หลวงปู่ทองดำ วัดท่าทอง อุตรดิตถ์ เถระ ๕ แผ่นดิน ลูกบุญธรรมของหลวงพ่อเงิน

สร้างปี 39 ค่ะ ^____^

 

ขอบคุณเจ๊ใหญ่ครับ ขึ้นมาชงเอง เก็บเองเลย อิอิอิ.... หาข้อมูลแล้วเหมือนกันแต่รูปไม่เหมือนกับที่โพสเลยไม่แน่ใจ.....


ขอนอกเรื่องนิสสสนึง....
วันนี้ได้เหรียญทำน้ำมนต์ของหลวงปู่ศรี วัดป่ากุง มา 2 เหรียญ สวยดีครับ พร้อมมวลสาร..... เดี๋ยวเอาไปโพสให้ดูในกระทู้ของหลวงปู่ญาท่านสวน ของเจ๊ใหญ่ ญาติทำฝากมาร่วมทำบุญ... ได้เป็นสะพานบุญแล้วครับ 2 รายแล้ว.... เป้นพระสายเหนือ (เพชรบูรณ์ พิษณุโลก)

 

กระซิบนะครับ ห้ามบอกใครรู้กันสองคนพอ "ผมใช้โปรแกรมแต่งรูป"

 

อ้าวเหรอครับ.... รับทราบๆ ปล่อยไก่ไปหมดเล้าเลยผม 5555 จุ๊ๆๆๆ อย่าดังไปผมอาย 555

 

พี่หนูแวะมาช่วยน้อง kang_som ต้อนไก่เข้าเล้าค่ะ อิอิอิ

 

ไหนๆ จขกท ก็พาออกนอกเรื่องไปแล้วนิดสสสสนึง งั้นผู้มาเยือนขอตามไปด้วยคนแล้วกัน ^^

พระผงหลวงปู่ทวดรุ่นนี้คือ "รุ่นไตรมาสล้ำค่า" (ปี 2539) มี 2 แบบคือแบบหลังพลอยแท้และหลังเรียบ สร้างจำนวน 9,999 องค์ ได้มาพร้อมหนังสือชีวประวัติของท่าน



รุ่นนี้มีส่วนผสมที่สำคัญหลายอย่างเช่น "ดินกากยายักษ์ พญาว่าน ว่านกลิ้งกลางดง น้ำเต้ามหาลาโภ ผงกะลาไม่มีตา (สุริยุปราคา 2538) ดอกบัวพร้อมไม้มงคล และพลอยที่ติดด้านหลังก็เป็นพลอยแท้ที่ได้ผ่านการอธิษฐานจิตมาก่อน ในพิธีพุทธาภิเษกมี "ท่านพระอาจารย์นอง วัดทรายขาว" เป็นผู้จุดเทียนชัย และ "พ่อท่านเขียว วัดห้วยเงาะ" เป็นผู้ดับเทียนชัย... ขอบอกว่ารุ่นนี้ถึงจะฟรีแต่ดีแน่นอน... มีประสบการณ์ด้วยตัวเองค่ะ

 

ขอบคุณมากคับสำหรับข้อมูล

 

เอารูปถ่ายของหลวงปู่ที่วัดแจกมาให้ชมครับ เล็กๆ ขนาดเท่าแสตมป์

​

 

ล็อตเก็ตรุ่นฉลองครบ ๑๐๐ ปี ด้านหลังจีวร เกษา สายสิญจน์ อุดด้วยชานหมาก แผ่นเงินตอกโค้ด ๔๐ (ผมเข้าใจว่าน่าจะเป็นปีที่สร้าง ๒๕๔๐) รู้สึกรุ่นนี้ลูกศิษย์จะสร้างถวายแต่ไม่ทราบว่าศิษย์สายไหน...

​

 

ยินดีเสมอค่ะ... เรื่องไหนรู้ก็พอจะตอบได้แต่ที่ตอบไม่ได้ก็คือไม่รู้ค่ะ อิอิอิ

 

วันนี้เงียบนะครับหยุดหลายวันไม่ได้ไปไหนกะเขา อาสาเฝ้าห้องแล้วกัน

 

ขอบคุณท่านรองฯ มากครั้งที่มาโพสแก้เหงาให้ ช่วงนี้งานเยอะเลย ไม่ค่อยได้เพิ่มเติมข้อมูล เท่าไร....

