เรื่องราวที่คนทั่วๆไปไม่ค่อยรู้

ผมชักสนุกแล้วซิ ผมไม่ได้สนุกแบบนี้มานานแล้วครับคุณเสือเผ่นป่าราบครับ

 

คุณดอกบัวเหล่าที่ 5

 

ดูจิตให้แจ้ง ขุดรากเหง้ากิเลสให้หมด
ธรรมนั้น ไม่ใช่จิตปรุงขึ้น
แต่เกิดจากจิตเห็นตามจริงนั้น



หัวโขนแบกไว้ก็หนัก วางลงก็เบาสบาย...

 

ศรัทธา คือ พละ
ปัญญา ก็คือ พละ

ศรัทธา
วิริยะ
ปัญญา
สติ
สมาธิ

อะไรอ่อนก็เพิ่มให้สมดุล
ศรัทธามาก ขาดสติ ส่งผลให้ ปัญญาบิดเบี้ยวได้...

 

คุณNONG-MUSIC ครับ หากสนใจเรื่องราวเกี่ยวกับหลวงปู่ใหญ่พระเทพโลกอุดร เข้าไปรับรู้จากคณะศิษย์ของท่านได้ที่http://www.palungjit.org/board/showthread.php?t=22445

 

มานั่งเถียงคุณ rawiphan กันทำไมเนี่ย เค้าก็บอกอยู่แล้วว่าเค้าเป็นใครตั้งแต่ต้นกระทู้ของเขาแล้ว มาหลังๆเขาก็เลยพูดแบบให้คนคิดได้ว่าตัวเองเป็นใคร เชื่อว่าหลายคนดูออก(ดูให้ดีคุณอัญญาสิทธิ์ในสายตาคุณ rawiphan ก็คือ ลูกศิษย์ของเขา ที่เขามาเถียงกับคุณเสือเผ่นก็เพื่อปกป้องลูกศิษย์(ผู้ศรัทธาพระศรีฯ)ไง ) ขอติงว่าธรรมะเราควรเขียนจากความรู้สึกในจิตใจ แต่ถ้ายังเขียนถูกเขียนผิดเป็นปกติ เวลายกข้อธรรมะมาเหมือนหนังสือไม่ผิดสักตัวนี่เขาเรียกว่า copy มาทั้งดุ้น ดูไปดูมาเหมือนปล่อยไก่อีก อายคนอื่นเขาบ้างไหมเนี่ย มันไม่ได้มีพลังอะไรเลยสักนิด และคิดว่าไม่ได้เกิดจากปัญญาที่แตกฉานของคนระดับพระมหาโพธิสัตว์หรอก ถ้าใครจะปรามาสคุณเรื่องนี้เราถือเป็นการปกป้องศาสนาด้วยซ้ำนะ ใครอยากเถียงกันอีกก็เอานะ ไหนๆก็เข้าเนตเสียเวลามาแล้ว เอาเวลาไปโหลดธรรมะดีๆมานั่งพิจารณากันดีกว่า คำพูดนี้ไปสะเทือนใครก็ขออภัยด้วย

 

คุณ ระพิพันธ์
คำว่าเด็กน้อยไร้เดียงสา ใช้ไม่ได้ซะแล้ว ต้องใช้คำว่าเด็กน้อยแกล้งเสแสร้งซะแล้ว เด็กน้อยเขาออกมาจากท้องมารดา เขาก็ต้องร้องไห้เป็นธรรมชาติของเด็ก เขาจะแสบตัวเวลาออกมาโดนอากาศเหมือนกับหนังกำพร้าของเราโดนลอกออกมันก็แสบฉันใด เด็กน้อยเขามีความรู้สึกสัมผัส แต่จิตเขายังไม่ปรุงแต่ง ถ้าคิดว่าเด็กน้อยเสแสร้ง ก็ปฏิเสธตัวเองไม่ได้ว่าเป็นคนเสแสร้งมาตั้งแต่เกิด
เด็กน้อยเขาก็มีความรู้สึกต่างหาก รู้สึกรับ รู้ความทุกข์ที่เกิด เพราะเกิดออกจากท้องมารดามาตัวทุกข์ก็เกิดขึ้นมาตามตัว ตัวทุกข์และสุขนี้จะติดตามตัวคุณไปเองจนตาย

 

แสงไฟส่องจากใจกลางใล่ความมืดมนจากภายนอกฉันใด
ปัญญาย่อมสว่างได้จาก "ภายใน" ได้ด้วยเหตุฉันนั้น


อย่าส่งจิตออกนอก ให้ส่องดูในจิต...

