แม่ สอนลูก

​

<DD>แม่คงสอนให้ลูกฉลาดไม่ได้ <DD>ลูกต้องเรียนรู้และฉลาดด้วยไหวพริบและกึ๋นของลูกเอง <DD>แม่คงสอนให้ลูกเรียนเก่งไม่ได้ <DD>ลูกต้องอยากรู้อยากเข้าใจในบทเรียนด้วยตัวของลูกเอง <DD>แม่คงสอนให้ลูกเกรดสี่ทุกวิชาไม่ได้ <DD>เพราะแม่เองก็ไม่เคยได้เกรดสี่สักวิชา แฮ่ๆ


<DD>แม่อยากให้ลูกคิด และมองโลกในแง่ดี <DD>อย่าคิดว่าใต้ฟ้านี้มีแต่เรื่องทำไม่ได้ เป็นไม่ได้ <DD>หัดคิดให้เป็นบวกไว้แหละดี


<DD>แม่อยากให้ลูกหัดฝัน <DD>เมื่อไรลูกฝันเป็น ไม่ว่าจะเป็นใฝ่ฝัน หรือความฝัน <DD>ลูกจะรู้ว่าโลกนี้มันน่าอยู่เพียงไหน


<DD>แม่อยากให้ลูกพูดแต่เรื่องดี พูดแต่เรื่องสวยงาม <DD>จงเป็นคนสุดท้ายที่ให้ร้ายคนอื่น <DD>และจงเป็นคนแรกที่ให้กำลังใจ และชื่นชม


<DD>แม่อยากให้ลูกทำเรื่องแปลกๆ <DD>ลูกไม่จำเป็นต้องเดินตามชีวิตประจำวันของใคร <DD>อย่าเก็บความคิดแปลก เพียงเพราะเห็นว่ามันไม่เหมือนใคร


<DD>แม่อยากสอนให้ลูกกล้าแดด กล้าฝน <DD>เพราะภายใต้ไออุ่นของดวงอาทิตย์ลูกจะได้รับวิตามินดี <DD>และภายใต้ฟ้าที่มีฝน มันจะทำให้ลูกร้องไห้โดยไม่มีใครเห็นน้ำตา


<DD>แม่อยากสอนให้ลูกออกกำลังกายทุกวัน <DD>อย่างน้อยคนเราก็ต้องเคลื่อนไหวทะมัดทแมง <DD>ลูกได้ออกแรงเสียบ้าง ลูกจะแข็งแกร่งไม่อ่อนแอ


<DD>แม่อยากให้ลูกยิ้ม และอยู่กับโลกด้วยความรัก <DD>ยิ้มอาจจะไม่ชนะทุกสิ่ง ยิ้มมากๆอาจจะดูเหมือนคนบ้า <DD>แต่มันก็ดีกว่าหน้าบึ้งหน้างอเป็นไหนๆ


<DD>แม่อยากสอนให้ลูกรู้จักอดทน <DD>ลูกต้องเรียนรู้ว่าลูกไม่มีทางได้ทุกๆอย่างที่ลูกหวังไว้ <DD>อดทนและอย่าได้เสียกำลังใจ <DD>อย่าท้อและขอให้เริ่มใหม่อย่างมีพลัง


<DD>แม่อยากสอนให้ลูกเขย่งขาขึ้นให้สูง <DD>ไม่มีอะไรที่สูงไปกว่าสองมือเราจะเอื้อมคว้า <DD>เพียงแค่ว่าเรายืนยันที่จะไม่ยืนอยู่กับที่


<DD>แม่อยากสอนให้เจ้ามีความสุข <DD>แต่อย่าลืมทุกข์ด้วยล่ะลูก <DD>คนที่ไม่เคยมีความทุกข์ เขาสุขจริงๆไม่เป็นหรอก เจ้าเอย


<DD>ไอคิวมันติดมาแต่บนฟ้าลูกจ๋า <DD>ไม่ฉลาดก็มีความสุขได้ไม่ต้องห่วง <DD>อย่าน้อยใจถ้าตามใครเขาไม่ทัน <DD>อย่าเสียขวัญถ้าเราช้ากว่าใครๆ


<DD>อีคิวมันต้องหาเองบนโลกนี้ลูกเอ๋ย <DD>ไม่ฉลาดก็น่ารักและมีความสุขได้ <DD>อย่ากลัวที่จะเปลี่ยนแปลงปรับปรุง <DD>ลูกมีกำลังใจเป็นถุงจากแม่ ไม่ต้องกลัว </DD><DD> </DD><DD>

ที่มา:http://www.watpon.com/life1.htm
</DD>

 

รัก และ ดูแลเอาใจใส่ พ่อและแม่ กันนะคะ​

 

