"เฉลียว อยู่วิทยา" ผู้ปิดทองหลังพระตัวจริง

ภาพจาก Manager Online​

**แทนคุณแผ่นดิน **

แม้เจ้าสัวเฉลียวจะเป็นคนเก็บตัว ไม่ชอบออกงานสังคม ไม่ชอบให้สัมภาษณ์หรือเป็นประธานในงานปาฐกถาใด ๆ แต่สิ่งหนึ่งที่ผู้คนในสังคมเห็นตรงกันก็คือเจ้าสัวเฉลียวเป็นคนที่อ่อนน้อมถ่อมตน มุ่งเน้นคุณธรรมในการทำธุรกิจ ใช้ชีวิตอย่างสมถะ พอเพียง ต่างจากมหาเศรษฐีทั่วไป ที่สำคัญเขายังมีแนวคิดว่า “เงินทุกบาททุกสตางค์นั้นได้มาจากกำลังซื้อของพี่น้องคนไทย ดังนั้นจึงควรนำเงินกำไรที่ได้รับกลับไปตอบแทนคุณแผ่นดิน”

ดังนั้นเครือกระทิงแดงจึงมีโครงการเพื่อช่วยเหลือสังคมนับร้อยโครงการตลอดช่วงหลายสิบปีที่ผ่านมา คิดเป็นเงินกว่ากว่าพันล้านบาท โดยแทบจะไม่มีการประชาสัมพันธ์ใดๆให้สังคมรับรู้ ที่สำคัญยังเป็นการช่วยเหลือที่ไม่ได้ทำเพียงเพื่อต้องการสร้างภาพลักษณ์ให้องค์กร แต่เป็นการช่วยเหลืออย่างจริงจังถึงขั้นที่มีการจัดตั้งเป็นแผนกขึ้นมาโดยเฉพาะ โดยมี 'ตุ๊กตา' สุทธิรัตน์ อยู่วิทยา ลูกสาวที่ถอดแบบการดำเนินชีวิตมาจากป๋าเฉลียว เป็นผู้ดูแลแผนกนี้โดยตรง ซึ่งในหลายโครงการคุณตุ๊กตามีคำสั่งสายตรงให้ทีมงานลงไปฝังตัวทำโครงการในพื้นที่จนกว่าโครงจะแล้วเสร็จ ไม่ว่าเป็นการพัฒนาแหล่งน้ำ โครงการสร้างอาชีพ

อีกทั้งขณะนี้ยังมีการสร้างเครือข่ายเพื่อหาแนวร่วมในการพัฒนาสังคม โดยมีการดึงกลุ่มวัยรุน วัยทำงาน และประชาชนทั่วไปร่วมทำกิจกรรมพัฒนาสังคมต่าง ๆ ซึ่งถือเป็นการขยายเครืข่ายในการทำความดีให้กว้างออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ซึ่งโครงการหนึ่งที่นับว่าประสบความสำเร็จอย่างมากก็คือ 'โครงการกระดานดำ' ซึ่งกระทิงแดงสนับสนุนโครงการค่ายอาสาสมัครเพื่อสร้างโรงเรียนให้แก่เด็กๆในพื้นที่ธุรกันดาร

นอกจากนั้นน้อยคนนักที่จะทราบว่ายาที่ใช้ใน 'โครงการแพทย์อาสา' นั้น เจ้าสัวเฉลียวได้ผลิตถวายในนามบริษัท ทีซีมัยซิน จำกัด มาตลอด และในวงการแพทย์จะทราบกันดีว่าโรงพยาบาลใดขาดแคลนเครื่องมือทางการแพทย์ก็สามารถขอความอนุเคราะห์จากเจ้าสัวเฉลียวได้ แม้เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยหรือรักษาจะมีราคาหลายสิบล้าน จนถึงขั้นเป็นร้อยล้านก็มี แต่ทุกโรงพยาบาลที่ไปขอความช่วยเหลือจากเจ้าสัวเฉลียวก็ไม่เคยผิดหวังกลับไป อย่างเช่น โรงพยาบาลราชวิถี ซึ่งมีผู้สร้างตึกรักษาโรคหัวใจให้ แต่ไม่มีเงินซื้อเครื่องมือทางการแพทย์ที่ใช้ในการรักษาซึ่งมีราคาสูงถึง 40 ล้านบาท ตระกูลอยู่วิทยาก็บริจาคให้ด้วยความเต็มใจ

