เราสามารถกำหนดได้มั้ยว่าชาติหน้าอยากเป็นอะไร

คิดว่าคงเป็นเรื่องที่ยาก เพราะขัดกับหลักกฎแห่งกรรม ตายแล้วก็ต้องไปตามบุญตามกรรมจริงๆจึงจะถูกใช่ไหม แล้วเนื้อเรื่องอีกใครจะเป็นผู้กำหนด พอดีคิดมากอะ
จริงๆแล้วผมก็อยากให้ชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายของผม เบื่อกับสงครามภายในจิตมาก เพราะมันรบกวนการใช้ชีวิตมาก เหมือนถูกทรมานทุกวัน แต่พอดีมีสัญญาข้ามภพชาติอยู่จึงยังคงกังวลอยู่ หลายเรื่องอะครับ ปัญหาเยอะเหมือนอยากให้ผมฆ่าตัวตายให้ได้เลย แต่ผมต้องทนสู้เพื่อครอบครัว ห่วงเยอะ อยากไปสวรรค์ หรือนรกกันแน่บอกไม่ถูก แค่คิดนี่ก็เป็นกิเลสแล้วเหรอเนี่ย โลกนี้ต้องการอะไรจากตัวผมกันแน่เนี่ย ปวดหัวเดาไม่ถูกแล้ว

 

ได้ ดูจากปัจจุบัน เราเป็นผู้กำหนดอนาคตตัวเอง เอาง่ายๆ ไม่ฟุ้งไปตามอารมณ์ก็สงบแล้ว

 

ถ้าอยากเกิดในที่ดีๆ

ก็ทำบุญและรักษาศีล 5 และ ศีล 8 ฯลฯ

สิครับ

 

ผมรู้แค่ว่าเลือกเกิดได้ครับ
คือการเลือกเกิดในภพภูมิต่างๆ หรือไม่ก็นิพพานไปเลยครับ

 

เลือกได้แน่นอนครับ

ตายตอน โกรษ ลงนรก อสูรกาย เปรต
ตายตอน หลง เป็น เดรฉาน หรือ เปรต
ตายตอน โลภ เป็น เปรต หรือ ลงนรก หรือ มนุษย์

ตายตอน นึกถึงบุญ ไปสวรรค์-เทวโลก
ตายตอน นึกถึงกรรมชั่ว ไปนรก
ตายตอน เข้าฌาณ ไปเป็นพรหม
ตายตอน หมดกิเลส ไปนิพพาน

ต้องการแบบไหน เลือกเอาเลยครับ

 

เข้ามาอ่านค่ะ.................

 

เราสามารถเลือกได้แน่นอนครับ
ขอให้ค่อยๆศึกษาไป
เมื่อผ่านช่วงมรสุมแรง พายุโหม
สุดท้ายก้จะพบกับแสงสว่างได้ในที่สุด
เป็นกำลังใจให้ครับ
สู้ ๆ

 

ชาติหน้าเลือกเกิดได้ โดยทำชาตินี้ให้ดีสุด ในชีวิตปัจจุปันของเราได้รับการถ่ายทอดจากภพภูมิเก่า บางคนจิตใจดี ใจบุญ แต่บางคนทำไมชั่ว มันเป็นสิ่งที่น่าคิดนะคะ
คุณควรทำบุญ รักษาศีล นั่งสมาธิ
ที่สำคัญ ทำชีวิตของตัวเองให้มีความสุข มีใจเมตตา มองชีวิตเป็นธรรมชาติ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา รักในสิ่งที่ตัวเองเป็น มองชีวิตในแง่บวก แล้วคุณจะพบความสุข เมื่อก่อนดิ
ฉันก็คิดแบบคุณ แต่ตอนนี้ ดิฉันอายุ 36 ปีแล้ว ช่วงเวลาที่เหลืออยู่ฉันจะทำให้ตัวเองมีความสุขค่ะ