ที่ท่านรองฯ โพส เป็น รุ่นสหพืชผล มีเนื้อทอง เงิน ทองแดง ตะกั่ว สร้างถวาย พ.ศ.๒๕๓๗ (สหพืชผลเป็นร้านขายผลผลิตและผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร
)

 

​

เห็นข้อมูลคุณ kang_som ชักอยากได้หนังสือ "หลวงปู่ของเรา" บ้างแล้วสิ คงรวบรวมวัตถุมงคลของหลวงปู่ไว้เกือบทุกรุ่นแน่เลย ปีที่หลวงปู่มรณะภาพ (2548) ผมทำงานอยู่ที่ปัตตานีทราบว่ามีการจัดพิมพ์หนังสือประวัติและวัตถุมงคลของหลวงปู่แจกหรือขายไม่แน่ใจ กลับมาต้นปี 49 อยากได้แต่ไม่รู้จะหาที่ไหน ไม่รู้ใช่เล่มเดียวกันหรือเปล่าครับ

 

ผมมีอยู่เล่มเดียวด้วยซิ ข้อมูลก็น่าจะเกือบครบอย่างที่ท่านรองฯ บอกครับ แต่ก็มีหลายรุ่นเหมือนกันที่เห็นแล้วไม่มีรายละเอียดอ่ะครับ.... แต่บางรุ่นในหนังสือมีตริงแต่รายละเอียดไม่ค่อยมีเท่าไร บอกแค่ชื่อรุ่น คนสร้าง แต่จำนวนหรือวุตถุประสงค์ไม่มี.... ผมเห็นในเวบมีขายหนังสือรวมวัตถุมงคล ประวัติการสร้างขอวหลวงปู่ แต่หน้าปกเป็นคนละแบบ ผมก็เลยไม่รู้ว่าเหมือนกันมั้ย.....

ผมว่าถ้าว่างๆ จะนั่งสแกนหนังสือเล่มนี้ ดีมั้ยครับท่านรองฯ....แล้วส่ง File ไปให้ดูกันเลย ทุกหน้า แต่รอหน่อยนะครับ...ยังไม่ค่อยว่างเท่าไร....หุหุหุหุ....

 

ขอบคุณนะครับ

แต่ถ้าถึงขนาดลงทุนสแกนหนังสือทั้งเล่มเพื่อส่งให้ผม รับรองว่าโกรธกันยันลูกคนโตบวชแน่....

 

จะโกรธเรื่องอะไรล่ะครับ.....แหม....ก็ส่งให้ทั่วๆ ล่ะครับ เป็นธรรมทานแต่ทุกท่าน จะได้ชมบารมีและวัตถุมงคลของหลวงปู่ครับ แต่คงไม่ใช่เร็วๆนี้หรอกครับ คงอีกซักระยะ....

 

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 2 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>kang_som, ransang </TD></TR></TBODY></TABLE>


สวัสดีครับพี่นิรันดร์ หายไปหลายวันเลย มีอะไรมา Update บ้างพี่.....

 

สวัสดีครับ...
ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่ได้มีโอกาสไปกราบหลวงปู่
ท่านเมตตามากจริงๆครับ หากผ่านไปอุตรดิตถ์มีโอกาสและเวลาที่เหมาะสม
ก็จะเข้าไปกราบท่านเสมอ แม้ท่านละสังขารแล้วก็ยังคงไปกราบอยู่
ประสบการณ์ตรงไม่มีกับตัวเอง แต่มีเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งว่า พี่ที่เป็นผู้นำคณะบุญของผม
เล่าให้ฟังว่า ครั้งหนึ่งไปกราบท่านและให้ท่านเป่ากระหม่อมให้
และเดินทางไปเชียงใหม่ต่อ ได้ไปกราบครูบาบุญปั๋น วัดร้องคุ้ม และให้ท่านเป่ากระหม่อมให้ ท่านทักว่านี่หลวงปู่ทองดำ ที่อุตรดิตถ์ ท่านลงมาแล้วนี่ ทั้งๆที่ไม่ได้บอกท่าน
สร้างความประหลาดใจให้กับพี่คนนี้เป็นอย่างมาก
สรุปว่าครูบาอาจารย์ที่ท่านปฏิบัติดีปฏิบัติชอบนั้น ท่านถึงกันและกัน
ให้ความเคารพนับถือกัน เชื่อได้อย่างสนิทใจครับว่า ท่านเหล่านี้เป็นพระอริยะเจ้า
ที่เราควรเคารพนับถือเป็นอย่างยิ่ง ผมดีใจครับที่ได้เคยทำบุญกับเนื้อนาบุญที่ดี เป็นนาดีที่ควรทำ สาธุ... เคารพและรฤกถึงหลวงปู่เสมอครับ

