ถามมาสิจ๊ะ...แม่ชีณัฐทิพย์ ตนุพันธ์ ยินดีตอบจ้า...

ชอบอ่านข้อความของคุณโจโฉ จังเลย ในความเศร้าของคุณต้องทำให้มีรอยยิ้มเล็กๆ บนแก้มบวมๆ เสมอเลยน่ะ บางเรื่องถ้าจะคิดว่าโชคร้าย ก็ร้ายจริงๆน่ะ แต่พออ่านแระ มันเหมือน มีโชคดีในความโชคร้าย ซ่ะงั้น

หนูก็มีความโชคร้าย ในความซวยที่นึกขึ้นมาแล้ว รู้สึกอยากเดินไปชนเสาห้องล้างซวย

เมื่อวันอาทิตย์กะจะกลับ มอ.ตอนบ่าย ลงมาจากวัดเที่ยงๆ
กลับมาถึงบ้าน ดันลืมของใว้บนวัด ก็กลับไปเอาของ
พ๊อ อ จะกลับบ้านฝนก็ตกซะงั้น กว่าจะมาถึงบ้านปาไปบ่าย สามกว่าๆ
กลับมอ.ไม่ได้แระ ไม่มีรถ มีแค่หาดใหญ่แต่ต่อมาปัตตานีไม่มี

เอาล่ะ งั้นกลับ รถ ทัวส์ ภูเก็ต สุไหงโกลกตอนตีหนึ่งละกัน
พอเที่ยงคืนครึ่ง ให้แม่ขับมอไซต์ออกมาส่ง (ปกติที่บ้านหลังนี้ไม่มีคนแต่แม่รอไปส่อเลยค้างบ้านหลังนี้) พอขี่ออกมาจากหมู่บ้านได้นิดนึง ยางบแบนซะงั้น โหยพัทลุงในตัวเมืองมันก็เหอะ ตีหนึ่ง เที่ยงคืน มันเงี๊ยบ รถที่บ้านหลังนี้ก็ไม่มีแระ ต้องเข็นรถกลับเข้าไป แระปั่นจักรยานกันมาสองคนแม่ลูก
ชีวิตรันทดเหลือหลาย แต่ก็ดีกว่าเดิน

แต่ยังไม่จบแค่นั้น พอขึ้นรถภูเก็ตได้ ปกติจะถึงปัตตานี ตี สี่ครึ่ง
แต่มันไม่ถึงน่ะ พอส่งคนที่สงขลา รถก็รั่วซ่ะ เปลี่ยนยาง เอ้า แล่นได้นิดนึง รั่วอีก รั่วไปเปลี่ยนไป ง่วงก็ง่วง เข้าอู่ก็เข้า หลายรอบ แต่มันก็รั่วไม่หยุด

สงสัยมันจะเป็นเพราะอะไรที่อยู่แถวๆล้อ บีบล้อมันอ่ะน่ะ
แต่แค่รั่วดีกว่าแตก ไม่เช่นนั้น อาจตายได้

แค่นั้นใช่ว่าจะหยุดซวย ตอนหกโมงเช้า รถยังอยู่ที่สงขลาอีก แถวๆ บ้านหวังทางก็เปลี่ยว มีแต่ต้นไม้ พอรถจอดได่ซักพัก มีผู้หญิงอายุก็เยอะแล้วแกไม่ค่อยปกติดีมายืนโวยวายอยู่หน้ารถ พอคนในบ้านแกออกมาตามแกก็ยืนร้องเพลงถวายพระพร อะไรกันนี่วันนี้ของชั้น

เรียนคาบแรกก็ไม่ทัน กว่าจะถึงปัตตานี สองโมงกว่าแระ มีเรียนตอนสองโมง
เห้อ เจอแค่นี้แต่ละวันก็พอได้ปวดหัวแระ

 

<TABLE id=HB_Mail_Container height="100%" cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0 UNSELECTABLE="on"><TBODY><TR height="100%" UNSELECTABLE="on" width="100%"><TD id=HB_Focus_Element vAlign=top width="100%" background="" height=250 UNSELECTABLE="off">กราบนมัสการแม่ชีค่ะ
ก่อนอื่นปูขอกราบอนุโมทนาในธรรมทานของแม่ชีก่อนนะคะ และปูเข้ามาถามปัญหานะคะว่า ฝึกจิตอย่างไรดีคะที่จะทำให้เรานอนคนเดียวหรืออยู่คนเดียวได้น่ะค่ะ ทุกวันนี้กลัว ถ้านอนคนเดียวนอนไม่หลับนะคะ อยากให้ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนน่ะค่ะ ไม่ทราบว่าทำกรรมเวรอะไรไว้นะคะ ถึงได้เป็นโรคจิตแบบนี้ ไม่รู้ว่าการขาดความอบอุ่นตอนเด็ก ๆ ด้วยหรือปล่าวคะ
กราบขอบพระคุณล่วงหน้ามา ณ ที่นี้นะคะ และขออนุโมทนาในธรรมทานของแม่ชีด้วยค่ะ
เบญญาภา/ปูค่ะ
**ถามในกระทู้อ่ะค่ะ เผื่อมีคนอื่นเป็นแบบเราบ้าง จะได้ทราบข้อแก้ไขด้วยกันนะคะ****

</TD></TR><TR UNSELECTABLE="on" hb_tag="1"><TD style="FONT-SIZE: 1pt" height=1 UNSELECTABLE="on">

