ภูมิมนุษย์ในโลกนี้ และ โลกหน้า...

...มนุษย์ภูมินั้นเป็นโลกที่สมบูรณ์ที่สุดในบรรดาโลกทั้งหก กล่าว คือ เป็นโลกที่สัตว์ฯ (มนุษย์) จะได้รับอภิสิทธิ์อันสูงสุดที่พึงจะได้รับอัน ได้แก่ อายุ วรรณะ (ผิวพรรณ) ความคิดวิจารณญาณ ภาษาวัฒนธรรม ฯลฯ เหนือสิ่งอื่นใดที่เป็นข้อแตกต่างจากโลกอื่นอย่างสิ้นเชิงคือ สัตว์ฯ (มนุษย์) เหล่านี้สามารถประพฤติธรรมและสร้างคุณงามความดีได้อย่าง ไร้ขีดจำกัด อันเป็นสิ่งที่ปรารถนาในสัตว์ทุกหมู่เหล่า แต่ทว่าโอกาส เช่นนี้ธรรมชาติอำนวยให้เฉพาะมนุษย์ภูมิเท่านั้น

ด้วยเหตุนี้เอง การ เกิดมาได้ร่างเป็นมนุษย์จึงเป็นเรื่องยากและเป็นสิ่งที่สัตว์ทั้งหลายต่าง รอคอยและเป็นความหวังอันสูงลุด เพราะเป็นโอกาสที่สัตว์เหล่านั้น สามารถสร้างความดีเพื่อเป็นเครื่องไถ่บาปให้กับตนนั่นเอง

ถือกำเนิดมาจากมนุษย์ และ ถือสัญชาติไปเป็นมนุษย์

สัตว์ที่จะมาถือกำเนิดในมนุษย์ได้นั้นจักต้องมีคุณสมบัติของ มนุษย์ กล่าวคือ เป็นบุคคลที่ปฏิบัติตนประกอบด้วยการมีมนุษยธรรม เช่น เป็นผู้มีสติสัมปชัญญะ ตระหนักในบาปบุญคุณโทษ รู้จักแยกแยะ ความผิดชอบชั่วดี เป็นผู้รู้จักควบคุมสัญชาติญาณในความต้องการ ของตนเองให้อยู่ภายในขอบเขตแห่งศีลธรรมจรรยาขนบธรรมเนียมฯ เป็นผู้รู้จักเห็นอกเห็นใจผู้ยื่น ไม่เอารัดเอาเปรียบ ไม่สร้างความเดือด ร้อน ประพฤติตนเป็นผู้มีสัมมาคารวะ ฯ

บุคคลมีความประพฤติประกอบด้วยคุณสมบัติดีงามเหล่านี้ มี ความเจริญธรรม ย่อมเป็นสุขทั้งกายและใจ เป็นที่สรรเสริญแก่มนุษย์ ด้วยกัน เช่นนี้จึงจัดได้ว่าเป็นบุคคลที่ถือกำเนิดมาจากมนุษย์ และถือ สัญชาติไปเป็นมนุษย์ในชาติต่อไปนั่นเอง

ผู้ไม่ประพฤติธรรมยากเกิดมาเป็นมนุษย์

ดูกรภิกษุทั้งหลาย เปรียบเหมือนบุรุษโยนทุ่น (ห่วง) ไปในมหา สมุทร ทุนนั้นถูกลมตะวันออกพัดไปทางทิศตะวันตก ถูกลมตะวันตก พัดไปทางทิศตะวันออก ถูกลมเหนือพัดไปทางทิศใต้ ถูกลมใต้พัดไป ทางทิศเหนือ มีเต่าตาบอดอยู่ในมหาลมุทรนั้น ล่วงไปร้อยปีจึงจะผุด ขึ้นมาหายใจครั้งหนึ่ง
ดูกรภิกษุทั้งหลาย พวกเธอจะสำคัญความข้อนี้เป็นไฉน เต่า ตาบอดตัวนั้นจะพึงเอาคอสวมเข้าที่ทุ่นนั้นได้บ้างไหมหนอ

