ทำอย่างไรดีเมื่อมีคนเกลียด ช่วยตอบทีครับ

เราจะทำอย่างไรดีครับเมื่อมีคนไม่พอใจ ไม่ชอบหรือเกลียดเรา ผมรู้สึกไม่สบายใจเลย ช่วยตอบทีนะครับ

 

อุเบกขา ปล่อยวาง... ไม่มีใครที่จะรักเราหรือดีกะเราไปซะทุกคนหรอก
ในขณะเดียวกันก็ไม่มีใครที่จะเกลียดเราไปซะทุกคนด้วยเช่นกัน

พยายามแผ่เมตตาจิตให้เค้าไปเยอะๆ มันอาจจะทำให้เบาบางลงได้ ถึงแม้จะต้องใช้ระยะเวลานานก็ตาม

เค้าเกลียดเรา ก็อย่าไปเกลียดตอบ เราดีด้วยตัวของเราเอง เราพอใจในความดีของตัวเองก็พอแล้ว

 

ธรรมดา ตัดสินที่ผิดถูก จบที่กฏหมายบ้านเมือง ก็จะสบายใจ

 

รัก เกลียด ชอบ เป็นความรู้สึกที่จรเข้ามา ในจิตในใจของแต่ละคน
เราเอง ก็....เจอบ่อยไป ทั้ง นึกรัก นึกชอบ นึกเกลียด ไม่พอใจ หรือพอใจ น้อยใจ ต่อคนๆนั้น
ทั้งที่เค้าไม่รู้ตัว เรานึกได้ เค้าคนอื่น ก็...นึกได้
บางครั้งไม่มีเหตุ บางครั้งมีมูลเหตุ
ไม่อยากให้เค้า เกลียด .ก็พร้อมไม่ให้เค้ารักเรา มีรักที่ไหน เป็นทุกข์ที่นั้น ทำ...สิ่งที่ควรทำ พูด....สิ่งที่ควรพูด คิดนึกค้นหาตัวตนให้เจอ ตนเองไม่ชอบให้ใครทำอย่างไร ก็อย่าไปทำอย่างนั้นกับคนอื่น ต้นตอมันอยู่ที่คนประกอบไปด้วยคัณหา ค้นหาตนเองให้เจอ....แล้วละตัณหา มองต้นเหตุแห่งทุกข์ให้เจอ....แล้วละการจองเวร ผูกอาฆาต
พระบอกว่า ของที่เค้านำมาถวายให้ ...หากไม่รับ มันก็ไม่เกิดผล
อารมร์ที่จรเข้ามา...เราไม่รับ เพราะเรารับ จึงเป็นเครียด เป็นรัก เป็นเกลียด เป็นพอใจ เป็นไม่ชอบใจ
เอวัง...ก็มีด้วยประการฉะนี้แล ขอให้เจริญธรรมนะ เอาชนะได้ครั้งหนึ่งแล้ว จะมีชัยชนะครั้งต่อไป เอาชนะหลายครั้งๆๆๆๆๆๆ เข้า แล้วจะเก่ง เอาตัวรอดได้ ตนแล เป็นที่พึ่งแห่งตน...สาธุ

 

การที่ีมีคนเกลียดเรา

 

การที่มีคนเกลียดเรา เราต้องกลับมาพิจารณาพฤติกรรมของเราก่อน ว่าถูกต้องเหมาะสมหรือไม่ ต่อไปถามความเห็นคนรอบข้าง คนที่เป็นผู้ใหญ่ (ที่ดี)ว่าเหมาะสมไหม หากไม่เหมาะสมให้แก้ไขพฤติกรรมนั้นเสีย หากว่าเราได้ทำดีแล้ว ผู้อื่นว่าเหมาะสมแล้ว ผู้ใหญ่เห็นชอบแล้ว ก้อช่างเถอะครับ แสดงว่าเรากะัเค๊า คงเป็นนายเวรต่อกัน มี 2 วิธีครับ 1.จองเวรกันต่อ (แบบนี้ไม่มีทางเลิกลา ทั้งในชาตินี้และชาติหน้า) 2.อโหสิกรรม และแผ่เมตตาใหเเค๊าและสรรพสัตว์ทั้งหลายครับ ............น่าจะดีนะครับ

