อยากทราบว่าในตัวคนมีเทพฯ คุ้มครองมีลักษณะแบบไหน

อยากคุยด้วยค่ะ แต่ไม่มีเรื่องอะไรจะคุย ไม่เก่งเหมือนคุณศิลามณี กับคุณตุ๋ย ไม่มีญาณ ไม่มีอะไรที่เล้นลับกับเค๊าเล๊ย ขอเป็นผู้อ่านนะคะ

 

เหมือนดอกไม้หอมหลายๆตัวผสมกันใช่ปะคะ^.^

 

เริ่มกลิ่นมาแรกๆ จะออกเหมือนดอกไม้ หลายๆ ชนิดมาผสมกัน พอกลิ่นเริ่มแรง หอมกลายออกเป็นหวานไปเลย ลูกชายคนกลางของตุ๋ยจะสัมผัสได้ พอเขาเข้าใกล้ตัวตุ๋ยเขาจะพูดเลย แม่เทวดาอยู่กับแม่
ตุ๋ยถามรู้ได้อย่างไร เข้าจะพูดก็ผมได้กลิ่น เทวดา ตุ๋ยก็เลยบอกว่ากลิ่นแป้ง หรือเปล่าเขาบอกไม่ ใช่ กลิ่นแป้งผมรู้ แต่นี่กลิ่นหอมเหมือนดอกไม้ กลิ่นอร่อย น่ากิน พอกลับจากโรงเรียนมา มาถึงก็มาหอมเสื้อที่ตุ๋ยใส่ก่อนเลย ตุ๋ยว่าจะมาหอมอะไร เขาก็ว่าผมจะมาหอมเทวดา เทวดาอยู่กับแม่ พอหอมเสร็จ เขาก็จะพูดว่าวันนี้ไม่มีกลิ่นแสดงว่าเทวดา ไปเที่ยว ตุ๋ยก็เลยแกล้งล้อเทวดาท่านกลับวิมานไปแล้ว

 

นี่เป็นดอกไม้ทิพย์ไม่รู้จักร่วงโรย พระศรีอริยโพธิสัตว์ ขณะนี้ได้จุติลงมาเกิดในเมืองมนุษย์
"เมื่อภิกษุรูปใดรับดอกไม้ดอกนี้ที่เราได้มอบให้ไว้แก่เธอ ภิกษุนั้นจักเป็นพระศรีอาริย์"

 

ตอนที่ตุ๋ยไปฝึกกับครูบาอาจารณ์ เขาจะมีพาน ไหว้ พอเราฝึกได้แล้วกับมาฝึกที่บ้านไม่จำเป็นก็ได้ แต่อารมณ์ตัดร่างกายนี้ตอ้งตัดบ่อยๆก็ไม่มีอะไรมากก็เวลาเรานั่งสมาธิจิต นิ่งสบายๆ เบาๆ แรกๆ ก็รู้ลมหายใจก่อน ใช้คำภาวนาอะไรก็ได้แล้วแต่เราชอบ แต่ตุ๋ยจะใช่ นะมะ พะธะ
พอจิตเราเบาๆ เราก็ใช้อารมณ์คิดแทน หยุดใช้คำภาวนา เอาจิตมาคิดว่าร่างกายเรานี่ตั้งแต่เกิดมาเนี่ยเคยมีความทุกข์ไหม เวลามันหิวมีทุกข์ไหม เวลาใครมาว่าเรานิทานว่าเราไม่ดีเรามีทุกข์ไหม คือมองให้เห็นความทุกข์ จากการมีร่างกายนะคะเวลาเราเจ็บไข้ได้ปว่ยนี่เราทุกข์ไหม และนึกถึงการตายของผู้คนรอบข้างแล้วก็เอามาเปรียบเทียบกับเรา อีกหน่อยเราก็จะเป็นเหมือนอย่างพวกเขาหรือไม่ก็ไปหาฟังเทศน์ พระ ที่ปลงขันท์ห้า ทางที่ดีของหลวงพ่อนี่ดีมาก ฟังแล้วคิดตามเห็นภาพเลยคะ พิจารณาไปเลื่อยๆ ถ้ายามปกติไม่ได้นั่งสมาธิ ไม่ว่าจะทำงานอะไร คุณก็รู้ลมหายใจเบาๆ กับคำภาวนาเบาๆ เอาจิตไปรู้ ถ้ามันลืมก็ปล่อยนึกขึ้นได้ก็ เริ่มต้นใหม่ ตุ๋ยจะทำของตุ๋ยแบบนี้ ไม่ค่อยมีเวลานั่งสมาธิกับเขาหรอกคะ ทำไปเลื่อยๆเดียวจิตมันก็ชินเองนานเข้ามันจะจับอารมณ์ของมันเองโดยอัตโนมัติ ก็ลองดูนะคะ

