สรวลเสเฮฮาสนทนาประสาศิษย์ หลวงปู่ศรี มหาวีโร แลกเปลี่ยนความรู้

เรื่องนี้ ขออนุญาติตอบเป็นความเห็นส่วนตัวของผมคนเดียวครับ และ ก็โปรดใช้วิจารณญาณ ในการอ่าน และคิดตามนะครับ
ถ้าถามผมว่าใช้วัตถุมงคลรุ่นใด ผมขอตอบว่าวัตถุมงคลของหลวงปู่ศรี มหาวีโร ที่ผ่านการอธิษฐานจิตจากท่าน สามารถอธิษฐานขอทำน้ำมนต์ ได้ทุกรุ่นครับ แต่ถ้าเป็นผม ผมใช้ เหรียญทำน้ำมนต์ ครับ และ ยาอนันตคุณ ครับ

 

โมทนากับคำตอบพี่ Dragon_king ด้วยครับ

 

ขอบคุณในคำแนะนำค่ะจะรีบให้ญาติที่อยู่ร้อยเอ็ดไปที่วัดค่ะ

 

ได้เหรียญหลวงปู่ศรีมาเหรียญจากผู้ใหญ่ที่เคารพ แต่ไม่ทราบว่าสร้างเมื่อไหร่ครับ แต่สำหรับผม เป็นรูปเหมือนหลวงปู่ผมก็บูชาได้สนิท ใจแล้วครับ

 

เส้นเกษา หลวงปู่ศรี มหาวีโร วัดป่ากุง ที่ผมได้รับ และ เก็บรักษาไว้บูชา ครับ

 

ลงชื่อด้วยครับ
1. ธนกร สงวนน้อย ขอรับ1 เหรียญครับ

 

สวัสดีครับ พี่ๆ ช่วยดูพระสีวลีองค์นี้ให้ด้วยครับ ว่าแท้หรือเปล่าครับ

มีในสาระบบ หรือเปล่าครับ ขอบคุณครับ

 

พระสีวงลีของหลวงปู่ศรีใช่บ่ครับ

 

มาร่วมมหาบุญใหญ่ โดยการร่วมเป็นเจ้าภาพสร้างพระมหาเจดีย์ศรีจอมทอง ณ วัดเขาจอมทองกัน นะครับ เพื่อนๆ

 

แม่นแล้วครับ แท้เปล่าครับ

 

สอบถามเรื่องพระผงรับทรัพย์ ผมดูในเน็ตมักเจอสีขาว สีแดง องค์นี้กรรมการหรือเปล่าครับ อยากทราบประวัติการสร้างด้วยครับ ค้นไม่เจอจริงๆ

โชคดีได้องค์นี้มาจากผู้ใหญ่ที่นับถือท่านนึง ท่านเป็นศิษย์หลวงปู่ ที่อาศัยแถบนั้นครับ ผมเรียกท่านว่าป๋าสำ (ผมทำงานกับผู้กว้างขวางในจังหวัดร้อยเอ็ด คือ ดร.ธีระ ชัยคณารักษ์กูล หรือเสี่ยปิง ซึ่งท่านนับถือหลวงปู่มากครับ ผมเคยไปกราบหลวงปู่2ครั้งแต่ไม่มีโอกาสเข้าไปในกุฏิ เนื่องจากวันที่ไปทั้ง2วัน หลวงปู่มีไข้ ) ตอนป๋าสำให้มาบอกว่าเก็บดีๆ ได้จากมือหลวงปู่ ตอนที่พิมพ์ข้อความอยู่นี้ก็แขวนครับ (ผมนำมาติดปรกใบมะขามรุ่นแรกเอง)

ล็อกเก็ตหลวงปู่ก้ออยากได้อยู่หรอกครับ มีทั้งเกศา จีวร ฯลฯ แต่ราคาจับไม่ไหว เงินเดือนแค่พอเลี้ยงครอบครัว เลยต้องติดเอาเอง หากมีโอกาสได้เกศา จีวรหลวงปู่มาขึ้นคอคงนับเป็นบุญครับ