 

ผมทำงานอยู่ฝ่ายตรวจสอบ ก็ไม่เห็นมีใครชอบขี้หน้าซักคน(โดยเฉพาะคนที่เสียผลประโยชน์)
เรื่องของทางโลกมันก็อย่างนี้แหละ
จนผมคิดว่า "ช่างมัน" ไม่ได้ขอพวกมันกินซะหน่อย พวกมันก็ไม่ได้จริงใจกับเราซักกะหน่อย มันทักเรา เราก็ไม่ได้รวยขึ้น มันว่าเราเลวเราชั่ว เราก็ไม่ได้เลวหรือชั่วอย่างที่พวกมันว่าซักกะหน่อย โอยไม่ต้องคิดมาก ปล่อยวางๆ ภาวนา "ช่างมัน" ๆ ๆ ๆ
เดี๋ยวก็ชินไปเอง

 

ขอบคุณทุกคนมากๆครับที่ช่วยแนะนำ

 

อุเบกขากับเมตตาครับ นินทาหรือสรรเสริญเป็นโลกธรรมซึ่งไม่เที่ยงแท้แน่นอนครับ พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า "ความสุขใดเสมอด้วยความสงบเป็นไม่มี" ครับ

 

โบราณว่าไว้ "ฅนรักเท่าผืนหนังฅนชังเท่าผืนเสื่อ" มันเป็นเรื่องธรรมดาของสัตว์สังคม

 

วงจรของความโกรธ


1.คนด่า ฯลฯ --> 2.เราได้ยิน (เข้าหู) --> 3.จิตปรุงแต่ง (เราชอบ/เราไม่ชอบ)
-->4.เราโกรธ (จิตเศร้าหมอง) -->5.อาฆาตแค้น (ด่ามัน ฆ่ามัน ขวางมัน)

การแก้ความโกรธ

แนวทางการตัดสักกายทิฐิ (แค่ระดับต้นๆ นะ)

การคิด แยก "จิต" ออกจาก "กาย"

กล่าวคือ ตัวเรา ที่ยืนๆ นั่งๆ ให้เขาด่า ให้เขานินทาอยู่นั้น เป็นแค่เพียง ร่างกาย
เป็นแค่ ธาตุ 4 มันไม่ใช่ตัวเรา มันไม่มีดวงจิต......


คุณอยากด่า เชิญด่าได้ตามสะดวก คุณอยากนินทา ก็นินทาได้ตามสบาย........


อย่างนี้เรียกว่าการลด สักกายทิฐิระดับต้นๆ (มั้งครับ..) ...

ซึ่งผมก็ใช้แนวทางแบบนี้อยู่.....


เราควรแก้ตรงจุดที่ ...3 จิตปรุงแต่ง โดยการไม่ไปปรุงแต่ง... เพราะมันไม่ใช่เรา

แต่คนทั่วไปจะไปแก้ ตรงจุดที่ 4. คือปล่อยให้จิตเศร้าหมองก่อน แล้วค่อยหาวิธีการแก้ความเศร้ามอง.....

(ผมว่าคนที่แก้แบบนี้จิตจะมีความทุกข์อยู่ร่ำไป เพราะคุณปรุงแต่งให้มันทุกข์แล้วค่อยมาแก้..)



แต่ทั้งหมดทั้งสิ้นล้วนเกิดจากธรรมของสมเด็จพระชินศรีบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า

 

1. ทำใจ
2. ทำมะ (ธรรมะ) ไง ปฏิบัติซะ
3. ทำดี

 