 

พระธาตุเล็บ หลวงปู่ครูบาบุญปั๋น ธัมมปัญโญ
วัดร้องขุ้ม จ.เชียงใหม่

[FONT=Tahoma, MS Sans Serif]หลวงปู่ครูบาบุญปั๋น ธัมมปัญโญ[/FONT]
[FONT=Tahoma, MS Sans Serif]วัดร้องขุ้ม จ.เชียงใหม่[/FONT]
ชาติกำเนิดและชีวิตปฐมวัย

ครูบาเจ้าบุญปั๋น ธมฺมปญฺโญ เกิดในตระกูล “ปัญญานุสงส์” โยมบิดาชื่อพ่ออุ้ยหม่อมจันทร์แก้ว ปัญญานุสงส์ โยมมารดาชื่อแม่อุ้ยหม่อนสมนา ปัญญานุสงส์ พระคุณท่านถือกำเนิดเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 4 เดือนมิถุนายน พ.ศ.2451 ตรงกับวันขึ้น 6 ค่ำ เดือน 9 เหนือ จุลศักราช 1270 ตัววอกฉนำกัมโพชขอมพิไสย ไทภาษาว่าปีเปิกสัน ณ บ้านแม หมู่ที่ 8 ต.บ้านแม อ.สันป่าตอง จ.เชียงใหม่ มีพี่น้องร่วมบิดาเดียวกัน จำนวน 7 ท่านคือ
1. พระครูคำอ้าย ชยวุฑ์โฒ อดีตเจ้าอาวาสวัดธรรมชัย อดีตเจ้าคณะตำบลบ้านแม อ.สันป่าตอง จ.เชียงใหม่
2. พ่ออุ้ยน้อยใจ๋ ปัญญานุสงส์
3. พ่ออุ้ยหนานคำ ปัญญานุสงส์
4. พ่ออุ้ยก้อนแก้ว ปัญญานุสงส์
5. แม่อุ้ยก๋องคำ ปัญญานุสงส์
6. แม่อุ้ยดวงดี ปัญญานุสงส์
7. ครูบาเจ้าบุญปั๋น ธมฺมปญฺโญ
บรรดาพี่น้องทั้งหมดได้ถึงแก่มรภาพ และถึงแก่กรรมไปแล้วทุกท่าน
ปฐมวัยแห่งชีวิต
พ่ออุ้ยหม่อมจันทร์แก้ว แม่อุ้ยหม่อนสมนา ปัญญานุสงส์ ชาติภูมิท่านเป็นคนบ้านแมโดยกำเนิด จึงมีอาชีพในทางเกษตรกรรมดำเนินชีวิตด้วยการทำไร่ไถนาเลี้ยงดูบุตรธิดา ตามประสาของชาวบ้านโดยทั่วไป เมื่อครั้งยังเยาว์วัยอยู่นั้นท่านครูบาเจ้าบุญปั๋น ธมฺมปญฺโญ ได้ใช่ชีวิตเฉกเช่นชาวบ้านทั่วไป ส่วนใหญ่ก็ช่วยโยมบิดามารดาทำไร่ไถนา ในช่วงนี้ท่านครูบาคำอ้าย ชยวุฑฺโฒ ผู้เป็นพี่ชายคนโต และพ่ออุ้ยน้อยใจ๋ ปัญญานุสงส์ พ่ออุ้ยหนานคำ พี่ชายคนรองทั้งสองได้เข้าไปเป็นเด็กวัด และได้รับการบรรพชาอุปสมบทเป็นพระภิกษุสามเณรก่อนหน้านั้นแล้ว ครูบาเจ้าบุญปั๋น ธมฺมปญฺโญ ดำเนินชีวิตในเพศฆราวาสได้ไม่นาน ก็มาพิจารณาเล็งเห็นยังบรรดาสรรพสัตว์ทั้งหลายที่ดำรงชีวิตอยู่ได้ด้วยความทุกข์ยากลำบาก ต้องต่อสู้กับความยากจน บางครั้งต้องฆ่าสัตว์ตัดชีวิต เพื่อนำมาเลี้ยงปากเลี้ยงท้องของตนเอง ความรู้สึกเช่นนี้ทำให้พระคุณท่านมีใจน้อมไปในทางบรรพชา เพื่อจะศึกษาเล่าเรียนเพียรปฏิบัติธรรม ครูบาเจ้าบุญปั๋น ธมฺมปญฺโญ จึงได้นำเอาความนี้ไปเรียนให้โยมบิดาทราบ โดยมบิดาจึงได้ปรึกษากับโดยมมารดา ต่างก็มีความเห็นเป็นเอกาสมานฉันท์จึงได้พร้อมใจจัดพานข้าวตอกดอกไม้ นำเอาเด็กชายบุญปั๋น ไปฝากเรียนกับท่านครูบาเจ้าอาวาสวัดธรรมชัย