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

กราบนมัสการและอนุโมทนาสาธุเจ้าค่ะ
ไม่ได้หายไปไหนค่ะ แต่มีปัญหาหลายอย่างที่ต้องตามแก้ไข เกิดแต่กรรม ตามแก้กรรม เพื่อกรรมในปัจจุบันจะได้เป็นกรรมดีกับเขาบ้าง ช่วงนี้ปากเสีย ต้องเอาไปซ่อม ต้องเข้าโรงซ่อมบ่อยๆ ไม่ค่อยมีเวลา มีอะไรให้รับใช้ก็แจ้งมานะคะ ยังพอเจียดเวลาได้ สาธุค่ะ
ตอบคำถามสั้นๆนะคะ พระพุทธเจ้าต้องการสอนว่าการทำทานอย่าเลือกบุคคล ทำแล้วจิตใจเบิกบานผ่องแผ้ว ได้อานิสงค์เต็มๆ ยกตัวอย่าง เช่นการทำทานขอทานกับสมณะ ขอทานกำลังอดอาหารตาย กับสมณะที่กำลังนั่งฉันอาหาร ถ้าเป็นท่านจะเลือกทำทานกับใครเพื่อให้ได้อานิสงค์สูงสุด คือทำแล้วจิตใจผ่องแผ้วทั้งวัน น่าคิดนะ

 

ตื่นเช้าไปเรียนแระ น๊า อรุณสวัสคะ คุณ hongsanart

 

อรุณสวัสดิ์จ๊ะ หนูคนสวย.... ดีนะที่ถึง มอ.วันนั้น ถ้าถึงวันรุ่งขึ้นละก็....สงสัยจะต้องเตรียมตัวลงจากเขาล่วงหน้า 1 วัน ว่าแต่ทำตะกรุดได้กี่ดอกและจ๊ะ...

 

คุณปูจ๋า........รอส่งตะกรุดพร้อมกับเงินขวัญถุงนะคะ
ตอนนี้มีแต่ตะกรุด ยังไม่ได้รับเงินขวัญถุงจากท่านอาจารย์เลยค่ะ.....
อนุโมทนาบุญค่ะ

 

นมัสการอาจารย์ครับ..

สวัสดีคุณยายและญาติธรรมทุกท่านด้วยครับ...

คุณยายสบายดี...ขอบารมีแห่งความดีและทานบารมีส่งผลให้รวยใหญ่..ไวๆ...นะขอรับ.....

ขอโมทนา.. สาธุ กับ ทุกกุศลจิต อันประกอบด้วยเมตตาซึ่งกันและกัน..

-------------------------------------------------------------------

ท่านแม่ชีได้มาโปรดทั้งที.......

อาการค้างเคียงที่เกิดจากการปฏิบัติธรรมเจริญพระกรรมฐานที่เกิดขึ้นกับกระผมขณะนี้... ส่งผลกระทบต่อสุขภาพ และการทำงานอย่างมาก จะมีแนวทางจัดการอย่างไร..

อาการค้างเคียงเช่นกายเนื้อจะมีความผิดปรกติเช่น ใจสั่นมือสั่น แน่นหน้าอก อ่อนแรง.. ยิ่งบางสถานที่นี่เข้าไปไม่ได้เลย..


บางครั้งจิตเขาก็ขอแยกออกจากกายหยาบของเขาเอง.. หนีไปเลย ควบคุมก็ไม่ได้ บางครั้งหนีไปหลายๆ วัน จนเป็นผลให้กายหยาบเกิดอาการเบลอๆ อ่อนเพลียแบบไม่มีสาเหตุและเป็นผลต่อการทำงานได้.. แต่กระผมก็ไปสั่งการจิตไม่ได้...

กระผมคิดจะศึกษาต่อในระดับที่สูงขึ้น จนถึงระดับปริญญาเอก แต่ตอนนี้มีภาระต้องเลี้ยงดูแม่ และหลานๆ .. ก็พยายามจะหาทุนเรียนต่อ.. ช่วงนี้เตรียมตัวอ่านหนังสือไปเรื่อยๆ ผลข้างหน้าจะเป็นอย่างไรบ้างขอรับ

ขอบพระคุณขอรับ

 

หูยอาจารย์ อยู่ด้วย วุ๊ย ว๊าย กระตู้ วู๊
เดี๋ยวต้องไปตามเพื่อนที่ want เสื้อสาธุ เอาอาการหนักมาตอบคำถามดีฝ่า
หนูจะได้ไม่บาดเจ็บ ทำบุญมาจากวัด พอให้เพื่อน เพื่อนทำบุญกลับมาแค่ครึ่งเดียวทุกที

ไปเรียนต่อแระน่ะค๊า อิอิ

 

เจริญธรรม คุณ benyapa แหม...นอนคนเดียวมันเปลี่ยวใจ ก็หาคนมานอนข้างๆใหม่ซะก็สิ้นเรื่อง จะได้ไม่เป็นคนขี้เหงาน่ะ เอาละ...ถ้าจะให้ฝึกการปลงอสุภะ ก็คงจะไม่ได้ จะทำให้ยิ่งกลัวไปกันใหญ่ เอาอย่างนี้แล้วกัน เปิดวิทยุหรือทีวีเป็นเพื่อนตลอดรายการ และนอนกอดหมอนไปพลางๆก่อนแล้วกัน ถ้าจะสอนให้นั่งหลับตาก็คงจะว้าเหว่และหวาดกลัว กรรมฐานที่น่าจะถูกจริตกับคุณโยมคือ"ลืมตามองความเป็นจริงของโลก" ทำความเข้าใจกับธรรมชาติของสรรพสิ่งทั้งหลาย หายใจเข้าออกตามสบาย ดูลมและนับลมหายใจของตัวเองไปด้วยก็ได้...หายใจเข้าได้ ออกได้ ก็หมายความว่ายังไม่ตาย ถ้าไม่หายใจก็ส่ง...เผา...ได้เลย เมื่อรู้หายใจพอประมาณ ก็ค่อยๆพักสายตาลง...หลับตาลงสิจ๊ะคนดีของพี่เอย...หลับตาแล้วก็ทำจิตให้ว่างจากความคิดเสีย และถ้าเกิดอาการหวาดกลัว ก็นึกหน้าแม่ชีขึ้นมาในจิตก็ได้ หรือจะคุยกับแม่ชีในจิตก็ได้นะ...จะไปในทันใด จะไปยืนเคียงข้างเธอ ไปอยู่ดูแลเป็นเพื่อนเธอ ให้เธอหมดความกังวลใจ (เพลงของนายเบิร์ดน่ะ) เอ้า...พูดให้ขำเล่น...แต่เป็นจริงนะจ๊ะ...จะได้ไม่เครียด ลองทำดูทีละขั้น แล้วค่อยมาถามใหม่จะได้ไม่ลืม แม่ชีเป็นกำลังใจให้ตลอดกาลจ้า...สาธุ

