##พระกริ่งปวเรศเจ้าสัว จ่อซัว 座山.......พระกริ่งที่เป็นตำนานไปแล้ว##หมดเเล้ว

พระกริ่งเจ้าสัว ทำไมต้องเป็นพระกริ่งปวเรศ
พระกริ่งปวเรศ นับว่าเป็นพระกริ่งที่นิยมมากที่สุดเเละวงการพระเครื่องต่างยกให้เป็นจักรพรรดิ์เเห่งพระกริ่งไทยเลยทีเดียว ในประเทศไทยรูปลักษณ์พระกริ่งถือหม้อน้ำมนต์มีครั้งเเรกในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นขุดพบเป็นพระไภสัชคุรุพุทธเจ้าเนื้อทองคำที่พระอุโบสถวัดบวรสถานสุทธาวาส เเละรูปพระนาคปรกสมัยลพบุรีนั่นคืออีกรูปลักษณ์หนึ่งของพระไภสัชคุรุหรือพระกริ่งหากเเต่พระกริ่งทรงมาตรฐานที่ดังที่สุดนิยมมากที่สุดเห็นจะไม่เกินพระกริ่งปวเรศดังนั้นพระกริ่งปวเรศจึงเป็นพระกริ่งยอดนิยมที่ถูกนำมาถอดเเบบสร้างหลายครั้งหลายวาระจนมีพระกริ่งตระกูลปวเรศ มากมายเเต่ที่นิยมๆจะมีไม่กี่รุ่นอาทิ

พระกริ่งของสมเด็จพระสังฆราชแพ ทรงนำพระกริ่งปวเรศมาเป็นต้นเค้า
พระกริ่งอรหัง วัดราชาธิวาส ปี2493
พระกริ่งปวเรศปี2530

เเละยุคหลังอีกจำนวนมาก
เเม้ผมเองยังได้เคยสร้างพระกริ่งถอดพิมพ์เค้าโครงมาจากปวเรศถึงสี่ครั้งคือ
1พระกริ่งดีหลวง
2พระกริ่งมหาสุรสิงหนาท
3.พระกริ่งพุทธสโร
4.พระกริ่งวังหน้าพระยาเสือ

ซึ่งเเน่นอนว่าพระกริ่งปวเรศเเท้จริงเเล้วมีหลายพิมพ์สร้างหลายวาระเช่นกัน

การจะสร้างพระกริ่งให้ดีๆสักรุ่นไม่ใช่ของง่ายนับตั้งเเต่เจตนา มวลสาร ฤกษ์ผานาที ซึ่งเเน่นอนว่าจะต้องทำให้ดีให้เป็นมหามงคลเพราะพระกริ่งนับว่าเป็นการจัดสร้างพระตระกูลสูงมีพิธีกรรมค่อนข้างมากเหมือนกันเเละใช้ค่าใช้จ่ายในการหล่อพระสูงมากเเละวัสดุเนื้อหามวลสารล้วนเเต่เป็นของสูงของมีค่าโดยทั้งสิ้น

เเละเมื่อทราบเบื้องลึกเเล้วจะพบว่าสมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมพระยาปวเรศวิริยาลงกรณ์ ท่านทรงเจริญพระกรรมฐานจากวัดราชสิทธารามหรือวัดพลับ อีกทั้งทรงเป็นพระอาจารย์ของรัชากาลที่5 เเละท่านทรงเป็นเชื้อสายวังหน้าโดยตรง
ซึ่งท่านเองนับว่าเป็นพระมหาเถราจารย์ผู้ทรงคุณวิเศษในทางพุทธศาสนาอย่างเเท้จริง

พระกริ่งที่ทรงสร้างขึ้นนั้นปรากฏกฤษดาภินิหารนานับประการ ดังนั้นครั้งนี้ผมจึงอัญเชิญพระกริ่งปวเรศ โดยถอดพิมพ์จากพระกริ่งอรหังวัดราชาธิวาส เเละนำมวลสารพระกริ่งสำนักดังๆต่างๆมาหลอมรวมกันให้เป็นที่ประจักษ์ถึงขีดสุดเเห่งการรวบรวมมหาอภิชนวนที่มีอยู่ในบ้านผมทั้งหมด

