หากไม่มีบุญเลย แต่ขยันมากๆ รวยได้ไหม

สงสัยว่า หากเป็นคนที่ไม่มีบุญเก่าพอจะหนุนให้รวยเลย แต่ขยันมากๆ มีโอกาสเป็นมหาเศรษฐีไหมค่ะ

หรือ อิอิ ขำๆค่ะ

​

 

ได้..แต้ช้ามาก..อุปมาเหมือนหยอดกระปุกกว่า...จะเต็ม..ครับ

 

พิจารณาตามนี้น่ะครับ​

​

พระสัมมาสัมพุทะเจ้าทรงตรัสไว้ในสิริโจรชาดกว่า
คนไม่มีบุญ จะมีศิลปะก็ตาม ไม่มีศิลปะก็ตาม มีความขวานขวาย รวบรวมทรัพย์ไว้เป็นจำนวนมาก​

แต่
คนมีบุญเท่านั้น ย่อมได้บริโภคใช้สอยทรัพย์เหล่านั้น โภคทรัพย์สมบัติเป็นอันมากย่อมล่วงเลยผู้ไม่มีบุญเสีย เลยเกิดขึ้นกับบุคคลผู้ที่ได้ทำบุญไว้ในที่ทุกสถาน อนี่งโภคทรัพย์สมบัติเป็นอันมากย่อมเกิดขึ้นแก่ผู้มีบุญ ในที่แม้มิใช่สถานที่เกิดแห่งทรัพย์ทั้งหลาย​

 

mamboo ว่า ความขยันเป็นสิ่งที่ดีนะคะ

ถ้าเราขยัน เรามีความเพียร สิ่งนี้จะทำให้ชีวิตของเรา ไม่ตกอับ มีคนอุปถัมภ์

แต่ถ้าทำบุญ ทำทาน รู้จักมอบสิ่งดีๆให้คนอื่น มอบโอกาส มอบชีวิตให้คนอื่น บุญนี้ จะทำให้อยู่ดี กินดี

เพราะฉะนั้น ถ้าขยัน(แต่งก) mamboo ว่า จะไม่ได้ร่ำรวยมาก แต่จะไม่อดอยาก คือ มีกินมีใช้ ไม่ตกอับ

 

อนุโมทนาสาธุกับทุกๆท่านด้วยครับ ขอให้รวยๆกันหมดทุกคน
บุญเก่านำมาเสริมส่งโภคทรัพย์ให้เพิ่มขึ้นๆ เทอญ............

ttt2010 ศิษย์พระอาจารย์บุญยง อภิลาโส ภิกขุ
_____________________________________________________
บอกบุญแหล่งทำบุญ
ท่องวัดและศาสนสถานที่สำนักสงฆ์พรหมรังศรี
เปิดดวง พิธีกรรมแก้ดวงชะตา (สำนักสงฆ์พรหมรังศรี)
ร่วมบูรณะปฏิสังขรณ์พระอุโบสถวัดดอนพัฒนาราม พระนครศรีอยุธยา
ร่วมเป็นเจ้าภาพสร้างศูนย์วิปัสสนาศิริธรรม(นายาง)ต.นายาง อ.ชะอำ จ.เพชรบุรี<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

เป็นมหาเศรษฐีได้หรือไม่ ตอบยาก

แต่ที่แน่ๆ คือไม่อดตายแน่ มีกินมีใช้

เหตุเป็นเช่นไร ผลย่อมเป็นเช่นนั้น

ปลูกข้าวย่อมได้เมล็ดข้าว ปลูกต้นรักย่อมได้ดอกรัก ไม่มีทางเป็นดอกหญ้าคาไปได้

ถ้ามีความขยัน ความเพียรพยายามเสียอย่าง

ดั่งเช่นการเผชิญหน้าระหว่างกระแสน้ำกับโขดหิน ทำไม่กระแสน้ำถึงเป็นฝ่ายชนะ ไม่ใช่เพราะความแข็งแกร่ง หากเป็นความพยายามที่จะซัดคลื่นต่อไปไม่รู้จบ