 

เจริญธรรม "ศิษย์น้อย"การที่จิตวิ่งหนีออกไปจากกายนั้นมันเป็นอาการของคนขาดสติหรือเผลอสติ นี่เป็นสาเหตุของการประมาทและจะทำให้เบลอๆหรือเรียกอีกอย่างว่า "ติงต๊อง" เมื่อเผลอสติ การหมุนเวียนของเลือดลมในกายย่อมไม่ปกติไปด้วย อุณหภูมิในกายเปลี่ยน นี่เป็นสาเหตุของการ "เย็นใน" มีผลทำให้ร่างกายสั่น กล้ามเนื้อกระตุก หัวใจอาจเต้นไม่เป็นจังหวะ เหงื่อไหล...พยายามหายใจลึกๆเข้าไว้ สลับกับการกลั้นลมหายใจไว้ในท้องนานๆ แล้วปล่อยออกแรงๆ ทำดูนะ...จะรู้สึกดีขึ้น พยายามอย่าเครียด อย่าวิตกกังวลให้มาก หาอะไรที่ทำให้ตัวเองยิ้มและหัวเราะง่ายๆบ้าง อนุโมทนาบุญด้วยที่ช่วยดูแลแม่ นับว่าเป็นลูกที่ดีมีความกตัญญู แต่อย่า "ดู"และ"แล"กายแม่อย่างเดียวนะ ดูใจท่านด้วย ก็ขอให้สมหวังดังตั้งใจ ทำงานอะไรก็ขอให้เจริญๆ ขอให้จบด๊อกเตอร์สมใจ สมหวังนะคร๊าบ สาธุ...กับลูกที่ดี...อย่าท้อนะ แม่ชีขอเป็นกำลังใจให้เสมอจ้า...

 

<TABLE id=HB_Mail_Container height="100%" cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0 UNSELECTABLE="on"><TBODY><TR height="100%" UNSELECTABLE="on" width="100%"><TD id=HB_Focus_Element vAlign=top width="100%" background="" height=250 UNSELECTABLE="off">กราบขอบพระคุณค่ะแม่ชีขา และคุณหงสนาถ พึ่งออกจาก รพ.ค่ะ ไปอยู่ห้องไอ ซี ยู ที่อเมริกา สติเกือบแตกเพราะความกลัว ขอบอกค่ะ ว่าพอกลับมา ไม่ต้องมีใครบอกให้ปฏิบัติแล้วนะคะ มันเห็นทุกข์ของตัวเอง ทุกข์ของคนอื่น รู้ตัวเลยว่าสติของเรานี่ไม่ได้เรื่องเลยค่ะ ตอนนี้ทีกลัว ไม่ได้กลัวตายแล้วนะคะ แม่ชีปูกลัวตัวเองเป็นประสาทหรือบ้าไปอ่ะค่ะ เพราะความที่เราเครียดมาก คุยกับเพื่อน เพื่อนบอกเหมือนแม่ชีค่ะ ว่ารู้ลมหายใจเข้า-ออก มั้ย เราก้อบอกว่ารู้ พูดรู้เรื่องดีนี่ ไม่บ้าหรอก ถ้าเมื่อไรไม่รู้ลมหายใจเข้า-ออก นั่นแหละบ้า เพราะไม่รู้ตัวแล้ว ก้อความที่ปูเครียดมากค่ะ ตอนนี้กลัวเป็นประสาทแทน เพราะความที่มีหมอดูมาทักอ่ะค่ะ
เด๋ว ขอเล่าเรื่องห้อง ไอ ซี ยู เป็นอุทาหรณ์ นะคะ ที่อเมริกานี่ห้องไอ ซี ยู นี่ใหญ่มากค่ะ มีประมาณ 10 -15 เตียงค่ะ แล้วปูดันไปอยู่ข้าง ๆ คุณลุงคนนึง เค้าทำการล้างท้องหรือยังไงไม่ทราบ โอ้โห ฟังตลอดรายการค่ะ ทำเอาความที่เป็นคนขี้กลัวอยู่แล้ว เกือบสติแตกค่ะ กลับออกมาจากรพ. รู้อย่างเดียวค่ะ ว่าสักวันอาจเป็นเรา ต้องรีบฝึกสติ ไว้นะคะทุก ๆ คน วันไหนที่เราจะเจ็บป่วยหรือตาย ไม่มีใครรู้ ขออย่าให้ประมาทกันนะคะ ตอนนี้ไม่ต้องมีใครมาสอนว่าให้ปฏิบัตินะคะ ทำโดยอัตโนมัติค่ะ เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นมาจริง ๆ ความคิดสุดท้ายขออยู่กับลมหายใจที่คิดถึงแต่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระรัตนตรัย สิ่งที่เป็นกุศล เท่านั้นก้อพอใจแล้วค่ะ
บุญรักษาค่ะ
เบญญาภา
***แม่ชีขาปูจะลองทำดูนะคะ ต้องรีบตนเป็นที่พึ่งแห่งตนค่ะ***** ขอบพระคุณอีกครั้งนะคะ*******
***คุณหงสนาถ เหมือนรู้ใจนะคะว่าอยากได้เงินขวัญถุงด้วย อิ อิ ****