ภิกษุเหล่านั้นทูลว่า ข้อนั้นเป็นไปไม่ได้เลย พระพุทธเจ้าข้า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ถ้าจะเป็นไปได้บ้างในบางครั้งบางคราว ก็โดย ล่วงระยะกาลอันยาวนานแน่นอน ฯ
พ. ดูกรภิกษุทั้งหลาย เต่าตาบอดตัวนั้นจะพึงเอาคอสวมเข้า พอดีที่ทุ่นโน้นได้ ยังจะเร็วกว่า... แต่คนพาลผู้ไปสู่วินิบาตคราวหนึ่ง แล้วจะพึงได้ความเป็นมนุษย์ยังยากกว่านี้ นั่นเพราะเหตุไร เพราะใน ตัวคนพาลนี้ไม่มีความประพฤติธรรม ความประพฤติสงบ การทำกุศล การทำบุญ มีแต่การกินกันเอง การเบียดเบียนคนอ่อนแอ ฯ

ดูกรภิกษุทั้งหลาย คนพาลนั้นนั่นและถ้าจะมาสู่ความเป็น มนุษย์ในบางครั้งบางคราว ไม่ว่ากาลไหนๆ โดยล่วงระยะกาลอันยาว นาน ก็ย่อมเกิดในสกุลต่ำ คือ สกุลคนจัณฑาล สกุลพรานล่าเนื้อ สกุลคนจักสาน สกุลช่างรถ หรือสกุลคนเทขยะ ในบั้นปลายอันเป็น สกุลคนจน มีข้าวน้ำและอาหารน้อย มีชีวิตเป็นไปลำบาก ซึ่งเป็น สกุลที่จะได้ของกินและเครื่องนุ่งห่มโดยฝืดเคือง และเขาจะมีผิวพรรณ ทราม น่าเกลียดชัง ร่างม่อต้อ มีโรคมาก เป็นคนตาบอดบ้าง เป็น คนง่อยบ้าง เป็นคนกระจอกบ้าง เป็นคนเปลี้ยบ้าง ไม่ได้ข้าว น้ำ ผ้า ยาน ดอกใม้ ของหอม เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่อยู่อาศัย และ เครื่องตามประทีป เขาจะประพฤติแต่ความทุจริต ครั้นแล้วเมื่อตาย ไปจะเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก ฯ
ดูกรภิกษุทั้งหลาย นี้ภูมิของคนพาลครบถ้วนบริบูรณ์ ฯ

ศาสดาพยากรณ์

พระพุทธองค์ตรัส
"... ดูกรภิกษุทั้งหลาย ! เปรียบเหมือนเรือน ๒ หลัง มีประตูตรงกัน บุรุษผู้มีตาดียืนอยู่ระหว่างกลาง เรือนทั้ง ๒ หลังนั้น พึงเห็นมนุษย์กำลังเข้าเรือนบ้าง กำลังออกจากเรือนบ้าง กำลังเดินมาบ้าง กำลังเดินไป บ้าง ฉันใด
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ฉันนั้นเหมือนกันแล เราย่อม มองเห็นหมู่สัตว์กำลังตาย กำลังเกิด ด้วยทิพยจักษุอัน ล่วงจักษุของมนุษย์ เราย่อมทราบชัดซึ่งหมู่สัตว์ผู้เป็นไป ตามกรรมได้ว่า สัตว์ผู้กำลังเป็นอยู่เหล่านี้ฯ เมื่อตายไป แล้ว...

เข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ก็มี
บังเกิดในหมู่มนุษย์ก็มี
เข้าถึงเปรตวิสัยก็มี
เข้าถึงกำเนิดสัตว์เดียรัจฉานก็มี
เข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาตนรกก็มี"

คนตายแล้วส่วนใหญ่ไปเกิดเป็นอะไร?