 

ได้ครับ แต่ยากมาก ไหนๆก็ขยันแล้ว ทำบุญ ควบคู่ดีกว่าครับ

 

มันขึ้นกับว่าเรานิยามความรวยไว้แค่ไหน ถ้าเราจะเอาเหตุเป็นความขยันใน
ปัจจุบันชาติอย่างเดียวก็ต้องดูว่าเหตุกับผลมันสัมพันธ์กันไหม

เมื่อมีเหตุ ผลก็ต้องมี เหตุน้อย ผลน้อย
เหตุพอประมาณ ผลพอประมาณ เหตุมาก
ผลมาก เหตุพิเศษ ผลก็พิเศษ

คนเราจะคาดหวังที่จะได้มากกว่าที่เราจะให้นี่เรียกประมาท คือทำเหตุน้อยแต่
ต้องการผลมาก ทำเหตุเสียแต่จะเอาผลมาก ไม่ทำเหตุแต่จะเอาผล ดังนั้น
ต้องพิจารณาด้วยว่าเหตุที่เราทำแล้วบางทีผลมันน้อยมันอาจจะเป็นได้จากเรา
คาดหวังไว้สูงเกินไป เราเคยทำเหตุเสียเอาไว้ หรือเราอาจจะทำเหตุมาไม่พอ

 

คนที่จะเป็นมหาเศรษฐี ส่วนใหญ่จะมีความทะเยอทยาน มีแรงผลักดัน ความใฝ่ฝัน ความอดทน
และเป้าหมายที่ชัดเจนแน่นอน ไม่ท้อถอย และก็น่าจะเป็นคนใจบุญด้วย เพราะจะเป็นปัจจัยเกื้อหนุน
ให้รวยได้อย่างยั่งยืน ถาวร และมีความสุข
และก็ขึ้นอยู่กับการนิยามความรวยไว้แค่ไหน ตามที่คุณ bluebaby2 กล่าว
ถ้าใจเรายังไม่พอมีเท่าไหร่ก็ยังรู้สึกว่ายังไม่รวย

 

ต้องตั้งใจและต้องพัฒนาตัวเองและสิ่งรอบตัวอยู่ตลอดเวลาครับ
ผมเคยทำงานกับคนยุโรปและคนญี่ปุ่นมาเยอะ
เห็นความแตกต่างชัดเลยว่า ทำไมเขาถึงทำอะไรๆในระดับโลกได้
แต่ทำไมคนไทยทำได้อย่างเขาน้อยมาก

ผมทำงานกับคนไทย ได้ยินอยู่ 2 ประโยคบ่อยๆ

1.ของเขาดีอยู่แล้ว จะไปยุ่งมันทำไม
2.ง่ายๆเข้าไว้คือไทยแท้

คนญี่ปุ่น ผมได้ยินแต่เขามาถามผมเป็นประจำ

"คุณคิดว่าคุณจะพัฒนาสิ่งนั้นสิ่งนี้ให้มันดีขึ้นได้อย่างไรบ้าง"

ส่วนคนยุโรป ผมได้ยินบ่อยๆว่า

"คุณมีความคิดเห็นและเหตุผลอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนั้นเรื่องนี้"

ส่วนตอนนี้ผมจะเอาแต่ข้อดีของการทำงานแต่ละแบบมาปรับใช้กับตัวเอง
ข้อเสียมันก็มี แต่จะไปเอามันมาทำไม เห็นบางคนไปเอาของเขามาหมดเลย
มาทั้งดีและไม่ดี แล้วคนเราจะมีสมองกับสติไว้ทำอะไรครับ
ถ้าไม่รู้จักคิด วิเคราะห์ และพิจารณา สิ่งที่ดีกับไม่ดี

 

