เมื่อกี้รู้แล้วว่าโดนของหรืออะไร ขอเล่าเลยครับ พึ่งเกิด เรียนคุณ นิวร อ่านด้วย

ขอบคุณทุกท่านมากเลยครับ ตอนนี้ได้คำตอบแล้วครับ

 

ได้คำตอบว่าไงอ่าครับ

 

จะว่าไงดีละ
ไงเราก็หลีกเลี้ยงไม่ได้แล้ว
ถ้าเจอก็เจอ ถ้าไม่เจอก็ดี
ตายเป็นตายละครับ
แต่พยาม บอกตัวเองต้องมีสติ
แต่ผมคิดว่าเค้าทำเราตายไม่ได้หรอก
ถ้าเค้าทำได้เค้าคงทำแล้ว
อโหสิให้เค้าอย่างเดียวครับ

 

ผมว่าหลอนตัวเองมากกว่า...พิสูจน์ไม่ได้เช่นเดียวกันกับคำว่าปัจจัตตัง...แต่มีอยู่อย่างเดียวคือหากเมื่อไหร่เราสะดุดตีนใครเข้าแล้วเราไม่รู้ตัวบางครั้งบางทีเขาหวังดีเขาก็จะเตือนว่าเดินหรือว่าทำอะไรๆให้ระวังด้วยแต่ถ้าคนที่เขาไม่หวังดีเขาจะปล่อยให้เป็นไปจนไปเจอกับคู่ปรับเก่าแล้วเขาจะทวงสิ่งที่ทำไว้แล้วนั้นคืน...เท่าที่อ่านเขาไม่ได้ทำอะไรมากกว่าบอกว่าคุณควรตั้งสติให้มากๆหากใจล่วงเกินสิ่งใดก็หยุดเสียอย่าทำบ่อยๆ หากจะทำอะไรก็ให้อยู่ภายในตัวในตนของเราทั้งกายวาจาใจ(ต้องมีสติทุกๆการกระทำ) น่าจะประมาณนั้น
อย่าคิดมากเลยอาจจะทำให้จิตหลอนและเมื่อเป็นมากๆตั้งตัวไม่ทันก็จะกลายเป็นโรคประสาทครับ มองให้เห็นว่าความธรรมดามันอยู่ตรงไหน สำคัญเลยคือใจอย่าออกไปหลบหลู่ดูหมิ่นใครก็เป็นใช้ได้ครับ
สาธุคั๊บ

 

สามหน้ากระดานผ่านไป

 

เข้ามาสาธุ ท่านขันธ์ครับ.

..จขกท..สิ่งที่เกิดกับคุณ ในความเห็นผมมันเป็นแค่อาการ ประสาทหรือสมอง"ตื่นก่อนกาย.." จึงขยับตัวไม่ได้ ต้องรอสัก5นาทีโดยประมาณนั้น พวกเด็กๆเขาเรียกว่าผีอำ
..ที่คุณคุยด้วยนั้นขณะที่ขยับตัวไม่ได้ ผมว่าคุณคุยกับตัวเองอยู่นะ..ก่อนนอนนั่งสมาธิ ยิ่งสนับสนุนตรรกะนี้ครับ
..ภายใต้จิตสำนึกคุณ กลัว ไม่มั่นคงในความดี จึงออกอาการแบบนี้นะ หากไม่กลัว แล้วมั่นใจในความดี..ผีที่ไหนจะมาทำร้ายคุณได้..เข้าใกล้คุณเขาก็ร้อนแล้ว เพราะกระแสจิต ความละเอียดของจิต มันต่างกัน ..ถึงเขามาทำก็บาปมากเพราะคุณกำลังทำความดี..ใครทำคุณก็บาปมากแล้วจะกลัวทำไม.. !
ที่สำคัญที่สุด จิตคุณไม่ได้ทรงอยู่ในสมาธิแต่พูดคุยกับใครไม่รู้ จึงไม่ใชอีกภพภูมิหนึ่งแน่ๆ..เป็นความเห็นส่วนตัวครับ.