</TD></TR><TR UNSELECTABLE="on" hb_tag="1"><TD style="FONT-SIZE: 1pt" height=1 UNSELECTABLE="on">

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

เจริญธรรมทุกท่าน...เช้านี้มีลูกศิษย์โทรฯ มาถามอาการของอาจารย์ว่าหายดีหรือยัง? ค่อยยังชั่วขึ้นแล้ว ดีนะเป็นแค่จังหวัดเล็กๆ ยังไม่กลายเป็นจังหวัดใหญ่...เบาใจได้แล้ว ไม่ต้องเป็นห่วง สาธุ...แม่ชีได้ดูหน้าตาของคุณโจโฉกับยายผีป่าแล้ว โอ้โฮ!!!!ยังจ๊าบกันอยู่เลย นึกว่ายายผีป่าคงจะหง่อมน่าดู ผิดคาดนะ แต่หน้าตาอย่างนี้น่าเอาดีทางดูดวง ดูไพ่ยิปซีหรือโชคชะตาราศี คงจะรุ่งน่าดู...ให้ไปไล่ผี ผีไม่กลัวหรอก ส่วนคุณโจโฉ แหม!!!สุดยอดจ๊าบเลย หน้าตายังเด็กแต่ความคิดไม่ธรรมดานะเนี่ย...แม่ชีมีลูกศิษย์ที่กรุงเทพฯหลายคนที่สุดจ๊าบแบบนี้ แต่หันมาเอาดีทางการปฏิบัติ เรียกว่า สวย รวย เปรี้ยวสุดๆ แต่ไม่โง่...พวกนี้อยากหาแนวร่วมเดียวกันแต่ไม่ชอบพุทธพาณิชย์ มีโอกาสจะแนะนำให้รู้จัก เป็นคนในวงการแฟชั่นที่ทั่วโลกยอมรับเชียวนะ อายุก็แค่ต้นๆ 40 ยังจ๊าบสุดๆ และเป็นผู้ที่บริจาคปัจจัยให้แม่ชีนำเงินไปซื้ออุปกรณ์ทำตะกรุดนั่นแหละ ส่วนลูกศิษย์มือขวาเป็นผู้ที่ส่งเสริมด้านเทคนิคทันสมัยให้อาจารย์ได้ จ๊าบกว่าใครในพัทลุง ส่วนลูกศิษย์มือซ้ายส่งเสริมสุขภาพผนวกกับการดูแลกายและใจ ลูกศิษย์ที่อยู่เบื้องหลังการทำซีดีและปก ก็คือ "น้องแจน"เป็นด่านหลังที่ขอมีเอี่ยวด้วยคน กำลังหาทัพหน้าอยู่ ถ้ามีทัพหน้าเมื่อใด ก็จะยกทัพกันไป เรียกว่า กองทัพธรรม แม่ชีปลุกระดมเด็กเก่งนะ และตอนนี้จะหันมาล่อผู้ใหญ่ให้หันมาสนใจธรรมบ้างแล้ว คุณโจโฉและยายผีป่า มีอะไรจะให้แม่ชีรับใช้ แม่ชียินดีให้บริการนะคร๊าบ... ไม่ต้องเกรงใจ เพราะการเกรงใจที่ผิด จะทำให้ชีวิตติดขัด แม่ชีชอบคนหน้าด้านและเว๊ากันซื่อๆเจ้าค่ะ สาธุ...

 

เจริญธรรมคุณ ปู ทีแรกแม่ชีตั้งใจจะไปอเมริกาปลายปีนี้ เพราะน้องสาวแม่ชีอยู่ที่นั่นคือ ซานฟรานซิสโก ส่งเงินมาให้ซื้อตั๋วเครื่องบิน ฮิๆๆ แม่ชีใช้หมดแล้วเด้อ...ให้น้องสาวนอนร้องเพลง " รอ" ไปก่อนแล้วกัน...เรื่องขวัญถุงและตะกรุดจะให้คุณหงสนาถ ศิษย์มือขวาจัดส่งไปให้ในเร็ววันนี้จ้า...ไม่ได้สอนให้งมงายแต่มีไว้ก็ไม่เสียหาย วันหนึ่งของเหล่านี้ช่วยได้นะ ปัดโธ่...ถ้าแม่ชีดังเปรี้ยงขึ้นมา วัตถุที่แม่ชีทำรับรองมีราคาโดยฉับพลันทันใด จริงมั้ยล่ะ? เอ้า...ใครอยากได้รีบแสดงความประสงค์เข้ามา ของดีมีน้อยนะ...จะบอกให้ ยังมีของดีๆอีกมากมาย ไว้จะเอามาแจกให้ ในคำถามข้อต่อๆไปแล้วกัน...สาธุ!ขอให้มีความสุขกับการปฏิบัติธรรมนะ...ธรรมะสวัสดี

 

กราบนมัสการท่านอาจารย์
อยากทำโครงการส่งเสริมความผาสุกทางจิตวิญญาณ ในกลุ่มผู้ป่วยโรคเรื้อรัง และโครงการช่วยให้ผู้ป่วยใกล้ตายให้ตายอย่างมีความสุข สงบ (i) (f) ใครมีไอเดียที่เด็ดๆ แหวกแนว ช่วยบอกเป็นธรมมทานหน่อย อยากขอไอเดียคนนอกวงการบ้างคิดอย่างไร ตอนนี้เบื่อๆ กับรูปแบบเดิมโมทนาสาธุล่วงหน้าค่ะ(f)