ขยันก็เป็นกรรมที่ทำให้เกิดทรัพย์
ถ้ามีโอกาสขยัน ได้ทำงาน
ก็มีโอกาสรวยได้นะคะ 555

เฮ่อ คิดแล้วก็ขี้เกียจทำงาน จั๊งเลย แต่อยากรวยนะ

 

ผมว่าไม่น่ะเพราะเหตุต้องมีผล ผลมาจากเหตุ นอกจากความอ่อนน้อมถ่อมตนเท่านั้นพอจะทราบ แต่หากนำความหย่อหยิ่งจองหองมาพิจารณาย่อมขัอแย้ง

 

ขอคารวะท่านผู้นี้ ด้วย หัวใจครับ 55 ท่านเป็นนักปราชย์ป่าวฮะ? ผมชอบอ่านธรรมของท่าน ISEE OK.

 

ไม่มีบุญ ไม่ได้มาเกิดเป็นมนุษย์หรอก ดังนั้นเรื่องรวยไม่ต้องพูดถึง

 

มีบุญน้อยต้องขยันทำกิน กว่าจะได้พอมีพอกิน ถ้าขี้เกียจยิ่งไปกันใหญ่
ขยันอย่างเดียวไม่พอที่จะรวย ต้องถูกทางด้วยถึงจะรวย ถูกทางนี่อาจจะเกี่ยวข้องกับ
บุญโดยตรง
...........................................................................................
รวยไม่รวยไม่สำคัญเท่ากับการได้ใช้ชีวิตอย่างมีสันติสุข

 

อย่างน้อยก็ยังมีบุญที่ทำให้ขยัน รู้จักทำมาหากิน

และถ้าบุญเก่าในเรื่องนี้ไม่มีเลย นอกจากขยันทำงานแล้ว ต้องขยันทำบุญด้วย

 

ขยันด้วย ให้ด้วย จะดีที่สุด

กรรมใดใครก่อ คนนั้นย่อมได้ในสิ่งนั้น

ทุกอย่างต้องมีกรรมมารองรับเสมอ

อย่ามัวรอวาสนา พึ่งตัวเองดีที่สุด

 

ต้องดูด้วยนะว่าตัวเองโง่ด้วยหรือปล่าว ประมาณว่าโง่แต่ขยันสมควรจะโดนประหาร

 

เกิดมาเพราะกรรม เป็นทุกข์...แต่ว่าบุญหรือกรรมดี ทำให้ได้เกิดเป็นมนุษย์...แต่ก็ทุกข์แล้ว
...อดีตชาติไม่เคยทำบุญ...วาสนาตัวนี้...จะทำให้ไม่ขยัน....
..ถ้าขยัน...แสดงว่า อดีตชาติสร้างบุญเอาไว้....
...คนขยันคือคนมีบุญเก่า...จึงขยัน...ถ้าไม่มีบุญเก่าจะขี้เกียจ...(เหมือนเคยเกิดมาเป็นแมวนอนหวด5ร้อยชาติ พอเป็นมนุษย์จึงเอาแต่นอนตามวาสนาเก่า)
....หลักพุทธกับวิทยาศาสตร์ตรงกันเป๊ะ...ผิดกันในรายละเอียดเรื่อง กรรมดี กรรมชั่ว..ศาสนาพุทธอธิบายได้ละเอียดและลึกซึ้งกว่าวิทยาศาตร์.

 

การประสบความสำเร็จจะทางโลกหรือทางธรรมต้องมี ปัญญา และ กัลยาณมิตร
ขาดอย่างใดอย่างหนึ่งก็ใช้ความเพียรบากบั่นเข้าทดแทนได้

แต่ถ้าขาดทั้งสองอย่าง ก็เลิกขยันเถอะไม่งั้นยิ่งทำยิ่งเดือดร้อน

ประโยชน์ที่มุ่งหมายทุกอย่างของผู้มีมิตรพรั่งพร้อมย่อมจะสัมฤทธิ์ผลดุจโชคช่วย (พุทธะ)

ขอให้เจริญในธรรมครับ