อ่านข้อความที่คุณโพส ดิฉันคิดว่า คุณมีความทุกข์ ท้อแท้ใจ ไม่ค่อยมีความหวังนะคะ
อยากเป็นกำลังใจให้ค่ะ เราต้องมีความหวังนะคะ วันนี้ไม่ดีพรุ่งนี้ต้องดีขึ้นค่ะ
ลองดูนะคะ

 

เคยได้ยินคำว่าที่ชอบที่ชอบไหมครับ อันนั้นเลยครับ ตรงไปตรงมาคือเลือกได้ครับ

ภพภูมิที่เราจะไปคือภพภูมิที่เราชอบครับ

แต่มีข้อแม้ว่า ถ้าเราอยากไปยังภพภูมิที่กำลังบุญของเราไม่พอก็ไปไม่ถึงนะครับ

เหมือนอย่างที่ออกรายการวีไอพีตอนระลึกชาติได้ว่าเป็นงูเหลือมมาเกิดเป็นคน ลองดูทีวีย้อนหลังดูนะครับ

เพราะลุงคนนี้แกบอกชาติหน้าแกก็จะกลับไปเป็นงูเหลือมเหมือนเดิม เพาะแกชอบวิถีชีวิตแบบกินแล้วนอน นอนแล้วกินประมาณชีวิตงูเหลือมที่แกเคยเป็นครับ

 

ยิ่งคิด ยิ่งห่างไกล คำตอบ...

 

ขอถามคุณหน่อย ภายในจิตของคุณมีสงครามอะไรอยู่?เอาแบบชัดๆเลยนะ เพราะถ้าขืนคุณเป็นแบบนี้ คุณจะดำเนินชีวิตได้อย่างไร? รู้สึกเป็นห่วงจริงๆ(ปัญหาเยอะของคุณ มันคืออะไรบ้าง? เยอะขนาดไหน?)

 

เราคิดเล่นๆนะ
คนที่ไม่เคยพอใจในสภาพปัจจุบันของตัวเอง คือ เป็นคนก็ไม่ชอบ
เป็นเทวดาก็ไม่ดี(ไม่พอใจสภาวะของตนอิจฉาริษยาไม่พอใจฐานะของตนมันก็ไม่เป็นสุข)
เป็นเปรตเป็นสัตว์นรกก็เป็นทุกข์ เป็นอะไรก็บ่นตลอดไม่ชอบใจสภาวะปัจจุบันของตนเองซักที
สุดท้ายนะ สุดท้ายจะจะชอบไปเกิดเป็นต้นไม้ ก้อนหิน หรือสัตว์เดรัจฉาน ก็ได้นะ
เพราะต้นไม้ ก้อนหิน หรือสัตว์เดรัจฉาน พวกนี้ เขาไม่จะถูกกิเลสครอบงำไง ลองสังเกตดูดิ
พวกนี้เขาใช้ชีวิตไปอย่างเดียวไม่มีทุกข์ เป็นสัตว์ให้คนใช้งานก็ไม่มีประท้วง ก็ก้มหน้างุดๆ
ทำงานให้เขาไปจนตายไม่ต้องคิดมาก โดนเฆี่ยนตีก็ไม่พยาบาท ไม่ทำร้ายเจ้าของ อย่างหมา
ที่รักเจ้าของไง ซื่อสัตย์ภักดีไปจนตาย หรือเป็นต้นไม้ได้น้ำมากก็ไม่บ่น น้ำแล้งก็ไม่บ่น
อย่างมากทนไม่ไหวก็ยืนต้นแห้งตาย ไม่เห็นจะไปประท้วงใคร จะว่าไปเราสู้พวกนี้ไม่ได้เลยนะ
ไม่พอใจอะไรซักอย่างในชีวิต มัวแต่คิดนั่นคิดนี่คิดโน่น แต่ไม่เคยใช้สิ่งที่มีที่ได้มาให้เป็น
ประโยขน์ ให้สมฐานะมนุษย์ผู้มีใจประเสริฐเลย เกิดเป็นคนมีแต่ทุกข์ก็เพราะคิด เนาะ
คิดมากทุกข์มาก คิดน้อยก็ทุกข์น้อย ไม่คิดก็ไม่ทุกข์ ละวางความคิดได้ก็ไม่ทุกข์แล้ว