 

ในสมัยสมเด็จเจ้าพะโคะ พำนักอยู่วัดพะโคะครั้งนั้น ยังม่สามเณรน้อยรูปหนึ่ง เข้าใจว่าคงอาศัยอยู่วัดใดวัหนึ่งในท้องที่อำเภอหาดใหญ่เวลานี้ สามเณรรูปนี้ได้บวชมาแต่อายุน้อย ๆ ได้ปฏิบัติธรรมอย่างเคร่งครัดมีความขยันหมั่นเพียร ก่อแต่การกุศลในพระพุทธศาสนาและตั้งจิตอธิษฐาน จะขอพบพระศรีอริยะอย่างแรงกล้า อยู่มาคืนวันหนึ่งมีคนแก่ถือดอกไม้เดินเข้ามาหา แล้วประเคนดอกไม้ส่งให้แล้วบอกว่า นี่เป็นดอกไม้ทิพย์ไม่รู้จักร่วงโรย พร้อมกับกล่าวว่า พระศรีอริยะโพธิสัตว์นั้น ขณะนี้ได้จุติลงมาเกิดในเมืองมนุษย์ เพื่อโปรดสัตว์ในพระพุทธศาสนา สามเณรเจ้าจงถือดอกไม้ทิพย์นี้ออกค้นหาเถิด หากผู้ใดรู้จักกำเนิดของดอกไม้นี้แล้ว ผู้นั้นแหละเป็นองค์พระศรีอริยะที่จุติมา เจ้าจงพยายามเที่ยวค้นหาคงจะพบ เมื่อกล่าวจบแล้วคนแล้วคนแก่นั้นก็อันตรธานหายไปทันที

สามเณรน้อยมีความปิติยินดีเป็นยิ่งนัก วันรุ่งเช่าจึงเข้ากราบลาสมภารเจ้าอาวาส ถือดอกไม้ทิพย์เดินออกจากวัดไป สามเณรเดินทางตรากตรำลำบากไปทั่วทุกหนทุกแห่ง ก็ไม่มีใครทักถามถึงดอกไม้ทิพย์ที่ตนถืออยู่นั้นเลย แต่สามเณรก็พยายามอดทนต่อความเหนื่อยยาก ต้องตากแดดกรำฝนไปเป็นเวลาช้านาน

วันหนึ่งต่อมา สามเณรน้อยเดินทางเข้าเขตวัดพัทธสิงห์บรรพตพะโคะ ในเวลาใกล้จะมืดค่ำเป็นวันขึ้น 15 ค่ำ พระจันทร์เต็มดวงส่องรัศมีจ้าไปทั่วท้องฟ้า และเป็นวันที่พระภิกษุสงฆ์ลงทำสัมฆกรรมในโบสถ์ สามเณถือดอกไม้ทิพย์ เดินเข้าไปยืนอยู่ริมประตูโบสถ์ รอคอยพระสงฆ์ที่จะมาลงอุโบสถ พอถึงเวลาพระภิกษุทั้งหลายก็เดินทะยอยกันเข้าโบสถ์ ผ่านหน้าสามเณรไปจนหมด ไม่มีพระภิกษุองค์ใดทักถามสามเณรเลย