ขอบคุณ กับบทความด้วยครับ ผม​

 

แม่เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ เป็นผู้ให้เราเกิด แม้เหนื่อยท่านไม่เคยบ่น แม้ลำบากท่านไม่เคยคิดหลบหนี ถึงแม้แรงตัวเองไม่มี ก็ทนต่อสู้เพื่อลูกได้อยู่รอดต่อไป น้ำนมที่แม่มีเพื่อบำรุงให้ลูกได้อิ่ม เลือดในอกอุ่น เป็นพระคุณที่ยิ่งใหญ่ เติบใหญ่ท่านก็คอยคิดหวงห่วงหา เป็นแรงใจ ยามใดเราเจ็บแม่นั้นเจ็บยิ่งกว่า ทุกข์ที่เราเจอ แม่บอกเป็นได้ขอเป็นแทนเถอะ รักของแม่ไม่เคยหมดไปจากลูกเลย ขอบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้ทำดีแล้ว ไม่ว่าภพใด ภูมิใด ที่เป็นส่วนบุญข้าพเจ้าขออุทิศบุญทั้งหลายเหล่านั้นให้แด่ บิดา มารดา ของข้าพเจ้าทุกภพ ทุกภูมิ ทุกชาติ ขอให้ท่านเจริญยิ่งในธรรมทุกๆภพ ทุกๆชาติ และประสบสุขยิ่งๆขึ้นไปเทอญ สาธุ สาธุ สาธุ

 

แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง
ตอบแทน คุณพ่อ คุณแม่นะคะ

 

พระคุณแม่ เลิศฟ้า มหาสมุทร
พระคุณแม่ สูงสุด มหาศาล
พระคุณแม่ เลิศหล้า สุธาธาร
ใครจะปาน คุณท่าน นั้นไม่มี​

​

"เมื่อล้มกลิ้ง ใครหนอวิ่ง เข้ามาช่วย
แล้วปลอบด้วย นิทาน กล่อมขวัญให้
หรือจูบที่ เจ็บชะมัด ปัดเป่าไป
ผู้นั้นไซร้ ที่แท้ แม่นั่นเอง"​

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.1071165/[/MUSIC]​

 

เพื่อแม่ แม้นชีวิต ลูกก็ยอม

​

ครอบครัวหนึ่งอยู่กันมาอย่างรักใคร่กันเป็นที่สุดซึ่งเพื่อนบ้านต่างอิจฉา กับความรักใคร่กันของครอบครัวนี้ ครอบครัวนี้มีด้วยกัน 4 คน มีแม่ และลูก ๆ อีก 3 คน วันหนึ่ง แม่ ก็เกิด เป็นโรคร้ายแรงขึ้นมานั่นก็คือ เป็นโรคหัวใจร้ายแรง จำเป็นต้องผ่าดัด เปลี่ยนหัวใจโดยด่วน

ลูกชายทั้ง 3 รักแม่มาก และรู้ว่าตนเองนั้นต้องทำอะไร ซักอย่างให้กับแม่บังเกิดเกล้าของเขา คนโตเป็นนักธุรกิจพันล้านมีธุรกิจใหญ่โต ได้รับผิดชอบในเรื่องของค่าใช้จ่าย ในทุก ๆ ด้าน โดยยอมสละเวลาในการเซ็นสัญญาเพื่อมาคอยเฝ้าไข้คุณแม่

คนรองเป็นนายแพทย์ชั้นนำของโลก รับผิดชอบในการรักษาคุณแม่ และทำการเรียก ประชุมสมาคมแพทย์ทั่วโลกเพื่อหาวิธีรักษาคุณแม่ของเขา คนเล็กนั้น ยังไม่มีงานทำ

เนื่องจากตนนั้นมิได้มีความเฉลียวฉลาดเหมือนกับ พวกพี่ ๆ เขา และก็สำนึกตัวอยู่ตลอดว่าตนเองนั้นคงไม่มีกำลังพอที่จะช่วยแม่ ที่เขา เทิดทูนได้อย่างที่พี่ ๆ ทั้ง 2 ทำได้ แต่เขารู้ว่าตนเองต้องทำอะไร ซักอย่างเพื่อแม่ของเขา

หนึ่งอาทิตย์ต่อมา การผ่าตัดหัวใจเป็นไปได้ด้วยดี และคุณแม่ก็ฟื้นขึ้นมา หลังจากหลับไปนานถึง 4 วันทีเดียว คุณแม่ได้พบหน้าลูกทั้งสองคน คือคนโตและ คนรอง แต่กลับไม่ได้พบหน้าลูกคนเล็ก คุณแม่จึงถามลูก ๆ ทั้งสองว่า “น้องไปไหน” แต่คนโตกลับบ่ายเบี่ยงไปว่าคุณแม่พึ่งฟื้น ให้ทานอาหารก่อน แล้วเขาก็ออกไป นำอาหารมาให้คุณแม่

