กรรมใดดิฉันจึงตัดขาดกับแฟนไม่ได้ซักที

ดิฉันเริ่มคบกับแฟนมานานร่วม 2 ปี ตลอดเวลาที่ผ่านมาดิฉันได้รับความเจ็บปวดทั้งกาย วาจา และจิตใจเรื่อยมา ดิฉันได้ตั้งปณิธานไว้หลายครั้งว่าจะต้องเลิกกับเค้าให้ได้ แต่ก็ไม่เคยทำสำเร็จ ตลอดเวลาที่คบกันมา ดิฉันปฎิบัติกับเขาเหมือนคนรับใช้คอยรองรับทุกอย่าง

ดิฉันเคยถึงกับจะฆ่าตัวตายเพราะเขามาแล้ว แต่ก็ไม่สำเร็จ ตลอดชีวิตเรื่อยมาดิฉันจะต้องทนทุกข์กับเรื่องความรัก รักใครมักจะรักเขาอย่างจิงจังและหมดใจ แต่สิ่งที่ได้ตอบแทนกลับเป็นความเจ็บปวดเสมอ ดิฉันอยากทราบว่า ที่ดิฉันต้องมาพบเจอกับความเจ็บปวดที่เลิกไม่ได้เป็นเพราะกรรมใดและจะมีวิธีแก้อย่างไร

ขอบคุณค่ะ

 

มีรัก 1 ก็ทุกข์ 1 มีรัก 100 ก็ทุกข์ 100 ถ้าคิดจะรักก็ต้องพร้อมที่จะทุกข์ กามสุขนิดเดียวแต่ทุกข์ยาวนานยิ่งถ้ารักแล้วอยากครอบครองยิ่งทุกข์มากๆๆๆๆๆๆ รักตัวเองดีกว่าสุขเองทุกข์เองแก้ไขเอง......จบ

 

เท่าที่เรารู้นะ กรรมที่ทำให้เราเจ็บปวดเกี่ยวกับความรัก นอกจากตัวเองกระทำต่อคู่ของเราในอดีต

ยังมีกรรมอีกอย่างนึง ก็คือ เรากระทำต่อพ่อแม่เราทั้งในอดีตชาติและชาติปัจจุบันด้วยนะคะ

ถ้าคุณอยากรู้ว่าเป็นกรรมอะไร คุณลองตั้งสติดีๆว่า คุณเคยทำอะไรคู่ของคุณไว้รึป่าว หรือคุณเคยทำอะไรต่อพ่อแม่ของคุณไว้รึป่าว

เข้มแข็งไว้นะคะ เรามาคนเดียว ถึงจะมีคู่หรือไม่มีคู่ สุดท้าย เราก็ต้องไปคนเดียว

 

ทุกอย่างล้วนมีเหตุให้เกิด.....
ความทุกข์ทั้งหลายเกิดจากความยึดมั่นถือมั่น...

ไม่มีสิ่งใดเป็นของเราแม้แต่ตัวเราเอง...
รักษาตัว รักษาใจนะคะ ขอให้คุณพ้นทุกข์โดยเร็ววัน...

บุญรักษาค่ะ...

 

เราก็เคยเป็นค่ะ กรณีเดียวกับคุณเลย สองปีอยู่ด้วยคำว่าอดทน เหมือนเป็นคนไม่มีชีวิต จิตใจ เป็นที่รองรับอารมณ์เค้าทุกอย่าง เมื่อเรายิ่งยอม เค้ายิ่งเหยียบเราให้จมดิน เราอยู่กับเค้ามีแต่คำว่าให้อย่างเดียว ให้ความจริงใจ ความซื่อสัตย์ และความหวังดี แต่มาวันนึงเราเริ่มมีความรู้สึกว่า เราต้องรักตัวเอง เพราะมันสุดที่จะทนแล้ว เค้าไม่ได้รักเราหรอกค่ะ คนรักกันเค้าไม่ทำให้คนที่เค้ารักต้องเสียใจ ต้องทนทุกข์ทรมานหรอก

การเลิกกันมันก็ทำใจลำบากทุกคนแหละ แต่เราก็ต้องตัดสินใจทำ ก่อนเราจะตัดสินใจบอกเลิก เราได้ไปสงบจิตสงบใจ ไปบวชเนกขัมมะ จะได้มีสติมีสมาธิดีขึ้น ตอนนั้นเราอายุยี่สิบเอง เดินทางไปบวชคนเดียว แต่ได้เจอกัลยาณมิตรเยอะแยะเลย ทุกคนต่างให้คำแนะนำที่ดีๆ


ก็ลองดูเนอะ

ตอนนี้เราเลิกกับเค้ามาสองปีแล้วแหละ แต่ก็ยังคุยกันอยู่บ้าง เค้าลืมเราไม่ได้ แล้วก็ยังหวังให้เรากลับไป เค้าพูดเสมอว่า เค้าหาใครดีเท่าเราไม่ได้ แล้วเราเองก็เชื่อว่าคงไม่มีใครอยู่กับเค้าได้เหมือนเรา

