อยากทราบว่าจะรู้ได้อย่างไรครับว่า นรก สวรรค์มีจริงครับ

อยากทราบว่าจะรู้ได้อย่างไรครับว่า นรก สวรรค์มีจริงครับ
เรื่องบุญ เรื่องบาปว่ามีจริง

 

สาธุ

ผมก็ไม่เคยเห็น ก็ยังไม่เชื่อแต่ไม่ประมาทครับ

ต้องขอถามกลับว่า เมื่อวานมีจริงหรือเปล่า และ พรุ่งนี้มีจริงหรือเปล่าครับ

ในพระไตรปิฎก เขาว่ามีจริงครับ นรก สวรรค์ บุญ บาป มีจริง แต่เรามันคนรุ่นใหม่ กิเลสหนายังไม่สามารถที่จะเห็นได้ด้วยตาเปล่า

วิธีที่จะรู้ว่ามีจริงก็ต้องพิสูจน์ให้เห็นกับตา ทำอย่างไรแหละ ก็ต้องทำตามที่พระไตรปิฎกกล่าว ก็ต้องทำกิเลสให้เบาบาง วิธีทำให้กิเลสเบาบาง เขาก็ต้อง เจริญภาวนา นั่งสมถกรรมฐาน นั่งวิปัสสนากรรม และอีกหลายประการตามที่ครูบาอาจารย์ท่านแนะนำ เป็นต้น

แต่มันนานครับกว่าจะพิสูจน์ให้เห็นกับตา

ดังนั้นเพื่อความไม่ประมาท ก็ควรจะทำบุญทำกุศล รักษาศีล ๕ เจริญภาวนา เป็นการรับประกันว่า ไม่ลงแน่ ๆ นรก
เมื่อถึงคราวตาย
ถ้านรก สวรรค์มีจริง ก็รอดนรก ไปสวรรค์ สบายไป

 

ขอบคุณครับ *-*

 

มีอยู่วิธีนึง แต่อันตรายหน่อย สำหรับผู้ฝึกใหม่

อยากรู้เรื่อง ผี วิญญาณ ก็ให้เข้าป่าไปวิเวก ปฎิบัติสมาธิอย่างเดียว
บริกรรมพุท-โธ อย่างเดียวในป่า อย่ายุ่งกับคนให้มากนัก บำเพ็ญเพียรอย่างหนัก โดยส่วนมากสามวันก็เจอแล้ว แต่นานหน่อยก็ สามเดือน

เรื่องเทวดา นางฟ้า ไม่ต้องกลัวว่าไม่เจอ ถ้าปฎิบัติดี ในป่า คิดอย่างเดียว เพื่อให้หลุดพ้น ไม่สงสัยในคำสอนของพระพุทธเจ้า เรื่องที่คุณจะเห็นเป็นเรื่องปกติ เค้าจะมาให้เห็นเอง ไม่จำเป็นที่คุณจะมีอภิญญาอะไรหรอก (แต่ต้อง มั่นคงในพระรัตนตรัยจริงๆ ยอมตายโดยไม่ทิ้งพระรัตนตรัย)

แต่มันก็อันตรายหากไม่มีครูบาอาจารย์ช่วยสอน สำหรับคนมีพื้นฐานน้อย มีบุญเก่าน้อย

ส่วนวิธีอื่นนั้นก็เป็นจำพวกที่ได้ฤทธินั่น ฤทธินี่จากกรรมฐานแต่ล่ะชนิด ซึ่งขึ้นอยู่กับแต่ล่ะชนิด
เรื่องถอดกายทิพย์ เรื่องมีตาทิพย์ หูทิพย์ อันนั้นมันฤทธิ์ ต้องฝึกให้ได้ฤทธิ แต่วิธีผมไม่ต้องได้ฤทธิ แค่ทำจิตให้สงบให้มากที่สุด วันไหนศีลบริสุทธิ จิตบริสุทธิ เค้ามาหาแน่ครับ มาให้เห็นเลย ไม่ต้องถอดกายทิพย์ หรือตาทิพย์อะไรไปมอง ให้มันยุ่งยาก

ส่วนใหญ่ทำในแหล่งชุมชนไม่ค่อยได้ เพราะความวุ่นวายมักมีมาก จิตเราก็ตามกระแสมาก แต่หากไปวิเวกเองในป่า มันมาเองครับ ความสงบเกิด ระดับจิตก็อยู่ในวาระนั้น มันก็มองเห็นเอง

