ประสบการณ์ ธรรมะ พระเครื่อง หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ วัดสะแก จ.อยุธยา

อนุโมทนาด้วยครับ ของจริงย่อมพิสูจน์ได้ครับ เจอกันหลายคนเลยครับ

 

ขอบคุณครับ

 

พระเทพเสด็จ



โดย พี่สิทธิ์

วันหนึ่ง ทางที่ว่าการจังหวัดพระนครศรีอยุธยา แจ้งมาที่วัดสะแกว่าวันนั้น สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ จะเสด็จมากราบนมัสการหลวงปู่ดู่ เป็นการส่วนพระองค์ คนที่วัดสะแกเมื่อทราบข่าวก็มาแจ้งแก่หลวงปู่

หลวงปู่บอกว่า "ไม่ใช่พระเทพฯ แต่เป็นพี่สาวเขา"

คนที่แจ้งแก่หลวงปู่ก็บอกกับเพื่อนว่างานนี้หลวงปู่หน้าแตกแน่ ๆ เพราะผู้ว่าฯ แจ้งด้วยตนเองว่าพระเทพฯ จะเสด็จ แล้วหลวงปู่ยังจะบอกว่าเป็นพี่สาวเขา
อย่างที่หลวงปู่เคยบอกไว้ ว่าคนใกล้ท่าน บางครั้งไม่ใช่เพียงใกล้เกลือกินด่าง แต่ท่านว่าใกล้เกลือตีนด่าง คือ เหยียบเอาเลย คอยแต่จะจับผิดท่าน

พอถึงเวลา รถพระที่นั่งของสมเด็จพระเทพฯ ก็มาถึง ซึ่งผู้ว่าราชการจังหวัดก็เข้าใจผิดเพราะเป็นรถพระที่นั่งของพระเทพฯ แต่ผู้ที่ประทับนั่งมา กลับเป็น
"เจ้าฟ้าหญิงอุบลรัตน์ฯ"

พระองค์คงได้รับคำแนะนำจากบุคคลใกล้ชิดว่าที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยามีครูบาอาจารย์ที่น่าทำบุญด้วยหลายรูป พระองค์ได้ทำบุญและสนทนากับหลวงปู่พักหนึ่ง โดยหลวงปู่ได้ให้ลูกศิษย์ไปนำแหวนและวัตถุมงคลจำนวนหนึ่งมาถวายพระองค์ ก่อนที่พระองค์จะเสด็จไปทำบุญที่วัดอื่นต่อ

เรื่องนี้จึงเป็นเรื่องที่บ่งบอกถึงญาณหยั่งรู้ของหลวงปู่ซึ่งเป็นเรื่องอจิณไตยจริง ๆ สุดที่พวกเรา ๆ ท่าน ๆ จะรู้ตามได้ แต่ก็นำมาซึ่งความอัศจรรย์ใจในองค์หลวงปู่อย่างมาก

 

ปรามาสพระ



โดย พี่สิทธิ์

ในสมัยก่อนมีความนิยมอันหนึ่งที่ไม่เป็นแบบอย่างที่ดี นั่นก็คือการเอาวัตถุมงคลมาลอง บ้างก็เอามายิงดู ถ้ายิงไม่ออก หรือยิงเฉไปทางอื่น ก็จะเชื่อมั่นและรับรองว่าดีจริง หากยิงถูก พระเครื่องก็แหลกเท่านั้น

เมื่อตอนหลวงปู่ละสังขารใหม่ ๆ ลูกศิษย์จำนวนหนึ่งได้นำผงพระหลวงปู่มาผสมเทพระ กะว่าให้ได้จำนวน ๘๔,๐๐๐ องค์ เพื่อถวายกุศลแก่หลวงปู่
ส่วนที่เหลือจากนั้น ก็เอามาแจกจ่ายเป็นที่ระลึก ซึ่งมีส่วนหนึ่งได้ถูกแจกจ่ายไปยังหมู่คณะที่อยู่ที่ชลบุรี

ณ ที่นั้นเอง พระรุ่นนี้ได้ถูกแจกจ่ายไปอีกทอดหนึ่งยังเด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่ง เด็กพวกนี้มีนิสัยคึกคะนอง เกิดอยากลองของ จึงได้นำไปยัดใส่ปากปลาเป็น ๆ ตัวหนึ่ง จากนั้นก็เอามีดกรีดท้องปลา ปรากฏว่ากรีดไม่เข้า เด็กพวกนั้นจึงลองใหม่โดยการเอาพระออกจากปากปลา แล้วเอามีดกรีดอีกที ทีนี้ปรากฏว่ากรีดเข้า ปลาโชคร้ายตัวนั้นจึงตายอย่างทรมาน

หลังจากนั้นไม่กี่สัปดาห์ กรรมก็ขี่จรวดมาทัน เด็กวัยรุ่นคนที่ก่อเหตุกรีดท้องปลาจนตาย ก็ไปมีเรื่องกับเด็กวัยรุ่นด้วยกัน ถูกเขาเอามีดดาบมาไล่ฟันจนถึงขั้นต้องส่งโรงพยาบาล แต่โชคดีที่ยังไม่ถึงตาย