ขอหลวงปู่หายจากอาพาธเร็ววันครับ
กราบหลวงปู่ศรี มหาวีโร

 

จะลองถามผู้รู่ให้นะครับ

 

ขอบคุณครับผม

 

-ขอบพระคุณสำหรับภาพดีๆครับ

 

แวะมาทักทายครับ ศิษย์หลวงปู่ใหญ่ทุกท่าน

 

ยันต์ประจำองค์หลวงปู่ศรี มีอยู่ สาม ยันต์ ครับ


(รูปและข้อมูลจาก คุณโรจน์โคราช)

ยันต์แถวบน สีแดง หมายถึง ความสมบูรณ์ เจริญรุ่งเรือง อยู่เย็นเป็นสุข ...
ยันต์แถวสองสีน้ำเงินหมายถึงความมีเมตตา และทำมาค้าขึ้น ...
ยันต์แถวสามสีน้ำเงิน หมายถึง ป้องกันฟ้า กันไฟ กันลม ป้องกันอุบัติภัยทุกอย่าง


credit :Kennek

 

ได้รับฉายา "หลวงปู่ศรีผีย้าน" (ผีกลัว)

​

( กุฏิเดิมของหลวงปู่ศรีที่วัดหนองใต้ (ปรับปรุงใหม่ ) )
​

หลวงปู่ศรีท่านเล่าว่า...
"ที่อำเภอวาปีปทุม ที่แห่งนั้นมีผีดุ ผีเข็ดขวาง (ใครลบหลู่จะต้องได้รับความ
หายนะ) ประเภทความดุของผีถ้าเทียบกันแล้ว ผีที่อยู่แถบภูขาไม่ร้ายแรงเท่ากับผี
ที่อยู่ตามทุ่งนา เพราะเราเคยสัมผัสมาแล้ว และที่เจอหนักที่สุดที่ ทุ่งนาบ้านหนองใต้ ต้อง
สู้กันอยู่ถึงสิบห้านาทีผีมันถึงยอม คำว่า ยอม คือ ยอมธรรมะของเราที่มีเมตตาธรรม
อันอ่อนนิ่มภายในจิตใจของเราแผ่ไปให้เขา เป็นต้น

ยามเมื่อมีคนโดนผีเข้า ก็กำหนดไปที่คนนั้นว่า เจ็บอยู่ที่ไหน(เจ็บอยู่ที่ท้อง) ถาม
ว่าเจ็บอยู่ที่ไหน (เจ็บอยู่ที่ขา) ก็จะกำหนดเพ่งเข้าๆตรงที่เจ็บ จนกระทั่งล้มลงนอน
ไม่รู้สึกตัว พอรู้สึกตัวขึ้นมาก็ให้น้ำมนต์

ตอนที่เราไปปราบผีที่ทุ่งนา ทุกสายตาจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ป่าบอนหนาๆ
หมุนติ้วเลย เป็นมหัศจรรย์ที่เหมือนกับพลัง เป็นที่ร่ำลือกันนักหนา

แต่ที่หนองใต้นี้แรงมาก เขาสร้างหอผีผัวเมียให้คนไปกราบไหว้บูชา ในบริเวณนั้น
มีจอมปลวกใกล้ต้นมะขามใหญ่

บางทีผีมันเอาคนไปซ่อนไว้ ชาวบ้านก็ช่วยกันหาทั่วบ้านทั่วเมืองก็ไม่เจอ แล้วเราก็
ชี้ให้ ชาวบ้านดูว่านั่นไง อยู่จอมปลวกใต้ต้นมะขามนั้นไง ชาวบ้านก็ไปเห็นขาชี้อยู่ ชาวบ้านก็ไป ช่วยดึงออกมา

ในบริเวณนั้น ใครเข้าไปเอาไม้แห้งมาทำฟืนหุงต้มก็ไม่ได้ มะขามสุกที่หล่นจะเก็บ
มากินก็ไม่ได้ ต้องโดนผีเข้าทันที