 

ข้อแนะนำของคุณดอกบัวอันตรายมากจริงๆ ถ้าจิตไม่แข็งพอ จะทำให้เป็นบ้าได้นะค่ะ
ดิฉันมีเรื่องเล่าสำหรับนรก-สวรรค์มาให้ค่ะ เป็นประสบการณ์ของตนเอง

เรื่องมีอยู่ว่า........... คืนหนึ่งหลังจากที่ดิฉันทำสมาธิแล้วหลับไป ดิฉันเห็นเส้นทางลูกลังยาวสุดลูกหูลูกตาขวางหน้าอยู่ ดิฉันก็เดินขึ้นไปบนถนนนั้นแล้วตัวดิฉันก็เคลื่อนไป เห็นภาพข้างทางผ่านเราไปไวมาก เหมือนตอนเรานั่งรถแล้วมองหน้าต่างภาพไวแบบนั้นเลยค่ะ สักพักดิฉันก็พบกลุ่มคนมีทุกวัยเลย แต่แต่งตัวเหมือนเราๆ นี้ แต่จะมีอยู่ 2 คนที่แต่งตัวแปลกไป นุ่งผ้าเตี่ยวสีแดง รูปร่างสูงใหญ่ นำกล่ม และอยู่ท้ายกลุ่ม ดิฉันก็ถามคนในกลุ่มนั้นว่า "ลุงจะไปไหนค่ะ" ไม่มีใครตอบเลย ทุกคนมุ่งหน้าไปตามถนนอย่างเดียว ชั่วประเดี๋ยวเดียว ก็ถึงปากประตู ทุกคนก็ถูกพาเดินเข้าไปข้างในทั้งหมด โดยไม่มีใครสนใจดิฉันเลย ดิฉันก็เดินตามไป ทุกคนเข้าไปแล้วก็นั่งกับพื้นกัน ดิฉันก็นั่งข้างหลังสุด แต่สิ่งที่ดิฉันเห็นและตกใจก็คือ ข้างหน้าดิฉันเห็นเป็นภูเขาใหญ่ ข้างๆ ภูเขา ทั้งซ้ายและขวา จะมีอยู่ 2 ท่าน ยืนอยู่และเปิดบัญชีบุญ-บาป โดยอ่านชื่อของทุกคน แล้วก็ส่งไปตามที่แต่ละคนทำกรรมไว้ พอทุกคนหมดแล้ว ก็เหลือดิฉันนั่งอยู่คนเดียว ใจเต้นแรง แต่ทั้ง 2 ท่านทำเหมือนไม่เห็นดิฉันเลย สักพักดิฉันได้ยินเสียงใหญ่มากดังมาจากข้างหน้าเบื้องบน พอดิฉันมองขึ้นไป ก็ต้องตกใจมาก เพราะสิ่งที่ดิฉันเห็นเป็นภูเขานั้น แท้ที่จริงเป็นท่านพยายมราช ท่านพูดว่า "เจ้ามาทำไม" ดิฉันบอกว่า "ดิฉันเห็นคนเดินมา อยากรู้ว่าไปไหนกันเลยตามมาเจ้าค่ะ" ท่านตอบว่า "เจ้ายังไม่ถึงเวลา ให้กลับไปซะ แล้วจะให้คนไปส่ง ตอนนี้อยากดูอะไร ก็เดินดูได้ แต่มีข้อแม้ว่า ห้ามดม ห้ามเด็ดดอกไม้ทุกชนิด ให้ดูทุกอย่างได้อย่างเดียวห้ามจับต้อง" ดิฉันก็รับปากท่าน และท่านก็บอกว่า "ฝากไปบอกพวกข้างบนด้วยว่านรกมีจริง ให้มั่นทำบุญไว้มากๆ" และท่านก็ให้บทสวดมาบทหนึ่ง โดยท่านบอกว่าเมื่อฟื้นก็จะจดจำบทสวดนี้ได้เอง แล้วท่านก็อนุญาตให้ดิฉันไปเดินดูได้

