การรู้จักจิตผิดๆ ทำให้การศึกษาพระพุทธศาสนาผิดตลอดแนว

ห้ามสงสัย แต่หลบภัย ของให้พี่เก่ง ปฏิบัติเพื่อพิสูจน์ในคำพูดของหลบภัย ว่า
การพ้นเจตนนา ที่หลยภัยแพร่มไว้ จริง หรือ ไม่

เอาเริ่มได้ 3.2.ปริ๊ดดดดดดดดดด

 

ปุถุชนทั่วไป ถือศีลโดยมีเจตนาในการงดเว้นวิรัติศีล

พระอริยะเจ้าฯ ท่านไม่ต้องมีเจตนางดเว้นวิรัติศีล เพราะเป็นสมุทเฉทศีล


เรื่องการภาวนาทำสมาธิ เป็นเรื่องสูงยิ่งกว่าศีล เป็น เรื่องของจิตล้วนๆ

การพ้นเจตนา ที่ถือว่าเป็น เรื่องของจิตที่บริสุทธิื์ จิตพระอรหันต์

เพราะ เจตนาเป็นกรรม

ถ้าบอกว่า การภาวนานั้น เมื่อไหร่จิตพ้นเจตนา ถึงจะถูกต้อง

เป็นคำตอบ ที่มีแต่ผล ขาดเหตุที่มาสร้างผล


ถือเป็นการแลกเปลี่ยนทัสนะ มิใช่จับผิดหรือมุ่งร้ายแต่อย่างใด

 

พูดเรื่องอะไรกันหรือ พ้นเจตนาหนะ หมายถึงอะไร สติหรือ

 

การคิดคือ เจตนา หากพ้นเจตนา จะมีสภาพที่รู้ โดยไม่ต้องคิด หมดข้อสงสัย
ไม่ต้องถึงขนาดระดับพระอริยะหรอก ปุถุชน ผู้มีความเพียร ถือศีลเป็นกิจ
ก็สามารถ แต่ว่า ต้องมีสัมมาสตินะ ไม่มีผี ไม่มีพรามห์ และอิทธิฤทธิปาติหาน

 

รู้โดยไม่ต้องคิด เราก็เป็นนะพ้นเจตนาแต่ไม่รู้จะเหมือนกันใหม
เรารู้โดยไม่ต้องคิดเพราะเราไม่รู้ว่าใครคิด เราแค่รู้คิดเฉยๆก็เลยเป็น
รู้คิด โดยไม่ต้องคิด จึงพ้นเจตนาใช่ปะ

 

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->นุหลบ12<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3141006", true); </SCRIPT>
สมาชิก

........ ประทานโทษ ครับท่าน คิดนานไหมครับ ชื่อ

 

แปปเดียวเอง

 

ไปดีกว่า ไร้สาระแล้ว เอิ๊กๆ

 

บอกเดี๋ยวไปคิดมากอีก เครียด - -
<!-- google_ad_section_end -->

 

อาการที่ความรู้เกิดโดยไม่ได้เจตนาคิด เรียกรู้โดยพ้นเจตนาคิด ถ้าเกิดกับการปฏิบัติแบบทำสมาธิภาวนาจนจิตสงบไปตามลำดับ ก็ไม่น่าสงสัยอะไร

แต่ถ้าเกิดกับการปฏิบัติแบบที่แยกเอาเราออกไปเป็นผู้รู้อย่างเดียว โดยพยายามตั้งความเห็นว่าเราไม่มี ไม่ใช่เราไว้แต่ต้นทั้งที่ความเห็นนั้นไม่มีจริงในจิตเรา แล้วคอยตามรู้ตามดูอารมณ์ความคิดเกิดๆดับๆ โดยเอาความเห็นว่าเราไม่มี ไม่ไช่เราคิด ไม่ใช่เราทุกข์ เรารู้อย่างเดียวย้ำใส่เข้าไปด้วยตลอดเวลา
แบบนี้ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า อาการที่คิดว่ารู้ว่าความคิดเกิดเองโดยไม่ได้เจตนาคิด
เป็นอาการที่จิตเกิดอุปทานไปเองว่า เราไม่ได้คิด เราแค่รู้ความคิด ความคิดมันเกิดขึ้นเองโดยเราไม่ได้คิด เป็นอาการที่จิตอุปทานไปเองหรือไม่...

แต่ถ้าเป็นการปฏิบัติแบบที่ไม่ได้ตั้งเจตนาเอาไว้แล้วย้ำบอกกับจิตตนช้ำๆว่าไม่ใช่เราที่ทุกข์ ไม่ใช่เราที่คิด คือปฏิบัติมาแบบซื่อตรงต่อความเห็นของตนว่าเราทุกข์ เราคิด เรารู้ทุกข์รู้คิดแบบนี้ก็ต้องแยกเอาไว้เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
--------------------------------------------------------------------------
คงไม่เรียกการตั้งความเห็นว่าเราไม่มีไม่ไช่เรามาแล้วเอามาใช้ในการปฏิบัติว่าเป็น
สัมมาทิฏฐินะ
แต่ถ้าใครเห็นว่าการตั้งความเห็นถูกไว้โดยที่ความเห็นนั้นไม่มีในเราเป็นสัมมาทิฏฐิก็เชิญตามสบาย . . .