บรรพชา
เมื่อเด็กชายบุญปั๋น ในฐานะขะโยมเด็กวัดแห่งวัดธรรมชัยบ้านแม ได้รับการศึกษาอบรมอักขระวิธี ท่องจำบททำวัตรสวดมนต์และฝึกแสดงพระธรรมเทศนาแบบพื้นเมืองล้านนาผ่านไปได้ระยะหนึ่ง พระสงฆ์ทุกท่านที่เป็นครูบาอาจารย์ต่างลงความเห็นว่าเด็กชายบุญปั๋น มีภูมิความรู้พอที่จะบรรพชาได้ และได้ตกลงจัดงานบรรพชาเด็กชายบุญปั๋น ยกฐานะขึ้นเป็นสามเณร ในขณะที่ท่านมีอายุได้ 13 ปี โดยมีท่านครูบาเจ้าสุริยะ สุริโย เจ้าอธิการวัดร้องขุ้ม เป็นพระอุปัชฌาย์ เมื่อวันอังคารที่ 14 เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2464 ตรงกับวันแรม 3 เดือน 5 เหนือ เมื่อบรรพชาเป็นสามเณรแล้ว ครูบาเจ้าบุญปั๋น ธมฺมปญฺโญ ได้ตั้งใจเล่าเรียนวิชาความรู้ในทางพระพุทธศาสนาเต็มกำลังความสามารถ
อำนาจแห่งโรคภัยจึงจำใจลาสิกขาบท
แต่อุปสรรคของการศึกษาและปฏิบัติธรรมก็ปรากฏขึ้นเมื่ออายุได้ 19 ปี จากอาการที่ท่านเล่าให้ฟังสันนิษฐานว่าท่านอาพาธด้วยโรคหัวใจ โยมบิดาและญาติผู้ใหญ่ พร้อมด้วยครุบาอาจารย์ได้นำท่านไปรับการรักษาจามสถานพยาบาลต่างๆทั้งแบบแพทย์แผนไทยและแผนปัจจุบัน ก็ปรากฏว่าอาการไม่ทุเลาเบาบางเลย กลับทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น จนกระทั่งอายุได้ 24 ปี แม้จะมีอายุครบแล้วก็ยังไม่ได้รับการอุปสมบทเป็นพระภิกษุ ต่อมาในการณ์นั้นปรากฏว่ามีนักบุญท่านหนึ่ง คนทั้งหลายเรียกกันว่า พระฤาษี ท่านได้เดินธุดงค์มาโปรดคณะศรัทธาญาติโยมที่บ้านกาด ต.บ้านกาด อ.แม่วาง จ.เชียงใหม่ คุณวิเศษของพระฤาษีตนนี้คือท่านสามารถรักษาโรคได้ทุกชนิด โยมบิดาจึงตัดสินใจพาท่านไปขอรับการรักษาจากพระฤาษี สามเณรบุญปั๋นจึงได้ลาสิกขาบทจากสามเณรออกไปเป็นชั่วคราว เมื่ออายุได้ 24 ปี แต่ได้สมาทานศีลนุ่งขาวห่มขาวขอบวชเป็นชีผ้าขาว และได้รับการรักษาตัวจากพระฤาษีเป็นเวลา 1 ปี จนกระทั่งโรคภัยไข้เจ็บต่างๆหายไปหมดสิ้น จากนั้นท่านได้ติดตามพระฤาษีไปโปรดเมตตารักษาคนตามสถานที่ต่างๆ เป็นระยะเวลา 1 ปีเต็ม ตลอดเวลาที่ลาสิกขาบทออกไปเพื่อรักษาตัวนั้น นายน้อยผ้าขาวบุญปั๋นได้คิดอยู่เสมอว่าหากอาการอาพาธหายแล้วก็จะกลับมาบวชอีกครั้ง จึงขออนุญาตพระฤาษีเดินทางกลับมายังวัดธรรมชัยบ้านแมและได้กราบเรียนเรื่องนี้แด่ท่านครูบาคำอ้าย ชยวุฑฺโฒ แจ้งความประสงค์ที่จะขอกลับเข้ามาอุปสมบทอีกครั้ง