ดิฉันขอดูกระทะทองแดง ท่านก็ให้เห็นเป็นช่องเล็กตรงข้างหน้าดิฉัน แต่เมื่อดิฉันก้มลงไปดูเท่านั้นละ ข้างล้างสุดลูกหูลูกตาเลยค่ะ มีกระทะใบใหญ่มาก บางคนกำลังตะเกียดตะกายจะขึ้นจากกระทะ มีเสียงร้องโหยหวนมาก มีบางคนเป็นกระดูกไปแล้ว ก็จะมีผู้คุมตักขึ้นมา เมื่อตักขึ้นมาแล้วก็จะกลับมีเนื้อขึ้นมาใหม่ แล้วก็จะถูกโยนกลับลงไปในกระทะอีกครั้ง ..............น่ากลัวจัง

ดิฉันเลยขอเดินดูสวนดอกไม้ดีกว่า มีดอกไม้แปลกๆ และสวยมาก อยากเข้าไปดม แต่ก็กลัวเพราะท่านได้เตือนแล้วว่าห้ามดม เดินดูได้สักพัก ท่านยมทูตที่เป็นคนพาวิญญาณทั้งหมดมาก็มาบอกดิฉันว่ากลับได้แล้ว ดิฉันก็เดินตามท่านออกมา

เมื่อตอนเดินออกมา ดิฉันก็เห็นบ้านหลายหลังอยู่เรียงรายเต็มไปหมด บางหลังใหญ่มากแต่มีคนอยู่แค่คนเดียว บางหลังเล็กนิดเดียวอยู่กันเป็น 10-20 คน ดิฉันสงสัยก็เลยถามกับท่านยมทูต ท่านก็บอกว่าแล้วแต่การทำบุญ ทำทานของแต่ละคน ผ่านมามีโต๊ะวางอาหารด้วย ซึ่งท่านยมทูตบอกว่าเป็นของดิฉันทานได้เลย แต่คนอื่นทานไม่ได้ เมื่อดิฉันเดินผ่านไป โต๊ะอาหารนั้นก็หายไปเลย เดินทางกลับทางเก่าแต่ไวมาก เหมือนนั่งรถที่มีความไวสัก 100 กม./ชั่วโมงได้ สักพักก็ถึงบ้าน ท่านบอกว่าถึงบ้านแล้วเข้าไปเลย ทุกคนรออยู่ ท่านพาดิฉันเข้าทางหน้าต่าง แล้วดิฉันก็รู้สึกอ่อนเพลียมาก พอลืมตาขึ้นมาคนเต็มห้องเลย คุณแม่นั่งเขย่าตัวดิฉันอยู่ข้างๆ คุณแม่ถามว่าเป็นอะไรปลุกอย่างไรก็ไม่ตื่น ซึ่งปกติดิฉันจะต้องตื่นไปช่วยคุณแม่เตรียมของไปขายเวลาตี 5 แต่ตอนที่ดิฉันลืมตามานั้น ดิฉันดูเวลาเป็นเวลา 8 โมงเช้าเข้าไปแล้ว

และสิ่งที่ดิฉันจับได้ก็คือ คาถาที่พยายามราชให้มาคือ
ปะโตเมตัง ปะระชิวะนัง สุขะโตจุติ
แต่ดิฉันจำได้แค่นี้เอง จนดิฉันได้ไปอ่านประวัติของหลวงปู่โต พรหมรังษี จึงได้ท่อนต่อมาคือ จิตตะ เมตะ นิพพานัง สุขะโตจุติ

ดิฉันจึงได้นำพระคาถานี้มารวมกัน เมื่อมีเคราะห์ภัยใดๆ มากล้ำกลายดิฉันนึกถึงและสวดบทนี้ก็จะรู้สึกอบอุ่นเหมือนมีสิ่งคุมครองตลอดเวลาค่ะ คาถาเต็มๆ มีดังนี้นะค่ะ
ทุกครั้งต้องสวด นะโม 3 จบก่อน
ปะโต เมตัง ปะระ ชิวะนัง สุขะโต จุติ
จิตตะ เมตะ นิพพานัง สุขะโต จุติ
เป็นคาถาป้องกันภัยค่ะ

 

นะโม 3 จบก่อน

ปะโต เมตัง ปะระ ชิวะนัง สุขะโต จุติ
จิตตะ เมตะ นิพพานัง สุขะโต จุติ

เป็นคาถาป้องกันภัยค่ะ
-----------------------------------------
อนุโมทนา สาธุ

น้อยคนนักที่จะฝันได้แบบนี้
<!-- / message -->

 

