รบกวนถามผู้ฝึกมโนมยิทธิสําเร็จหน่อยครับ

คือผมเปิดmp3ของหลวงพ่อฟังอ่ะครับ

ผมเลยฝึกแต่ผมครั้งแรกผมใช้ท่านอนครับเพราะหลังปวด

พอผมทําสมาธิสักพักเห็นสีนํ้าเงินเดี๋ยวเล็กเดี๋ยวใหญ่นานมากครับ

แล้วอยู่ๆเหมือนภาพมันขยายพุ่งเข้ามาๆหาเร็วมากครับเหมือนกําลังพุ่งอ่ะ

แล้วผมไม่รู้สึกว่าตัวเองหายใจผมเลยตกใจมากครับหลุดสมาธิเลย

แล้วปวดหัวมากครับ


ทั้งหมดนี้ผมรบกวนถามผู้รู้ด้วย

สีนํ้าเงินคืออะไร

อาการพุ่งคืออะไรครับ (ตกใจมากเหมือนกําลังจะตาย)

แล้วแบบที่ผมฝึกอันตรายไหมครับ

 

ผมความรู้น้อย และยังไม่สำเร็จมโนฯ เอาตามที่ผมเข้าใจและคิดเองนะครับ(อย่าเชื่อผม ขอให้พิจารณา ถือว่าเล่าสู่กันฟังตามประสาคนความรู้น้อย) การฝึกมโนฯถ้าจะให้ดีที่สุดควรฝึกกับครูที่ได้รับอนุญาตสอน(เพราะครูที่ได้รับอนุญาต ท่านทั้งหลายจะสามารถทราบถึงจุดที่เป็นปัญหาของเราได้ตรง และจะได้สอนให้ตรงจุดที่บกพร่อง) แต่ถ้ายังหาเวลาไปฝึกไม่ได้ และสะดวกที่จะฟังเทบของหลวงปู่ฤาษีท่าน ผมแนะนำ(ความเห็นส่วนตัว) ต้องหัดฝึกจำภาพพระก่อนครับเพื่อสมาธิเราจะได้เกาะพระท่านไว้(ดีที่สุด) เอาแบบที่ว่าหลับตาก็เห็น ลืมตาก็เห็น แต่ การเห็นภาพไม่ใช่เปลือกตาหลับแต่ตาในยังเพ่งมองนะครับ แบบนั้นปวดตาแน่ ๆ ยกตัวอย่างการเห็นภาพพระ นะครับ คุณเป็นผู้ชายผมว่าน่าจะให้ลองนึกถึงรถเบนซ์สักคัน ผมว่าน่าจะง่ายดี ถ้าคุณนึกถึงและเห็นภาพรถเบนซ์แล้ว นั่นแหละครับ ลักษณะนี้เป็นลักษณะเดียวกันกับการเห็นภาพในมโนฯ คือการเห็นด้วยใจ ไม่ใช่เห็นด้วยตา(ความเห็นส่วนตัว) ถ้ายังไม่ได้อีก ก็ลองนึกถึงคุณพ่อคุณแม่ครับ เชื่อว่าน่าจะเข้าใจได้ง่ายขึ้น การฝึกมโนฯคือการฝึกตาย(ส่วนตัวอีกแล้ว) เวลาตายเราเอาอะไรไปไม่ได้ ดังนั้นเวลาฝึกสมาธิลองพิจารณาครับว่า ร่างกายที่เราอยู่ตอนนี้สุดท้ายเราก็เอาไปไม่ได้ อีกหน่อยมันก็พัง เน่า น่าเกียจน่ากลัว ถ้าเกิดมาใหม่ก็ต้องเจอสภาพเดิม ๆ อีก ต้องมาเจอกับปัญหาของการเกิดอีกวนอยู่แบบนี้ตลอด(อย่าเชื่อผม ความรู้สึกแบบนี้ห้ามเชื่อกัน ต้องรู้สึกจากใจ)

ขอโทษนะครับ ดึกแล้วแฟนปวดหัวอยากนอนแล้ว คงต้องดูแลแฟนก่อนครับ แล้วถ้าอยากฟังความเห็นส่วนตัวอีก ก็จะมาเล่าใหฟังนะครับ ขอไปดูแลคนใกล้ตัวก่อน

^_^

 

เริ่มต้นอย่าไปฝึกเองนะครับ......ให้ไปฝึกกับอาจารย์ก่อน.....จนได้แล้วค่อยกลับมาทรงตัว...ทรงอารมณ์(ฝึกเอง).......

