ลัทธินิกายก็คือ "วงบุญพิเศษ" สำหรับท่านที่ยัง "ไม่รีบนิพพาน" นั่นเอง

ธรรมทุกศาสนา สอนให้คน "ตื่นแจ้งโลก" เมื่อ
ไม่หลงโลก ไม่ยึดติดในโลกที่เรามาเกิดแล้วนี้
จึงค่อยเลือกทางเดิน "ทางธรรม" ของตนไป
ดุจ ปลาที่เลือกแหวกว่ายในสายน้ำมากมาย
กระจัดกระจายออกไปสู่สายน้ำต่างๆ กันแล้ว
แต่ปลาตัวนั้นจะพึงปรารถนา หากลัทธินิกาย
มิได้ตั้งขึ้นเพื่อทำลายล้าง หรือแทนที่ศาสนา
เดิมที่ "ยังไม่มีลัทธินิกาย" อยู่ก่อน แล้ว ก็นับ
ว่าไม่มีพิษภัยต่อศาสนาเดิม อันเป็นไปเพื่อจะ
"รองรับบุคคลกลุ่มพิเศษ" ที่ยังไม่รีบนิพพาน
เช่น พระโพธิสัตว์ ที่ยังเวียนว่ายไปเกิดเพื่อที่
จะฉุดช่วยเวไนยสัตว์ต่อไป ดังนั้น จึงนับเป็น
"วงบุญพิเศษ" ของกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งที่ร่วมกัน
สร้างทำขึ้นมาเพื่อเสวยผลบุญและร่วมรับกรรม
ร่วมกันในวงบุญนั้นๆ เช่น เมื่อตายแล้วไปเกิด
ยังสุขาวดี จะมี "วิมานเหมือนเมือง" ที่อาศัย
ร่วมกันของบุคคลที่ร่วมบุญบารมีกันนั้น นั่นเอง

 

"สังฆเภท" คือ การทำให้สงฆ์แท้แตกแยกนั้นเป็นไฉน?


สังฆเภท คือ การทำให้พระสงฆ์จำแต่เดิมที่ยังไม่ได้แตกแยก
เป็นลัทธินิกายต่างๆ ให้แตกแยกเสีย กรณีที่แตกแยกออกไป
แล้ว จึงแตกหน่อแยกกอใหม่นั้น ไม่นับเป็นสังฆเภท นับเป็น
"วงบุญพิเศษ" ของกลุ่มคนกลุ่มนั้นๆ เอง ที่จะร่วมรับผิดชอบ
ในผลบุญกรรมร่วมกัน หากการออกมาสร้างกลุ่มใหม่นั้น ไม่
ทำให้เกิดความแตกแยก (แยกกันด้วยดี ด้วยความเข้าใจกัน)
ของหมู่สงฆ์แต่เดิมแท้ของพระพุทธเจ้า ดังนั้น ถ้าเกิดมีการ
แตกลัทธินิกาย ออกจากลัทธินิกายเดิมนั้น ยังไม่นับว่าเป็น
"สังฆเภท" แต่ถ้าทำให้พระพุทธศาสนาแต่เดิมแท้ที่ยังไม่มี
ลัทธินิกาย ทำให้แตกแยกมีลัทธินิกายขึ้นมาจึงเป็นสังฆเภท

 

ลัทธินิกายใหม่ๆ ไม่ใช่สิ่งน่ารังเกียจ ถ้าเขาไม่ได้ทำผิดต่อใคร


ลัทธินิกายใหม่ๆ ที่อยู่ได้ด้วยวงบุญของพวกเขาเอง โดยไม่ทำผิดต่อ
ใครนั้น ไม่ควรได้รับการรังเกียจ เช่น อนุตตรธรรม ที่บางท่านก็ยังคิด
รังเกียจ หรือไม่แม้แต่จะเปิดใจดูหลักธรรม เพราะความรังเกียจในสิ่งที่
เรียกว่า "ลัทธินิกาย" นั่นเอง ซึ่งก็ไม่ผิดอะไร ถ้าท่านเลือกทางตรงยัง
นิพพานแล้วนิพพานได้จริงๆ ท่านจะไม่ต้องกังวลว่าเวียนว่ายตายเกิด
ไปข้างหน้าแล้วจะมีบริวารพวกพ้องช่วยเกื้อหนุนกันหรือไม่ เพราะท่าน
ได้นิพพานแน่แล้ว แต่ถ้าไม่ใช่เช่นนั้นจริงๆ การสร้างบุญบารมีร่วมกัน
ไว้ที่เรียกว่า "วงบุญพิเศษ" ของแต่ละกลุ่มบุคคลผู้สร้างบุญบารมีนั้น
ก็จะเป็นวิถีของการบำเพ็ญบารมีอย่างหนึ่ง ตรงทางเช่นกัน แต่ยังไม่
รีบนิพพาน นั่นเอง ดังนั้น ชาวพุทธควรเข้าใจและเปิดใจให้กว้าง แม้
ไม่ได้เข้าสู่ลัทธินิกายอื่นๆ ใด แต่ควร "เป็นชาวพุทธที่ดี เป็นมิตรและ
ใจกว้างมากพอ" ที่จะยอมรับสิ่งที่แตกต่างจากตนให้ได้ในยุคปัจจุบัน

 

ปัญหามันอยู่ที่

ลัทธิใหม่ๆ หลายๆลัทธิ ออกแนวธุรกิจซะมากกว่า หมดตัวกันไปหลายคน

หรือลัทธิบางอย่าง อันตรายเกินกว่าที่จะให้มีให้คงอยู่ในสังคม เรียกได้ว่า เป็นภัยร้ายแรง


หวังว่า จขกท คงจะเข้าใจ

 

สาธุค่ะ อนุโมทนาข้อความนี้ ;aa55;aa55;aa55

 

_catt9

ลัทธินิกายใหม่ๆ ไม่ใช่สิ่งน่ารังเกียจ ถ้าเขาไม่ได้ทำผิดต่อใคร


สาธุสาธุ ^ ^

 

หลังๆมานี้ผมว่า ท่านหนึ่งในคุณลักษณะทั้งแปด ของ คุรุริมโปเชชักแปลกไปนะครับ ผมว่านะ

 

ลัทธิใด ประกอบด้วยมรรคมีองแปด ลัทธินั้น สมควรแก่การกราบไหว้

สาธุ