อืมส์...ตอนยายผีป่าเด็กๆ นะคะ ไปที่วัด มองภาพเขียนฝาผนังโบสถ์เกี่ยวกับพุทธประวัติ มองภาพนรก สวรรค์ ก็เชื่อค่ะว่ามีจริงๆ

แต่ทีนี้นะคะ พอโตมาเป็ฯสาวเรียนรู้แบบสมัยใหม่ ไปอ่านคำสอนของพระชื่อดัง อ่านไปอ่านมา ทำให้เราคิดว่า ที่เราเคยปฎิบัตินั่นผิด เราไม่น่างมงายเลย ไม่น่าโดนปลูกฝังให้เชื่อในสิ่งที่สัมผัสไม่ได้

ยายเลยเถิดไปถึงกับคิดว่า เรื่องพระพุทธเจ้าโกหก ปู่ย่าตายายโกหก งมงายกับพิธีกรรมต่างๆ ไหว้บูชาอะไรในสิ่งที่พระพุทธเจ้าไม่ได้สอน

พระเครื่งอที่ของพ่อของบรรพบุรุษ ของหลวงปู่ระดับอริยะให้มาตั้งแต่เด็กๆ เลิกสะสมไปหมด ยายมองไปว่า ท่านเป็นพระที่ไม่ได้เรียนรู้หนังสือ จะเก่งเท่าพระที่เขียนหนังสือคนอ่านมากมาย ในทีวีก็ประโคมชื่นชม บอกว่าถูกทาง สอนถูกต้อง ไม่งมงาย ไม่เน้นอิทธิฤทธิ์ ช่วงนั้นยายคิดว่า เรามาเจอสิ่งที่ถูกแล้ว เวลาไปที่วัดไหนๆ พระทำมงคลวัตถุยายจะเถียงและมองว่าหากิน และยายจะไม่เก็บไว้เลย เอาทิ้งหมด เวรไหมล่ะ

สุดท้าย ยายป่วยมาก ป่วยขนาดที่ว่า มันเหมือนลงอเวจีเลยเชียวล่ะ น้ำสักหยดไม่สามารถผ่านลำคอได้นานนับเดือน

คิดแล้วว่า ตายแล้ว

เท่านั้นล่ะคดบอกตัวเองว่า ขอครูบาอาจารย์สิ่งศักดิสิทธินำทางด้วย

เช่อไหมว่า

ครูบาอาจารย์ที่มาหายายผีป่า และมาช่วยให้ยายผีป่าหายป่วยนั้น

ยายเห็นท่านในจิตหรอที่เรียกว่าในนิมิตรคงไม่ผิด ยายรู้ชื่อหมด เห็นหน้าหมด

แต่ไม่มีพระรูปที่ยายคิดว่าท่านสอนถูกเลย

ยายรอดกลับมาได้ เพราะครูบาอาจารย์ท่านสงสารว่าลูกเพิ่งคลอด แม่ยายขอไว้ว่าอย่าเพิ่งเอามันไป และยายคิดว่า ปลงแล้ว ตายเป็นตาย แต่ขอกราบพระพุทธเจ้า กราบครูบาอาจารย์ก่อน หากมีบุญ

ยายถึงได้รู้ว่าครูบาอาจารย์ที่ยายนับถือแล้วไม่สอนผิด ไม่พาเราไปอเวจีนั้นคือรูปใดบ้าง

อาการของยายผีป่าไม่ต่างจากการเตรียมลงอเวจีมหานรกสาธิตเลยค่ะ ตรวจก็ไม่พบเชื้อว่าเป็นอะไร ใครจะคิดว่า นอนแบกะเตียง เป็นเดือน เพียงแค่ได้ขอขมาครูบาอาจารย และขอให้ท่านพาไปขอขมาพระเบื้องบน เช้ามาลุกขึ้นได้ กินอะไรได้

 