 

สงครามในจิตก็คือเราชอบกำหนดตัวละครอยากเป็นนู่นเป็นนี่ไปหมด มีพระเอกแล้วก็ต้องมีผู้ร้ายใช่มะ เราก็คิดต่อสู้กันเองไปๆมาๆ หลังๆชักแพ้ผู้ร้ายและเพราะกิเลสเริ่มเยอะ นี่แหละที่รบกวนผมอยู่ทุกวัน โรคชอบคิดเองเออเองเรื่อยด้วยทำให้ต้องเจอสภาพแบบนี้ นั่งสมาธิก็ไม่หายซะที พอวกมาเข้าเรื่องชีวิตจริงก็พยายามปรับตัวแต่จนแล้วจนรอดเพราะความเบลอจากสงครามในจิตนี่แหละทำให้ทำงานได้ไม่เต็มประสิทธิภาพ ชีวิตนี้ต้องเป็นบ้าเหรอเนี่ย ไม่ยอมๆ

 

คือจินตนาการว่าตัวเองเป็นนู้นเป็นนี่ แล้วก็สร้างตัวร้ายขึ้นมา แล้วก็จินตนาการว่าตัวเราสู้กับตัวร้าย?

โดยเรื่องทีตีกันก็เช่น ทำอย่างนี้สิ ทำอย่างนั้นสิ แต่เป็นเรื่องของกิเลส?

 

ท่าทางคุณจะทุกข์และท้อแท้จริงๆ ทำไงดี? คุณมีเพื่อนสนิทมั้ย? การบอกเล่าเรื่องราวความทุกข์ในใจให้คนที่เราไว้ใจน่าจะช่วยคุณได้ระดับนึงนะ ตามกระทู้คุณมาหลายกระทู้แล้วล่ะ เนื้อหาไม่ค่อยต่างกัน คุณมีปัญหาและสับสนจริงๆ(ตอนแรกคิดว่าคุณเข้ามา"เกรียน"ซ่ะอีก ต้องขอโทษด้วย) อาจเป็นช่วงจังหวะชีวิตของคุณก็ได้นะ แล้วมันก็จะผ่านไป ขอให้มีสติเข็มแข็งก็แล้วกัน...

 

ได้.....อนาคตในชาตินี้ก็กำหนดได้

 

"ความกลัวหรือความหวาดวิตกที่เกิดขึ้นในชีวิต ล้วนปรากฏขึ้นในจิตใจของเราเป็นหลัก อาจซ่อนไว้ในรูปแบบของความทรงจำเก่าๆที่มีมานาน หรือเกิดขึ้นจากความคิดที่เรากำหนดรู้ไม่ทัน หากเราจมอยู่แต่กับความคิดที่มีฝ่ายเดียว เรื่องเหล่านั้นก็จะทำให้เรารู้สึกสับสนวุ่นวายตลอดไป" เป็นกำลังใจให้จขกท.นี้

 

คนเราจะไปเกิดเป็นอะไร อยู่ที่จิตสุดท้ายค่ะ จิตสุดท้ายสงบก็ไปเกิดในภพภูมิที่ดี ต้องหมั่นเจริญสติ ภาวนา ตั้งสติรับรู้ ตามสติให้ทัน ตอนนี้กำลังโกรธก็รู้ว่าโกรธ แล้วตามพิจารณาอารมณ์นั้น พิจารณาไปเรื่อย ๆ แล้วจะเกิดปัญญาปล่อยวางได้เองค่ะ ไม่ต้องรีบร้อนฝึกสมาธิหรอกค่ะ ค่อย ๆ ฝึกไปเรื่อย ๆ ยังไงก็ได้ให้เรารู้สึกสบาย กำหนดลมหายใจเข้าออกยาว ๆ ค่ะ จะช่วยให้เราไม่ฟุ้ง และเกิดสมาธิได้เร็วขึ้น ลองบอกตัวเองว่าให้เลิกสมมุติตัวเองเป็นโน่นนี่นั้น สัก 5 นาที่ แล้วหายใจยาว ๆ อย่างที่บอกค่ะ ทำอย่างนี้ให้ได้ทุกวัน แล้วค่อย ๆ เพิ่มเวลาขึ้นเรื่อย ๆ ถ้าใจนิ่งแล้ว ค่อย ๆ มองว่าตอนนี้เรามีปัญหาอะไรบ้างที่ต้องแก้ไข ค่อย ๆ คลายไปที่ละปมค่ะ แล้วจะีดีขึ้นเอง แต่มันต้องใช้เวลา ใจเย็น ๆ ปัญหามีไว้ให้แก้ ไม่ได้มีไว้ให้กลุ้มค่ะ