ในการนี้ผมจะทำการบรรจุมวลสารด้วยของมงคลของสูงหลายอย่างเเละจะนำพระกริ่งอธิษฐานขอบารมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองหลายเเห่งเพื่อให้เป็นมงคลเเละจะประกอบพิธีสมโภช ในสถานที่มหามงคลซึ่งจะเเจ้งในภายหลัง

 

เมื่อสักครู่ลงไปดูร้านหนังสือเจอหนังสือพระเกจิหน้าปกลงเรื่องพ่อท่านหวาน วัดสะบ้าย้อย สงขลา เเล้วครับลองไปซื้ออ่านกันนะครับ

พ่อท่านหวาน วัดสะบ้าย้อย จริงเเล้วหลวงพ่อเป็นคนไม่เปิดตัว อยู่เเบบเงียบไม่สะสมของอะไรทั้งสิ้นอยู่เเบบสมถะ ใครไปใครมาท่านต้อนรับเหมือนกันหมด ไม่มีเลือกชั้นวรรณะเเต่อย่างใด ท่านเองมีศิษย์มากมายอยู่ทุกภาคของเมืองไทย ท่านดังเเบบเงียบๆมาช้านาน ครูบาอาจารย์หลายท่านต่างรับรองเเละเคารพคุณธรรมของพ่อท่านหวาน ซึ่งจะรู้กันในวงใน

ครั้งนี้พ่อท่านหวานจะลงมาเททองพระกริ่งเจ้าสัว เเละรูปเหมือนตัวท่านเอง
โดยท่านจะมาพักที่บ้านผมเเละจะประกาศเวลาที่เข้ากราบนมัสการได้ว่าเวลาอะไรบ้างโปรดมาตามเวลาที่กำหนดเพราะท่านจะได้พักผ่อนบ้างเพราะท่านอายุมากเเล้ว

 

​

นับแต่สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส สิ้นพระชนม์ เมื่อ พ.ศ.๒๓๙๖ ในรัชกาลที่ ๔ แล้ว พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวมิได้ทรงสถาปนาพระเถระรูปใดเป็นสมเด็จพระสังฆราชอีกจนตลอดรัชกาล เป็นเวลา ๑๕ ปี ฉะนั้น ในรัชกาลที่ ๔ จึงว่างสมเด็จพระสังฆราชจนเกือบตลอดรัชกาล เพราะสมเด็จฯ กรมพระยาปรมานุชิตชิโนรส ทรงดำรงตำแหน่งสมเด็จพระสังฆราชอยู่เพียงปีเศษ ตอนต้นรัชกาลเท่านั้น
เมื่อสมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาปรมานุชิตชิโนรส ทรงดำรงตำแหน่งสมเด็จพระสังฆราชนั้น สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ ทรงดำรงพระอิศริยยศเป็น พระเจ้าวรวงศ์เธอกรมหมื่นบวรรังษีสุริยพันธุ์ ทรงดำรงสมณฐานันดรเป็นที่สองจาก สมเด็จฯ กรมพระปรมานุชิตชิโนรส
มาในรัชกาลที่ ๕ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวก็มิได้โปรดสถาปนาพระเถระรูปใดเป็นสมเด็จพระสังฆราช ตลอดช่วงต้นแห่งรัชกาล เป็นเวลาถึง ๒๓ ปี ฉะนั้น ในช่วงต้น รัชกาลที่ ๕ จึงว่างสมเด็จพระสังฆราชอยู่ถึง ๒๓ ปี จึงได้ทรงสถาปนา สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ ขณะทรงดำรงพระอิศริยยศเป็น พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระ เป็นสมเด็จพระสังฆราช นับเป็นพระองค์ที่ ๘ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์

สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ มีพระนามเดิมว่า พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าฤกษ์ เป็นราชโอรสในสมเด็จพระบวรราชเจ้า กรมพระราชวังบวรมหาเสนานุรักษ์ และเจ้าจอมมารดาน้อยเล็ก ประสูติเมื่อวันจันทร์ เดือน ๕ ขึ้น ๗ ค่ำ ปีมะเส็ง พ.ศ. ๒๓๕๒ ตรงกับวันที่ ๑๔ กันยายน พ.ศ. ๒๓๕๒ อันเป็นวันเริ่มสวดมนต์ ตั้งพระราชพิธีบรมราชาภิเษกพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่ ๒ จึงได้พระราชทานนามตามศุภนิมิตว่าว่า พระองค์เจ้าฤกษ์ ดำรงยศอย่างพระองค์เจ้าในพระราชวังบวรสถานมงคล​

สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาปวเรศวริยาลงกรณ์ เป็นพระราชนัดดาในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ ๑ กล่าวคือ สมเด็จพระบวรราชเจ้า กรมพระราชวังบวรมหาเสนานุรักษ์ พระราชบิดาเป็นพระโอรสลำดับที่ ๗ ในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชและสมเด็จพระอมรินทราบรมราชินี เมื่อสมเด็จพระบวรราชเจ้า กรมพระราชวังบวรมหาเสนานุรักษ์ พระราชบิดาสวรรคคตแล้ว พระองค์ได้เสด็จมาอยู่ในพระราชวังหลวงกับสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอชั้นที่ ๑ เจ้าฟ้ากรมหลวงเทพยวดี ซึ่งเป็นสมเด็จพระเจ้าน้องเธอในสมเด็จพระบวรราชเจ้า กรมพระราชวังบวรมหาเสนานุรักษ์ สมเด็จเจ้าฟ้ากรมหลวงเทพวยดี ทรงนำพระองค์เจ้าฤกษ์ไปถวายพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว แต่ครั้งยังทรงพระเยาว์ จึงได้ทรงคุ้ยเคยเป็นอย่างยิ่ง

 

-ภาพมวลสารดี ชัดเจนครับหมอ

 

อนุโมทนานะครับ บางครั้งก็เหนื่อยเหมือนกันครับเเต่ก็ทำด้วยเห็นว่าเป็นสาธารณะประโยชน์ผมก็ว่ามีประโยชน์ต่อสังคมเลยทำขึ้นมาเพื่อเป็นการบูชาคุณครูบาอาจารย์

 

วันนี้จะไปดูเเบบพระกริ่งที่นำไปให้ช่างถอดพิมพ์เเล้วจะนำภาพล่าสุดให้ชมนะครับน่าจะลงภาพตอนกลางคืนห้ามพลาดนะครับ

 

อนุโมทนาบุญเช่นกันนะครับ สาธุๆๆงานนี้ต้องร่วมด้วยช่วยกัน

ขออานิสงค์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดขอให้ทุกท่านประสบเเต่ความสุขความเจริญตลอดไป

 

สุดยอดเนื้อหาและมวลสาร เจตนาการสร้างดี ชัดเจน ผมเองกำลังไม่ถึงจึงขอตั้งจิตอนุโมทนาสาธุการ ในบุญนี้ทุกๆประการกับคุณหมอครับ สาธุ สาธุ สาธุ .......

 

อนุโมทนานะครับ ในครั้งนี้ถือเป็นการรวบรวมปัจจัยครั้งใหญ่จริงๆให้เมรุวัดเชิงท่าสำเร็จเพราะถ้าผมไม่เริ่มเเล้วละก็งานนี้คงไม่เสร็จเเละไม่มีใครช่วยวัดเเน่เพราะงานนี้ต้องช่วยกันหลายทางครับ เป็นงานสาธารณะประโยชน์เพราะ เมรุนี้ใช้งานทั้งพระเเละฆราวาสทุกเพศทุกวัย เพราะวาระสุดท้ายชีวิตก็ต้องเข้าวัดไปเผากันเท่านั้นเอง

 

พ่อท่านหวาน วัดสะบ้าย้อย สงขลา



รูปเหมือนของพ่อท่านวานปั้นด้วยดินเหนียวซึ่งตอนเเรกเค้าโครงไม่เหมือนท่านผมเองจึงปั้นเเต่งด้วยตัวผมเองจนใกล้เคียงโครงหน้าของพ่อท่านหวาน มากที่สุด

พ่อท่านหวาน ลงปกหน้า1นิตยสารพระเกจิ ว่าเป็นหนึ่งในพระเกจิที่เสกหลวงพ่อทวดปี2497ที่มีชีวิตอยู่