มันก็พูดยากเนอะครับ แต่ล่ะคนก็มักจะเจออะไรไม่เหมือนกัน

อย่างผม ทั้งหูเนื้อ ตาเนื้อเลย ไม่เคยถอดจิต ไม่เคยฝันแล้วไปนรกสวรรค์

ขนาดทำสมาธิถึงขั้นยังไม่กล้าถอดกายทิพย์ออกไปเลย กลัวผีมาสวมร่าง

แต่พอมาเห็นเอง มาสัมผัสเองจริงๆ ไม่หลับ ไม่ฝัน เนี่ยแหละถึงรู้

เมื่อมันมีเทวดา และนางฟ้าจริง มันก็ต้องมีนรกสวรรค์จริงๆ ผมถึงเชื่อ

ชีวิตผมมันโลดโผน เรื่องเข้าป่าเข้าดง เป็นมาตั้งแต่เด็ก ตอนอายุเจ็ดขวบคิดจะไปนอนในป่า หลังหมู่บ้าน มันมีต้นโพธิต้นใหญ่อยู่ จะลองไปอยู่ดู สักคืนสองคืน ไม่บอกพ่อบอกแม่ พอเอาจริงๆกลัว กลัวตายแล้วไม่มีใครพบศพ (ตอนนั้นยังเด็ก) ยังไม่เคยบอกพ่อบอกแม่เลยนะเนี่ยว่าคิดแบบนี้ อยู่บนโลกมันวุ่นวายเหลือเกิน

สมัยก่อนยิ่งกลัวผี ยิ่งทำสมาธิได้ดี ทำจิตได้สงบเร็ว พอมาหลังๆเชื่อวิทยาศาสตร์ ไม่สนใจผี ทำสมาธิไม่ดี จิตสงบไม่ได้ เพราะมันไม่กลัว จิตเลยลอยไปไหนมาไหนไม่รู้(ฝัน) สติก็ไม่มี ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

คงเป็นเหมือนกับพระบางรูปที่กล่าวไว้ ผีจะช่วยเราบำเพ็ญภาวนา ที่ไหนยิ่งผีดุ ที่ไหนที่ว่าน่ากลัว ยิ่งน่าไป เพราะจิตมันสงบเร็ว เมื่อมีพระรัตนตรัยอยู่ในจิตแล้ว ตายไปเรื่องธรรมดา (แต่สำหรับคนทั่วไป ย่อมไม่อยากตาย)

 

ดิฉันเอง ระยะหลังๆ มานี้ก็นั่งสมาธินิ่งนะค่ะ แต่นิ่งแต่ตัว แต่จิตวิ่งไปทั่วเลย เดี๋ยวคิดเรื่องนั้นที คิดเรื่องนี้ที ไม่รู้จะทำอย่างไร บางครั้งก็เลยว่าชอบคิดนัก ก็คิดถือว่าร่างกายนี้ไม่ใช่ของเรา ทุกอย่างมีเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ไม่รู้ว่าดีหรือไม่ค่ะ มีใครช่วยอนุเคราะห์หน่อยค่ะ เพราะบางครั้งอยากนั่งสมาธิให้จิตนิ่งๆ ได้ไม่นานค่ะ จิตก็จะวิ่งไปอีกแล้ว ต้องตามกลับมา
ดิฉันเคยไปนั่งสมาธิในป่าช้าค่ะ ชอบมากเลย สงบดี เหมือนคุณนายดอกบัวว่า ความกลัวทำให้ยิ่งสงบ แต่เวลาก่อนที่ดิฉันจะนั่งสมาธิจะจุดธูป 32 ดอก และบอกพระภูมิเจ้าที่ว่าขอมานั่งสมาธิค่ะ แต่ที่แปลกก็คือว่าจะได้ยินเสียงคนเดินมา แล้วรู้สึกเหมือนมีคนมานั่งล้อมวงเต็มไปหมดเลย บางครั้งจะเห็นเหมือนเป็นรูปร่างคนจากสีดำค่อยๆ เป็นสีขาวแล้วกลายเป็นดวงกลมๆ ขึ้นไปข้างบนด้วย ไม่ทราบว่าเป็นอะไรค่ะ ใครช่วยบอกที ว่าเป็นอะไร และดีหรือไม่ดีค่ะ

ขออนุโมทนาด้วยค่ะ

 

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ ขอขอบพระคุณพี่ รัตตวัลย์ ที่ให้บทสวดดีๆนะครับ ขอบพระคุณมากนะครับ ขอให้ทุกคนมีความสุข คิดสิ่งใดก็สมปราถนานะครับ โชคดีครับ

 

อืม..