 

ได้แน่นอนครับ แต่ต้องทำให้ตรงตามเหตุและปัจจัย เช่นว่าคุณอยากเกิดเป็นคนยิ่งใหญ่เป็นผู้นำ
ก็ต้องหาเหตุ ที่จะทำให้เป็นเช่นนั้น ทางโลก ก็ไปเปิดตำรา ศึกษาดูว่าสภาพที่เราอยากเป็นนั้นเป็นอย่างไร มีลักษณะเช่นไร ก็บังคับจิตให้ทำให้ได้ สร้างความปราถนาแล้วก็ทำไปให้ได้ ในศาสนาเราก็บอกเรื่องพวกนี้ไว้หมดแหละครับ

แต่สำหรับคุณนะครับ
สัญญาอะไรกับใครไว้บอกออกมาครับ ถ้าสัญญาก็ต้องสัญญากับคนหรือดวงจิตใดๆใช่บ่ มันมีคนรอฟังอยู่แล้วแหละ คุณจะได้พบกับอะไรที่ดีแน่นอน
ขอเพียงนึกถึง ความมานะ อดทน เพียรพยายามเถอะ แล้วก็ต้องกล้าหาญ เพราะคนจะตายดีน่ะ ตายเพราะผลจากความกล้าดีกว่าคุณ
ฉะนั้น ตายเพราะความกล้าดีกว่า บอกมาซิครับว่าสัญญาอะไรข้ามภพข้ามชาติ กล้าบอกมันออกมา

 

ภพคือ สถานที่เกิด ,ชาติ คือการเกิด ล้วนเป็นกรรมจัดสรร ทั้งสิ้น เลือกได้ถ้าต้นทุนทางกรรมมากพอ เช่น หลังการ ทำบุญใหญ่ทุกครั้ง หรือหลังการสวดมนต์นั่งสมาธิ หรือกิจกรรมงานบุญทุกชนิด ให้อธิษฐานซ้ำๆๆ ว่าขอให้ไปอยู่สวรรค์อย่างเจาะจง
หากไม่มีวิบากอื่นมาคั่นก็จะได้ตามนั้นแต่หากแรงส่งบุญนั้นไม่พอก็จะได้ไปแบบใกล้เคียงที่เราอธิษฐานมากที่สุด
จิตสุดท้ายจะปรากฏ กรรม กรรมนิมิต คตินินิต มาเป็นระลอกตามความหนาแน่นของประสบการณ์เดิม

ก่อนจิตดับลง ควรตั้งเป้าหมายไว้ให้ชัด
หาไม่แล้วอาจต้องตกไปในภพที่ไม่พึงใจอีก เช่น ประเทศที่มีสงครามบ้าง กลียุคบ้าง หรือหากพอใจในภพต่ำๆ เช่นเดรัจฉาน เช่นเห็นหมาอยู่สบาย อยากเป็นหมา หากจิตผูกพันก่อนตายก็อาจได้เป็นสมใจ

พูดง่ายๆ ว่า
การเกิดใหม่เป็นไปตามแรงส่งของวิบาก อันประกอบด้วยติเหตุ คือ โลภะ โทสะ โมหะ หรือ อโลภะ อโทสะ อโมหะ