 

สมมติถ้าผมคิดว่าตัวเองเป็นพระศรีอาริย์จริง ผมก็คงไม่คิดว่าพวกคุณอัญญาสิทธ์ และ อัญญาธรรม ทั้งหลายเป็นลูกศิษย์หรอกครับ เพราะ เหล่าผู้ที่ร่วมงานสานต่ออายุพระศาสนา ล้วนแต่ลงมาช่วยงานสานต่ออายุพระศาสนา ด้วยความเต็มใจ มิใช่ถูกบังคับให้มาทำ และพวกเค้าต้องลงมาทำงานหนักมาก เพื่อเตรียมการไว้ก่อนที่จะถึงเวลา...... ดูๆ ไปแล้ว บทบาทของพวกเค้าเหล่านี้ มีส่วนช่วยพระพุทธศาสนาได้มากกว่าการขึ้นข้อความบนหน้าเวปอย่างเดียวเสียอีก และ พวกเขาเหล่านี้ส่วนมาก ล้วนแล้วแต่ปราถนาพุทธภูมิมาก่อนด้วยกันทั้งนั้น ไม่เว้นแม้แต่ตัวของผมเองซึงก็ยังมีความอยาก และ พยายาม ในการที่จะพัฒนาตัวเองให้ดียิ่งๆ ขึ้น เพื่อเหตุผลนานับประการ ซึ่งไม่อาจจะขยายความได้ในตอนนี้ เพราะขี้เกียจพิม ขี้เกียจคิด เอาสั้นๆ ได้ใจความก็คือ เพื่อความสุขสูงสุดของทุกคน
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o> </o>
และผมก็ไม่คิดว่าตัวผมเองนั้นเป็นพระศรีอาริยเมตตรัยโพธิสัตว์ หรอกครับ ไม่ต้องกลัวว่าจะมาแย่งกับคุณ rawiphan ผมแค่อยากให้คุณลองทำงานศาสนา เพื่อเป็นการพิสูจน์ให้ทุกคนได้เห็นประจักษ์ก่อน และผมเองก็ไม่ใช่คนที่เชื่ออะไรง่ายๆ ด้วยสิ ยิ่งความเป็นจริงในสิ่งที่คุณกำลังคิดอยู่ในขณะนี้ด้วยแล้วยิ่งไม่อยากจะเชื่อเข้าไปใหญ่
<o> </o>
<o> </o>
แล้วคุณจะไม่ลองพิสูจน์ตัวเอง ตามเงื่อนไขที่คนอื่นยอมรับดูหน่อยหรือครับ<o></o>
<o> </o>
บัลลังก์พระศรีอาริย์น่ะ ไม่ได้นั่งอย่างสุขสบายหรอกนะครับ<o></o>

 

ผมขอยอยก"พระพุทธศาสนา"ครับ ผมไม่ขอยอยก"ศาสนาพระศรีอารย์" แต่หลังจากที่พระศรีอาริยเมตตรัยตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าแล้ว และถ้าศาสนานั้นเสื่อมถอย ผมก็ขอยอยก"พระพุทธศาสนา"อีกครับ และขอยอยก"พระพุทธศาสนา"ตลอดไป

 

ตามมาอ่านครับ

 

คุณ Moddang

เรื่องของพระ 3 รูปนั้น ก็รับรู้เท่าที่บอกไปก็แล้วกันครับ บางอย่างครูบาอาจารย์ท่านก็ไม่ต้องการให้เปิดเผย สำหรับผู้ที่เขาสัมผัสได้ด้วยตนเองก็จะหาคำตอบได้ง่ายขึ้นครับ

ในระยะนี้หลวงปู่เทพโลกอุดรท่านลงมาโลกมนุษย์บ่อยมากเพราะท่านมีภาระเกี่ยวกับการนำพาคณะฯในการสร้างพระพุทธเจ้า 5 พระองค์และพระธาตุเจดีย์ แต่ผู้ที่รู้ว่าหลวงปู่ท่านลงมาทำงานนี้นั้นก็มีไม่มาก ส่วนใหญ่เป็นพระปฏิบัติระดับสูงเท่านั้นที่จะรู้เรื่องการทำบารมีของหลวงปู่ และผู้ที่รู้ท่านก็จะปิดเงียบกันหมดครับ