 

เจริญธรรมคุณ rosey ขอขอบคุณที่ระลึกถึง ที่บอกว่าจะเชิญแม่ชีไป
เป็นที่ปรึกษาน่ะ คิดดีแล้วหรือ? แม่ชีบู๊สุดๆเลยนะ
ทำอะไรไม่ค่อยเหมือนใครด้วย แต่ถ้าจะให้รับใช้อะไร
ก็ยินดีถ้าคิดว่าความสามารถแม่ชีเข้าขั้นนะ...จัดให้...สาธุ
....................................................................................
นมัสการแม่ชี ณัฐทิพย์เจ้าค่า...
ลูกกราบขอบพระคุณในความเมตตาเจ้าค่ะ..
เชื่อว่ามิตรธรรมของลูกท่านนี้ ก็ดีใจด้วยเช่นกัน
ตั้งแต่ที่รู้จักมา เพื่อนลูกท่านนี้มีความใฝ่ฝันค่ะ
ที่จะได้จับงานทำรายการเกี่ยวกับเด็ก ๆ
อยากที่จะจัดกิจกรรมและสัญจรไปตามจังหวัดต่าง ๆ
และในวันนี้เค้าได้ลงมือทำค่ะ..
ลูกอยากให้มิตรธรรมลูกได้ทราบว่า
ยังมีคนที่คิดและรู้สึกดี ๆ แบบนี้อีกหลายคนยิ่งนัก..
และโอกาสพิเศษที่ลูกไม่อยากให้เค้าพลาดยิ่งขึ้นไปกว่า..
คือการได้รู้จักกับแม่ชีณัฐทิพย์เจ้าค่า..
ลูกคิดว่าน้ำเสียงที่ลูกสัมผัสได้ว่าเค้าดีใจ และอยากคุยกับแม่ชีนั้น
คงจะเป็นกำลังใจให้เค้า ได้สร้างสรรค์ผลงานดี ๆ
ให้กับสังคมได้ดียิ่งขึ้นค่ะ สาธุ สาธุ
[b-wai] [b-wai] [b-wai]

 

เจริญธรรมคุณ Na-varoot ลูกศิษย์มือซ้าย เป็นไง...เอาปากไปซ่อมเสร็จแล้วหรือ? โครงการที่จะทำนั้นมันดีนะ แต่ว่าผู้อำนวยการจะเห็นด้วยไหม? อยากจะทำอะไรให้มันสำเร็จไวๆก็ต้องชิงเก้าอี้ผู้บริหารเองซะเลย...กำลังของเราคนเดียวมันฝ่าด่านยากนะ...ผู้นำไม่เห็นด้วยก็จบกัน แต่อย่าเพิ่งท้อ อาจารย์มีทีเด็ดให้ ก็เริ่มกับคนไข้ที่เราดูแลก่อนสิ อย่าเพิ่งไปก้าวก่ายของใคร ทำคนไข้ของเราไปก่อน บางทีต้องใช้เวลาสักนิด อย่าเพิ่งท้อนะ คนจะทำดีมันย่อมมีอุปสรรคเสมอ ไม่มีมาร บารมีไม่เกิด อุปสรรคคือยาชูใจ การจะเป็นผู้ให้นั้นต้องอดทน... เบื่อได้ ท้อได้ แต่อย่าถอย...ดูอย่างอาจารย์สิผ่านมาสารพัดรูปแบบ ต้องใช้วิชา" ท.ทหารอดทนและก็ทนอด"อยู่ตั้งนาน กว่าจะผ่านปากแร้งปากกามาได้ ยังไม่หมดนะ ยังมีปากเหยี่ยว ปากหอย ปากปู ปากมด และปากอะไรต่ออะไรอีก วุ่นไปหมด อดทนอย่างผู้มีปัญญา อย่าอดทนอย่างผู้ด้อยปัญญา มันจะพากันล่มจมได้ในที่สุด อ่อนน้อม อ่อนโยนและอ่อนหวานเข้าไว้ ความทุกข์ในใจและความเกลียดขี้หน้าเจ้านายเอาเก็บไว้ภายในก่อน ซ่อนมันเอาไว้ ยิ้มหน้าระรื่นชื่นบานเข้าไว้นะ ไม่มีใครชอบคบค้าสมาคมกับคนทุกข์หรอก คบไปก็จะพากันทุกข์ไปใหญ่ ลำพังทุกข์ของทุกคนก็มีมากพออยู่แล้ว มาแบกทุกข์ของเพื่อนอีก ก็พอดีนั่นแหละ ปวดหมองตายกันพอดี...ถ้าเหนื่อยและท้อมากนัก ไม่มีใครซับน้ำตา มาหาอาจารย์ก็ได้ ยินดีซับน้ำตาให้โดยไม่คิดมูลค่า จริงๆนะ...เอ้า!!!!!!หายเศร้าได้แล้วจ้า...สาธุ

 