เมื่อพระสงฆ์เข้านั่งที่ในโบสถ์เรียบร้อยแล้ว สามเณรจึงเดินเข้าไปนมัสการถามพระสงฆ์เหล่านั้นว่า วันนี้พระมาลงอุโบสถหมดทุกองค์แล้วหรือ พระภิกษุตอบว่ายังมีสมเด็จอยู่อีกองค์วันนี้ไม่มาลงอุโบสถ สามเณรทราบดังนั้น ก็กราบลาพระสงฆ์เหล่านั้น เดินออกจากโบสถ์มุ่งตรงไปยังกุฏิของสมเด็จเจ้าฯทันที ครั้นถึงสามเณาก็คลานเข้าไปใกล้ก้มกราบนมัสการท่านอยู่ตรงหน้าสมเด็จเจ้าฯได้ประสพดอกไม้ในมือของสามเณรถืออยู่ จึงถามว่าสามเณร นั่นดอกมณฑาทิพย์ เป็นดอกไม้เมืองสวรรค์ผู้ใดให้เจ้ามา สามเณรรู้แจ้งใจตามที่นิมิต จึงคลานเข้าไปใกล้ก้มลงกราบที่ฝ่าเท้า แล้วประเคนถวายดอกไม้ทิพย์นั้นแก่สมเด็จฯ ทันที เมื่อสมเด็จเจ้าฯ รับประเคนดอกไม้ทิพย์จากสามเณรน้อยแล้ว ท่านได้สงบอารมณ์อยู่ชั่วครู่มิได้พูดจาประการใด แล้วลุกขึ้นเรียกสามเณรเดินตรงเข้าในกุฏิปิดประตูลงกลอน และเงียบหายไปในคืนนั้น มิได้ร่องรอยแต่อย่างใดเหลือไว้ให้พิสูจน์ จนเวลาล่วงเลยมาถึงบัดนี้ ประมาณสามร้อยปีแล้ว​

 

ดอกปาริชาติ สามารถระลึกชาติได้แต่ทำไมนะนางฟ้าและเทวดาต่างๆถึงอยากได้นะดอกปาริชาติ นะ ทั้งๆที่พวกท่านเหล่านั้นก็มีบุญและอิทธฤทธิ์ พอที่จะระลึกชาติได้ หรืออาจอิทธฤทธิ์ไม่พอ หรือ...........ฯลฯ

 

ดีคับทุกท่านไมได้เข้ามาอ่าน2-3วันล่ะ มั่วแต่ฝึกสมาธิ จิตเพ่งจิต และก็หลุดไปทัว ภูเขาที่หนึ่งในภพนั้นมีแม่น้ำและภูเขาที่แห้งแล้งและบริเวณแม่น้ำ มีฝูงเปตรกินร่างตัวเองและสงเสียงร้องโหยหวนเห็นแล้วน่าเวทนามาก ผมก็เลยอุทิศบุญกุศลให้เปตรเหล่านั้น ถ้าเป็นไปได้ก็ขอเชิญเหล่านักปฎิบัตธรรมทุกท่านช่วยกันอุทิศบุญกุศลให้เปตรเหล่านั้นที่ผมพอเจอมาให้หลุดพ้นด้วยเถอะ สาธุสาธุสาธุ

 

ไม่ทราบเหมื่อนกัน เห็นตำราว่ามา ก็ว่าตามตำรา ถ้าอยากรู้ก็ต้องไปสืบหาเอง ตุ๋ยว่าตามหนังสือที่เคยอ่านมานานแล้วคะ

 

ดีคะได้ ไปเห็นอะไรใน สมาธิอย่าลืมเอามาเล่าให้ฟัง บางนะคะ พักนี้ตุ๋ยยอมรับว่าไม่ค่อยได้ฝึกสมาธิเลย รู้สึกจิต ตุ๋ยจะฟุ้งฟ่านเกินไป ส่วนมากจะเอา เรื่องที่เคยฝึกสมาธิที่ผ่าน มาเล่าให้ได้อ่านกันเท่านั้น แต่ปจุบันนี้ยังไม่มี ถ้าเพื่อนๆ มีประสพการณ์อะไรแปลกๆ ก็เอามาคุยเถอะคะรออ่านอยู่นะคะ