คุณ nong_music

การที่จะเข้าถึงหรือเข้าใจเรื่องของหลวงปู่โลกอุดรได้นั้น ต้องปฏิบัติเอาเองครับ ต้องปฏิบัติทั้งภายในและภายนอกควบคู่กันไป บุคคลใดที่สร้างบารมีร่วมกันมากับหลวงปู่ก็ย่อมได้มีโอกาสพบท่าน ไม่วันใดก็วันหนึ่ง ครับ

สำหรับผู้ที่มีความศรัทธาแต่ไม่ได้สร้างบารมีร่วมกันมากับท่านก็ยากที่จะได้พบเจอท่าน บางครั้งแม้ว่าหลวงปู่อยู่ต่อหน้าก็ไม่สามารถรับรู้ได้ว่าเป็นท่าน

 

(คำตอบข้างบนถูกแก้ไข เปลี่ยนใหม่หมด แต่ผมจะไม่ลบข้อความนี้ของผม ต่อไปจะต้องก็อปคำตอบมาอ้างอิง เพราะชอบแก้ตัว กับคำพูดที่ตัวเองที่พูดออกมา)
สรุปแล้วหลวงปู่เณรคำน้อยไม่ตอบ แต่กลุ่มคุณสรุปเอาเองใช่ไหมครับ เข้าใจตรงกันเอาเอง
ผมนึกว่ารู้จริง รอตั้งนานกว่าจะตอบ เพราะเห็นพระสามรูปก็น่าจะรู้ตั้งแต่แรกเห็นว่าเป็นใคร
แต่กลับไปถามหลวงปู่เณรคำน้อยทำไม ในเมื่อคุณรู้ว่าเป็นใคร

สำหรับผู้ที่มีความศรัทธาแต่ไม่ได้สร้างบารมีร่วมกันมากับท่านก็ยากที่จะได้พบเจอท่าน บางครั้งแม้ว่าหลวงปู่อยู่ต่อหน้าก็ไม่สามารถรับรู้ได้ว่าเป็นท่าน

 

หลวงปู่ใหญ่ท่านแนะนำเสมอว่า เมื่อบุคคลใดทำการสร้างบารมีอย่างยิ่งยวดแล้วเท่านั้น ท่านถึงจะปรากฏกายให้เห็น ท่านยังมีชีวิตอยู่ สำหรับผู้ที่มีศรัทธาอย่างบริสุทธิ์ในพระพุทธศาสนาและในหลวงปู่ท่านเท่านั้น ท่านจึงจะมาให้พบได้เป็นครั้งคราวไปแล้วแต่โอกาสและเวลาที่เหมาะสม

สิ่งที่หลวงปู่สอนเสมอๆคือ ฝึกตนให้เป็นที่พึ่งตนเองได้อย่างสมบูรณ์ เป็นอิสระจากคำโฆษณาต่างๆ จากการบอกเล่าต่างๆ จากตำราต่างๆ จากครูอาจารย์ ให้รู้เห็นด้วยจิตตนอันเกิดจากการปฏิบัติทางจิตเท่านั้น

ทุกคนในขอบเขตพระพุทธศาสนานี้มีความเกี่ยวข้องกับหลวงปู่ท่าน ถ้าแต่ละท่านต่างขวนขวายสร้างบารมี สร้างบุญกุศลอย่างยิ่งยวดและบริสุทธิ์แล้ว ท่านจะปรากฏให้พบเองโดยไม่ต้องทำอะไรมากมาย ไม่ต้องสวดมนต์มากมาย ไม่ต้องมีพิธีการมากมาย หลวงปู่ท่านเป็นพระสงฆ์ที่เรียบง่าย ไม่มีพิธีรีตองอะไร ท่านเคยบอกว่า "ท่านไม่ใช่พระมหากัสสปะ ท่านไม่ใช่พระอุตตระเถระ ท่านไม่ใช่พระโสณะเถระ ท่านไม่ใช่พระปิณฑปาโลชะ หรือหลายๆท่านที่เข้าใจกันมา
ตลอด..."