 

คุณ luxor

คือผมเปิดmp3ของหลวงพ่อฟังอ่ะครับ ผมเลยฝึก แต่ผมครั้งแรกผมใช้ท่านอนครับเพราะหลังปวด

ถ้าเป็นที่บ้าน ท่าใหนก็ได้เราฝึกที่จิต ไม่ได้ฝึกที่ร่างกาย

พอผมทําสมาธิสักพักเห็นสีนํ้าเงินเดี๋ยวเล็กเดี๋ยวใหญ่นานมากครับ แล้วอยู่ๆเหมือนภาพมันขยายพุ่งเข้ามาๆหาเร็วมากครับเหมือนกําลังพุ่งอ่ะ แล้วผมไม่รู้สึกว่าตัวเองหายใจผมเลยตกใจมากครับหลุดสมาธิเลย แล้วปวดหัวมากครับ

คิดว่าที่ปวดหัวเพราะ วางอารมณ์ผิด .. และไม่ได้ระบายลมหยาบ ทำให้ลมหายใจขัด (แก้โดยการหายใจเข้า ออก ลึก ๆ สัก ๓ - ๔ ครั้ง ก่อนภาวนา)

การฝึกมโนมยิทธิ เอง ควรกำหนดภาพพระ ให้คล่อง (นึกถึงภาพพระ) และใช้อารมณ์ แบบสบาย ๆ เมื่อคล่องคำภาวนา และ กำหนดภาพพระได้ พอสมควรแล้ว จึงค่อย เข้ารับการฝึกสอน มโนมยิทธิ ต่อไป

ทั้งหมดนี้ผมรบกวนถามผู้รู้ด้วย สีนํ้าเงินคืออะไร

เรียกว่า นิมิต ..และที่อธิบายมา ไม่มีรายละเอียด โดยเฉพาะเรื่องการวางอารมณ์ และวิธีการฝึก

อาการพุ่งคืออะไรครับ (ตกใจมากเหมือนกําลังจะตาย) แล้วแบบที่ผมฝึกอันตรายไหมครับ

ถ้าทำตามคำสอน และถูกวิธี ไม่มีคำว่า อันตราย

 

อาการที่คุณ luxor กล่าวนั้นอาจเป็นได้จากหลายสาเหตุ
การฝึกทำบ่อยๆจะทำให้เรามีประสบการณ์ในการรับมือกับสิ่งต่างๆที่จะเกิดมากขึ้น

เราควรตั้งกำลังใจไว้ว่า ข้าพเจ้าขอมอบกายถวายชีวิตนี้แด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ถ้าทำคราวต่อไปลองตั้งใจว่า อะไรจะเกิดก็ช่างมัน กายนี้จะตายก็ช่างมันดูสิครับ
อาจช่วยลดอาการเหล่านั้นได้

จริงๆแล้วการทำสมาธินี่แทบไม่มีอันตรายครับ โดยเฉพาะท่านอนด้วยแล้ว

 

***แนะนำให้ฝึกกับครูดีที่สุดครับ***

การฝึกมโนฯโดยที่ยังไม่รู้จักการวางอารมณ์ให้ถูกระดับ ไม่สามารถเกิดผลได้เลยครับ
และแม้จะสามารถวางอารมณ์ได้แล้ว ก็ยังมีปัญหากับภาพหรือความรู้สึกที่ปรากฏว่าเป็นจริงหรือไม่
โดยไม่มีผู้สอบทานให้ระหว่างการฝึก สุดท้ายก็จะเข้าสู่ภาวะสงสัย
ซึ่งเป็นนิวรณ์ทำให้ไม่สามารถประสบความสำเร็จในการฝึกได้เลยครับ