เรื่องทำนองนี้ ยังมีอีก หนุ่มวัยสามสิบกว่าคนหนึ่ง ได้สมญาว่าเพชรฆาตรพระเครื่อง แกยิงพระแตกเป็นเศษเล็กเศษน้อยว่านับไม่ถ้วนแล้ว กระทั่งมีผู้ที่แกนับถือมาเตือนว่ามันเป็นบาปหนัก จัดว่าเป็นการทำร้ายพระพุทธเจ้าเชียวแหละ ชายคนนี้นอนฝันร้ายอยู่หลายคืน เมื่อนึกถึงคำตักเตือนของรุ่นพี่ จึงตัดสินใจเลิกการนำพระเครื่องมาลองยิงอีก

แต่วิบากกรรมเป็นกฎตายตัว ไม่ช้าไม่นาน ก็มีเหตุให้แกต้องเจออุบัติเหตุอยู่เป็นประจำทุกเดือน เดือนละอย่างน้อย ๒-๓ ครั้ง ต่อเนื่องมากกว่า ๑๐ ปี จนกระทั่งเนื้อตัวมีแต่แผล ขาก็หัก สมองก็ไม่สมประกอบ เดินกระโผลกกระเผลก ถึงขั้นต้องคลานเอาบ้าง ดีที่แกสำนักความผิดบาป ตั้งหน้าตั้งตาทำความดี พร้อม ๆ กับการยอมรับในผลกรรมที่แกเป็นผู้ก่อไว้ คือการปรามาสพระ

อีกตัวอย่างหนึ่ง เป็นคนในวงการพระเครื่อง แกชอบที่จะทำพระสมเด็จโตของปลอม โดยใช้เทคนิคเอาผิวใบตองมาขัดที่องค์พระสมเด็จเพื่อให้เกิดความมันเงาหรือแตกลายงา เอาไปหลอกขายผู้ไม่รู้

ผลกรรมที่เกิดกับแกคือโรคผิวหนังที่รักษาอย่างไรก็ไม่หาย ในที่สุดแกต้องใส่เสื้อแขนยาวอยู่ตลอดเวลา

ที่ยกตัวอย่างมาเล่านี้ เพื่อจะบอกว่าขึ้นชื่อว่ารูปเหมือนพระพุทธเจ้า ไม่ว่าจะปลุกเสกมาแล้วหรือไม่ก็ตาม เราก็ควรให้ความเคารพเพราะนั่นคือสัญลักษณ์หรือองค์แทนพระพุทธเจ้า ผู้เป็นศาสดาเอกแห่งโลก ผู้เป็นต้นแบบสูงสุดของผู้บำเพ็ญคุณงามความดี

 

ขอบคุณครับ ที่แวะมาเยี่ยมเยียน

 

จบช้าจบเร็วก็จบเหมือนกันน่า

 

แพงทุกรุ่นครับ T_T

แหวนของหลวงปู่เป็นอะไรที่ผมไม่คิดอยากได้เลยจริงๆ แพงโป๊ดๆ

 

เจตนาของบทสัพเพฯ



โดย พี่สิทธิ์

การอาราธนาพระเข้าตัว (โดยว่าบทสัพเพฯ) นั้นเปรียบได้กับการที่เราปีนเขา แล้วเราก็ปักหมุดเอาไว้ เพื่อว่าไต่เขาครั้งต่อ ๆ ไป จะได้อาศัยหมุดเรานั้น เป็นทั้งเครื่องหมายให้คุ้นว่าเป็นเส้นทางที่เคยเดิน รวมทั้งใช้อาศัยยึดเกาะให้ไต่เขาได้โดยสะดวกรวดเร็ว

ฉันใดก็ฉันนั้น เมื่อเราปฏิบัติสมาธิภาวนา เวลาจิตสงบดี ท่านก็ให้อาราธนาพระเข้าตัว หรือตั้งองค์พระไว้ที่จิต ซึ่งสิ่งนี้จะเป็นเหมือนหมุด เพื่อให้การปฏิบัติครั้งหน้า จะเป็นไปโดยสะดวกรวดเร็ว นอกจากนี้ ยังจะช่วยให้เราเกิดความสำรวมระวังว่าบัดนี้ จิตของเราเป็นพระอยู่นะ จงอย่าคิดไม่ดี พูดไม่ดี หรือทำไม่ดี

ที่สำคัญเราต้องปฏิบัติตามที่หลวงปู่แนะนำ คือ การเกลี่ยจิตให้ได้ทุกอิริยาบถ พูดอีกนัยหนึ่งก็คือ การประคองนิมิตองค์พระก็เท่ากับการพยายามทรงอารมณ์สมาธิให้ได้ตลอดต่อเนื่องทั้งวัน พอมีจังหวะหรือโอกาส นั่งกรรมฐานปุ๊บ จิตก็จะได้เป็นสมาธิปั๊บ เอาให้ได้ชนิดที่ว่าหายใจเข้า ยังไม่ทันหายใจออก จิตก็รวมได้ อย่างหลวงปู่

บางวันท่านให้พรแล้วท่านก็เงียบไปนาน เพราะความชำนาญในเรื่องสมาบัติของท่าน เมื่อสังขารท่านต้องการการพัก ท่านก็เข้าพักได้โดยอัตโนมัติ จิตที่ฝึกหัดดีแล้ว จึงมีอำนาจมาก