กรรมที่ผมชอบเถียงแม่

เพื่อเป็นสติเตือนใจกับเพื่อนๆ สมาชิกทุกท่าน ผมขออนุญาตเล่าเรื่องของผมเพื่อแบ่งปันประสบการณ์ เคราะห์กรรม ที่ผมชอบเถียงแม่นะครับ ชีวิตของผมก่อนหน้าปี 2553 ก็เป็นปกติสุขดี หน้าที่การงานก็ดี ผมทำงานในระดับผู้อำนวยการ แต่แล้ววิบากกรรมที่ได้ทำไว้กับบุพการี ผมเป็นคนรักแม่มาก แต่ก็เสียตรงที่เป็นคนที่ชอบเถียงแม่ และก็มีเผลอใช้คำพูดแรงๆ ที่ทำให้ท่านเสียใจเสมอ จนเมื่อถึงต้นปี 2553 วิบากกรมก็กลับทำให้ผมต้องตกงาน ว่างงาน เคยมีรายได้หกหลัก แต่ตอนนี้เป็นศูนย์ ด้วยความที่ยังไม่รู้ว่าได้ไปทำกรรมอะไรมา ก็พยายามเร่งทำบุญ สวดมนต์ ไหว้พระ นั่งสมาธิ หมั่นทำบุญอยู่เสมอตลอดระยะเวลาสามเดือนกว่าแล้ว แต่ก็ยังหางานไม่ได้สักที เครียดมากๆ จึงหาที่พึ่ง ได้มาเจอบอร์ด หมอดู ได้คุยกับคุณเอ็ม (สมาชิกในบอร์ด ที่ดูให้ฟรี) ก็ทักผม ชนิดที่ทำให้ผมถึงกับอึ้งไปเลย ว่าผมติดกรรมที่ชอบเถียงแม่ ซึ่งผมยอมรับอย่างไม่มีข้อสงสัยเลยว่า เป็นเรื่องจริง ที่ผมต้องเป็นอย่างนี้ ก็เพราะว่าชอบเถียง และใช้คำพูดรุนแรงกับแม่ จึงอยากจะเล่าเรื่องของผมให้เป็นอุทาหรณ์เตือนใจใครๆ ที่คิดจะเถียงแม่ ก็ขอให้หยุดซะ เพราะว่ากรรมนั้นมีจริง ผมเชื่ออย่างเต็มหัวใจ และต่อจากนี้ไป ผมจะหมั่นทำความดี และจะไม่เถียงแม่อีกต่อไป

 

อนุโมทนาสาธุครับ สงกรานต์นี้ก็หาโอกาสไปรดน้ำท่าน โดยนำน้ำล้างเท้าท่านแล้วกล่าวคำสำนึกผิดในสิ่งที่ได้เคยล่วงเกินท่าน พร้อมทั้งขอให้ท่านเอ่ยคำยกโทษ อโหสิกรรมให้ ผมเชื่อว่าจะทำให้คุณจะมีความเจริญขึ้นครับ

 

อโหสิกรรมแล้ว

ขอให้ผ่านไปได้ไวไวนะครับ

 

ก็เป็นคนหนึ่งครับชอบเถียงแม่มากด้วย คิดอยู่ในใจเสมอว่าจะไม่เถียงแม่
แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ครับ ก็เลยทำให้เป็นทุกข์อยู่ตลอดเวลา มันกรรมของผมจริงๆ
ยังไงผมจะทำให้ได้ครับ ขอบคุณมากนะครับ ที่ช่วยมาแนะนำให้ผม

 

อนุโมทนาค่ะ ว้าเราก็เถียงบางอย่างที่เราคิดว่าเราถูก แต่บางอย่างเราก็ผิด
อย่างงี้ก็ซวยสิคะ แต่เดี๋ยวนี้รู้สึกฟังมากกว่า เพราะรู้ถึงคุณท่านเลยไม่กล้าเถียง

_________________________________-

สุขใดเหมือนแม้นการไม่เกิดไม่มี

จะไม่ละความเพียรถ้ายังไม่ถึงซึ่งนิพพาน

 

