กรรมฐานแก้กรรม

:boo:ที่ว่ากรรมฐานได้บุญมากที่สุดมากกว่า
ทาน,ศีล, ภาวนา จริงป่าวครับ
แล้วนั่งกรรมฐานคืออะไรครับ:'(
ใช่เราสวดมนนั่งสมาธิไม๊ครับ

 

อนุโมทนาค่ะ (เป็นความเห็นส่วนตัวนะคะ) การปฏิบัติภาวนาก็คือ การปฏิบัติกรรมฐานค่ะ เราสามารถปฏิบัติเองได้ซึ่งจะต่างจากการนั่งสมาธิตามปกติ (นั่งเพื่อให้จิตสงบ) น่ะค่ะ แต่ส่วนใหญ่แล้วผู้ปฏิบัติต้องมีครูบาอาจารย์ และต้องศึกษาถึงจริตของตัวเองด้วยค่ะ ลองหาหนังสือวิธีการปฏิบัติกรรมฐานมาศึกษาดูก่อนนะคะ สมาชิกหลาย ๆ ท่านในนี้ก็มีความรู้กว้างขวางมากมายเลยค่ะ สาธุค่ะ

 

จริงครับต้องมีครูบาอาจารย์สอน

เหมือนกับเรียนหนังสือนั่นแหละ

เราก็สามารถซื้อหนังสือมาอ่านเองได้

แต่ถ้าไม่เข้าใจอะไร ใครจะคอยตอบคำถามให้?

แต่ถ้ามีครูบาอาจารย์ช่วยสอนให้

แน่นอนเราสามารถจะถามอะไรท่านก็ได้

ท่านจะคอยชี้แนะ และช่วยนำทางให้เรา

ปฏิบัติได้มรรคผลโดยเร็ววัน

แต่ทั้งนี้และทั้งนั้นครูบาอาจารย์ต้องพ้นโลกที่ 5 ไปแล้ว

นั่นคือ "มหาอาจารย์" ซึ่งแตกต่างจากครูทั่วไป

เหมือนกับครูปริญญาตรี ก็จะสอนเราได้แค่ถึงปริญญาตรี

แต่้ถ้าเราจะเรียนต่อโท ก็ต้องไปหาอาจารย์ที่จบโท หรือ เอก

ถึงจะสอนเราให้ถึงฝั่งได้ ซึ่งในปัจจุบันนี้ อาจารย์ที่จบเอก (ที่รู้แจ้งจริงๆ)

มีน้อยท่านมากๆ ดังนั้นถ้าใครมีโอกาสได้เรียน ได้ปฏิบัติกับมหาอาจารย์นั้น

มรรคผล หรือ นิพพาน ไม่ไกลเกินเอื้อม

*ถ้ามีโอกาสได้ปฏิบัติ ก็จงตั้งใจปฏิบัติเสีย บุญกุศลของการปฏิบัติ

ไม่มีที่สุด ไม่มีประมาณ

อนุโมทนานะครับ ^^

 

