คุณเคยคิดไหมว่าทำไมคุณต้องตาย?

ถ้าในทางพุทธศาสนาก็น่าจะเป็นกิเลสมั้ง
_______________________
การตายทำให้เกิดความสมดุลในจักลวาล ถ้าไม่มีการตายก็จะทำให้มีแต่สิ่งมีชีวิตที่เกิดเพียงอย่าเดียว มีเพียงแต่สิ่งมีชีวิตชั้นสูงเท่านั้น ที่ไม่มีการตาย แต่พวกเขาก็มีหน้าที่ ที่จะต้องดูแล มิติและจักรวาลให้สมดุล

 

แต่โดยส่วนตัว ผมคิดว่า การเกิด น่ากลัวกว่าการตาย

 

เข้าใจโลก เข้าใจธรรม จบครับ

 

มันบอกได้ยากจริงๆ ความจริงก็ย่อมเป็นความจริง

สุนัข กับ หมาก็เหมือนกัน

 

ใครคิดมั่งว่า การเกิด คือ การเป็นนักโทษประหาร?

ข้างล่างว่าไงครับ.

 

หมายถึง จุติ หรือครับท่าน(ผมเข้าใจถูกไหม)

 

จุติก็คือการที่เทพตายแล้วมาเกิดเป็นคนครับ ผมเข้าใจยังงี้ถูกมั้ยครับ เพราะยังเป็นคนอยู่จึงทำอะไรได้จำกัดอยู่ เกิดมาก็มีกรรมอีกแหละ ยังต้องเวียนว่ายกันต่อไป

 

เพราะหมดบทบาทในละครเรื่องนี้แล้ว.. เราก็ต้องโดนลบตัวละคร และจากไป~..

 

noob มั้ง เห็นเค้าว่ากันนะ T-T

 

เขาว่ากันว่า เพราะมีเกิด ถึงมีตาย
ใครตายแล้วไม่เกิดอีก ก็ไม่ต้องมีตาย ว่ากันตามตรรกะ นะ
แต่ไม่เกิดนี่ดิ มีใครทำเป็นมั่ง... อิอิ

ตามตำราคัมภีร์พุทธ ท่านว่าพระอรหันต์ ตายแล้วไม่เกิด อะนะ
ปุถุชนอย่างเราๆ ตายแล้วก็ยังเกิด อีก ดูตัวเองดิ เห็นปะ
เดี๋ยวก็เกิดเป็นยักษ์มารเปรตอสุรกายหมาแมวไส้เดือนกิ้งกือกิ้งก่าเหี้ยโคโมโด
พ่อพระ แม่พระ และอื่นๆอีกมามาย ดูที่ใจตัวเองนะ มันสวมวิญญาณอะไรมั่ง

พอมีโทสะก็ทะเลาะเบาะแว้งขาดสติตบตีฆ่ากันตายเหมือนอะไรตัวนึง พอมีโลภก็หน้ามืด
ทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ได้มาผิดศีลผิดธรรมก็กล้าทำแบบหน้าด้านๆไร้ยางอาย พอรักหรือ
หลงอะไรขึ้นมาอุนจิก็ยังว่าหอมน้ำต้มมะระก็ยังว่าหวานสนิท ยกยอกันเข้าไปให้เลิศเลอ อิอิ
โทสะ โลภะ โมหะ ตัณหา ราคะ ... ถ้ายังขาดสติแล้วบริโภคของพวกนี้อยู่โดยที่ไม่รู้ตัว
มันก็มีเกิดแล้วมีตายเป็นสรณะ ไปเรื่อยๆ มั้ง ถ้าตอนที่บริโภคของพวกนี้อยู่แล้วรู้ตัว
ขึ้นมาได้ทันเขาเรียกว่าคนตื่น ถ้าตอนบริโภคอร่อยแล้วไม่รู้ตัวทุกข์ก้ไม่รู้ตัวอินตลอดเรื่อง
ก็เรียกว่าคนหลับละเมอฝันกลางวัน

คนที่ตื่นอยู่ เวลาเกิดหรือตาย มันก็รู้ก็เห็นอยู่ มันก็พัฒนาเก็บเกี่ยวความจริงของการเกิดและ
การตายไปได้ เรียกว่าสะสมแต้ม ซึ่งวันหนึ่งก็คงได้ ซาโตริ ในอนาคต

คนที่หลับอยู่มันก็ไม่รู้เหนือรู้ใต้ เกิดก็ไม่รู้ ตายก็ไม่รู้ อนาคตเป็นอย่างไร ก็พิจารณาเอาเนอะ

 

อาตมาคิตแต่ว่าจะทำอะไรกับเวลาที่เหลือ

หากตายตอนอายุ 80 ปี ​

เรามีเวลาบนโลก 29200 วัน ​

*หากนอน 8-10 ชัวโมง เท่ากับนอนไป 2แสน9หมื่น2พัน ชั่วโมง เท่ากับ 1หมื่น 2 พัน1ร้อย 66 วัน เท่ากับ ในชีวิตเรา นอนอย่างเดียว 33 ปี