แต่ จะเป็นอย่างไรก็ช่างเถอะ ขี้เกียจยืดยาวเดี๋ยวหนังตลกจะกลายเป็นหนังชีวิตไปฉิบ - -"

 

หลบภัย เดินมะได้อ่ะ​

 

คุณหลบภัยลูกรักของโอกาซัง คุณต้องรู้จักคำว่าวิปัสสนาให้เข้าใจถ่องแท้เสียก่อน
คำว่าวิปสสนานั้นคือปัญญารู้เห็นตามความเป็นจริง
รู้เห็นอย่างไรจึงเรียกว่ารู้เห็นตามความเป็นจริง?

ต้องรู้เห็นว่าอุปกิเลสทั้งหลายในโลกนี้ไม่ควรเข้าไปยึดมั่นถือมั่นใช่มั้ย?
เมื่อรู้ว่าไม่ควรเข้าไปยึดมั่นถือมั่นแล้ว ก็ต้องปล่อยวางให้ได้ด้วยใช่มั้ย?
เมื่อรู้ว่าไม่ควรเข้าไปยึดมั่นถือมั่นแล้ว แต่ยังปล่อยวางได้ไม่เด็ดขาดหละ?
หรือยังปล่อยวางไม่ได้เลยหละ? หรือปล่อยวางได้บ้าง ไม่ได้บ้างหละ?
แบบนี้ยังจะเรียกว่าหลักแม่นอีกหรือ หลักแม่นต้องปล่อยได้ทันทีใช่มั้ย?

คุณหลบภัยก็ลองทบทวนดูสิว่า จริงมั้ย รู้อะไรแล้วทำยังไม่ได้ จะเรียกว่ารู้ได้เต็มปากมั้ย?
วิป้สสนานั้นมีหลายระดับ จะเรียกว่าวิปัสสนาได้เต็มปากนั้นต้องระดับฌาน๔เท่านั้น...

;aa24

 

น้องกบฏเล่าปัง เห็นเก่งภาษาไทยระดับเทพเลยไม่ใช่หรือ
ภาษาก็ชัดเจนอยู่แล้ว นามก็ไม่ใช่รูปให้จับต้องได้ใช่มั้ย?
เมื่อมีรูปกาย ก็ต้องมีนามกายใช่มั้ย?

นามกายไม่เห็นจะเกี่ยวกับอานาปานสติตรงไหนเลย...
ไม่แปลกใจเลยว่าลูกศิษย์กับอาจารย์มีนิสัยเหมือนกันเป๊ะเลย
ของแบบนี้ คนที่ฝึกปฏิบัติสมาธิกรรมฐานภาวนาใหม่ๆล้วนรู้จักทั้งนั้น
แต่ยังไม่เคยเสวยสุขด้วยนามกายเท่านั้น จึงยังต้องเพียรให้เข้าถึงเพื่อปล่อยวาง...

;aa24

 

ไม่จินนะฮะ คุณธรรมฑูตฮะ
เรื่องต้องชาน(อ้อย)สี่ นี่เถียงขาดใจเลยฮะ

 

เอ้า ตายหละพี่ภูติ พอยกนามกายขึ้นมาถึงหงายหมาเหรอ

ถ้า อานาปานสติ ไม่เกี่ยวกับนามกาย แล้วตติยฌาณ จตุถฌาณนี่
อานาปานสติพาไปไม่ถึงเหรอ แล้วนี่เล่นอะไรอยู่หละ ถึงได้พูดว่า
ฌาณ4เท่านั้นวิปัสสนาแท้ ในเมื่ออานาปานสติของพี่ภูติพาไปไม่ได้

แล้วเมื่อไหร่จะได้วิปัสสนาแท้ๆแบบพี่ภูติหละนั่น

 

ตายหละน้องเล่าปัง พอพูดเรื่องนามกายขึ้นมาก็หมาหงายเลยเหรอ

แสดงว่าที่โม้ๆไว้ว่าฝึกอานามาตั้งแต่อายุ ๑๒ หนะ
ก็ขี้ฮกทั้งเพสิ

ไม่รู้จริงๆหรือว่าอานาเค้าทิ้งไปตอนไหน

;aa24

 

เอ้า ไปกันใหญ่แล้ว มีการทิ้งอานาปานสติด้วย พี่ๆ หายใจไว้

อธิปัจจัยตาทิ้งได้ไงหละนั่น

 

วัดป่าบ้านตาด อุดรฯ 12 ตุลาคม 2502

ธัมมะในลิขิต ท่านอาจารย์พระมหาบัว ญาณสมฺปนฺโน ฉบับที่ 26

PANTIP.COM : Y9067184