ถึงกาลเวลาท่านจะบอกให้ทราบเองว่าท่านเป็นใคร ขอให้ทุกคนเพียรสร้างบารมี สร้างกุศลท่านจะไปหาเองไม่ต้องสวดอ้อนวอน ไม่ต้องทำอะไรมากมาย

ท่านปรารภเสมอๆว่า การสร้างบารมี...มันเพลิน สำหรับผู้ที่มีที่พึ่งในตนแล้ว... ผู้ที่ไม่มีที่พึ่งในตนแล้ว...ย่อมหวั่นไหวตามถ้อยคำคนอื่น และคำโฆษณา....

ในเย็นวันที่ 2 มีนาคม และวันเททองหล่อพระเจ้า 5 พระองค์ ท่านก็อยู่ในสถานที่นั้นตลอดเวลา จนถึงตอนเย็นวันที่ 3 มีนาคม ท่านถึงกลับไป...ท่านดำริว่า...หลวงปู่อนุโมทนากับผู้ที่มาร่วมทำบุญทุกๆคน ท่านภาคภูมิใจมากๆที่ทุกๆคนในงานขวนขวายในการสร้างบารมีครั้งนี้....แล้วท่านก็เดินจากไป...

 

ถามคุณวิสุทธิเทพ กับAunyasit ครับ
ผมก็ไปงานหล่อพระเหมือนกัน ยิ่งใหญ่มาก คนก็มาก ยินดีนะครับ

แล้วเมื่อไหร่จะนำพระออกจากที่หล่อได้ครับ ต้องตกแต่งอีกนานหรือเปล่า หรือยังขาดค่าใช้จ่ายในการตกแต่งองค์พระทองเหลืองอีกครับ จะได้ช่วยกันบอกบุญ

แล้วริมน้ำโขงบริเวณไหนครับที่จะนำพระใหญ่ทั้ง 5 ไปไว้

 

หากมีปัญหาก็บอกได้ครับ เผื่อผู้อ่านหรือคนที่เคยร่วมทำบุญ จะได้ช่วยกันคิดแก้ไข

 

จิตประกายพฤกษ์

ข้าพเจ้าก็เล่าเรื่องนิโรธที่ท่านพระอาจารย์มั่นสั่งสอนสานุศิษย์ให้หลวงปู่ทราบโดยละเอียด และเสริมว่า

 

จิตประกายพฤกษ์

<TABLE cellSpacing=2 cellPadding=0 width="95%" border=0><TBODY><TR><TD bgColor=#a77842>

เรียนรู้​

</TD></TR><TR><TD>
<CENTER>ความลี้ลับแห่งศิลป์ที่แท้จริงคือการทำตัวเป็นผู้เริ่มเรียนรู้อยู่ตลอดเวลาเพราะในใจของผู้เริ่มเรียนรู้จะไม่มีความคิดที่ว่า "ฉันได้บรรลุบางอย่าง"เมื่อนั้นเราจึงสามารถเรียนรู้บางสิ่งบางอย่างได้จริงๆต่อเมื่อเรารักษาความคิดข้างต้นไว้ ธรรมะก็จักคงอยู่ </CENTER></PRE></TD></TR></TBODY></TABLE></P>

 

ใครว่าช่วยกันหน่อยครับ

ใครว่างช่วยจับไก่กันหน่อยครับ มีคนปล่อยไก่ ออกมาจิตที่บิดเบี้ยวอีกแล้วครับ

แบบว่า..คิดว่าตัวเองฉลาดกว่าคนอื่น
แบบว่า..หลงว่าตัวเองบรรลุแล้ว
แบบว่า..คิดว่าตัวเองหลุดพ้นแล้ว


ขอคนที่มีความรู้จริงๆ มาช่วยกันโพสต์หน่อยนะครับ
จะได้มีความรู้เกิดปัญญา บ้างครับ


ตอนนี้อ่านแต่ข้อความที่ไปลอกใครมาก็ไม่รู้ แล้วเอามาติคนอื่นแบบผิดๆ คิดเข้าข้างตัวเองครับ

(b-oneeye)

 

