ไม่เห็นทุกข์ มันก็ทุกข์เรื่อยไป

<center>
</center>
<!--images-->ไม่เห็นทุกข์ มันก็ทุกข์เรื่อยไป

...ใครเคยโกรธไหม เมื่อโกรธขึ้นมามันเป็นสุขหรือทุกข์ไหมถ้าเป็นทุกข์ทำไมไม่ทิ้งมัน เอาไว้ทำไม นี่จะเข้าใจว่าเรารู้อย่างไรเล่า จะเข้าใจว่าเราฉลาดอย่างไรเล่า

ตั้งแต่เราเกิดมานี้ มันโกรธเรากี่หนมาแล้ว บางวันมันทำให้ครอบครัวเราทะเลาะกันก็ได้ร้องไห้ทั้งคืน ก็ได้ ขนาดนั้นก็ยังเกิดความโกรธอีก ยังเก็บมันเอาไว้ในใจอีก ทุกข์อีกอยู่ตลอดเวลา ตลอดถึงบัดนี้

ตั้งแต่นี้ต่อไปถ้าโยมทุกคนไม่เห็นทุกข์ มันก็จะทุกข์เรื่อยๆไป ถ้าเห็นทุกข์วันนี้เอามันทิ้งเสีย เอามันทิ้ง ถ้าไม่ทิ้งมัน มันจะให้เราทุกข์จนตลอดวันตาย ไม่ได้หยุด วัฏฏสงสารก็ต้องเป็นอย่างนี้ ถ้าเรารู้จักทุกข์อย่างนี้ ก็แก้ปัญหาได้เท่านั้น

ฉะนั้นพระพุทธเจ้าท่านว่าไม่มีอุบายอะไรที่จะดีไปกว่านี้ อุบายที่จะไม่มีทุกข์ ก็เห็นว่าอันนี้ไม่ใช่ตัวอันนี้ไม่ใช่ของตัวเท่านี้ อันนี้เลิศแล้ว อันนี้ประเสริฐแล้ว แต่เราไม่ค่อยได้รับฟัง เมื่อทุกข์ทุกทีก็ร้องไห้ทุกที ยังไม่จำอีกนี่ ทำไมจึงเป็นอย่างนั้น ทำไมไม่ดูนานๆ ท่านอาจารย์สอนให้ดู ให้ภาวนาพุทโธ ให้เห็นชัด...

: ทางพ้นทุกข์
: หลวงพ่อชา สุภัทโท วัดหนองป่าพง

 

ความโกรธนี่มีทุกคนแหล่ะครับ...แล้วแต่ว่าใครจะระงับไว้ได้มากน้อยขนาดไหน...
การภาวนาพุทโธนั้นสามารถระงับกิเลส ทั้ง โลภะ โทสะ โมหะ ได้สุดยอดครับ...ขอนุโมทนา

 

นี่แหละคับ มนุษย์ ตราบใดเรายังไม่สามารถเข้าถึง อริยะมรรค เราก็ต้องใช้โยมมิโสมมนสิการ (การพิจารณา ตรึกตรอง ) ในการข่มความโกรธคับ เช่น ถ้าวันนี้เราโกรธ ถ้าเรามีสติรู้เท่าทัน เราก็พิจารณา ว่าการโกรธนี่ มันทำให้อะไรดีขึ้นมาบ้าง โกรธไปก็เป็นทุกข์ โมโหก็เป็นทุกข์ บางอย่างยังไม่เกิดเลย คิดไปก่อนแล้ว เหมือนผมนี่ เป็นทุกข์อีก ก็อย่างว่าแหละคับ เราต้องทำให้มันเบาบางลงเรื่อยๆ ด้วย วิปัสนาญาณ (ผู้เขียน สมถะ ยังไม่รอดเลย)แต่พยายามอยู่คับ