(ต้นมะขามบริเวณวัด เดิมมีผีภูมิเจ้าที่)
​

เราก็ไปเดินดูทั่วบริเวณ ๑๒ ไร่ บริเวณศาลอันเป็นหอผีผัวเมียนั้น มันมีสิ่วด้าม
หนึ่งตกอยู่ เราเห็นว่าสิ่วนี้น่าจะเป็นประโยชน์ เพราะขณะนี้กำลังสร้างศาลาพักหลังเล็กๆ
(วัดหนองใต้) เราจึงหยิบแล้วเดินมา จึงพิจารณาค้นหาว่า "เอ!...ผีตัวนี้มันอยู่ไหน มัน
หนีไปอยู่ไหน"

ขณะที่เดินไปใกล้คลองน้ำ มันก็กระโดดเกาะพึบเลย จึงกำหนดจิตเดินจงกรม เดิน
จงกรมก็ไม่ออก เราก็เริ่มหายใจไม่ออก เข้าไปในกลดไปนั่งสมาธิเป็นชั่วโมง แล้วเขาก็
กระเด็นออกไปเอง

พอตกกลางคืนผีที่เป็นนายอำเภอ (ยศตำแหน่งทางผี) เขาไปสั่งผู้ใหญ่บ้านที่เป็น
เสี่ยว(เพื่อน) ของตนว่า เสี่ยว...เฮาจะไปแล้วนะ อยู่ไม่ได้แล้ว เข้าของเรามาแล้ว ให้
ดูแลวัดด้วยเด้อ แล้วเขาก็แห่ช้างแห่ควายพร้อมด้วยบริวารย้ายถิ่นฐานหนีไปเลย

ตั้งแต่บันนั้นเป็นต้นมา ไม่มีผีสางนางไม้ไปรบกวนคนอีกเลย ชนทั้งหลายจึงขนาน
นามหลวงปู่ศรีว่า "หลวงปู่ศรี ผีย้าน" ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา

(เรียบเรียงจาก หนังสือประวัติหลวงปู่ศรี มหาวีโร พระผู้มากล้นด้วยบุญบารมี)

 

แบบเดียวกับ ด้านหลังโต๊ะหมู่เลยครับ แสดงว่า ครบถ้วนสมบูรณ์ ดีทั้งพิมพ์ ดีทั้งพุทธคุณ

 

ภูมิเจ้าที่วัดป่ากุง




(กุฏิกลางน้ำวัดป่ากุง ที่หลวงปู่อาศัยอยู่ในปัจจุบัน)



หลวงปู่เล่าถึงภูมิเจ้าที่วัดป่ากุง ตนหนึ่งหลวงปู่เรียกว่า "อีสิ้นเหี่ยน" แปลงร่างได้ ๒ รูปแบบ ๑.เป็นงูใหญ่หาง
ด้วน ตัวเท่าลำต้นตาล ๒.เป็นผู้หญิงแต่งชุดเปลือกไม้ปกปิดกาย อีกตนหนึ่ง เรียกว่า "บักดำใหญ่หรือบักคอ
ลาย" ท่านทรมานสมัยอยู่ที่ วัดป่าหนองใต้ จนยอมตัวขออยู่รับใช้ติดตามมาอยู่วัดป่ากุงกับหลวงปู่ มาเฝ้าวัด
เฝ้าสระใหญ่ ใครไปจับต้อง ลักเล็กขโมยน้อยในวัด เอาของโดยไม่บอกกล่าวก่อน ต้องมีอันเจ็บไข้ได้ป่วยมีอัน
เป็นไปต่างๆ ถ้าอยากจะหายก็ต้องแต่งขันธ์ ๕ ขันธ์ ๘ มาขอขมาหลวงปู่ จึงหายจากอาการที่เป็น หลวงปู่บอกว่า
ด้วยอานิสงฆ์แห่งการรับใช้พระ ภูมิเจ้าที่ทั้งสองได้ไปเกิดในภพภูมิที่สูงแล้ว

