วัดไทยกรุงวอชิงตัน ดี.ซี วัดไทยแห่งที่2ในสหรัฐ

ป่าไม้ธรรมชาติ กับเมือง แม้กระทั่งวัด (บางแห่ง) ในสหรัฐอเมริกา เป็นของคู่กัน เช่น วัดไทยกรุงวอชิงตัน ดี.ซี.

เช้ามืดวันที่ 1 ก.ค. 2553 ก่อนเวลา 06.00 น. ที่วัดไทยกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. เสียงนกป่าร้องดังมาจากพงไพร ห่างจากกุฏิพระที่ผมพักไม่มากนัก อากาศยามรุ่งอรุณในอเมริกาช่วงนี้กำลังเย็นสบาย ชวนให้ออกเดินตามเสียงนกร้องในแนวป่า ที่มีไม้ยืนต้นสูงใหญ่ดารดาษแต่ไม่รกทึบ เมื่อเดินไปสักครู่ เสียงนกยังร้องดังอยู่ ได้เห็นกวาง 3 ตัววิ่งมา แล้วหยุดมองมาที่ผมสักอึดใจหนึ่ง แล้วก็วิ่งหายไปในแนวป่า ความคิดของผมในขณะนั้นคิดว่าเป็นกวางที่วัดเลี้ยงไว้ เมื่อนมัสการถามหลวงตาชี หรือพระวิเทศธรรมรังษี ประธานสงฆ์วัดไทยกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. คำตอบที่ได้มาผิดคาด ท่านบอกว่าเป็นกวางป่ามีอยู่ทั่วไป ทั้งนี้เพราะพื้นที่รอบๆ วัด แม้กระทั่งในวัดเองก็มีส่วนหนึ่งเป็นป่า

ป่าไม้ธรรมชาติ กับเมือง แม้กระทั่งวัด (บางแห่ง) ในสหรัฐอเมริกา เป็นของคู่กัน เช่น วัดไทยกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. นี้เป็นต้น นื่คือสภาพที่ตั้งวัดไทยกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. สหรัฐอเมริกา เมืองศิวิไลซ์ ใกล้เมืองหลวง แต่ยังอยู่กับธรรมชาติ


อุโบสถวัดไทยกรุงวอชิงตัน ดี.ซี.

เมืองต่างๆ ในสหรัฐอเมริกาเท่าที่สังเกตเห็น ไม่ว่าที่มหานครนิวยอร์ก หรือที่กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ซึ่งเป็นเมืองหลวงของสหรัฐ จะมีป่าไม้ขนาดใหญ่อยู่ติดกับเมือง แสดงว่าคนอเมริกันนั้นรักป่า รักต้นไม้ และธรรมชาติ เช่นติดกับกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. มีอุทยานแห่งชาติ เต็มไปด้วยแมกไม้นานาพันธุ์ มีลำธาร น้ำใสไหลเย็น ขณะที่ผมนั่งรถเข้าไปในอุทยานที่ใกล้กับเมืองหลวงตอนสายกับ ดร.พระมหาถนัด อตฺถจารี ประธานผู้บริหารวัดไทยกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. เห็นชาวอเมริกันออกกำลังกายกันมากหน้าหลายตาในอุทยานนั้น บางกลุ่มก็วิ่ง บางกลุ่มก็ปั่นจักรยาน พอรถยนต์วิ่งออกจากอุทยานแห่งชาติไม่ทันถึงอึดใจก็เข้าบริเวณเมืองหลวง หรือกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ศูนย์มหาอำนาจของโลก
ย้อนกลับมาดูสภาพทั่วไปของบริเวณวัดไทยกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ซึ่งมีเนื้อที่ 5 เอเคอร์นั้นอีกที ด้านหน้าวัดเป็นถนนใหญ่ ด้านข้างเป็นถนนซอยกั้นโรงเรียนเอกชนกับวัด ที่เหลือโดยรอบแวดล้อมด้วยป่าไม้สูงใหญ่ ไม่รกทึบจนน่ากลัว สามารถเดินลัดเลาะเข้าไปรับไออุ่นจากต้นไม้ใหญ่ได้ อีกส่วนหนึ่งเป็นที่ตั้งอุโบสถ ที่เป็นอาคาร 2 ชั้น ซึ่งสร้างและฝังลูกนิมิต เมื่อปี พ.ศ. 2538 อีกส่วนหนึ่งเป็นหมู่อาคารชั้นเดียวที่เป็นที่ตั้งสำนักงาน ที่พักสงฆ์ ห้องพระ ห้องประชุม ห้องครัว และห้องฉันอาหาร ทั้งหมดกว้างขวางพอรับรองพระ หรือผู้เข้าพักได้มากพอสมควร ด้านหน้าอุโบสถเป็นลานกว้างติดกับถนนใหญ่ที่มีรถวิ่งขวักไขว่ บนถนนด้านนี้เป็นที่ตั้งป้ายชื่อวัดไทยกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ

วัดไทยกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ตั้งอยู่ที่เลขที่ 13440 Layhill Road, Silver Spring MD 20906

กว่าจะมีวัดแห่งนี้ หลวงตาชีหรือพระวิเทศธรรมรังษี เล่าความเป็นมาว่าแรกทีเดียวเช่าบ้านที่ถนนเวย์น แล้วย้ายมาที่ถนนจอร์เจีย จนกระทั่งย้ายมาที่ตั้งปัจจุบัน

ศ.ประภาศรี สีหอำไพ เล่าไว้ในชีวิตไทย ยามไกลบ้าน ไว้ตอนหนึ่งว่า จุดเริ่มต้นของวัดไทยในเมืองหลวงของสหรัฐอเมริกา เริ่มจากการจัดตั้ง “ชมรมชาวพุทธ” เมื่อปี พ.ศ. 2514 แล้วยกฐานะเป็น “พุทธสมาคมแห่งกรุงวอชิงตัน ดี.ซี.” (The Buddhist Association in Washington D.C.) ได้รับอนุญาตจากรัฐให้เป็นองค์การ “Non-profit organization” ปี พ.ศ. 2517
พระสงฆ์รุ่นแรกที่ประจำวัดที่ตั้งอยู่บ้านเลขที่ 705 Wayne Avenue ใน Silver Spring รัฐ Maryland นี้ คือ พระครูพิบูลโพธาภิรัต และพระปลัดวรศักดิ์ ทีปังกโร วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ ต่อมาพระมหาเกลี้ยง เตชวโร จากวัดไทย ลอสแองเจลิส มาอยู่ประจำอีกรูปหนึ่ง

หนังสือชีวิต และผลงานหลวงตาชี โดย กมลา ติยะวนิช เล่าว่า พระทั้งสองรูปมาถึงวัดไทยกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. วันที่ 4 ก.ค. 2518 ซึ่งตรงกับวันชาติอเมริกัน ประจวบกับปีนั้น วันที่ 4 ก.ค. ตรงกับวันอาสาฬหบูชา ชุมชนชาวไทยมีความสุขที่ได้รับพระ 2 รูปในวันดังกล่าว จึงได้ถือว่าวันอาสาฬหบูชาเป็นวันเกิดวัดไทยกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. นับแต่ปี พ.ศ. 2518 เป็นต้นมา


พระเทพวรมุนี เจ้าคณะจังหวัดนครพนมที่หน้าวัดไทยวอชิงตัน ดี.ซี.