เจริญธรรม คุณ rosey""" มิตรธรรมของคุณโยมช่างมีจิตเมตตาต่อเด็กจริงๆนะ "เด็กคืออนาคตของชาติจริงหรือ?" นี่แหละที่แม่ชีอยากให้ขบคิดกัน เด็กยังคิดเองไม่เป็น ฉะนั้นต้องเติมความคิดเป็นให้เด็ก ถ้าเด็กได้รับการเติมความคิดที่ดี แน่นอนที่เด็กนั้น ย่อมจะได้เป็นอนาคตที่ดีของชาติชัวร์ แต่ถ้าเติมความคิดเสีย ความคิดชั่ว ความคิดเลวให้ เด็กก็จะได้เป็นอนาคตของชาติเหมือนกัน คือพาชาติและคนในชาติลงเหวกันหมด...ขออนุโมทนาบุญด้วยใจจริง ที่หลายคน หลายฝ่ายได้ตระหนักถึงข้อนี้ จะมีใครคิดค้นริเริ่มทำและจัดธรรมะสัญจรบ้างนะ? ถ้ามีแม่ชียกมือร่วมด้วยช่วยกันไว้นะที่นี้เลยนะ ไม่คิดค่าแรงและค่าเหนื่อยใดๆ ทำแล้วสบายใจ สุขใจจึงอยากทำ ไม่หวังประโยชน์มากกว่านี้...ขอเชียร์กัลยาณมิตรธรรมของคุณโยมนะ อยากคุยกับแม่ชีโทรฯ ได้โดยตรงเลยจ้า 01-8974149, 01-9590736 ยินดีให้บริการตลอดเวลา แต่ขอเวลานอนบ้างนะ สาธุเจ้าค่ะ

 

<TABLE id=HB_Mail_Container height="100%" cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0 UNSELECTABLE="on"><TBODY><TR height="100%" UNSELECTABLE="on" width="100%"><TD id=HB_Focus_Element vAlign=top width="100%" background="" height=250 UNSELECTABLE="off">กราบนมัสการแม่ชีค่ะ ขอโทษค่ะ บังเอิญปูเข้าใจผิดระหว่างห้อง Emergency กับห้องไอ ซี ยู ความจริงปูไปอยู่แค่ห้อง Emergency เท่านั้นเองค่ะ (นึกว่าห้องเดียวกัน) ขนาดแค่นั้นยังน่ากลัวไม่หายเลยค่ะ น่ากลัวจริง ๆ นะคะ ความเจ็บป่วยเนี่ย ความเกิด แก่ เจ็บ ตาย ปลงค่ะ
บุญรักษาค่ะ
เบญญาภา
</TD></TR><TR UNSELECTABLE="on" hb_tag="1"><TD style="FONT-SIZE: 1pt" height=1 UNSELECTABLE="on">
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

กราบนมัสการครับ

เรื่องบุคลิกนี่ เวลาไปร่วมกิจกรรมทางศาสนา ก็ทำเอาพระ เณร แตกตื่น
คนตกใจกันเป็นแถวอะคับ นึกว่า ลิเกหลงโรง
คงประมาณขยี้ตา แล้วก็กำลังนึกว่าฝันไปมั้งครับ
ที่เห็นคนแบบผมสนใจศาสนา

ยกตัวอย่างเช่นรูปนี้ ก็โดนแอบถ่าย จะเห็นว่า เณรยังต้องเหลียวตามมา หุๆๆ

รูปนี้เณรเหลียว.. (คลิ๊ก) (สงสัยไฟล์ใหญ่ไปดึงลิกง์มาโผล่ไม่ได้อะคับ

อันนี้รวมรูปเอามาให้ดูเล่นๆ ครับ (คลิ๊ก)

ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วนะครับ เผื่อจะได้เห็นกันหลายๆ มุม ว่าบุคลิกแบบนี้หล่ะ
ที่จะมากอบกู้โลก (แค่ตัวเองยังจะเอาไม่รอดเลย อิๆ )

อันนี้รูปทำแผนประกอบคำรับสารภาพ .ซะงั้น



โจโฉ แกลอรี่ คับผม (คลิ๊ก )

สีผมกับทรงผม อะคับ ตอนไปงานศพ แม่เจ้าของค่าย ซึ่งจัดวัดเดียว กับงานของเจ้าป้า .. เดินเข้าไป มีแต่คนยิ้มให้ แล้วบอก เออ..
งานเจ้าป้า อยู่อีกศาลาครับ.. ฮากันซะ

อะโปรโมทตัวเอง พอเป็นพิธี พอน่าหมั่นไส้ เล็กน้อย

กราบขอบพระคุณแม่ชีนะครับ ความจริง ผมต่างหาก ต้องบอกว่า
เรียกใช้ผมได้นะครับ หรือ ต้องขอความกรุณาแม่ชีช่วยผลักดัน สนับสนุนส่งเสริม ด้วยนะคร้าบบบ

ตอนนี้ลุ้นความเป็นไปได้สูงก็คือ หา สนพ. เพื่อพิมพ์หนังสือ
กับ โครงการทำซีดีแนะนำสถานที่ปฎิบัติธรรมนะครับ ดูแล้ว น่าจะมีแวว ส่วนรายการเพลง ก็มีแวว แต่ดูเหมือนจะกุศลน้อยกว่า ซีดีแนะนำสถานปฎิบัติธรรม ซึ่งน่าจะทำก่อน แต่ก็อยู่ที่เหตปัจจัยแหละครับ อันไหน พร้อมให้ทำก่อน หรือ สบโอกาสให้ทำก็คงทำ

ตอนนี้ วันนี้ ผมงง กับชีวิตไปหมด ว่าจะเริ่มต้นที่อะไร ยังไง
แต่ก็ตั้งเป้าเหมายว่า แปลงไฟล์เสียงส่งก่อน วันนี้ ก็ มิกซ์เสียง คร่าวๆ ทำเป็น demo เพื่อเสนอ สสส .เปิดในรถเมล์ด้วย เอาตัวอย่างมาให้ฟังนะครับ เสียดายตรงจะน่าเบื่อตรงเพลงเพราะ ต้องใช้เพลงผมล้วนๆ เพราะเพลงคนอื่น กลัวลิขสิทธิ์ แต่ก็แอบเอาเพลงอิ่มอุ่นมาใช้ซะเพลงนึง

