข้อมูลจากต่างมิติ อย่างคนทรงเจ้า รับใช้เจ้าละมั๊งคับ

 

การได้เห็นการเปลี่ยนแปลงของวันพรุ่งนี้......ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

 

คุณค่าของการมีชีวิตอยู่ คือลมหายใจ ครับ

 

ชีวิตมันไม่ได้มีความหมาย ไม่มีจุดมุ่งหมาย หรือมีคุณค่าอะไรในตัวของมันเอง ไม่มีอะไรที่เราต้องทำ ไม่มีที่ไหนที่เราต้องไป เพราะชีวิตมันเป็นอนัตตา มันเป็นของมันแบบนี้ ไม่ได้มีใครเขียนบทขึ้นมา ส่วนเราอยากที่จะให้จุดมุ่งหมายหรือความหมายอะไรกับมันขึ้นอยู่กับเรา เราเป็นคนที่ให้คุณค่ากับมัน การที่ชีวิตไม่ได้มีความหมายอะไรเลยไม่ได้หมายความว่าเราจะให้คุณค่ากับมันไม่ได้ เหมือนกับมันไม่ได้มีทรงผมแบบไหนดีที่สุด แต่เราก็เลือกที่จะทำผมแบบที่เราทำเพราะเราให้คุณค่ากับมัน มันไม่มีการแต่งตัวแบบไหนดีที่สุดแต่เราเลือกที่จะแต่งตัวแบบที่เราแต่งเพราะเราให้คุณค่ากับมัน คุณค่าจึงหมายถึงสิ่งที่แสดงถึงความเป็นตัวเรา ไม่ว่าเราจะนิยามตัวเองว่าคุณค่าของชีวิตคือการมีชื่อเสียง การเป็นที่นับถือมีคนให้เกียรติ การเสียสละอุทิศตนเพื่อส่วนรวม การช่วยเหลือคนที่ลำบาก คนยากจน คือการเป็นนักการเมืองเพื่อประชาชน การสอนให้ผู้อื่นได้มีความเข้าใจในธรรม การมีความรู้มีการศึกษามาก การมีรูปร่างหน้าตาดี ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรถ้ามันสะท้อนถึงความเป็นตัวเรามันก็คือคุณค่าของเรา คุณค่าก็ขึ้นอยู่กับความพอใจของเรา และความพอใจของเราก็ขึ้นกับระดับการเติบโตทางจิตใจของเราด้วย เพราะคนเราล้วนทำในสิ่งที่ตัวเองเชื่อว่าประเสริฐสูงสุด คนเราก็อยากจะให้สิ่งที่เราคิดว่าดีที่สุดกับผู้อื่น ครูก็อยากให้โอกาศในการศึกษา มูลนิธิก็อยากจะช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาศ นักการเมืองก็อยากจะเปลี่ยนแปลงสังคมตามอุดมการณ์ของตน ผู้เข้าถึงธรรมก็อยากจะช่วยให้คนอื่นเข้าถึงธรรม คนเหล่านี้นิยามคุณค่าแตกต่างกันไป ดังนั้นถ้าเราอยากรู้ว่าอะไรเป็นคุณค่าของชีวิตเราจะรู้ก่อนว่าเราเป็นใคร เราอยากทำอะไร และคุณค่าของเรามันก็จะเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ ตามการเติบโตของจิตใจเรา