ในเดือน ต.ค. ปีนั้น พระปลัดวรศักดิ์เดินทางกลับเมืองไทย เพราะปัญหาสุขภาพ ทางพุทธสมาคมจึงติดต่อพระมหาโสบินให้ส่งพระมาแทนพระปลัดวรศักดิ์ พระมหาโสบินได้ส่งพระมหาเกลี้ยงมาแทน แต่พระครูพิบูลโพธาภิรัตก็เดินทางกลับไทย และไม่กลับมากรุงวอชิงตันอีก ทางพุทธสมาคมจึงปรึกษาพระมหาโสบิน ซึ่งเป็นหัวหน้าสงฆ์ไทยและอาวุโสในสหรัฐอเมริกา ท่านมหาโสบินได้เขียนจดหมายถึงวัดทุ่งสาธิต นิมนต์พระมหาสุรศักดิ์ ชีวานนฺโท ให้มาเป็นเจ้าอาวาสวัดไทยกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ท่านพระมหาสุรศักดิ์มาถึงวอชิงตัน ดี.ซี. วันที่ 11 ก.พ. 2518 และอายุย่างขึ้นปีที่ 50 ในเดือน มิ.ย. ปีนั้น และดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดไทยวอชิงตันนับแต่ครั้งนั้นเป็นต้นมา

ก่อนหน้านั้นวัดตั้งอยู่ที่ถนนเวย์น ย้ายมาอยู่ที่ถนนจอร์เจีย จนกระทั่งปี พ.ศ. 2528 จึงซื้ออาคารที่ 13440 Layhill Road, Silver Spring MD. 20906 มีที่ดินกว้าง 5 เอเคอร์ เมื่อเป็นที่ตั้งถาวรได้อัญเชิญพระพุทธรูปพระพุทธมงคลวิมล ดี.ซี. ศรีชัยวัตร ประธานดวงรัตน์อุปถัมภิกา วอชิงตันประชาอภิปูชนีย์ เป็นพระประธานวัด เมื่อปี พ.ศ. 2529 จากนั้นปรับปรุงอาคาร เป็นวัดที่สมบูรณ์ตามกฎหมายเมื่อปี พ.ศ. 2535

ปี พ.ศ. 2537 ก่อสร้างอุโบสถศาลาทรงไทย 2 ชั้น จุคนได้ประมาณ 300 คน ประกอบพิธีฝังลูกนิมิต ผูกพัทธสีมา เมื่อปี พ.ศ. 2538 ห้องโถงชั้นล่างอุโบสถเป็นศาลาอเนกประสงค์ เช่นจัดกิจกรรมศิลปวัฒนธรรม เปิดโรงเรียนพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ ด้วยความร่วมมือร่วมใจของคณะสงฆ์และชุมชนไทย และเป็นสถานปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน

เกี่ยวกับกับหลวงพ่อเจ้าอาวาสพระวิเทศธรรมรังษี ที่ชุมชนไทยนิยมเรียกท่านว่า “หลวงตาชี” นั้นท่านเป็นนักเทศน์ผู้ประกาศพระพุทธศาสนาให้เฟื่องฟูในสหรัฐอเมริกา เป็นนักเขียนใช้นามปากกาว่า หลวงตาชี ชีวานันโท ชีวานันทภิกขุ เป็นที่ปรึกษาสมัชชาสงฆ์ไทยในสหรัฐอเมริกา ปัจจุบันอายุ 86 ปี
เกียรติคุณที่ได้รับ ได้รับพระราชทานรางวัลเสา|เสมาธรรมจักรในฐานะผู้บำเพ็ญประโยชน์ดีเด่นต่อพระพุทธศาสนา ประเภทส่งเสริมการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในต่างประเทศ ได้รับโล่รางวัลมหิดลวรานุสรณ์ ฐานะผู้บำเพ็ญประโยชน์ต่อประชาชน สังคมและประเทศชาติได้รับปริญญาดุษฎีบัณฑิต|กิตติมศักดิ์ สาขาครุศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
สาระคำสอนของหลวงตา เผยแผ่ในวารสาร “แสงธรรม” ซึ่งออกทุกเดือน แจกไปตามชุมชนไทยทั่วสหรัฐอเมริกา เน้นในเรื่องการ “ปฏิรูปคน” การปฏิรูปทุกรูปแบบไม่ว่าจะเป็นปฏิรูปสังคม การศึกษา การเมือง ฯลฯ ต้องเริ่มที่ปรับปรุงคนเสียก่อน เพราะตนเองนั้นฝึกได้ยากยิ่ง “มีความฮู้เต็มพุงเพียงปากหาสอนตนบ่ได้ไผสิย่องว่าดี” พระคุณเจ้าเว้าอีสานว่าอย่างนี้