คนวงในจำนวนน้อยที่สุดต่างรู้ว่า พ่อท่านหวาน เป็นศิษย์องค์เดียวที่มีชีวิตองค์สุดท้าย ของหลวงปู่สีพุฒ วัดมะเดื่อทอง ซึ่งหลวงปู่สีพุฒ เป็นอาจารย์ของหลวงพ่อเเดง วัดศรีมหาโพธิ์ ซึ่งหลวงพ่อเเดงเป็นอาจารย์ของอาจารย์ทิม วัดช้างให้อีกทีนึง


รูปวัตถุมงคลต่างๆนี้คือวัตถุมงคลรุ่นต่างๆของพ่อท่านหวาน

 

วันนี้นายเเพทย์ประพล เองชวน จองพระกริ่งจ่อซัว 1องค์ เเละน้าหยี เสี่ยจากเมืองยะลา จอง2องค์

รวมตอนนี้มีคนจองพระกริ่งเเล้ว13องค์

เพิ่มเติมอีกนิดนึง
ติดต่อ0819299151เพื่อระบุหมายเลขเเละบอกข่าวดีว่า ขยายเวลาเเสดงเจตจำนงจองพระชุดนี้เเละโอนเงินก่อนสิ้นเดือนกุมภาพันธ์ 2554

 

ถอดเเบบพระกริ่งอรหังหรือปวเรศ วัดราชาธิวาส มาเป็นเนื้อเงิน เพื่อจะนำมาเเต่งให้คมชัดขึ้นเเต่ยังคงรูปร่างเเบบเดิมๆให้สมเป็นพระกริ่งจักรพรรดิ์ เเละพระกริ่งนี้ถือได้ว่าสุดยอดจริงๆ





ผมว่าพระรุ่นนี้คงเป็นพระกริ่งรุ่นพิเศษครั้งสำคัญของประวัติศาสตร์เลยก็ว่าได้

 

คนวังหน้าคับ ร่วมบุญ 1 องค์ ขอเลข 55 ได้ใหมคับ

พรุ่งนี้เดี๋ยวโทรหานะคับ แจ้งไว้ก่อน....

 

อนุโมทนานะครับ จองเบอร์ 55 ให้แล้วครับติดต่อ0819299151โดยตรงเลยนะครับขอให้ประสบความสำเร็จตามปรารถนานะครับ สาธุๆ

 

นำมวลสารพระกริ่งปวเรศจ่อซัวพร้อมด้วยพระกริ่งนารายณ์รุ่งเรืองนำไปให้ศิษย์รุ่นหลานสายตรงกรมพระยาปวเรศเสกเดี่ยว

หลวงปุ่ทองย้อย วัดปลดสัตว์ พระอริยเจ้ารุ่นน้องหลวงปู่ถม วัดเชิงท่า
อายุ89ปี

 