พระพุทธองค์ตรัส
"สัตว์ที่จุติ (ตาย) จากมนุษย์
กลับมาเกิดในมนุษย์มีเป็นส่วนน้อย
ส่วนที่จุติจากมนุษย์ไปเกิดในนรก
เกิดในสัตว์เดรัจฉาน
เกิดในเปรตวิสัยมากกว่าโดยแท้".....
………………………………………………………………………………………………………………………………………………
<O</O
ที่มา http://thai.mindcyber.com/modules.php?name=Sections&op=viewarticle&artid=315&page=1

 

จริงๆแหละครับ การเกิดเป็นมนุษย์นี้แสนยาก แถมยังได้โอกาสที่ดีในอันที่จะพัฒนาตนเองให้หลุดพ้นไปจาก ภพ ชาติ ชรา มรณะ ด้วย ทาน ศีล ภาวนา อนุโมทนา สาธุ ด้วยนะครับ

 

การได้เวียนว่าย...เกิดเป็นมนุษย์แท้จริงนั้นลำบาก.....การจะได้ข้ามฟาก...ฝั่งแห่งทุกข์...กล่าวคือพระนิพพาน...ก็ยิ่งยากกว่าหลายเท่า...

ขออนุโมทนาสาธุการ..ขอรับ


เรือนธรรมแสงทางแห่งปัญญา

 

บุคคลมีความประพฤติประกอบด้วยคุณสมบัติดีงามเหล่านี้ มี ความเจริญธรรม ย่อมเป็นสุขทั้งกายและใจ เป็นที่สรรเสริญแก่มนุษย์ ด้วยกัน เช่นนี้จึงจัดได้ว่าเป็นบุคคลที่ถือกำเนิดมาจากมนุษย์ และถือ สัญชาติไปเป็นมนุษย์ในชาติต่อไปนั่นเอง

เกิดเป็นมนุษย์ นั้นยากจริงหนอ

หมั่นสร้างแต่กรรมดีกันนะคะ

อนุโมทนา สาธุค่ะ​

 

ขอบคุณค่ะที่นำมาให้อ่านค่ะ

 

ถ้าอยากกลับมาเกิดเป็นมนุษย์กันอีก..ก็ขอให้มีศีล 5 เป็นบรรทัดฐานค่ะ..รับรอง..

จะได้กลับมาสร้างบุญสร้างบารมีกันอีกค่ะ..อนุโมทนาสาธุค่ะ..

 

ได้อ่านกระทู้นี้เเล้ว ดูกำลังใจตัวเองว่าอ่านวิถีความเป็นไปของสัตว์โลกขนาดนี้ ลดโทสะลงไปได้มั่งไหม ปรากฎว่ายังเหลืออยู่อีกนิดหนึ่ง เเต่ดูไปดูมาก็ เหมือนพวกเราทั้งหมดทั้งมวลที่ช่างน่าสงสารเเท้ เวรกรรมช่างส่งผลให้ได้เกิดเป็นนู่นนี่ไปได้เป็นสเต๊ปๆเลยทีเดียว เเม้เเต่คนเลวก็ไม่น่าโกรธเเต่น่าเวทนาเเละสงสาร เหมือนเป็นคนหลับที่ต้องปลุกให้ตื่น ทำดีเป็นฝันดีทำชั่วได้ฝันร้าย
..เมื่อไรเราจะตื่นเสียที..

 

''การเกิดมาเป็นมนุษย์นี้แสนยาก

แต่การจะหลุดพ้นจากวัฏสงสารนี้ยากยิ่งกว่า''

เดินทางตามคำสอนของพระพุทธเจ้าเท่านั้นคือหนทางแห่งความหลุดพ้น

 

"การได้เวียนว่าย...เกิดเป็นมนุษย์แท้จริงนั้นลำบาก.....การจะได้ข้าม
ฟาก...ฝั่งแห่งทุกข์...กล่าวคือพระนิพพาน...ก็ยิ่งยากกว่าหลาย
เท่า..."

อนุโมทนา ...ครับ