 

จะลองปฏิบัติตามที่คุณตุ๋ยแนะนำนะคะ

 

ตุ๋ย ขออนุโททนา บุญด้วย นะคะ ลองดูคะ

 

สวัสดีคะ คุณตุ๋ย และ เพื่อนๆ พักนี้ไม่ค่อยได้คุยเท่าไร คิกๆคักๆๆ ศิลามณีกำลังหักปั้นดินอยู่คะ เดี๋ยวปั้นเสร็จแล้ว ถ้าพอดูได้จะเอามาอวดนะคะ....ไม่ได้หายไปไหนอยู่แถวๆนี้ละ

 

หัดปั้นดินทำแจกัน เหรอคะ คุณ ศิลามณี ดีจังน่า สนุก จังคะ เดี่ยวจะรอดู ผลงานนะคะ อย่าลืมแวะมาทักทายนะคะ

 

อ้อ คุณ ศิลามณี ไปหัด ปั้นพระ นี่เอง ขออนุโทนาบุญด้วยนะคะนึกว่าหาไปไหน
การไปหัดปั้นพระนี่ก็ได้บุญ มากนะคะ เพราะจิตจะเป็นกุศลเพราะจะนึกถึงพระที่เราปั้นตลอด ปั้นไปนึกไปว่าจะแต่งตรงนั้น ออกมาอย่าไร เหมือนทำสมาธิไปในตัวพุทธนุสติกรรมฐาน แถมกสิน เข้าไปอีก ดี มากๆคะ

 

คุณตุ๋ยลองปั้นบางไหมคะ สนุกดีนะคะ เป็นการทำสมาธิอีกวิธีหนึ่ง แบบคุณตุ๋ยว่านะละ .......วันนี้ไม่ได้ไปหาพ่อครู คิกๆนักเรียนเบี้ยว.. ศิลามณี ลองหัดปั้นที่บ้านก่อน ตอนนี้ขึ้นรูปแล้ว เหลือแต่เพิ่มรายละเอียด และเก็บงาน กะว่าวันจันทร์จะเอาไปให้พ่อครูดูนะคะ...ให้ครูดูแล้วถ้าผ่านจะเอามาให้ดูนะคะ

ว่าแต่วันนี้คุณตุ๋ยไม่เห็นเล่าอะไรให้ฟังเลย ศิลามณีอยากฟังต่อนะคะ เรื่องไปเที่ยวสวรรค์ มีอีกไหมคะ เอาอีกๆๆๆๆ............

 

ก็อยากลองปั้นเหมือนกันนะคะ แต่คงจะไม่ได้เพราะ อยู่ไกล คุณศิลาณีปั้นเสร็จอย่าลืมเอามาแบ่งกันชม บ้างนะคะ ตอนนี้ก็ยังค้นหาดูอยู่ว่าจะเล่าเรื่องประสพการณ์ อะไร สมุดบันทึกอีเล่มอยู่เมืองไทย ประสบการณ์ใหม่ๆ ก็ไม่มี ไปเที่ยวสวรรค์ชั้นดาวดึห์ ก็ครั้งเดียวในชีวิต ตอนนี้ก็ยังไม่ได้ไปอีกเลย ส่วนมากจะมีเรื่องไม่ค่อยมีสาระ เรื่องไปเทียวนรกเนี่ยตุ๋ยจะไม่ยอมไปเลย เทวดาเคยจะพาไปครั้งหนึ่งไปหา ยมพบาลไปถามว่าญาติที่ตายไปเมื่อ 4 ปีที่แล้วเขาไปอยู่ไหน แต่ตุ๋ยไม่ยอมไป น่าเสียด้ายตุ๋ยก็เลยไม่ได้เห็นอะไร เกี่ยวกับนรก เอาไว้ให้คนที่เขาฝึกเก่งๆ ได้ไปเห็นมากกว่าตุ๋ยเดี๋ยวเขาคงเอามาเล่าเองแหละคะ