พระกริ่งปวเรศเป็นของสูงค่าอมตะ เป็นพระกริ่งองค์แรกที่กำเนิดในแผ่นดินไทย โดยสมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาปวเรศวิริยาลงกรณ์ พระสังฆราชเจ้าแห่งวัดบวรนิเวศน์วิหาร ทรงดำริสร้างเพื่อไว้ประทานแก่เชื้อพระวงศ์ หรือผู้ที่เห็นสมควรเท่านั้น
พระกริ่งปวเรศนั้น ทรงไว้ซึ่งพุทธศิลป์และความเข้มขลังศักดิ์สิทธิ์ อีกทั้งมีจำนวนน้อย เมื่อค้นคว้าสอบถามผู้รู้เก่าๆ ก็ไม่มีผู้ใดรู้จริง แม้จดหมายเหตุส่วนตัวของสมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาปวเรศวิริยาลงกรณ์ ก็มิได้ระบุบอกถึงจำนวนที่สร้าง หรือรายละเอียดพระนาม และนามของผู้ที่ได้รับพระกริ่งปวเรศนั้นไป แม้จะลือกันว่าส่วนใหญ่ตกอยู่กับเชื้อพระวงศ์ คนทั่วไปคงจะเห็นแค่รูปภาพและเรื่องราวเป็นตำนานเท่านั้น เพียงเท่านี้ก็นับว่าเป็นเรื่องที่ลึกลับดำมืดพอสมควรอยู่แล้ว และพระกริ่งปวเรศองค์ที่เป็นของจริงนั้น ก็คือองค์ต้นแบบที่ประดิษฐานอยู่ในเก๋งกระเบื้องดินเผาจีนที่อยู่ในพิพิธภัณฑ์วัดบวรฯ เวลามีงานใหญ่จริงๆ ถึงจะได้ชม แถมอยู่ไกลและอยู่ในเก๋งทำให้แทบจะพิจารณาให้ละเอียดไม่ได้ แม้ภายหลังจะมีนิตยสารพระเครื่องได้รูปมาถ่ายทอดให้ชมก็นึกขอบคุณ ด้วยหาดูอยากจริงๆ
กรมหลวงวชิรญาณวงศ์แห่งวัดบวรฯ เคยมีดำรัสถึงเรื่องพระกริ่งปวเรศนี้ว่า “เท่าที่ฉันได้ยินมานั้น สมเด็จกรมพระยาปวเรศฯ ท่านทรงสร้างขึ้นด้วยพระองค์เอง มีจำนวนน้อยมากน่าจะไม่เกิน 30 องค์ ต่อมาได้ประทานให้หลวงชำนาญเลขา(หุ่น) ผู้ใกล้ชิดพระองค์นำไปจัดสร้างขึ้นอีกจำนวนหนึ่ง แต่หลวงชำนาญเอาไปเทนั้น จะมากน้อยเท่าใดฉันไม่ได้ยินเขาเล่ากัน”
การสร้างพระกริ่งปวเรศของสมเด็จกรมพระยาปวเรศฯนั้น น่าจะเนื่องจากว่าท่านได้รับการถวายพระกริ่งที่เรียกกันว่า “กริ่งปทุมสุริวงศ์” พร้อมตำราการสร้างพระกริ่งและตำรามงคลโลหะ ที่มีมาแต่โบราณสืบค้นได้ถึงสมัยสมเด็จพระพนรัตนวัดป่าแก้ว ทรงเห็นว่าพระกริ่งนั้นดีมีมงคล หากจะสร้างขึ้นตามตำรา แต่ดัดแปลงพุทธลักษณะที่คล้ายเทวรูปในคตินิยมแบบมหายาน ให้มีพุทธลักษณะคตินิยมแบบหินยานก็น่าจะมีเอกลักษณ์ดี
อีกทั้งเมื่อมีการขยับพระพุทธชินสีห์คราวสร้างฐานชุกชีนั้น พบว่ามีเนื้อฐานพระพุทธชินสีห์ชำรุดจึงโปรดให้ช่างตัดแต่งให้งามดุจเดิม และเนื้อฐานพระพุทธชินสีห์นั้นเองล่ะกระมังที่เป็นแรงบันดาลใจ เมื่อทรงได้ตำราสร้างพระกริ่งและตำราโลหะมงคลมา จึงได้นำโลหะที่เหลือจากการแต่งฐานพระพุทธชินสีห์มาใช้ เพราะนานไปเศษโลหะนั้นจะไม่มีผู้รู้ค่าว่าเป็นของศักดิ์สิทธิ์จะถูกทิ้งเสียเปล่า
พระองศ์เจ้าภาณุพันธ์ยุคล ได้ทรงดำรัสถึงเรื่องพระต้นแบบพระกริ่งปวเรศเป็นความว่า "ฉันเห็นหม้อน้ำมนต์ของวัดบวรนิเวศวิหาร ฉันได้เอาแว่นขยายส่องดู จึงแน่ใจว่าเป็นพระกริ่งใหญ่(พระกริ่งจีน) หรือที่เรียกกันว่าปทุมสุริวงศ์ อันน่าจะได้รับถวายมาจากราชวงศ์นโรดมกัมพูชา” สำหรับพระกริ่งใหญ่หรือพระกริ่งปทุมสุริวงศ์นี้ เป็นพระกริ่งของจีนโบราณสมัยหมิง ได้แพร่หลายเข้ามานานแล้ว แต่ที่พบจะมาพร้อมพระกริ่งบาเก็ง ซึ่งศิลปะสกุลช่างจีนเช่นเดียวกันแต่พบที่ปราสาทบาแคงที่ตั้งอยู่ในเทือกเขาพนมบาแคง
ท่านอาจารย์ตรียัมปวาย ได้กล่าวถึงเรื่องพระกริ่งปวเรศไว้ดังนี้ “พระกริ่งปวเรศที่คนโบราณเขานิยมกันนั้น มีอยู่เนื้อเดียว คือเนื้อนวโลหะผิวกลับดำ เมื่อขัดเนื้อในจะเป็นสีจำปาเทศ และเมื่อทิ้งไว้ถูกกับอากาศก็จะกลับดำอีกครั้งหนึ่งในเวลาไม่นาน การอุดก้นนั้นพบสองลักษณะ คืออุดด้วยทองแดง และอุดด้วยฝาบาตร มีเครื่องหมายลับไว้กันปลอมแปลงด้วยแต่เป็นกริ่งที่หายาก และมีผู้เจนจัดชนิดชี้เป็นชี้ตายได้น้อยแทบไม่มีเลย นอกจากจะมีองค์ที่เป็นองค์ครูแล้วนำเอาองค์อื่นมาเทียบเคียงเท่านั้น”