ชีวิตสมณะ การแสวงหาธรรม และปฏิปทา

อุปสมบท กลับเข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์
เมื่อท่านครูบาคำอ้าย ชยวุฑฺโฒ และคณะศรัทธาทราบถึงกุศลเจตนา แล้วก็ได้จัดให้เป็นไปตามความประสงค์ของท่าน ดังนั้นนายน้อยผ้าขาวบุญปั๋น จึงได้รับการอุปสมบทอีกครั้งหนึ่ง เมื่อวันที่ 25 เดือนมิถุนายน พ.ศ. 2477 ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 10 ขณะมีอายุได้ 26 ปี ณ พัทธสีมาโรงอุโบสถวัดร้องขุ้ม ต.บ้านแม อ.สันป่าตอง จ.เชียงใหม่ โดยมี เจ้าอธิการอุนใจ๋ ญาโณ (ครูบาญาณะ) เจ้าอาวาสวัดท่าโป่ง เจ้าคณะตำบลบ้านแม เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูบุญมา เมโธ (ครูบาเมธา) อาจารย์ใหญ่ฝ่ายวิปัสสนาธุระ วัดวนารามน้ำบ่อหลวง เป็นพระกรรมวาจารย์ พระอธิการเตชา เตชกโร (ครูบาเตชา หรือท่านครูบาหนิ้ว) เจ้าอาวาสวัดจอมแจ้ง เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับสมณฉายาทางพระพุทธศาสนาว่า “ธมฺมปญฺโญ” แปลว่า ผู้มีปัญญารู้ธรรม
ศึกษาและปฏิบัติธรรม
เมื่ออุปสมบทแล้วพระบุญปั๋น ธมฺมปญฺโญ ก็ได้ตั้งใจศกึษาเล่าเรียนพระธรรมวินัยตามแนวทางแห่งพระพุทธศาสนามาด้วยดีโดยตลอด และได้รับการศึกษาอบรมจากครูบาอาจารย์ต่างๆ ประกอบไปด้วย พระครูคำอ้าย ชยวุฑฺโฒ เจ้าอธิการอุ่นใจ๋ ญาณ พระครูบุญมา เมโธ ครูบาโสภา โสภโณ และพระสุธรรมยานเถร เจ้าอาวาสวัดวนารามน้ำบ่อหลวง คนทั่วไปเรียกท่านว่า “ครูบาเจ้าอิทจักรรักษา”
ปัจฉิมวัยแห่งชีวิต
เมื่อท่านครูบาบุญปั๋น ธมฺมปญฺโญ มีพรรษายุกาลมากขึ้น ก็มีศรัทธาสาธุชนที่เคารพเลื่อมใสท่านมากขึ้น มีผู้คนเดินทางมานมัสการขอพรและอาราธนาท่านไปกิจนิมนต์ต่างๆโดยตลอด ในปี 2538 ท่านได้เกิดอุบัติเหตุหกล้มลงตรงที่บันไดกุฏิ ทำให้กระดูกเองและกระดูกสันหลังของท่านแตกทำให้การเดินและการเคลื่อนไหวเป็นไปด้วยความยากลำบาก ต้องใช้อุปกรณ์เสริมช่วยในการเดิน และก็เป็นไปอย่างเชื่องช้า จนกระทั่งในปี 2548 ระบบการทำงานของหัวใจของท่านครูบาบุญปั๋น ธมฺมปญฺโญ เป็นไปไม่ปรกติ และได้มรณภาพละสังขารเมื่อวันที่ 16 มกราคม พ.ศ.2545 ด้วยอาการที่สงบในภวังค์แห่งสมาธิจิตอันเที่ยงตรง