 

คุณศิลามณีค่ะพอดีได้อ่านกระทู้น้องอันที่เธอปั้นพระ ก็สนใจมากค่ะเกิดแรงบันดาลใจอย่างมาก ยากขอรายละเอียดวิธีทำเบื้องต้นกับคุณศิลามณีที่ไปได้วิธีจากพ่อครูน่ะค่ะจะหัดทำที่อิตาลีค่ะ เพรากำลังมีความคิดว่าจะเช่าองค์ท่านมาจากเมืองไทยค่าส่งแพงมาก และกว่าจะได้กลับคงปั้นองค์ท่านได้แล้วจะลองฝึกดูน่ะค่ะ และคุณไปเจอบ้านแม่ บ้านพ่อสวนที่ฝึกปั้นมาหรือยังค่ะ (คนเดิมแต่เปลี่ยนชื่อเพื่อให้ถูกโหงวเฮ้งน่ะค่ะ พี่ตุ๋ยทราบดีค่ะ)

 

หายไปพักหนึ่งพักนี้ไม่มีเรื่องจะคุย เอาเรื่อง ความรักขอเทพบุตร และเทพธิดาของสวรรค์ชั้นดาวดึงห์มาคุยดีกว่า เอามาจากตำรานนะคะอย่าเข้าใจผิดว่าตุ๋ยไปเห็นมา ความสามารถยังไปไม่ถึงคะ

ตามตำราว่ามาว่า เทพบุตรและเทพธิดา ที่มีวิมานเป็นของตัวเอง พอเทพบุตรและเทพธิดาไปเที่ยวชมสวนหรือไปฟังธรรมที่เทวสภาเมื่อเจอกันถ้าหากมีบุเพสันนิวาสที่เคยอยู่ร่วมกันมา หรือสร้างบุญร่วมกันมา ก็จะรู้สึกชอบกัน ก็จะทอดสายตาให้กัน ซึ่งตาของเทวดา จะสวยคล้ายกลีบดอกบัว เมื่อจะลืมตาก็ลืมตา จะหลี่ตาก็จะหลี่ตา จะหลับตาก็จะหลับตา แต่ก็จะไม่กระพริบตาเหมือนมนุษย์ เมื่อสบตากันก็จะเกิดรัสมี วอ้บแว้บ ว้อบแว้บ เหมือนกลีบเพชรต้องแสง เมื่อเกิดความพึ่งพอใจกัน ปราถนาจะอยู่ด้วยกัน ก็ต้องไปหาผู้ปกครองเขต จัดการให้

ตุ๋ยก็คิดว่าจะมีแต่เมืองมนุษย์ สวรรค์ก็มีเหมือนโลกมนุษย์เลย ตามตำราเขาว่ามาแบบนี้เท็จจริงอย่างไรตุ๋ยก็ไม่รู้เหมือนกันคะ

 

ขออนุโมทนา กับคุณทัสชา ด้วยคะ ...เท่าที่ไปลองปั้นดูแล้ว... ศิลามณี ว่าปั้นพระพุทธรูป...นี่ ไม่ง่าย และ ก็ไม่ยากจนเกินไปนะคะ หัวใจหลักๆ คือ ต้องอาศัยเวลา และ ความเพียนพยายาม พอสมควรเลยคะ ..ขึ้นรูปองค์พระพุทธรูป.......นี่ไม่ยากเท่าไหรคะ แต่ ส่วนที่ยากคือการปั้น พระพักต์ของพระพุทธรูปให้สวย กับ การขึ้นรูป ตา จมูก ปาก ข้อนี้..ค่อนข้างยาก ตรงนี้คุณทัสชา อาจต้องไปศึกษาดู จากรูปหน้าลักษณะของคน มาเป็นส่วนประกอบ ..ในการปั้น..... ศิลามณี จะเล่าให้ฟัง เอาคร่าวๆนะคะ เพื่อไม่ให้เสียศัทธาอันแรงกล้า ของคุณทัสชา ...