 

ลุงเอ๊ยยย เคยเป็นผีมารึไง ถึงไปเข้าใจได้ว่าผีเขาร้อน ธรรมะ ร้อนๆ มีด้วยรึ

 

เอาเป็นว่า ผมอาจบ้าก็ได้ เห่อ ทำไงดีเนีย
ผมแค่ไม่เคยเป็นมาก่อนเรื่องแบบนี้

 

ท่านพอจะทราบยังครับว่าผมเคยเพ่งกษิณ
และมียูสบอกว่ามโนวิญญาณ เปิด และเท่าที่ผมศึกษามา
เกือบทุกท่านยอกว่าเพ่งกษิณ ทำให้สัมผัสเรื่องพวกนี้ได้

 

ขออภัย ผมไม่ทราบแต่ความน่าจะเป็น หากคุณเล่นกสิน การนอนหลับของคุณ ย่อมไม่ทรงกสิน หรือสติไว้ได้แน่ น่าจะเท่ากับการ "เพิกกสิณ" ไปในตัว
ไม่ได้ทรงกสินอยู่ตลอดเวลาที่จะทำให้เห็นอีกภพภูมิหนึ่ง..
..อีกอย่างกสินที่คุณจับ ก็ไม่ใช่ตัววิญญาณที่มาพูดคุยกับคุณเป็นเรื่องเป็นราว..คุณต้องจับกสินนั้นๆแทนวิญญาณ ..ความเห็นส่วนตัวครับ..นอกจากสติคุณ ไม่แข็งครับ

 

ปู่เขาจะบอกว่า เดาเอาน่ะ ภาษาวัยเมา ก็ ปู่ตุ๊ดตู่

 

ขออภัย จขกท.. ไอ้จิตตนนท์..มึงรีบกลับไปอ่านคำตอบที่มึงถามกูเร็วๆ ที่กระทู้มึงง..กูแมนทั้งแท่งเว้ยยยอย่ามาตุ๊ด.

 

ปู่แกหลงๆลืมๆน่ะครับ เล่านิทานพอได้
อ่านเล่นๆนะครับ อย่าไปถือสา
พอดี ล้นมากระทู้นี้ นิดหน่อย ถือว่าคนมีอายุมาอวยพรแล้วกันครับ

 

เรียน คุณ surer

แบบนี้ผมเคยเป็น และเป็นบ่อยด้วย นอนหลับอยู่ ตาก็หลับอยู่ มองเห็นทะลุหนังตาออกมาเลย แม้ตาจะหลับ ห้องจะมืด แต่เห็นทุกอย่าง เพราะผมโดนเขาสะกดทับจิตเอาไว้ แล้วกลับเข้ามาในร่างไม่ได้

ขอให้กรุณาอย่ากระวนกระวาย เพราะจิตโดนสะกดให้อยู่ในภวังค์จาก ภูมิภพอื่น
ก็ไม่ต้องตกใจรีบกระวนกระวาย ไม่ต้องท่อง พุทธโธ สัปจิตฉามิ หรือ พยายามติดต่อสื่อสารกับผู้นั้นใดๆทั้งสิ้น เพราะจะทำให้จิตแตกกระเจิง ยิ่งตื่นตูม จะทำให้เขาสะกดเราได้นานขึ้น เพราะจิตเราเริ่มอ่อนแรงลงเรื่อยๆ (ฟุ้งซ่าน กระวนกระวาย)

ก็ขอให้นิ่งๆ เอาจิตตามดูลมหายใจ ถึงจะไม่ค่อยสะดวก (เพราะคอมันหนัก หลอดลมมันหนัก) ก็ขอให้ตามดูลมหายใจไปเรื่อยๆ จะ 10 นาที 20 นาที ยังไม่หายก็ ขอให้ตามลมหายใจไปเรื่อยๆ ไม่ต้องท่องมนตรา ภาวนาอะไรทั้งสิ้น เมื่อจิตเริ่มนิ่ง เริ่มเฉียดฌาน เขาเริ่มสะกดจิตเราไม่ไหวแล้ว เขาก็จะยกตัวเขาออกจากจิตเราไปเอง เพราะเขาไม่สามารถทนแรงสมาธิจิตเราได้

เหมือนที่ผู้ใหญ่บอกว่า "โดนผีอำก็เฉยๆไว้ เดี๋ยวผีมันเบื่อเอง" เนี่ยแหละก็ใช้กับกรณีนี้ได้ครับ

ขอให้ชนะศัตรูด้วยพลังเมตตา เพราะฉะนั้น อย่าไปไล่เขา อย่าไปเผาเขา(จะด้วยพลังของกสิณ หรือ จะด้วยไสยขาวอะไรก็ตาม) แต่ก่อนนอน ก็ให้นั่งสมาธิแล้วแผ่เมตตาให้เขาทุกๆคืน เขาอาจจะกลับมาอีกไม่เกิน 7 รอบ อันนี้ก็ช่วยไม่ได้ เพราะแต่ก่อนเราเคยไปทำเขา เขาจะกลับมาเอาคืนบ้าง ก็เป็นสิทธิ์ของเขา ก็ขอให้แผ่ไปเรื่อยๆ จนเขาลด อัตตา แล้วจะปล่อยเราดำเนินชีวิตปกติไปเอง