 

นรก-สวรรค์ มีจริงหรือไม่
ตอบว่า มี เอาเพียงดิบก็พอนะ
นรกดิบ คือตกนรกทั้งเป็น ยังไม่ตาย เวลาที่มีทุกข์กาย-ใจ และความลำบาก อาการเหมือนตกนรกมั้ย
นรกสุกหรือนรกถาวร ให้ตายก่อนแล้วค่อยไปลองตกดู
สวรรค์ดิบ คือมีความสุขกาย-สบายใจอาการเหมือนขึ้นสวรรค์ทั้งเป็น มีความสุขทั้งที่มีฃีวิตอยู่
ส่วนสวรรค์ถาวร ค่อยไปอยู่เมื่อตายลง
เรายกตัวอย่างให้เห็นและเปรียบเทียบเอาเอง ไม่อยากให้สงสัย เพราะความสงสัยเป็นมารเป็น 1 ใน สังโยชน์ 10 ทำให้ไม่เจริญในทางธรรม

 

ปฏิบัติจริง ทำจริง รู้จริง เห็นจริง
ใครทำคนนั้นได้ สวรรค์มีจริง นรกมีจริง พิสูจน์ได้จริง
เช่นเดียวกับ การจะรู้ว่ามีคลื่นแม่เหล็กอยู่รอบตัวเราก็คือใช้เข็มทิศเป็นตัวบอก หากไม่รู้จักเข็มทิศพิสูจน์ไม่เป็นก็ตู่ว่าไม่มีคลื่นแม่เหล็กจริง

 

หากคุณเชื่อว่า เวร กรรมมี จริง นั้นแหละค่ะ นรกสวรรค์ก็มีจริง
ดูจากการใช้ชีวิตประจำวัน หากคุณทำไม่ดี ผลที่ได้รับก็ไม่ดี หากทำดี สิ่งที่ได้ก็ย่อมดีค่ะ

ตอนมีชีวิตอยู่
หากคุณทำงานส่งเจ้านายไม่ดี คุณก็ต้องโดนด่า
หากคุณทำงานดี สักวัน คำชมเชยจะเป็นของคุณ

แต่หากว่าตายไปแล้ว
คุณยังต้องมีผลตอบแทนจากการกระทำที่คุณควรต้องรับที่ติดค้างไว้เมื่อตอนคุณมีชีวิต

หากคุณติดค้างในสิ่งที่เกิดจากการกระทำไม่ดี คุณก็มีกรรมติดตัว ต้องชดใช้
หากคุณติดค้างในสิ่งที่เกิดจากการกระทำที่ดี คุณก็มีบุญติดตัว ต้องได้ใช้


แหละนี้คือเวรกรรมนำมาสู่ นรก และสวรรค์ค่ะ เลือกได้ค่ะ ว่า จะอยู่ที่ใด แค่ทำเหตุให้ดี ผลจากเหตุก็ย่อมดีค่ะ



;aa19

 

อนุโมทนาสาธุครับ
ปะโต เมตัง ปะระ ชิวะนัง สุขะโต จุติ
จิตตะ เมตะ นิพพานัง สุขะโต จุติ

 

ดิฉันไม่เคยเจอกับตัว แต่ก็เชื่อนะค่ะ อย่างที่คุณ kejungka ว่าเอาไว้นั้นแหล่ะค่ะ ถ้าเชื่อว่าเวรกรรมมีจริง นรก สวรรค์ก็มีจริงค่ะ<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3071149", true); </SCRIPT>

 

เชื่อในคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อย่างไม่มีข้อสงสัย ดีสุดครับ
จะได้ตัดสังโยชน์ได้ ข้อหนึ่งด้วย อนุโมทนาบุญครับ

 

เคยไปดูมาแล้ว แบบฝันแล้วมีคนพาไป เป็นเทพไรประมาณนั้น เชื่อ!

 

ศาสนาเกิดจากความกลัวของมนุษย์

แต่มีคนก้าวข้ามความกลัวนั้นจึงได้เห็นดินแดนหลังความตาย

เรื่องเชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่บุญแต่กรรมเถอะครับ ยังมีนะที่บางคนจะพยายาม ไม่เชื่อ

รู้ว่ามีแต่พยายามไม่เชื่อ น่าสงสารมีไม่มีก็ที่เดียวกันหมดแระครับทุกศาสนา

นรกสวรรค์เค้าไม่ได้แบ่งศาสนานะครับ ทำดีได้ดีแน่นอน.............