เราคือบุคคลอันเป็นที่พึ่งยามต้องการจะมาถึงช้า

จักรวาลกลับเป็นศูนย์<O</O
บรรพชิต และ ฆารวาสบุคคลใดยึดพระบริยัติ เป็นครูเป็นอาจารย์จะไม่มีบรรพชิตอุบาสกอุบาสิกาสำเร็จเป็นพระอรหันต์<O</O
บรรพชิต อุบาสก อุบาสิกา ถือตนเป็นครูเป็นอาจารย์วางพระปริยัตให้เบาบางจนหมดจากสัญญาให้มากที่สุด บรรพชิต และ ฆารวาสก็จะบรรลุธรรม เป็นพระอรหันต์<O</O
ออกบวชได้ ๗ วัน ในวันสำคัญทางพระศาสนาเป็นวันมาฆบูชาวันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำ ที่วัดวังชมพู จังหวัด เพชรบูรณ์โดยมีหลวงตามหาบัววัดป่าบ้านตาดหลวงปู่ท่อนวัดป่าศรีอภัยวัน หลวงปู่บุญเพ็งวัดถ้ำกลองเพลหลวงปู่จันทาวัดป่าเขาน้อยหลวงปู่เหรียญวัดอรัญญบรรพตมาแสดงธรรมอบรมกรรมฐานตลอดถึงการเจริญวิปัสสนากรรมฐาน รุ่งขึ้นวันใหม่ ภายในโบสถ์โดยมีหลวงปู่เหรียญ วรลาโภ มาร่วมในการแสดงพระปาฎิโมกข์พระกฤษฎาได้แสดงอาบัติและระลึกถึงนิมิตก่อนรุ่งอรุณ ที่เทวดาเต็มท้องฟ้ามาร้องรำดีดสีตีเป่าเครื่องดนตรี โปรยข้าวตอกดอกไม้ แสดงความดีใจ ก็ยิ่งทำให้พระกฤษฎาสุขใจ นึกอยู่ในใจว่าเราควรทำจิตให้ผ่องใสและเจริญพระกรรมฐาน วิปัสสนาดูลมหายใจเข้าออกอันธรรมดา คนที่ยังไม่เคยมองดูจิตของตัวเอง ไม่เคยฝึกฝน ขัดเกลารูปลักษณ์ เปรียบเหมือนกลุ่มดวงดาวที่กระจายอยู่ในห้วงจักรวาลนักปฏิบัติธรรมจะต้องรวบรวม จิตที่แตกกระจายอยู่รอบ ๆ ตัวของเรา ให้รวมเป็นจิตหนึ่งพระกฤษฎาก็เป็นนักปฏิบัติธรรมตามทฤษฎีธรรมชาติอันบริสุทธิ์ ด้วยการกำหนดรู้ดูเวทนาทางกายต่อเนื่องด้วยเวทนาในจิตพระกฤษฎาจับดูอาการที่เวทนาในกายแสดงตัวเดียวเจ็บเดียวปวดเดียวปวดแสบปวดร้อนและก็เฉย ๆ ผู้รู้พูดจาโต้ตอบในความคิดกับพระกฤษฎา ว่ากำหนดรู้ดูเวทนาในจิตยิ่งกำหนดรู้ทุกข์ก็ยิ่งแสดงตัวความเจ็บปวดยิ่งทวีคูณ เวทนาเพิ่มขึ้น ยิ่งอยากให้หายเจ็บหายปวดหายเมื่อยเท่าไรกับกายเป็นความร้อนที่ร้อนสูงขึ้น จนร่างที่นั่งพับเพียบของพระกฤษฎา สั่นสะท้านไปด้วยทุกข์ขเวทนา ราวกับกระดูกจะแยกชีกออกจากเนื้อ กระดูกถูกบด ร่างนั่งอยู่ในกองไฟ พระกฤษฎายังคงนั่งลืมตาดูทุกข์หูฟังเสียงพระสงฆ์แสดงพระปาฏิโมกข์ ใกล้จะจบลง มารในจิตท้าทายด่าว่าพระรูปนี้ชั่งโง่น่าสงสารมานั่งดูสิ่งไม่มีสาระ มารในจิตพยายามอ้อนว้อน ให้เลิกปฏิบัติวิปัสสนาและขู่ด้วยกริยาของคนถ่อยว่านั่งให้ตายนั่งทั้งวันท่านก็ไมทางตรัสรู้หรอก