“สมัยเด็กดิฉันค่อนข้างใกล้ชิดกับคุณพ่อ เห็นท่านทำงานตามเสด็จโครงการพัฒนาชนบท สร้างฝายชลประทาน อีสานเขียว คุณพ่อจะให้ทุนกับทหารที่ทำงาน ช่วงหน้าหนาวก็แจกผ้าห่มและเสื้อผ้าให้เด็กๆในต่างจังหวัด มันเป็นภาพที่เราเห็นมาตลอด ตอนเด็ก ๆ จะถามคุณพ่อมาตลอดว่าคราวนี้ไปจังหวัดไหนมา เอาอะไรไปให้ชาวบ้าน และเราก็ตั้งใจตั้งแต่นั้นเลยว่าถ้าเรียบจบจะทำแบบที่คุณพ่อทำ” สุทธิรัตน์ เล่าถึงแรงบันดาลใจที่ทำให้เธอมุ่งมั่นทำโครงการต่าง ๆ เพื่อสังคม จนเป็นที่มาของฉายา 'ไฮโซเอ็นจีโอ' ที่บรรดาสื่อมวลชนตั้งให้กับเธอ แม้วันนี้ เจ้าสัวเฉลียวจะจากไป ...แต่แนวคิดเหล่านี้ยังคงมีลูก ๆ ที่ช่วยกันสานต่อ ด้วยเชื่อมั่นในคำสอนของ 'ป๋าเฉลียว' ที่บอกลูก ๆ ให้ “ยึดคุณธรรม และแทนคุณแผ่นดิน”

ชีวิตสมถะของเศรษฐีแสนล้าน

ภาพที่เด่นชัดและคำจำกัดความของ 'เจ้าสัวเฉลียว อยู่วิทยา' ก็คือมหาเศรษฐีที่ใช้ชีวิตอย่างสมถะ เรียบง่าย ไม่สนใจรถโก๋ ไม่เห็นความสำคัญของแบรนด์เนม และมีเสียงเล่าลือว่าบ้านที่เจ้าสัวเฉลียวพำนักอยู่จนถึงวาระสุดท้ายของชีวิตนั้นเป็นเพียงบ้านสองชั้นครึ่งตึกครึ่งไม้ หาใช่คฤหาสน์หรูดังเช่นเศรษฐีทั่วไป ในสายตาของบรรดาลูกน้องในบริษัทกระทิงแดงนั้นแม้เจ้าสัวเฉลียวจะเป็นคนที่ทำงานจริงจัง และลงมาดูรายละเอียดในทุกขั้นตอน แต่ก็เป็นเจ้านายที่ไม่ถือตัว ไม่มีมาด ไม่แบ่งชนชั้นวรรณะ ป๋าเหลียวจึงเป็นที่รักและเคารพของบรรดาพนักงานทุกคน

ในด้านของชีวิตครอบครัวนั้น เจ้าสัวเฉลียวมีภรรยา 2 คน และลูกด้วยกันรวมทั้งหมด 11 คน ภรรยาคนแรกคือ 'คุณนกเล็ก สดศรี' มีบุตรด้วยกัน 5 คน ได้แก่ สายพิณ เฉลิม พิณทิพย์ พึงใจ และศักดิ์ชาย ส่วนภรรยาคนที่ 2 คือ ' ภาวนา หลั่งธารา' มีบุตรด้วยกัน 6 คน ได้แก่ สุทธิรัตน์ จิรวัฒน์ ปนัดดา สุปรียา สราวุฒิ และนุชรี ซึ่งปัจจุบันนี้ลูก ๆ เกือบทุกคนก็ยังคงช่วยกันบริหารธุรกิจของครอบครัวอยู่ และต่างก็รับแนวคิดแบบสมถะเช่นนี้จากบิดามาเช่นกัน

ทั้งนี้ สุทธิรัตน์ อยู่วิทยา หรือคุณตุ๊กตา พูดถึงคุณพ่อในขณะให้สัมภาษณ์ครั้งหนึ่งว่า “ ทั้งเนื้อทั้งตัวของป๋าไม่มีเครื่องประดับอื่น นอกจากนาฬิกาเรือนเดียว ยี่ห้อราโด้ เสื้อผ้าก็ไม่ยอมซื้อไม่พกเงิน โดยชีวิตประจำวันจะเริ่มจากการขี่จักรยานตอนเช้า ใส่เสื้อตัวเดียวนุ่งกางเกงแพร วาไรตี้ ใส่หมวกงอบแล้วขี่จักรยานวนไปรอบโรงงานเจออะไรไม่เรียบร้อยก็จะแวะเข้าไป ตรวจดู”

จนมีเรื่องตลกครั้งหนึ่งว่า มียามหน้าใหม่ที่ไม่รู้จัก เฉลียว อยู่วิทยา เมื่อ เห็นลุงแก่ ๆ ขี่จักรยานเข้ามาในโรงงานซึ่งเป็นเขตคนนอกห้ามเข้า เขาจึงตะโกนห้ามแต่มียามเก่าแก่สะกิดบอก เฉลียว อยู่วิทยา เจ้าของกระทิงแดง จึงทำให้ยามใหม่ถึงกับหน้าถอดสี

นอกจากนี้ยังเคยมีมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เสนอมอบปริญญากิตติมศักดิ์ให้แก่เขา แต่เจ้าสัวเฉลียวปฏิเสธโดยกล่าวว่าเป็นเรื่องที่ไม่ยุติธรรม เพราะเขาไม่ได้ร่ำเรียนมา การรับปริญญาจึงเป็นการเอาเปรียบคนที่ร่ำเรียนมา ซึ่งปรัชญาในการทำงานที่เรียบง่าย แต่จริงจังเหล่านี้ เป็นหนึ่งในเอกลักษณ์ของแบรนด์ที่ถ่ายทอดมาจนถึงทายาทในรุ่นปัจจุบัน