แม้แต่ผู้ที่สามารถเคลื่อนจิตได้แล้วในการฝึกกับครู หากยังไม่มั่นใจจริง
ก็ต้องประสบปัญหาเรื่องความสงสัยไปอีกระยะหนึ่ง
จนได้พิสูจน์อย่างมั่นใจจากการฝึกอย่างต่อเนื่อง ถึงจะคลายความสงสัยได้ครับ

 

ขอบคุณทุกท่านมากครับ

ขอบคุณทุกท่านมากครับผมเองเดือนหน้าผมจะไปบ้านสายลมครับ

ท่านใดมีคําแนะนําอีกน้อมรับครับผม

แล้วมีอีกอาการครับไม่รู้คิดเองหรือป่าว

ใครเคยเป็นแบบนี้ไหมครับ นึกถึงพระพุทธเจ้าหรือดูการ์ตูนพุทธประวัติ

มันมีความสุขแปลกๆเย็นๆบางทีสดชื่นขึ้นมาเฉยๆประมาณ1-2นาทีแล้วหายไปครับ

 

จากผู้ไม่รู้อะไรเลย ส่วนตัวผมเองเคยเลวมาก่อนแม้แต่ศีลห้ายังรักษาไม่ได้ และได้มีโอกาสมาฝึกมโนฯ ที่ศูนย์พุทธศรัทธา อำเภอบ้านหมอ จังหวัดสระบุรี โดยท่านอาจารย์ ชนะ ได้แนะนำการฝึกและเป็นผู้ฝึกให้ หลังจากนั้นผมก้อดำรงตนเองให้อยู่ในศีล(พยายาม)มาโดยตลอกมีเผลอไปบ้างกับการทำงานและชีวิตประจำวันแต่ก็เริ่มให้ทำกำลังใจใหม่พยายามรักษาศีลให้เป็นปกติและทำสมาธิโดยภาวนา พุท โธ ไปไหนมาไหนให้อยู่กับพท โธ ให้มากที่สุด ถ้าเผลอไปก็ดึงกลับมา ไม่ว่าจะทำงานอยู่ทำอะไรอยู่ให้อยู่กับพุทโธ การจะทำสมาธิ ผมก็ภาวนาพุุทโธหายเข้าพุทหายใจออกโธ (ส่วนตัว)มโนฯที่ได้สำหรับผมเมื่อผมทรงอารมย์แบบนี้ จะแจ่มใส บางวันผมอยากทำจิตสงบผมก็ภาวนาพุทโธทำให้จิตสงบไม่คิดให้จิตอยู่กับพุทโธและลมหายใจ วันใดถ้าผมอยากจะไปเที่ยว(จิต)ผมก็ใช้มโนฯ(ที่ผมได้ฝึกมาจากครู-อาจารย์)ไปนั่งอยู่ต่อหน้าพระทุทธเจ้าเห็นองค์ท่านแจ่มใส ###เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ และขออนุโมทนา กับทุกท่าน ใครจะนำไปปฎิบัติก็ไม่สงวนลิขสิทธิ์นะครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

...แสง สี เป็น นิมิตร ของอานาปานสติ....

...มโนมยิทธิ ตั้งต้นที่การรวบรวมกำลังใจ และวางกำลังใจ.....

...ทบทวนกำลังใจ(เคยได้มาก่อน) ด้วย อานาปานสติ+พุทธานุสสติ+อาโลกสิณ.....รู้ลมหายใจ ภาวนา นะ มะ พะ ธะ จับภาพพระ ให้ชัดเจนแจ่มใสเป็นประกาย....

...จากนั้น วางกำลังใจเป็นกลางเบาสบาย ตั้งจิตอธิษฐานขอกำลังบารมีของพระสงเคราะห์ รู้เห็นธรรมต่างๆ.....1.รับรู้ทางใจ 2.เห็นภาพปรากฎแก่ใจ 3.ชัดเจนแจ่มใสเสมือนจริง...ตามกำลัง