สาธุ สาธุ ขอโมทนา
สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิดแก่เจ็บตาย[FONT=&quot]ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น[/FONT][FONT=&quot]<O></O>[/FONT]
[FONT=&quot]อะเวรา โหนตุ จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรซึ่งกันและกันเลย[/FONT][FONT=&quot]<O></O>[/FONT]
[FONT=&quot]อัพพะยาปัชฌา โหนตุ จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียน[/FONT][FONT=&quot]ซึ่งกันและกันเลย [/FONT][FONT=&quot]<O></O>[/FONT]
[FONT=&quot]อะนีฆา โหนตุ จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์ กายทุกข์ใจเลย[/FONT][FONT=&quot]<O></O>[/FONT]
[FONT=&quot]สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ จงมีแต่ความสุขกายสุขใจ รักษาตน ให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ.[/FONT]
[FONT=&quot]<O></O>[/FONT][FONT=&quot]<O></O>[/FONT]
สาธุ สาธุ ขอโมทนา
<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->http://palungjit.org/forums/ขம.ml#post3146526[.179/COLOR]<!-- google_ad_section_end --> ขอเชิญร่วมเป็นเจ้าภาพบริจาคท่อส่งน้ำถวาย วัดเขาชี จ.พิษณุโลก<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

เช่นกันครับ

 

คนอื่นเค้าเข้ามาหาธรรมะ หมอนี่เข้ามาหาคู่ เวรกรรม......

 

ผมมีกรรมกับพ่อเหมือนกันชีวิตเป็นแบบเดียวกันเลย

 

ดิฉันก็เคยทำมาก่อนค่ะ เถียงด้วยความคิดไม่ตรงกัน เถียงด้วยอารมณ์และวัยคะนองของเรา เถียงเพราะแม่ห่วงเราเกินไป เถียงด้วยความดื้อจะเอาชนะ ไม่ว่าเหตุผลใด เราจะถูกหรือผิด หากมันทำให้แม่เสียใจ เราบาปทั้งนั้น
แล้วผลของกรรมนั้นมันตามไวมากกกกก แต่ดิฉัน ล้างเท้าขอขมาแม่ไปแล้ว และไม่เคยเถียง ขึ้นเสียงใส่แม่อีกเลย ไม่ใช่เพราะกลัวบาป กลัวตกต่ำ แต่เพราะเราได้เป็นแม่ ได้รู้ถึงความรู้สึกห่วงเกินไปของแม่ ได้เข้าใจแม่มากขึ้น เลยไม่เคยเถียงแม่อีก พอแม่โวยวาย ห้ามปราม หรือดุใส่ ก็จะมองถึงเหตุของการห้าม การดุของแม่ ว่าเป็นเพราะห่วง เพราะรัก เพราะหวังดี เลยเย็นลงได้ ฟังได้ ไม่มีอารมณ์

 

เพราะรักมาก เพราะห่วงมาก เพราะยังอาวรณ์มากมีอยู่ในความคิดของคนเป็นพ่อและแม่ จึงทำให้ทัศนคติบางอย่างจากท่านอาจทำให้เราขัดข้องหมองใจ ทำให้ขุ่นเคือง เราจึงต้องเข้าใจและพยายามตัดอารมณ์โกรธเคืองท่านทั้ง 2 ให้จงได้
สงกรานต์แล้วได้เวลาและโอกาสที่ดี ใครเคยขัดข้องใดๆ ต่อท่านพระอรหันต์ทั้ง 2 ก็กราบขออโหสิจากท่านและล้างเท้าขอขมาท่านด้วย กรรมหนักจะได้เป็นเบา กรรมเบาจะได้มลายหายไป ขอให้เจริญครับ

 

ก็เปลี่ยนมาทำกรรมดีกับพ่อแม่สิครับ แล้วขออโหสิจากใจจริง
เถียงด้วยเหตุด้วยผลก็ไม่ถึงกับบาปหรอกครับ
แต่เถียงด้วยคำแรงๆหนะสิครับ...

ขอให้คุณเปลี่ยนวิบากครั้งนี้ ให้เป็นกำลังใจที่จะทำดีต่อพ่อแม่
ในร้ายมีดี ในดีมีร้าย การที่คุณได้รับวิบากในครั้งนี้
ก็เป็นผลดีที่ทำให้คุณได้เห็นตัววิบากจากการกระทำจริงๆ
จะเป็นประโยชน์ต่อคุณสืบไป ทำให้คุณไม่สงสัยในการทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว
มองทุกอย่างให้เป็นบทเรียน เพียงเป็นอนุสสติเตือนใจให้เราไม่ทำพลาดอีก

ขอบุญรักษา กุศลค้ำชูให้มีความสุขกาย และที่สำคัญอย่างยิ่งคือสุขใจ

 

เคยเถียงแม่เหมือนกันคะ แต่ขออโหสิกรรมกับแม่แล้ว ตอนนี้ชิวิตเริ่มดีขึ้นคะ
ขอให้ ขออนุโมทนาบุญนะคะ

 

คนที่รู้ว่าตัวเองทำผิด และพยายามแก้ไขในสิ่งที่ผิด คนนั้นกำลังเป็นบัณฑิต...

คนเราต่อให้เลวแค่ไหน แต่ถ้ามีความกตัญญู ก็ถือว่าน่าสรรเสริญ

โมทนา...