พระกฤษฎายอมหักไม่ยอมงอ ตามมารจิตกลับดุด่ามารว่าเจ้าซิตัวไร้สาระใช้การอะไรไม่ได้เลย และพระกฤษฎาก็รวบรวมความกล้าอธิษฐานเอาบารมีความเพียรแบบสู้ตาย หากแม้ว่าพระปาฏิโมกข์ยังไม่แสดงจบลง เราพระกฤษฎาจะไม่สับเปลี่ยนอริยาบถถ้าเปลี่ยนอริยบถขอให้ตกนรกหมกไหม้อย่าได้ผุดอย่าได้เกิดกันเลย ๑ ช.ม. กว่า พระยังคงส่งกระแสจิตไปตามทำนองพระปาฏิโมกข์ ในอาการสำรวม แต่กำหนดรู้ว่าร่างกายนี้ไม่ใช่ตัวตนบุคลเขาเราเกิดขึ้นอยู่ตั้งอยู่ดับไป อนุโลมกลับไปกลับมา อยู่ ๆ จิตที่แสดงตัวว่าร้อนรุ่มวุ่นวายก็สงบตัวลงความร้อนในจิตใจ กลับกลายเป็นความเย็นที่ลดลง น้ำตาไหลรินอาบแก้มพระกฤษฎา เกิดสงสารคนไปทั้งโลกอยากให้เค้ามาเห็นทางพ้นทุกข์อย่างเรา บริเวณปริมณฑลนั้นมีละอองธรรมที่ตกกระทบกายแต่ไม่เปียกและเกิดพลังจากภายนอก พลังมหาศาลดึงจิตให้หลุดออกจากร่างกาย พ้นจากแรงดึงดูดของโลกเกิดรังสีแสงทิพย์สีขาว สว่างทลุขึ้นไปทุกชั้นฟ้า ที่สุดถึงพรหม และพระนิพพาน จิตพูดว่าจิตวิมุตติแล้ว จิตวิมุตติแล้ว (จิตหลุดพ้นแล้ว จิตหลุดพ้นแล้ว จิตหลุดพ้นแล้ว ) รูปลักษณ์ภาพที่ปรากฎฉายอยู่ตรงหน้าพระกฤษฎา คือพระพุทธสมณะโคดมผู้ไปดีแล้วนั่งอยู่บนอาสนะดอกบัวทิพย์ พร้อมกับทรงยิ้ม และทรงตรัสธรรมจิตที่บริสุทธิ์ว่าพระพุทธเจ้า....พระธรรม...พระสงฆ์เกิดขึ้นมานานแล้ว...... อีกคุณบิดามารดา.....ถ้าใครให้เราสึกเรายอมตาย พระกฤษฎาเข้าใจในเวลานี้เองว่า อยู่ด้วยกันมากรูปก็เท่ากับอยู่รูปเดียว อาคารสิ่งก่อสร้างไม่ปรากฏรูปลักษณ์ รูปเรารูปเค้าไม่มีตัวตนอยู่จริง ดวงจิตบริสุทธิ์ลอยเด่นกลางจันทร์เพ็ญ สมจริงที่ว่าผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นเห็นเรา เมื่อธรรมได้เกิดขึ้นแล้วกับพระกฤษฎาก็บรรลุพระโสดาบัน อนาคามี อรหันตผล มีศีลอันสงบแล้วมีพุทธคุณอันแผ่ซ่าน มีนามพุทธะคุณว่า พระพุทธศรีอริยเมตไตรอันข้าพเจ้าได้มาตรัสรู้แล้วในภัททกัปป์ ทรงพระสัพพัญญูพุทธเจ้าไว้ ๕ พระองค์ นับแต่ออกก้าวเดินก็ล้มลุกคุกคานมาตลอด ค้นคว้าหาแนวทางตรัสรู้ใหม่ เดิมทีเกิดในสกุลฆราวาสธรรมดาตระกูล กองทรง รู้เห็นเรื่องราวพระพุทธประวัติ เกิดเลื่อมใสคิดตามเรียนแบบพระองค์ ทิ้งการเรียน ทิ้งครอบครัวพ่อแม่ ออกบวชหวังสำเร็จเป็นพระพุทธเจ้าศรีอริยเมตไตรเมื่อตรัสรู้แจ้งแล้วก็รู้ว่าประเพณีวัฒนธรรม