ต่อมาท่านก็เป็นผู็นำชาวบ้าน ปลูกป่าไม้ว่าจะเป็นส้ม มะนาว กล้วย กอไผ่ ฯลฯ
ปลูกในบริเวณวัด ท่านปลุกกล้วยล้อมโบสถ์ ไม่ให้ใครแตะต้อง พอพวกโจรขโมยผ่านมา
เห็นกล้วยสุกคาเครือน่ากิน ก็ชวนกันเข้าไปขโมย ไปกัน ๔ คน เอากระสอบข้าวสารไปใส่
ตัดใส่ถุงละเครือ หามกระสอบกล้วยเดินวกวนไปมาอยู่ในบริเวณวัด หาทางออกไม่ได้จน
กระทั่งสว่าง นั่งเหนื่อยล้าอ่อนเพลียทอดอาลัยอยู๋ที่ใต้ร่มไม้

พอตอนเช้าท่านออกไปบิณฑบาต จึงบอกพระเณรว่า "ไปเรียกพวกขโมยบ้าหาม
กระสอบกล้วยเดินรอบวัดทั้งคืนมานี่ซิ" เมื่อตามพวกขโมยนั้นมาท่านก็ถามว่า "เป็นไงบ้าง
เหนื่อยไหม? ถ้าอยากกินทำไมไม่ขอ คราวหลังก็ขอสิ เอ้า เอาไปกินซะ"

เมื่อท่านอนุญาตให้ เขาก็กราบท่าน แล้วกราบเรียนท่านด้วยความตื่นเต้นตื่นกลัวว่า
"เข็ดแล้วครับท่านอาจารย์ เข็ดไปจนวันตาย วัดนี้ผีเยอะเหลือเกิน พวกผมจะเดินหนีไป
ทางไหนก็มีผีขัดขวาง ไม่เจอผีก็เจอป่าทึบ หาทางมุดออกไม่ได้ เด็๋ยวก็เจอเสือ เดี๋ยวก็เจอ
งูใหญ่ สิ่งหนีตายกันแทบทั้งคืน แทบจะเอาชีวิตไม่รอด เสื้อผ้าขาดวิ่นหมด"

"ทีหลังอย่าพากันไปหาลักขโมย มันเป็นบาป อยากได้อะไรก็ขอเอาตรงๆ" หลวงปู่ศรี
ท่านกล่าวสอน

อีกอันหนึ่ง ก็เป็นเรื่องแปลกประหลาดเช่นกัน คือมีคนหนึ่งมารับจ้างขุดสระน้ำที่
บ้านโสร่งแดง ห่างจากวัดป่ากุงนี้ไปก็ประมาณ ๔-๕ กม. เลยบ้านก่อไป แกเอาแทรกเตอร์
ขุดตรงนั้น แทรกเตอร์ดับไม่ติดเลย ทำยังไงก็ไม่ติด มีคนแนะนำแกว่า ให้แต่งเครื่อง
เซ่นสังเวยผีปู่ตาสิ เดี๋ยวรถก็จะสตาร์ทติด แกทำพิธีอย่างที่แนะนำ ก็ไม่สำเร็จประโยชน์
มีอีกคนบอกว่าลองไปขอน้ำมนต์จากหลวงปู่ศรี วัดป่ากุงสิ แกจึงมากราบหลวงปู่เล่าความ
เป็นไปให้ท่านฟัง ท่านจึงทำน้ำมนต์ให้ แกก็เอาไปรดพรมรถแทรกเจอร์ พรมน้ำมนต์เสร็จ
รถสตาร์ทติดทันทีเลย แกก็ก้มลงกราบหลวงปู่ตรงนั้นเลย พอเสร็จงานก็เลยมาหาหลวงปู่
บอกหลวงปู่ว่า ผมอัศจรรย์ในบุญบารมีครูอาจารย์จริงๆ ตั้งแต่นั้นมาทางวัดป่ากุงมี
กิจการงานอะไรเกี่ยวกับกับเรื่องขุดสระ แกมาทำถวายหมด

นี่เป็นเพียงเกร็ดเล็กน้อยในอีกหลายเรื่องที่ยกมาเป็นตัวอย่าง
ให้รู้ถึงอำนาจจิตและบุญญาภินิหารของ หลวงปู่ศรี มหาวีโร

​

(เรียบเรียงจาก หนังสือประวัติหลวงปู่ศรี มหาวีโร พระผู้มากล้นด้วยบุญบารมี)​