ใจนึง ก็อยากจะพักยาวๆ ด้วยการไปอยู่วัด
อีกใจนึง ก็มีงานคั่งค้าง อยู่เยอะ และคิดว่า คนบ้าๆ แบบผม คงหายากอะคับ เลยอยุ่ถ่วงความเจริญโลกอบายมุขก่อน

ไม่รู้นึกยังไง เกิดนึกว่า ถ้าแม่ตาย ไป จะเป็นยังไง
ปรากฎว่า ตั้งแต่เมื่อคืน จิตมันยอมรับไม่ได้ อารมณ์ที่เคยเสียใจสุดๆ
ตอนอกหัก ก็กลับมาอีก ประมาณว่า ชีวิตนี้ผมเหลือแค่แม่คนเดียวแล้วนะ ถ้าต้องสุญเสียไปอีก คนหมดกำลังใจไปอีกนาน คงบาดเจ็บมากกว่าตอนที่ แฟนทิ้งไป

นึกอยู่แค่อย่างเดียว ว่าตอนนี้มีคนๆ เดียวในโลกที่ผมหอมและกอดได้อย่างมีความสุขที่สุด ถ้าต้องจากกันผมคงหมดแรง

ภาวนา ว่า ขอกุศลช่วยให้แม่ผมอยู่นานๆ ให้ผมมีโอกาสประสบความสำเร็จ แล้วให้เป็นที่ภูมิใจ รวมทั้ง จะได้มีอะไรหลายๆ อย่างให้ท่านบ้าง


คิดไปเยอะ แล้วก็น้อยใจว่า ทำไมเกิดมา ทำอะไรให้แม่ตัวเองได้น้อยมาก ชีวิตก็ล้มเหลวไปหมดซะเกือบทุกอย่าง ยกเว้นเจริญทางธรรมขึ้นเรื่อยๆ สวนกระแสกับทางโลกเลย แต่ก็ยังถือว่าดีกว่าอีกหลายๆคน เพราะอย่างน้อยๆ ก็เริ่มมีคนเห้น สนใจและอยากสนับสนุนแล้ว

นึกถึงเรื่องความตาย แล้วทรมานใจมาก วางอุเบกขาไม่ลง
โทษภัยของวัฎฎะ ที่ช่างน่ากลัวอะไรเช่นนี้ ไม่เคยกลัวตัวเองตาย
แต่กลัวคนอื่นตาย คิดแล้วก็แปลกนะครับ เราเกิดมาหลายชาติแล้ว มีคนตาย จากกันไปก็นับไม่ถ้วน แต่พอมาเกิดใหม่ จะต้องตายจากกัน ก็เกิดอาลัยอาวรณ์ ทุกข์ไปอีก เด๋วไปเกิดใหม่ ก็ต้องทุกข์อีก

เพราะรู้ว่า ยังไง คนเราก็ต้องตายซักวัน แต่ก็ยากที่จะทำใจ
อยากเข้าวัดภาวนา เข้มๆ ให้สู้กับอุปาทานทังหลายจัง
เห็นกองทุกข์กองเบ้อเริ่ม ที่เหมือนระเบิดเวลาที่ยังไม่รู้จะทำงานเมื่อไหร่

มนุษย์เรานี่เกิดมาเพื่อทุกข์กันจริงๆ เลยนะครับ
ถ้าไม่เรียนรู้ธรรมะ ก็ยากที่จะเห็นและเตรียมพร้อม

เป็นไปได้นะ ผมอยากตายก่อนทุกคนเลย อิๆ ไม่อยากไปงานศพ ญาติตัวเอง
แต่คิดแล้วก็เหมือนคนเห็นแก่ตัว คิดดูว่า ถ้าผมตาย แม่ผมต้องเสียใจแค่ไหน
ลูกตายทั้งคน คงเศร้าสุดๆ เฮ่อ.. เป็นไปได้ ขอตายพร้อมกันได้ปะเนี่ย

จะได้ตามไปอ้อน ขอเป็นผีนอนหนุนตักแม่ผม กอดและหอมอีกซักพัก ก่อนจะแยกกันไปเกิด (ขนาดเป็นคน จะหอม จะกอดแม่แต่ละที ตอนนี้ยังทำไม่ได้ง่ายๆ เลย เด๋วก่อกรรมกับบุพการี ผู้เป็นพ่ออีกหง่ะ หุๆ )
คิดๆ เหมือนคนบ้านะครับ คนเรานี่ ถ้าละอุปาทานไม่ได้

มันทุ้ก ทุกข์นะครับ ขนาดทังๆที่รู้ และพยายามให้เป็นอนุสติ อยู่เนืองๆ
แต่แค่คิดว่าจะต้องเกิด เหตการณ์ยังไม่ทันเกิดยังทุกข์ขนาดนี้

ดีใจอีกอย่าง ที่เป็นคนไม่มีอะไร พ่อไม่รัก เพื่อนไม่คบ แฟนไม่มี สมบัติไม่ต้องพูดถึง การไม่มีอะไรมันก็ดีอย่างคือ ห่วงมันก็น้อย จะตายก็ไม่ต้องห่วงใคร ใครตายก็ไม่ทุกข์อะไรมาก เพราะไม่ได้ผูกพันธ์ กันอยู่แล้ว

อืมม.. แต่ตอนนี้ ถ้าตายไป แล้วใครจะมากอบกู้โลกอะเนี่ย คิๆๆ ..