ของผมคือแผ่เมตตาให้เค้า เราคิดในใจว่าเราจะไม่มีใครในโลกนี้เป็นศัตรูกะเรา พอเราเจอเค้าก็ยิ้มแย้มแทนที่เค้าจะเห็นเราหน้าบึ้งหน้าบูด เรากลับยิ้มแย้ม(ใจก็ยิ้มด้วยนะครับไม่ใช่ในใจ แกตายแน่ๆ) พูดจาเป็นปกติกะเค้า แน่นอนเค้าก็ยังทำสีหน้าไม่ชอบเรา แต่เรามีคติที่ยึดในใจอยู่แล้วยึดมั่นและทำต่อไปอีกรับรองครับจะสลับกะแผ่เมตตา ประมาณซักระยะเห็นผลครับเคยลองมาและ แล้วเค้าคนนั้นจะรักเรามากพอๆกะเกลียดเราเลยครับ ลองดูครับเพราะอารมณ์ของเค้าก็มีเกลียดได้ก็ต้องมีรักได้ พอมีรักได้ก็เกลียดเราอีกได้ นี่แหละฮะความน่าเบื่อของโลกเรา เฮ้ออออ ปล. เราทำผิดเล็กน้อยหรือเราทำดีอยู่แล้วนะครับแบบว่าพอให้อภัยได้อะครับ

 

จะตั้งคำถามและตอบให้ในตัวเอง..

อย่างแรก...เราทำดี ไม่ทำเลวให้เขาเกลียดเป็นปรกติใช่ไหม ?
อย่างที่สอง...บางอย่างมันเลี่ยงไม่พ้น แต่ยังยืนยันเจตนาดีอยู่ใช่ไหม?
อย่างที่สาม...การตัดสินของคนอื่นบางทีก็ไม่ได้ถูกต้องเสมอไป แต่ว่าเจตนาที่ดีของเรานี้เป็นพลังอันยิ่งใหญ่ที่จะโน้มน้าวให้เขาเชื่อความจริงใจของเราได้ นะครับ อิอิ

ขอให้ตั้งใจเถอะว่า ความดีทั้งปวงเราจะทำ และเราทรงอยู่ และจะทำต่อไปเรื่อยๆ ..ก็ถ้าอันไหนเป็นสิ่งไม่ดี เราจะแก้ไข ...

หลังจากนั้น ...ก็ให้คอยขำคนเกลียดเราได้เลย มันบ้ารึเปล่า..

 

คนเกลียด คนด่า อย่างแรกคือ 1. ทบทวนตัวเองว่าเลวอย่างเขาว่าไหม ถ้าจริงก็ปรับปรุงตัวเอง ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด แต่ถ้าทบทวนแล้วเราไม่ได้เป็นอย่างเขาว่า ก็ ช่างมัน ต่อไปก็ฝึกที่จะไม่ให้โกรธเกลียดเขาตอบ มีหลายวิธี ใช้พรหมวิหาร 4 เพ่งกสิณ ภาวนา(จับลมหายใจเข้า-ออก) จะทำให้โกรธช้าลง ถ้าเราไม่ได้เลวอย่างที่เขาด่า ก็ ทำใจให้สบาย ผ่องใส ยิ้มหัวเราะเริงร่า ฮี่ๆๆ(เอานรกมาให้ตู ตูไม่รับ) ภาวนา เพ่งกสิณดีกว่า ทางสวรรค์ พรหม นิพพาน ฮี่ๆๆ

 

ถ้ามีคนเกลียดแสดงว่าเราจะต้องมีอะไรที่ดีกว่าเค้านะสิ ไม่งั้นเค้าก็คงไม่เกลียด(ตามประสานิสัยมนุษย์ กลัวกันได้ดี เองรวยข้าไม่รวย เองสวยข้าไม่สวย เองสูงข้าเตี้ย เองกินเยอะ ทำไมฉันถึงได้กินนิดเดียว อะไรประมาณนี้) อย่าไปคิดมากเลยเราทำตัวเราใจเราก็พอไม่ให้เกลียดใคร แล้วเราจะเป็นสุขเอง

 

สวดมนต์นั่งสมาธิเสร็จแล้วก้อแผ่เมตตาให้คนที่เกลียดเราหรือคนที่เราเกลียด เกิดมาก้อทุกข์เหมือนกัน ต่างคนก้อต่างทุกข์แล้วแต่กรรมที่ทำ

 