พระกริ่งปวเรศนั้นเป็นพระกริ่งที่สร้างหล่อทีละองค์ แบบเบ้าดินเผาแบบประกบ โดยที่เบ้าดินเผานั้นมีตราประทับเป็นอักษรจีน เมื่อเทเสร็จจะต้องนำมาเกาแต่งใหม่ทั้งองค์ และทุกองค์มีการอุดก้นด้วยแผ่นทองแดงและทองฝาบาตรประสานด้วยเงินสำหรับโค๊ดลับเม็ดงานั้น ได้มีการตอกไว้จริงแต่ไม่ได้อยู่ในตำแหน่งเดียวกันทุกองค์ จะถือการตอกผิดตำแหน่งเป็นของปลอมก็มิสมควร ต้องพิจารณาให้ละเอียด<!-- google_ad_section_end -->

 

ภาพประวัติศาสตร์ เพียงภาพเดียวภาพสุดท้ายที่ศิษย์สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ (แพ ติสสมหาเถระ ) สมเด็จพระสังฆราช ทั้งสองได้มาเจอกันในปัจฉิมสมัย

สมเด็จพุฒโฆษาจารย์ พุฒ วัดสุวรรณาราม
เเละพระครูโสภณธรรมรัต หรือหลวงพ่อถม วัดเชิงท่า




เมื่ออริยะเจออริยะ ท่านทั้งสองรูปเป็นพระอาจารย์ของผมโดยตรงท่านเป็นพระนักเรียนนักศึกษาทั้งคู่เเละยังเป็นพระกรรมฐานที่หาตัวจับได้ยาก คุณธรรมภายในของท่านยากจะหยั่งถึงหากเเต่การเเปรสภาพของเกสาธาตุเเละอัฐิธาตุของท่านที่กลายเป็นพระธาตุกลับเป็นวัตถุพยานในการพยากรณ์คุณธรรมขั้นสูงของท่านที่เราซึ่งเป็นปุถุชนรู้ได้ด้วยตาของเรา

สมัยที่เจอท่านทั้งสองผมเองรู้สึกลึกๆว่าเป็นลูกหลานท่านมาก่อนเเละท่านเองก็เมตตาหาประมาณมิได้เช่นกัน ความผูกพันธ์เช่นนี้ก่อให้เกิดมหาตำนานพระกริ่งหลายต่อหลายรุ่นที่ข้าพเจ้าสร้าง เเละท่านทั้งสองเป็นผู้เสกเเละเสกทั้งพระกริ่งเเละมอบชนวนให้ซึ่งเเน่นอนว่าจิตของท่านไม่เป็นรองใครในเเผ่นดิน