คุณแม่ถามคนรอง แต่คนรองก็บอกกับคุณแม่ว่า ผมต้องไปนำยามาให้แม่ทานหลัง อาหาร และก็จากไป คุณแม่สงสัย เพราะอาการของลูกทั้งสองนั้นไม่ธรรมดาเลย เมื่อทุกคนอยู่พร้อม กันคุณแม่จึงถามขึ้นมาอีกครั้ง “น้องอยู่ไหน” ทั้งสองอ้ำอึ้ง และไม่มีใครที่อยากจะตอบคำถามแม่ของเขาเลย

คุณแม่ย้ำ “บอกมานะ น้องอยู่ที่ไหนกัน” คนโตตอบคุณแม่ด้วยน้ำตาคลอเบ้า “น้องอยู่ในหัวใจคุณแม่ครับ” คุณแม่ งงกับคำตอบ ของลูกชายคนโตมาก จึงหันหน้าไปถามคนรองซึ่งกำลังร้องไห้อยู่เหมือนกัน “หมายความว่าไงลูก”

คนรองตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ดวงตาเอ่อล้นด้วยหยดน้ำที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดหย่อน “พวกเราสามคน พอรู้เรื่องว่าแม่ไม่สบาย ก็กระวนกระวายใจเป็นอย่างยิ่ง ผมและพี่ ได้ทำในสิ่งที่ตนเองทำได้และควรกระทำแล้ว และน้องก็ได้ทำสิ่งที่ พวกผมไม่มีความกล้าพอที่จะทำได้ให้กับแม่……”

“แม่ไม่เข้าใจ ลูก” วันนั้นเป็นเวรของน้องที่จะมาเฝ้าไข้แม่ โดยที่พวกผมจะมาเปลี่ยนเวรกันในตอนเช้า 6 โมง เมื่อผมเข้ามาถึง กลับไม่เห็นน้องอยู่ในห้องของแม่ แต่มีโน๊ตเขียนไว้ตรงเตียงแม่ว่า

‘พี่รอง ผมอยู่ในห้องน้ำ และไม่ต้องตกใจสิ่งใดทั้งสิ้น’ ผมก็เดินไปที่ห้องน้ำ ปรากฏว่า น้องได้ทำการฆ่าตัวตายโดนใช้มีดที่นำมปลอกผลไม้ กรีดที่ข้อมือตัวเองในอ่าง น้ำ โดนให้เลือดไหล ช้า ๆ เพื่อที่หัวใจจะยังสามารถทำงานและยังจะสามารถนำมา ช่วยแม่ได้ น้องเขียนจดหมายไว้ในห้องน้ำว่า ‘นำหัวใจผมไปช่วยแม่ ผมรักแม่ แต่ผมทำได้แค่นี้’ น้องเสียแล้วเพราะเลือดไหล มากเกินไป และผมก็ได้นำหัวใจของน้องมาช่วยแม่ครับ"

"ไม่จริงใช่ไหมลูก น้องออกไปหางานทำเท่านั้นใช่ไหม อย่ามาหลอกแม่เลย” ลูกคนโตปลอบโยนคุณแม่ที่ทำท่าปฏิเสธทั้งน้ำตาว่า “แม่ครับ พวกผมสองคน ให้แม่ยังไม่ได้ครึ่งของน้องเลยครับ เราสามคนรักแม่มาก และผมก็เข้าใจน้องดีครับ แม่ทำใจนะครับ” “พวกเรา จะยังคงอยู่ด้วยกัน 4 คนเหมือนเดิม ไม่มีวันใดที่พวกเราจะแยกจากกัน หรอกครับ…”

แม่สะอื้น แต่เริ่มทำใจได้แล้ว “แม่รักลูก รักลูกทุกคน และลูกทุกคน จะอยู่กับแม่เสมอ และตลอดไป” ทั้ง 3 คน ร้องไห้ และพร่ำเรียกหาน้องคนเล็ก แม้เขาจะไม่มีโอกาสได้ยินเสียงของแม่และพี่ชายทั้งสองคนอีกครั้งก็ตาม

 

ฟังแล้วสะท้อนใจจริงๆ เป็นเรื่องจริงหรือเปล่าเนี่ย! :'(

 

ไม่แน่ใจ ครับ แอบคัดลอกเค้ามา อีกที น่ะ 555+

 

​

 

ผมว่าดีนะครับพบสิ่งใดดีๆก็เอามาฝาก ขออนุโมทนาบุญครับ