พระพุทธองค์สอนไว้ให้เพ่งโทษตัวเองมากที่สุด
อย่าคิดไปแก้ไขที่ภายนอก กาย ใจ ของเรา

คนอื่นโกรธ เกลียด คุณ แล้วคุณจะไปบังคับ หรือขอร้องทำให้เค้า หายโกรธ หายเกลียดคุณ ทำได้ไหมล่ะ! เพราะถ้าคุณหัดไปแก้ไขภายนอกกาย-ใจ ไปอธิบายให้คนอื่นหายโกรธ หายเกลียด เพื่อที่คุณจะได้สบายใจ สมมุติเกิดเหตุการณ์ลักษณะนี้ สัก 10 ครั้ง คุณพูดอธิบายให้คนอื่นหายโกรธได้เสีย 5 ครั้ง ก็ต้องพูดภาษาโลกๆว่าคุณเป็นนักอธิบายที่เก่งมากแล้ว แต่ยังมีอีก 5 ครั้งที่คุณต้องทุกข์ใจกับมัน

แต่ที่แน่ๆ จิตใจคุณเอง เวลาที่มัน"ไม่สบายใจ" คุณยังทำให้มันสบายใจไม่ได้ นับประสาอะไรกับการไปทำให้คนอื่นหายโกรธ หายเกลียด

คุณบอกมาเองตั้งแต่ตอนแรกแล้วว่า "ไม่สบายใจ" ดังนั้น เหตุแห่งทุกข์มันก็อยู่ที่จิตใจคุณ ไม่ใช่ไปแก้จิตใจของคนที่มาโกรธ มาเกลียดคุณ ถ้าคุณจิตใจดี สบายใจเสียอย่าง ต่อให้คนร้อยคน มาโกรธคุณ คุณก็ยังสบายใจ

ถ้าให้ผมแนะนำแบบที่อาจจะสามารถทำให้คุณมอกสิ่งพวกนี้ออก ในเวลาคุณเสียใจ ไม่สบายใจ อยากคุณลองท่องในใจว่า ไม่สบายใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ท่องไปเรื่อยๆ แล้วลองดูในใจตอนที่มันท่อง"ไม่สบายใจ" ว่าไอ้ความไม่สบายใจมันอยู่ตรงไหน ถ้าเจอมันก็ลองดูมันไปเรื่อยๆ

ซึ่งความจริง มันไม่มีหรอกครับ ไอ้ความไม่สบายใจ มันเป็นอะไรอย่างหนึ่งที่มา กระทบความรู้สึกของคุณ แล้วมันก็ดับไป หรืออาจจะตั้งอยู่สักพักหนึ่งแล้วก็หายไป

ผมเฉลยให้คุณก่อนเลยก็ได้ ว่าถ้าคุณลองท่อง ไม่สบายใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไปเรื่อยๆ แล้ว ขณะที่คุณท่องอยู่ในใจ ความคิดของคุณ มันจะไปคิดนอกเรื่องราวของความไม่สบายใจ คิดถึงเรื่องอื่น อาจจะเป็นเรื่องขี้หมูรา ขี้หมาแห้ง ต่างๆนาๆ ตรงนี้มันแสดงให้เห็นแล้วว่าความไม่สบายใจจริงๆแล้วมันไม่มีหรอกครับ พูดให้เข้าใจ ไอ้ความคิดว่าไม่สบายใจหรือความคิดสารพัดเรื่อง มันเป็นเรื่องของขณะจิตเป็นดวงๆ เกิดขึ้นแล้วดับไป แล้วก็เกิด ขณะจิตปรุงแต่งเรื่องราวอื่น เข้ามาใหม่

ในเมื่อมันเป็น"ของเกิด-ดับ" คุณลองทำดู จะเห็นอาการเกิด-ดับของสิ่งเหล่านี้ ชื่อก็บอกแล้วว่ามันเป็น"ของเกิด-ดับ" ถ้าเราไม่รู้ไม่ทันมัน ไปหลงยึดไว้...มันก็ทุกข์ครับ

 

ขอบคุณสำหรับทุกคำแนะนำนะครับ

 

จะสนใจ ใยเล่า ตายก็ตายคนเดียว จะนิพพานก็นิพพานคนเดียว

ชัดไหมคำนี้ โดนใจไหมครับ