ธรรมโอวาท
๑.
ภาพพระธาตุ

​

แหล่งข้อมูล: หนังสือ "ธรรมปัญญานุสรณ์ " งานบำเพ็ญกุศลพระราชทานเพลิงศพเป็นกรณีพิเศษ ครูบาเจ้าบุญปั๋น ธมฺมปญฺโญ อายุ 95 พรรษา 68 อดีตเจ้าอาวาสวัดร้องขุ้ม ณ เมรุปราสาทนกหัสดีลิงค์วัดร้องขุ้ม ตำบลบ้านแม อำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่ 16-22 มกราคม 2548​

*** ขออนุญาตเสริมข้อมูลหลวงปู่ครูบาบุญปั๋น วัดร่องขุ้มครับ ไม่เคยมีวัตถุมงคลของท่านเลย ต้องหาไว้บูชาบ้างแล้ว...***

ขอขอบคุณ บทความโดย <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->VANCO<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_623560", true); </SCRIPT> ทีมผูัดูแลเว็บบอร์ด <TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0><TBODY><TR vAlign=bottom><TD></TD><TD width="100%">PaLungJit.com > พุทธศาสนา > พุทธภูมิ - พระโพธิสัตว์ </TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 10pt; PADDING-TOP: 1px" class=navbar colSpan=3> รวมรูปพระธาตุ

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0><TBODY><TR vAlign=bottom><TD></TD><TD width="100%"></TD></TR><TR><TD style="FONT-SIZE: 10pt; PADDING-TOP: 1px" class=navbar colSpan=3>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

<!-- google_ad_section_end -->

 

สาธุ......​

ขอบคุณท่าน praram7 มากครับที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆของหลวงปู่ บารมี รวมถึงการรู้ รับทราบนั้นด้วยบารมีของพระที่ท่านปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบท่านสื่อถึงกันจริงๆครับ........

เรื่องที่ท่าน praram7 เล่ามานี้ผมก็เคยได้ยินมาเหมือนกัน ขอเล่าเพิ่มเติมจากที่ท่าน praram7 เคยเล่าไว้ในกระทู้นะครับ หลังจากที่ครูบาบุญปั๋น วัดร้องคุ้ม และให้ท่านเป่ากระหม่อมให้ ท่านทักว่านี่หลวงปู่ทองดำ ที่อุตรดิตถ์ ท่านลงมาแล้วนี่ ท่านก็บอกว่าลงมาหมดแล้วนี่ เอาอะไรอีกเอาโชคลาภไปละกัน " (ขออภัยท่าน praram7 ด้วยนะครับที่ขอยืมข้อความในกระทู้ท่านมาโพสครับ)

วันนี้ได้เจอเสียงจริง (ตัวจริงยังไม่เจอ) กับท่าน praram7 ซะที ผมแอบเข้าไปอ่านในกระทู้ "เมื่อได้พบพระอริยะเจ้า !!! " <!-- google_ad_section_end -->ของท่านหลายครั้งแล้ว ดีใจด้วยครับที่ได้กราบและทำบุญกับพระที่ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ หลายรูป หลายองค์และแถมมีประสบการณ์ดีๆ ที่พบเจอกับท่านด้วย ถือเป็นศิริมคลกับชีวิตมากเลยครับ.....

มีเรื่องราวดีๆ มาแบ่งปันกันได้อีกนะครับ......