<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

ทาน การให้ สิ่งที่ให้ ให้ของที่ควรให้แก่คนที่ควรให้เพื่อประโยชน์แก่เขา สละให้ปันสิ่งของ ของตน เพื่อประโยชน์แก่ผู้อื่น
มี 2 หมวด 1 คือ อามิสทาน ให้สิ่งของ ธรรมทาน ให้ธรรม
2 สังฆทาน ให้แก่พระสงฆ์หรือให้เพื่อส่วนรวม
ปาฏิบุคลิกทาน ให้เจาะจงแก่ผู้ใดผู้หนึ่ง
ในทาน หมวด 2ข้างต้นนี้ พระพุทธองค์ทรงสรรเสริญว่า ธรรมทาน(การให้ธรรมะเป็นทาน)
และสังฆ์ทาน (การให้แก่สงฆ์ส่วนรวม)ว่าเป็นทานอันเลิศของแต่ละฝ่าย
ในฐานะที่เราเป็นปุถุชนเต็มขั้น จึงควรที่จะต้องบำเพ็ญทาน 2อย่างนี้ควบคู่กันไป
ศิล คือการประพฤติดีทางกาย วาจา การรักษากายวาจาให้เรียบร้อย
หรืออีกความหมายหนึ่งแปลวา ปกติ
โปรดลองพิจารณาดูเถิดว่า ความทุกข์ความเดือดร้อนที่แสดงออกมาทางกายวาจานั้นมีความทุกข์อะไรบ้างที่ไม่มาจากการละเมิดความปกติทางกายและวาจาบ้าง
ศิลที่ชาวบ้านทั่วไปชอบละเมิดและเกิดความทุกข์ความวุ่นวายกันนั้นส่วนใหญ่ไม่ใช่ศิล 8
ศิล 10 แต่จะเป็นศิล 5 แม้แต่ในวงการนักบวชที่มีเรื่องมีข่าวฉาวโฉ่ส่วนมากแล้วก็ไม่พ้นไปจากขอบเขตของศิล 5 ไปได้
ภาวนา คือ การทำให้มีขึ้นเป็นขึ้น การทำให้เกิดขึ้น การเจริญ การบำเพ็ญ
สมาธิ คือ ความมีใจตั้งมั่น ความตั้งมั่นแห่งจิต การทำให้ใจสงบแน่แน่วไม่ฟุ้งซ่าน การมีจิตกำหนดแน่วแน่อยู่ในสิ่งใดสื่งหนึ่ง ประเภทของสมาธิมีอยู่ 2 ประเภท
1 สมาธิที่มีอยู่โดยธรรมชาติ 2 สมาธิที่เกิดจากการฝึก
สมถะแปลว่า อุบายฝึกจิตให้สงบ เมื่อใจตั้งมั่นแล้วสงบแล้วจึงเรียกว่าสมาธิ
สมาธิซึ่งเป็นผลของการฝึก เรียกว่า สมถกรรมฐานหรือ สมถภาวนา
สมาธิว่าโดยประเภทใหญ่ๆก็แบ่งออกเป็น 2 ประเภท
1โลกียสมาธิ ได้แก่ สมาธิของปุถุชนคนที่มีกิเลสหนา ตัญหาจัดยังต้องเวียนว่ายตายๆเกิดๆ
2โลกุตตรสมาธิ ได่แก่ สมาธิของพระอริยเจ้า 4 ประเภท คือ พระโสดา พระสกิทาคา พระอาคามี และพระอรหันต์

 

ที่ยกมาข้างต้นเพื่อให้ท่านเจ้าของกระทู้ทำความเข้าใจค่ะบุญที่ถือว่ามีอานิสงค์สูงสุด คือการเจริญถาวนาหรือการทำกรรมฐาน มีคำที่หลายคนพูดกันจนติดที่ว่า
อยากรวยต้องหมั่นให้ทาน อยากสวยต้องรักษาศิล อยากมีปัญญาต้องภาวนา
บุญของการทำกรรมฐานสามารถอุทิศให้กับผู้ที่ตกไปอยู่ในอบายภูมิได้ บุญอื่นบางอย่างไม่สามารถรับได้ การเจริญกรรมฐานทำให้จิตเกิดปัญญา

 

อนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ
ศิลที่ชาวบ้านทั่วไปชอบละเมิดและเกิดความทุกข์ความวุ่นวายกันนั้นส่วนใหญ่ไม่ใช่ศิล 8
ศิล 10 แต่จะเป็นศิล 5 แม้แต่ในวงการนักบวชที่มีเรื่องมีข่าวฉาวโฉ่ส่วนมากแล้วก็ไม่พ้นไปจากขอบเขตของศิล 5 ไปได้

 

ขออนุโมทนาเพิ่มเติมนะคะ



ขอขอบคุณ : gotoknow.org

 

จริงแท้แน่นอน ค่ะ ^_^