คัดลอกบทความมาจาก Manager Online
ที่มา : www.manager.co.th/Daily/ViewNews.aspx?NewsID=9550000037467

 

ส่วนหนึ่งของความเห็นจากเว็บ Manager Online

<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD vAlign=top><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD class=body vAlign=middle width="100%" align=left>กระผมได้มีโอกาส ไปกราบหลวงตา มหาบัว ญาณสัมปันโน ที่วัดป่าบ้านตาด ปี ๒๕๓๓ ได้ขอเงินบริจาค เพื่อสร้างตึกตา ที่ รพ.พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร อ.พรรณานิคม สกลนคร และองค์หลวงตาเมตตาบริจาคเงินให้ ๑ ล้านบาทและทราบว่า เป็นเงิน ที่คุณเฉลียว อยู่วิทยา เป็นผู้บริจาค ให้หลวงตา และ ท่านจากไปครั้งนี้ ทำให้ทราบความจริงว่า ผู้มีจิตใจ ที่ดีงามแล้ว เป็นที่อบอุ่นใจแก่ผู้คนตลอด ดังเช่น เศรษฐีใจบุญ สมถะ (สมกับเป็นศิษย์ครูบา อาจารย์)อย่างแท้จริง ขอให้ท่านสู่สุขคติ ดังที่จิตท่านมุ่งหวังทกประการ
กังวาฬ

kungwan_kanj@hotmail.com

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD><TD vAlign=top width=80><TABLE border=0 cellSpacing=2 cellPadding=0 width=100><TBODY><TR><TD align=center><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD width="40%" align=right></TD><TD width="20%"></TD><TD width="40%"></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>
*************************************************************************

ถ้าใครเคยไปวัดหลวงตามหาบัว บางวัน อาจสังเกตุเห็นมีชายแก่ๆดูหน้าตาจีนๆกวาดลานวัดอยู่ นุ่งกางเกงขาก๊วยเก่าๆ รองเท้าแตะ เสื้อผ้าฝ้ายสีขาวคอกลม บางครั้งก็นั่งพักที่ศาลาหรือโรงต้มน้ำ/ย้อมผ้า ไม่มีเครื่องประดับ มองเผินๆ จะคิดว่าเป็นคนอุดรท้องถิ่นหรือคนมาอยู่วัด แต่นั่นอาจเป็นท่านเจ้าสัวนี่แหละ เวลามีคนมาขอเงินหลวงตาซื้อรถพยาบาล สร้างตึกโรงพยาบาล ซ่อมวัด ซื้ออุปกรณ์การแพทย์ ซึ่งมาแต่ละครั้งไม่ต่ำกว่า 1 ล้านบาท ท่านเจ้าสัวที่ยืนกวาดลานอยู่นี่แหละ จะเซ็นเช็คจ่ายทันที เช็คใบละแสน ใบละล้านเป็นเรื่องปกติ แต่ที่ก้อนใหญ่กว่านั้น เป็นสิบ เป็นร้อยล้านก็มีมากมาย อย่างเช่น โรงพยาบาลสงฆ์อุดร ก่อนหลวงตามรณภาพไป ได้มีหน่วยงานมาขอค่าสร้างตึก จำไม่ได้ว่า 50 ล้านหรืออย่างไร หลวงตาถามว่า มีแต่ตึกแล้วจะไปรักษาอะไรใครได้ ถามว่าแล้วถ้ามีอุปกรณ์จะเท่าไหร่ คำตอบคือประมาณ 500 ล้านบาท ตอนนี้ก็เริ่มมีผ้าป่าหายอดบริจาคสร้างตึกสงฆ์นี้กัน แต่ยังไม่ทันครบ หลวงตาท่านจากไปก่อน หลวงปู่ลีรับช่วงต่อ ณ วันพระราชทานเพลิงฯ จำไม่ได้ว่าได้ยอดเพิ่มอีกร้อยกว่าล้าน และที่ได้ข่าว ท่านเจ้าสัวสมทบให้อีกจนครบหรือเกือบครบนี่แหละ มีหลายครั้งที่ท่านเจ้าสัวไม่อยากให้หลวงตาเหนื่อยในการระดมทุน ท่านจัวสัวอยากโปะหมด แต่หลวงตาห้ามไว้ บอกว่าให้โอกาสคนอื่นได้ทำบุญ จะได้แบ่งบุญกัน ช้าหน่อยไม่เป็นไร

นับถือเจ้าสัวค่ะ
คนท้ายศาลา

 

ขออนุโมทนาบุญทั้งหมดทั้งมวลที่ คุณ เฉลียว อยู่วิทยา ได้กระทำมานับตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันทั้งหมดทั้งสิ้นเทอญ _/\_