แต่หลังจากที่ได้คุยกัน ทำให้รู้ว่่านิสัยเค้าไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้เลย และเราเชื่ิอว่าจะคงเป็นแบบนี้ไปตลอดชีวิต

คนดีๆมีอีกเยอะแยะค่ะ โลกนี้มันกว้างนะ

 

ที่คุณบอกตัดขาดจากเค้าไม่ได้นั้นลองคิดดูดีๆนะครับว่าคุณรักเค้าหรือรักตัวเอง เริ่มนะครับคุณเกิดมาตอนไม่มีเค้าคุณอยู่ยังไง?ทำไมอยู่ได้ พอมีเค้าแล้วจะกลับมาเหมือนตอนที่ไม่มีทำไมไม่ได้เพราะอะไร?ลองคิดดีๆนะครับ ความรักคือกิเลสตัณหาความทะยานอยากอยากได้เค้ามาอยู่ด้วยโดยไม่คำนึงถึงผิดชอบชั่วดีขาดสติขาดปัญญา แล้วถ้าเค้าตายละคุณจะนอนกอดศพเค้าตลอดได้ไหม?ผมเห็นรีบเอาไปวัดทันทีเลยพอตายไม่ทันไรมีคน
ไหม่แล้ว55555อีตอนที่เค้าอยู่แม้นฉันขาดเค้าไม่ได้นะจะตายต้องทนทุกข์ยังไงก็ยอม5555พอเค้าตายกลับรีบเอาไปวัดเลยแน่จริงนอนกอดศพซักอาทิตย์ซิครับแล้วจะรู้ว่าเรารักเค้าหรือรักตัวเองเห็นแก่ตนเองกันแน่ ผมทั้งเห็นทั้งฟังมาเยอะแล้ว5555ลองถามตนเองดูนะครับว่ารักเค้าหรือรักตนเองสนองกิเลสตัณหาของตน(โดยอ้างความรักว่าฉันรักเธอ)5555พ่อแม่ซิครับที่รักลูกจริงยอมทุกอย่างเพื่อลูกโดยลูกมิต้องมาอยู่ด้วยตลอดเวลาไปอยู่กับสามีภรรยาได้แต่เมื่อลูกมีทุกข์กลับมาพ่อและแม่จะทำหน้าที่เป็นหมอรักษาจนลูกหายทุกข์แล้วลูกๆก็กลับไปใช้ชีวิตต่ออีกนี้แหละที่เรียกว่ารักมากกว่ารักตนเอง55555กลับไปคิดใหม่นะครับเจ้าของกระทู้คิดให้ได้คิดให้เป็นแล้วจะสุขคิดไม่ได้คิดไม่เป็นเทวดาก็ช่วยไม่ได้5555อย่าโทษกรรมกรรมไม่เกี่ยว5555555555 สาธุ

 

ไม่เป็นไรหรอกค่ะ สำหรับตัวหนูเองก็เพิ่งเลิกกับแฟนไปสัก2-3วันนี้เอง
ที่ผ่านมาเลิกกันหลายครั้งแล้ว แต่เขาก็มาง้อ เราคบกัน 2-3ปีแล้ว แต่จับได้ทุกครั้งว่าเขามีคนอื่นตลอดเวลา เราก็ให้โอกาสเค้าตลอด แต่เค้าก็เป็นเหมือนเดิมตลอด
เราทุ่มเทเวลาให้เค้า ทุ่มเทความรักให้เค้า แต่เค้าไม่เคยใส่ใจเราเลย เราอยู่กับเค้าเราต้องเสียใจและร้องไห้ตลอดเวลา พอเราจับได้ว่าเค้ามีคนอื่น เค้าก็จะมาว่าเราด่าเราให้เจ็บช้ำน้ำใจ เมื่อก่อนหนูอารมณ์ร้ายด้วย เคยทั้งตบ ทั้งตีเค้าเวลาที่จับได้ว่าเค้ามีคนอื่น แค้นเค้ามากๆ ๆๆหนูกินยานอนหลับมากๆเพื่อให้หลับให้ลืมเค้า
แต่ปัจจุบันนี้ที่เพิ่งเลิกกับเค้าหนูไม่ทำเหมือนเมื่อก่อนแล้วค่ะ หนูเดินเข้าไปในห้องพระที่บ้าน มองพระพักตร์องค์พระพุทธรูปที่บ้านอยู่นานมาก ทำให้หนูเริ่มรู้สึกเย็นใจและมีสติ ทำให้เราคิดได้ว่าเค้าทำอะไรเค้าต้องได้อย่างนั้น เวรกรรมมีจริง สักวันเค้าก็ต้องเสียใจ ทุกข์ใจเหมือนกับเรา เราเอาเวลาไปทำบุญสร้างบุญและความดีดีกว่า ไม่ต้องเอาเวลามาให้เค้า หนูก็เลยอโหสิกรรมให้เค้าค่ะจะได้ไม่มีเวรกรรมต่อกันอีก และหมั่นสวดมนต์ สร้างบุญทุกบุญเท่าที่จะทำได้ อย่างน้อยสุดสิ่งเหล่านี้เองค่ะ ที่ทำให้เรามีความสุขกับผลบุญที่ได้รับและสิ่งที่ดีๆที่จะต้องเจอในวันข้างหน้าค่ะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะค่ะ....