*เรียน ทำงาน + เดินทางไปกลับ วันละ 7- 9 ชั่วโมง เท่ากับใช้เวลาไป 2 แสน6หมื่น 2พัน 8ร้อยชั่วโมง เป็น 10950 วัน เท่ากับทำงาน 30 ปี


*ทานอาหาร ขับถ่าย อาบน้ำแต่งตัว 2 ชั่วโมง เท่ากับใช้เวลาไป5หมื่น 8 พัน 4ร้อย ชั่วโมง เท่ากับ2433 วัน เท่ากับใช้เวลากินไป 6.6 ปี


*พักผ่อน ดู ที วี เดินทาง พูดคุย ปฎิสำพันธ์กับผู้คน ครอบครัว 2 ชั่วโมงเท่ากับใช้เวลาไป5หมื่น 8 พัน 4ร้อย ชั่วโมง เท่ากับ2433 วัน เท่ากับใช้เวลาพักผ่อนไป 6.6 ปี


*ทำบุญกิจกรรมจรรโลงใจ 30 นาที ถึง1 ชั่วโมง เท่ากับ1216 ชั่วโมง 3.3 ปี

แต่ผลสำรวจวิจัยคนไทยมีโอกาสประกอบกุศลโดยเฉลี่ย ทั้งชีวิตเฉลี่ยเพียง 180 ชั่วโมง หรือ 7 วัน ทั้งที่มีชีวิตอยู่ 29200 วัน​

เจริญพร​

 

อนุโมทนาด้วยครับ

 

<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 11"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 11"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CRUNG%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Angsana New"; panose-1:2 2 6 3 5 4 5 2 3 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:16777219 0 0 0 65537 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:14.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Angsana New";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style>[FONT=&quot][/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]มองหาจันทร์ในน้ำใสสะอาด แสงจันทร์สะท้อนในน้ำนั้น เห็นแต่เงาใช่ของจริงไม่ คนเมาถือเป็นจันทร์แท้ แต่ทุกสิ่งล้วนว่างเปล่า[/FONT][FONT=&quot]......

อนุโมทนาท่านทั้งหลาย.....
<!--[if !supportLineBreakNewLine]-->
<!--[endif]-->[/FONT]

 

<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --> อนุโมทนา สาธุ

 

กราบอนุโมทนาเจ้าค่ะ เป็นข้อคิดเตือนใจดีจริงๆ

 

ตั้งแต่เด็กๆแล้ว ที่ติงกลัวการเกิดมากๆ และไม่อยากเกิดอีก
วาดภาพการอยู่ในท้องคุณแม่ 9 เดือนว่าทรมานมากๆ

 

โห ถามว่าทำไมต้องตายเหรอคะ ไม่เคยคิดเลยอะค่ะ
คิดแต่ว่าเมื่อไหร่จะตาย 5555 ชีวิตหนอออ
การเวียนว่ายตายเกิดหนออ เบื่อจริงวุ้ยยย 5555
ชีวิต กะความตาย มันมาเป็นแพคเกจนี่คะ
เมื่อเลือกมีชีวิต เราก็น่าจะรู้ใน "เงื่อนไข" ของการมีชีวิต
ในขณะเดียวกัน ก็ควรจะรู้ "ข้อดี" ของการมีชีวิต
ใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด แล้วจะไม่เสียที ที่อุตส่าห์
เกิดมา มีชีวิตทั้งที จริงป่าวคะ

 

ทำไมต้องตาย ? คงจะไม่จำเป็นต้องหาคำตอบสักเท่าไหร่ สู้เตรียมใจพร้อมที่จะตายจะดีกว่า เพราะที่แน่ๆ เราก็เกิดมาแล้วยังไงก็ต้องตายทุกคนแค่ช้าเร็วต่างกัน พอคิดได้แบบนี้จริงๆ ชีวิตที่ใช้ชีวิตอยู่ทุกวันนี้ไร้ความหมายไปเลย สู้เท่ากับแค่นาทีเดียวก่อนตายไม่ได้สักนิด ถ้าไม่พร้อมจะตายคงจะกลัวตายและอารมณ์กลัวก็คงจะพาให้ไปเกิดในที่ๆ ไม่แน่นอน แต่ที่แน่ๆ คงไม่ใช่ที่ดี สู้ทำความชัวร์ในชีวิตให้ปรารกฏให้ได้ดีกว่า ตายตอนไหนก็ไม่สำคัญ เพราะเราเตรียมพร้อมจะตายได้ทุกเมื่ออยู่แล้ว

แล้วคุณล่ะ ตายแล้วไปไหนกันต่อดี ? คิดเอาไว้กันรึยัง

 

นั่งยิ้มที่ดุสิต อิอิ

 

ไม่มีความปรารถนาใดที่ไม่บรรลุ