ผมก็เห็นตรงกับแม่ชีนะครับ คนอยากทำดี และมีความสามารถ เยอะนะครับ
แต่ว่าไม่คอ่ยได้มาเจอกัน หรือ ไม่ค่อยได้รับรู้ หรือรู้จักกัน
คนบางคนมีเงิน แต่ก็ไม่รู้จะไปปล่อยให้กับสิ่งที่เป็นประโยชน์ยังไง
ไอ้คนไม่มีเงิน ก็มีแต่ความคิด ความสามารถ ก้ไม่รู้จะทำงานออกมาได้ยังไง

แต่มันก็คงเป็นเรื่องของบุญของกรรม และเหตปัจจัยมั้งครับ

ผมไม่เข้าใจว่าตอนนี้ ทำไม ใจผมมันดิ้นๆ พิกล เหมือนเบื่อ ท้อไปหมด
หวังว่าเร็วๆ นี้จะมีอะไรดีๆขึ้นกับชีวิตผมบ้างนะครับเนี่ย

ตอนนี้หล่ะ ปวดฟันมากกกกกกกกกกกก.. เลือดไหลเป็นโลหิตเลยในปาก
แล้วก็ เศร้าใจในความอาภัพ น้าภัพ ตลกตัวเอง ว่า ทำไม ทำไม ทำไม....
เวงกำ เจงๆ

เรื่องทีวีบนเน๊ต ขอเวลาอีกหน่อยนะครับ รอสรุปให้ตัวเองก่อน
เพราะว่าตอนนี้ มันเครียดจนทำไรไม่ถูก แล้วงานแปลงไฟล์ เสียงธรรม ก็ยังอยู่ อีกตั้ง ร้อยกว่า กิ๊ก ข้อมูลมหาศาลมาก ทะยอย แปลงไฟล์ส่งให้สมาชิก อัพลงเวป บันเทิงธรรมเลยหล่ะครับ

ผมลุ้นให้หนังสือผมได้พิมพ์กับ มีเดียออฟมีเดีย มากๆ เลยนะครับ
เพราะเขามีสื่อ ที่ผลักดันได้ดีพอสมควร

เชือ่มั่นว่า หนังสือออกไป อีกหน่อย อาจจะได้เป็นวิทยากร ประจำโรงเรียน วิถีพุทธก็ได้นะคับ เพราะขนาดยังไมได้ออกหนังสือ ยังมีเชิญมาหลายโรงเรียน
(คือประมาณ ส่วนใหญ่ อาจารย์ท่านอยากให้ไปเป็นตัวอย่างให้นักเรียนอะคับ )

แต่ผมอยากไปในฐานะ นักร้องมีชื่อกว่านี้อะคับ(แต่ถ้าจะยากแระ หล่ะ )
เพราะแนวทาง ของผม ตั้งไว้ที่ ต้องเอาราคะไปล่อราคะ
อยากให้เกิดนักร้องมิติใหม่บ้าง คือ เปรี้ยวไส้แตก แต่ว่า แฝงคุณธรรมล้ำลึก
อยากให้วัยรุ่นได้เห็นว่า ธรรมะ แบบ ไม่เชย ก็มี
การศึกษา ธรรม แบบสนุก และดูทันสมัย ปฎิบัติแล้ว ไม่ล้าหลัง ไม่เซื่องซึม
มันมีอยู่จริง ฯลฯ คือ นักร้อง ดารานี่ ถ้าใฝ่ธรรม และมีกุศโลบาย มีไอเดีย เยอะๆ จะชักนำเยาวชนได้อีกมากเลยหล่ะครับ ครูพูด พ่อแม่พูด สอนกันให้ตาย บางทีเด็กมันไม่ฟังหรอก แต่ถ้านักร้องขวัญใจพูดคำเดียว หรือทำให้เห็น รับรองได้ บรรเจิดครับ

เฮ่อ.. เหมือนฝัน เลยนะ ถ้าทำได้จริงอะคับ

บ่นมาระยะยาว เกรงใจจัง แต่ก็บ่นมาแล้ว กราบขออภัยทุกท่านด้วยนะครับ

ผมจะพยายามอดทนนะครับ แหม ถ้าถูกหวยงวดนี้ ก็ดีซินะ
เผื่อจะมีทุน ไว้ต่อชีวิต อีกเล็กน้อย ตอนนี้ทั้งชีวิต ไม่อยากบอกเลยว่า
ใกล้จะเหมือนพระไปทุกที ในแง่ที่ว่า ไม่ค่อยมีอะไรติดตัวอะคับ อิๆๆ

กราบขอบพระคุณในความเมตตานะครับ

ตกลงตอนนี้ผมจะเริ่มต้น ทำอะไรกับชีวิตดีครับเนี่ย งง ๆๆ

(แอบดีใจ ที่มีคนบอกชอบอ่านที่ผมเขียนนะ แม้จะส่วนน้อยก็เหอะ ปกติใครอ่านของผมเข้าใจได้นี่ ไม่ธรรมดานะครับ เพราะบางทีผมยังไม่เข้าใจตัวเองเลยหง่ะ.. หุๆๆ )

ตอนนี้ญาติธรรม ที่ลานธรรม จะยังคิดถึงผมอยู่ป่าวเนี่ย ..ว่าจะเลิกเว้นวรรคกลับไปโพสไรเพี้ยนๆ เหมือนเดิม เร็วๆ นี้หล่ะ ..อิๆ

 

ตัวอย่าง ที่ทำมะเย็นครับ ยังไม่รู้เป็นไง
เพราะที่บ้านเสียงรบกวนเยอะมาก แล้วอุปกรณ์ ก้ไม่พร้อมเท่าไหร่

ใครมาเห็นไมค์ผมนะ จะขำ
ไฟล์ผมนี่ ถ้าจะยกภาพให้เห็นก็ ประมาณว่า

เอาไม้ไผ่ มาต่อให้เป็นยาวอวกาศได้อะคับ

มีอีกหลายเรื่อง จะทยอยโพสให้ฟัง ระหว่าง อ่าน ตอบคำถามกันนะครับ

เจริญในธรรมครับทุกท่าน