การปฏิรูปคน ต้องใช้พุทธวิธี ปญฺญเจนํ ปสาสติ ปัญญาปกครองคนได้
ในด้านภูมิธรรมและภูมิปัญญา มีหลักพรหมวิหาร 4 เป็นที่ตั้ง เลิกละเว้นจากอคติ 4 คือ ฉันทาคติ โทสาคติ ภยาคติ และโมหาคติ เพราะความชัง ความขลาด ความเขลา และการเข้าครอบงำจิตใจ หลวงตาชีสรุปว่า


ครูและนักเรียนซัมเมอร์ที่วัดไทยวอชิงตัน
ปฏิรูปคน ให้ดี มีคุณค่า
พระตรัสว่า เป็นมงคล ผลไพศาล
การศึกษา การปกครอง ที่ต้องการ
ก็สอบผ่าน อย่างสบาย คลายกังวล

ดร.กมลา ติยะวนิช ได้เขียนสรุปถึงหลวงตาชีว่า ในฐานะที่เป็นเจ้าอาวาสวัดแห่งที่ 2 ในสหรัฐอเมริกา (วัดไทยแอลเอเป็นวัดแรก) หลวงตาชีเป็นนักเทศน์ที่มีความชำนาญและคล่องแคล่ว เป็นอาจารย์สอนวิปัสสนากรรมฐาน เป็นนักเขียนที่มีผลงานมากมาย การเขียนของท่านรวมนิยายธรรมะ เรื่องสั้น บทความและบทกวี

ปัจจุบันวัดไทยกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. มีพระสงฆ์ที่เป็นพระธรรมทูตประจำที่วัดนี้ 9 รูป คือ 1.พระวิเทศธรรมรังษี (หลวงตาชี) 2.ดร.พระมหาถนัด อตฺถจารี 3.พระสมุห์ณัฐวุฒิ ปภากโร 4.พระมหาเรืองฤทธิ์ สมิทธิญาโณ 5.พระมหาสุริยา เตชวโร 6.พระมหาสราวุธ สราวุโธ 7 พระมหาประดู่ชัย ภทฺทธมฺโม 8.พระมหาศรีสุพรรณ อตฺตทีโป และ 9.พระมหาอนันต์ภิวัฒน์ พุทธรกฺขิโต (ข้อมูลจากหนังสือสมัชชาสงฆ์ไทยในสหรัฐอเมริกา ปี พ.ศ. 2552) และวัดนี้เป็นที่ตั้งสำนักงานสมัชชาสงฆ์ไทยในสหรัฐอเมริกา โดยมี ดร.พระมหาถนัด อตฺถจารี เป็นเลขาธิการอีกด้วย

วัดไทยกรุงวอชิงตัน ดี.ซี วัดไทยแห่งที่2ในสหรัฐ

 

โมทนา สาธุ
ขอบคุณมาก ๆนะคะสำหรับอาหารสมอง ดีจังค่ะ เล่าอีกนะคะ จะติดตาม
สมัยก่อนวัดคือศูนย์รวม ทั้งทางจิตใจ แล้วที่แสวงหาความรู้ แต่เนื่องจากสภาพสังคมในปัจจุบัน ทำให้บางคนก้อหลงลืม "วัด"

 

ร่มรื่นดีจังเลยค่ะ.........