หลวงพ่อถมตัวท่านเองเคยกล่าวว่า ฉันหนะสำเร็จมหาอุตจ์ตังเเต่หนุ่มพระยิงไม่ออกหรอกเเต่ฉันเลิกเเล้วสู้เมตตาไม่ได้หรอกนะไม่เจ็บตัวเชื่อฉันสิยอมเเพ้เขาเราเป็นพระ มีอะไรเมตตาไว้ก่อน จะพูดจะจาอะไรเราอย่าไปทำให้ใครเขาเจ็บช้ำน้ำใจพูดกันดีๆ ให้อภัยกันจำเอาไว้นะนี่เเหละสุดยอดของมงคล

ส่วนหลวงพ่อสมเด็จพุฒนั้นท่านเมตตาบอกว่า เธอทำพระกริ่งมาสิด่วนเลยนะฉันจะเสกให้เป็นครั้งสุดท้ายเร็วๆหน่อยนะจะทำให้เธอ จะเสกให้ดีเลยฉันยังไหว หลังจากนั้นไม่นานผมเองได้เททองพระกริ่งชินะปุตโต วัดดีหลวง นำพระกริ่งพร้อมด้วยก้านชนวนพระกริ่งให้หลวงพ่อสมเด็จพุฒเสกเดี่ยวนานถึง45นาทีไม่ไหวติงจนนึกว่าท่านหลับไปแล้วหลังจากเสกเสร็จท่านลืมตาพร้อมบอกว่าเอาสายสิญจ์ออกไปพร้อมทั้งบอกว่าฉันเสกให้เเล้วเอาไปใช้ได้เลย

มีนักจับพลังบอกว่า พระที่ท่านเสกให้ผมมีพลังงานรุนเเรงมากเทียบได้กับหลวงพ่อศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า เเละ หลวงพ่อเงิน วัดบางคลาน เลยทีเดียว เเต่ท่านใช้วิมุติในการเสก

 

座山พระกริ่งจ่อซัว
พระกริ่งจ่อซัวหรือพระกริ่งเจ้าสัว คงบอกความมุ่งหมายเป็นอย่างดีว่าพระจะเน้นทางด้านไหน เนื่องด้วยยุคปัจจุบันสมัยนี้เน้นทางด้านโภคทรัพย์เป็นหลักเพราะการทำมาหากินสมัยนี้ยากเย็นเสียจริงๆไม่ง่ายเลยการทำพระกริ่งในครั้งนี้ผมอยากให้ผู้ที่รับไปบูชาประสบความสำเร็จเเละเป็นเจ้าสัวกันทุกคน

ผมว่าพระกริ่งเจ้าสัวหรือพระกริ่งจ่อสัว รุ่นนี้เป็นพระกริ่งอีกรุ่นหนึ่งที่ผมรวบรวมชนวนมวลสารไว้ค่อข้างมากเป็นกรณีพิเศษจริงๆเเรกเริ่มเดิมทีตั้งใจหล่อเก็บไว้เป็นส่วนตัวไม่เผยเเพร่ทั่วไปเพราะชนวนเเต่ละอย่างต้องเรียนตามตรงว่าหาค่อนข้างยากเเละยากมาก ถึงมากที่สุด การที่จะสะสมเนื้อโลหะโบราณได้เป็นจำนวนมากๆนั้นหายากยิ่งกว่าเนื้อผงต่างๆเสียอีก ไม่ง่ายเลยครับบอกตามตรง

กว่าจะมีมวลสารถึงวันนี้ต้องออกหามวลสารเเทบทุกอาทิตย์เลยว่าได้หมดเงินเป็นเเสนๆไม่มีใครรู้นอกจากผมเอง สุดยอดมวลสารเเต่ละอย่างเมื่อรวมกันมิมีสิ่งใดควรเเก่การหล่อเท่ารูปพุทธเจ้าอีกเเล้วเพราะเป็นสิ่งสูงค่าที่สุดเเล้ว

ตอนนี้ได้รับมวลสารจากคุณพี่ยูมี จากเชียงดาวเป็นเหรียญรูสตางค์เเดงโบราณ จำนวน500 เหรียญ เเละ เครื่องเงินเเท้จากร้านขาหมูเชียงดาว เจ้กุ้ง ได้มอบมาหล่อพระในครั้งนี้อนุโมทนาบุญด้วยนะครับ<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