ถือว่าเป็นการฝึกอาณาระหว่างโดนสะกด และพรหมวิหารสี่ (ยกโทษ และเมตตาผู้ทำร้ายเรา)
จิตที่มีความเมตตา ย่อมมีพลานุภาพและอานิสงค์กว่าจิตที่ความเครียดแค้นครับ

สวัสดีครับ

 

วันนี้ผมก็ โดนอีกแล้วครับ
สงสัยผมอาจบ้าแล้วก็ได้
แต่เค้ามารอบนี้ มาช่วยมากกว่า ไม่งั่น คงนอนยาวแน่
แบบว่าผมต้องตื่นขายของไง ตอนตี3ครึ่ง
วันนี้ตื่นแล้ว กำลังงัวเงียกำลังจะนอนต่อ
พอกำลังจะนอนต่อ ได้ยินเสียงคนมากระซิบข้างหู
เรียกชื่อเรา ทำให้เราตืน แล้วมีสติ แล้วลงไปทำงาน


ปล, ผมไม่เคยสาบแช้งหรือโกดไรหรอกครับผมมีแต่แผ่เมตตราแล้วบอกเค้าว่า
ผมอโหสิกรรมให้ เพียงแต่ตอนที่ผมสวดตอนโดนเพราะผมตกใจ ไม่ได้จะไล่

 

ผมมีเรื่องเล่า เวลานอนกลางวัน ทำงานเหนื่อยๆ พอกึ่งหลับกึ่งตื่น บางทีได้ยินเสียงกระซิบ
บางทีเหมือนได้คุยกับใคร บางทีเหมือนมีคนมาลูบหัว หลายแบบครับ แต่ก็เท่านั้น สักพักก็ตื่น
จำได้บ้างไม่ได้บ้าง ไม่มีอะไร ไม่ตาย ไม่วิตกจริตมากมาย แค่แรกๆก็งง แต่พอหลายๆครั้งมันก็ชิน และก็ค่อยๆหายไปเอง นานๆก็มีมาบ้าง
แล้วบางที นอนๆอยู่ แขนมันชา ไม่มีแรง แบบว่า อ่อนไปหมด เหมือนแขนตาย นี่ก็มี
บางทีขาชา แบบขาตาย ไม่มีความรู้สึก ขยับไม่ได้ อาการนี้เป็นครั้งแรกตกใจมาก คิดว่าตายแน่ๆ เป็นอัมพาด หรือไม่ก็ผีอำ กลัวจนตัวเย็นตัวซีด ทีนี้ พอหายก็ลืม
พอเป็นใหม่ก็อาการเดิม สักพัก บ่อยๆเข้าก็ออกกำลังกาย กินอาหารครบตามหลักโภชนาการ นอนในท่าที่สบาย มันก็หาย
ทีนี้ จะเห็นเลยว่า อาการดังกล่าว มันเกิดกับกาย เท่านั้น
ส่วนใจ ที่มันฟุ้ง ที่มันซ่านไปนั้น หากเราไม่ปรุงมัน เสริมมันต่างๆนานา มันก็ไม่มีอะไร
มันคืออาการทางกาย เท่านั้น

 

ผมเคยเป็นครับ บ่อยตอนวัยรุ่น

มันขยับไม่ได้อย่างที่ว่าล่ะครับ

ในใจบอกว่า "อย่าให้ลุกไปได้นะั กรูซัดเมิงแน่"

พอตัวขยับได้ ก็ลุกขึ้นไปเหวี่ยงหมัดขวาไปเต็มแรง

แต่ก็ไม่มีไร ลุกไปกินน้ำ เข้าห้องน้ำไปฉี่ กลับมานอนใหม่

ตื่นเช้าสดใส

 

สงเคราะห์ให้ไม่ไหวหรอกครับ

บอกว่าได้คำตอบแล้วพอมาอีกวันโดนอีก

กลับกลอกไปมาๆสรุปยังไม่ได้อะไรเลยทุกอย่างเหมือนเดิม

อาการแบบนี้นี่มันไม่ยอมรับตัวเองไม่เข้าใจตัวเองนี่หว่า ทั้งๆที่ไม่มีอะไร

ผมรู้แล้วผมเลยต้อง บอกว่า ลิเกเลิก เป็นคำขาดของผมแล้วครับ

 

ผมแค่มาบอกเฉยๆครับว่าโดนอีก
แต่ผมไม่ได้อะไรแล้ว ไม่ได้คิดมาก
ขอบคุณที่ท่านเป็นห่วงครับ