สิ่งแรกที่ คุณทัสชา จะต้องมี อย่างแรก คือดินเหนียว ต่อมาก็อุปกรณ์ ทั้งหลาย ในการปั้น เช่น ลวดสำหรับขูดตกแต่งดิน ไม้ปลายแหลมชนิดต่างๆ ซึ่งของเหล่านี้ คุณทัสชา สามารถหาซื้อได้ที่ร้านเครื่องเขียนนะคะ ผ้าเช็ดมือ กระดาษเอสี่สำหรับวางรองดินปั้น น้ำ ผ้าชุบน้ำ ถุงพลาสติก ขั้นแรก ขึ้นรูปฐานพระ ก่อนนะคะ ปั้นดินให้เป็นเส้นยาวๆ วางบนกระดาษเอสี่ จัดรูปวนให้เป็นกรอบสี่เหลี่ยมผืนผ้า ให้ปลายทั้งสองข้างชนกัน แล้วปิดรอยต่อของดินให้สนิท จากนั้นก็นำดินเหนียว ทำเป็นเส้นยาว วางลงตรงกลาง ในกรอบสี่เหลี่ยมผืนผ้า ปิดรอยต่อให้สนิท เพื่อทำเป็นคานตรงกลาง มีไว้เพื่อรองรับน้ำหนัก ขององค์พระพุทธรูป นะคะ


ขั้นที่สอง นำดินเหนียวมาปั้น ทำเป็นแผ่นสี่เหลี่ยมผืนผ้า เพื่อปิดทับด้านบนของฐาน ปิดรอยดินให้สนิท... พักดินให้หมาด แล้วจึงทำฐานอีกชั้น บนฐานแรก วิธีทำเหมือนจะข้างบนทุกอย่างคะ แต่ให้มีขนาดเล็กกว่าชั้นแรกเข้ามาประมาณ 1 นิ้วโดยรอบ


ขั้นที่สาม อันนี้จะขึ้นรูป ทำตัวองค์พระ ปั้นดินให้เป็นเส้นยาว ไม่ต้องหนามาก นำมาวางเป็นรูปวงกลมรี บนฐานพระที่ทำไว้แล้ว จากนั้นก็ปั้นเป็นเส้นยาวๆ อีกเป็นเส้นที่สอง วางซ้อนวงกลมรีอันแรก จากนั้นก็ทำอีกเส้นเหมือนเดิม.. ..ทำไปเรื่อยๆ พอสูงๆขึ้นก็เป็นลำตัว ตบแต่งดินให้มีลักษณะเป็นช่วงลำตัว ให้สังเกตจากด้านล่าง จะมีลักษณะแคบเป็นเอว ขึ้นไปจะมีลักษณะ แบกว้างเป็นหน้าอก (ข้างในจะกลวงนะคะ) ..พักดินทิ้งไว้ให้หมาด... จากนั้นก็ปั้นเศียนพระ และ ใส่แขน..ขาจัดท่าให้เป็ท่าขัดสมาท.. . แล้วถึงจะมาเก็บรายละเอียดต่างๆ อีกทีนะคะ ... พอทุกอย่างเสร็จแล้วทิ้งไว้ให้แห้ง โดยการผึ่งลมไว้ เมื่อแห้งสนิท ....ก็นำไปเข้าเตาเผา...ก็เป็นอันเสร็จคะ


เล่าในนี้อาจไม่เห็นภาพ ....ศิลามณีว่า ลองเข้าไปดูในบล๊อก ของคุณอันเธอดูนะคะ ศิลามณี เห็นมีรูปวิธีการทำให้ดูด้วยคะ .....เดี๋ยว ถ้าศิลามณีปั้นอีกองค์ แล้ว จะถ่ายวิธีทำแต่ละขั้นมาให้ดูนะคะ......