อีกไม่นานก็จะถึงวันเททองพระกริ่งจ่อซัวเป็นพระกริ่งเททองวันพ่อเเละเป็นวันมหามงคลอย่างยิ่งเป็นฤกษ์ของมหาโพธิสัตว์ซึ่งเเน่นอนว่าวันนั้นมีบุญใหญ่ตามเเต่ละวัดเพื่อถวายเป็นพระราชกุศลเเด่องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ในหลวงอันเป็นที่รักของประชาชนทุกคน ซึ่งในการเททองหล่อพระครั้งนี้เช่นกันถือเป็นโอกาสอันดี บุญใหญ่ถวายเป็นพระราชกุศลเเด่พระองค์ท่านไปในโอกาสมหามงคลนี้ด้วย

 

@ahingsaka@, @un, amadi, amen666, anuchang, atha, athithan_p, atita2547, babekids, Bad_measure, Bd6/9, becknui, beleive, big2544, boontrongjamsri, bus4s2v, Caracciolo, chachamnan, chadinsorn, charoen.b, chatchai_/\_, chchai, chita, chokaku, chura, cmhadtong, dekdelta2, devil_win0, doganddog, eng_wil, evlarmy, FarawayHome, foundman, freedomk, G.sis.t, hellotawan, h_pisit, iamchatchai, izeberry, jamikorn_x, jaroenthai, jikky.so, jimmyuro, jirayarn, jomjamp, jpw, JS1213, jsp, kaewmongkol, kajit, kennek, KINGNA, kitnannuk, kittipongc, kjakkrit, korakots14, krisadapran, ksongrit, la8coste, laoongfong, lek952524, lektantan, lively, Liverpat, llxE, Maestro, mahamate, mancity04, Mettigo, mmax, mod_x-ray, mrkorn, Mrs.Kim, mum52, nantapong, narrong, Natchapon, night_club, nopalak, nuo, nuttaa, open_your_eye, Pariyawit, pattanayu, peerapmo, Perfectionist, Pig_Never_Die, pinpost, pinu, plamp256, poenarak, Pongpat86, Pretonafe, RainyWindy, RedLotus, SAO5, sart sawangsin, sattha, sa_nakorn, sembay, Shinray01, SIR2010, sitcy, skygolo, snookerkey, spartanmaya, Specialized, sptd, Step&Time, stri21453, subin10, sudpob, surawatn, suwat.su, tanach, Thamsin, Thanaphats, The29, tit21, tlfc, veerapong70, Versailles, w.สุรพล, watjang2, watthikorn, werapong, wewong, wiruch99, worathepp, wuthiporn, yokey_up, zukus, กาละมังบุญ, กิตติ_เจน, ก้องครับ, คชบุตร, คนวังหน้า, คนสามง่าม, คนเมืองลุง, คนเลว, ครูทหาร, งูขาว, จารุ, จิตตานุปัสสนา, ชาวประมง, ดอกบัวแดง, ตรีนิสิงเห, ต้นจันท์, ทำความดี, ธรรมจักร, นว, น้องเจ, ปึ๋ง, พงศ์กฤต, พรฟู่, พอชูเดช, พิวัฒนา, พี เสาวภา, พี่อาร์ม, ภัทรวัฒน์99, มงคลบุตร, มหาเต้ย, มะขามป้อม, มะค่างาม, มุ่งในธรรม, ยากจริง, รับโชค, ลมใต้ปีก, ล้อมเดช, วต, วัดชรา, วันชัย191, วีรวัช, ศิษย์โลกอุดร, สายครูบา, หลังปิดตา, หัวปลาทูไข่ต้ม, อภิญญา8, อสูรเทวะ, อั๋นวัดสาม, อาหยั่น, อาหลี_99, ฮิเดกิ, เด็ก น้อย, เด็กบางแค, เพชรฉลูกัน, เส้นทางแห่งธรรม, เอก ขอนแก่น, เอก-ชัย, เอตทัคคะ, เอ๋เชียงใหม่, โอริโอ้, ใต้แสงธรรม

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านที่อ่านกระทู้นะครับช่วยกระจายข่าวบุญใหญ่ครั้งนี้ด้วยนะครับ