ยุคหนึ่งสมัยหนึ่งก็ใช้ได้ในยุคนั้นจะนำมาใช้หรือลอกเลียนแบบทั้งหมดไม่เกิดประโยชน์เสียเวลาตายทิ้งเสียเปล่า คำว่าพระไม่ได้มีแค่ผู้นุ่งห่มผ้าเหลืองเท่านั้นสกุลชาวบ้านธรรมดา ก็เป็นพระได้ พระเป็นที่จิต จิตที่เป็นหนึ่งเท่านั้น ผ้าเหลืองป็นเพียงแค่สัญลักษณ์บ่งบอกว่าเป็นนักบวชลัทธินั้น คณะนี้ สาวกพระศาสดาองค์นี้เท่านั้น เรื่องของจิตของใจคนทุกคนต้องปฏิบัติเองเป็นเรื่องรีบด่วนก่อนที่จะตาย จะให้พระศาสดาทำแทนกันไม่ได้ เมื่อรู้ความจริงที่เปิดออกก็ไม่ต้องแบกร่างและโครงกระดูก หัวสมองก็โปร่งใส ร่างกายก็มีสภาพไร้น้ำหนัก ด้วยสัญญา ตัณหาอุปทาน ก็เท่ากับได้ลาจากความโง่ ออกเที่ยวโปรดสัตว์ ในสกุลชาวบ้านธรรมดาไม่คิดสะสมพรรษา คำว่าตรัสรู้ก็คือการที่มารู้แจ้งเรื่องที่พ้นสมัยของ พระศาสดาในอดีตหรือพูดง่าย ๆ ก็คือมารู้เรื่องที่พระพุทธเจ้าและสาวกซ่อนเพชรซ่อนพลอยเอาไว้ หลังพุทธปรินิพพาน <O</O
หลังจากนั้นข้าพเจ้าได้เปลี่ยนชื่อแซ่เป็น นาย รวิพันธุ์ กองทรงวิศิษฐ์<O</O
การกินเจ...............การกินเนื้อ สังขารเป็นผู้กิน พระนิพพานไม่ได้มากินด้วย ความว่างไม่สามารถกลืนกินความว่างได้ต้องเป็นสิ่งเดียวกันเท่านั้น<O</O
รวิพันธุ์ กองทรงวิศิษฐ์ เป็นผู้แต่งจากชีวิตจริง ๆ <O</O
<O</O
ไก่ทองขัน หมายถึงพระศรีอาริย์ทรงโปรดชัดเจน
คุณ dsi เพื่อให้หายสงสัย ในวิมุติธรรมของผม
คุณ dsi ผมพูดได้และผมก็ทำได้แล้ว วิมุติธรรมโลกุตตระจิตมีเป็นสมบัติของตัวเองแล้ว อาสวักขยญาณที่ทำให้อาสวะสิ้นก็ได้บังเกิดขึ้นแล้ว คุณ dsi การที่ผมจะเอาวิมุติธรรมของพระพุทธเจ้าของพระอรหันต์ในอดีตก็เป็นสัจจะธรรมอันเดียวกัน คุณ dsi และการกระทำของผมก็ต้องการสรรเสริญพระพุทธเจ้าตลอดถึงพระอรหันต์ และที่สำคัญไม่เป็นการยกตนข่มท่าน ตีตัวเสมอท่าน
ยกตัวอย่างง่ายๆ คุณ dsi ไม่เคยซื้อสลากกินแบ่งรัฐบาล แต่คุณ dsi บอกเพื่อนบ้านว่าถูกรางวัลที่ 1 แล้วจะมีเพื่อนบ้านที่ไหนเชื่อ
เพราะไม่มีสลากกินแบ่งรัฐบาลมารองรับความจริง
อีกหนึ่งตัวอย่าง คุณ dsi บำเพ็ญ จนมีฤทธิ์มีเดชขึ้น จะรู้ดีมีอิทธิ ดำดินบินบนได้อย่างไรๆ ก็ตาม ก็ยังจัดว่าเป็นธรรมเทียมเท็จ
เพราะยังขาด วิมุติธรรม มารองรับความจริงจึงเป็นแค่ฌานของฤาษีไม่เป็นความดับ แบบประเภทของพระพุทธเจ้าตลอดถึงพระอริยเจ้า ครับคุณ dsi

<O</O