 

ไตรลักษณ์ และ อริยสัจสี่

ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน

 

อนุโมทนาด้วย
ผมเองก็เช่นกัน อยากให้เค้าเจอคนที่ดีกว่าเรา ดูแลและรักเค้าให้มากกว่าเรา เราเพียงผู้ชายธรรมดา เงินมีน้อย หาความสุขมาให้เค้าได้น้อย เราอยากจะปฏิบัติธรรมไปด้วยแต่เค้าไม่บางครั้ง เราทำใจลำบากที่จะเลิก ไม่ใช่ว่าเค้าไม่ดี แต่เราเดินทางนี้ก็อยากให้เค้าเดินด้วย แต่เค้าทำไม่ได้ จึงอยากปล่อยเค้าไป แต่เค้าไม่ไป

 

คนเราเกิดตายมาเปนแสนๆล้านๆชาติย่อมต้องมีการสร้างกรรมไว้มาก ความรักก็เป็นกรรมอย่างหนึ่งต้องตั้งสติไว้มากๆจนเกิดปัญญา หาวิธีแก้ไขอย่าไปหลงอารมณ์รักให้มากวางตัวกลางๆมุ่งปฏิบัติธรรม ทำทาน ศีล สมาธิ อยู่เสมอๆแล้วหมั่นอธิษฐาน เช่นคุณหลังจากทำบุญทุกบุญก้ตั้งจิตอธิษฐานให้ความรักของคุณมีแต่ความสุข ทำได้ดังนี้แล้วผมเชื่อว่า กรรมดีที่เราสร้างไว้จะสามารถกลบกรรมที่ไม่ดีเก่าๆได้ไม่มากก็น้อย อย่าไปคิดว่าจะชดใช้กรรมเก่าเพียงอย่างเดียวหมั่นทำบุญอยู่เสมอๆ การอธิษฐานจิตก็จงตั้งมั่นว่าสื่งที่เราขอนั้นจะสมประสงคืมีความศรัทธาในองคืพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระอริยสงฆ์ อย่างจริงใจ ผมเชื่อว่ากรรมดีๆทั้งหลายที่คุณสร้างใหม่จะมารวมส่งผลให้ชีวิตคู่คุณดีขึ้น

 

ลองคิดดูดีๆนะครับ คุณรักตัวเองมากกว่าแฟน รู้ไม๊ เพราะอะไร

เพราะคุณกลัวที่จะไม่ได้ ไม่มี และเพราะมันไม่ได้เป็นอย่างที่เราอยากจะให้เป็น มันเลยเกิดทุกข์ คนเรานั้นคาดหวังกับการใช้ชีวิตคู่ว่า มันต้องเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ พอไม่ได้อย่างที่คิด มันก็ไม่พอใจ มันก็ทุกข์ ฉะนั้น เมื่อลองพิจารณาดูดีๆแล้ว ความทุกข์ไม่ได้เกิดขึ้น จากใคร แต่มันเกิดขึ้นจากใจเราเองนั้นแหละ คนเรานั้นจะทุกข์หรือไม่ ขึ้นอยู่กับวิธีคิดของแต่ละคน คนที่ยอมรับความจริงจะเป็นสุขเสมอครับ

 

เข้มแข็งเข้าไว้
ขอให้นึกว่านั้นคือความฝัน
อย่ายึดมั่นถือมั่น ว่าเขาเป็นของเรา
ลองมองหาคนที่เข้าใจเรา ขอให้นึกว่าเราก็มีศักดิ์ศรี
อ่านหนังสือ ท่องเที่ยว สนทนากับผู้ที่เราเคารพ สุดท้ายกรวดน้ำส่งให้เจ้ากรรมนายเวร ขอให้สิ้นเวรสิ้นกรรมแก่กัน อธิฐานขอให้เจอแต่คนดีๆเข้ามาในชีวิต

ขอให้กำลังใจและให้มีสติ

 

รู้ว่าทุกข์แต่ก็ยังรัก รู้ว่าทุกข์แต่ก็ยังอดทน...
โลกนี้ทุกอย่างมีเกิดก็มีดับ เราไม่จากเขาวันนี้ วันข้างหน้าก็ต้องจากกันอยู่ดี

เรายังไม่เคยเห็นว่ามีคู่ไหนจะรักกันอยู่ด้วยกันแล้วมีความสุขไปตลอดชีวิตเลย มีแต่ทุกข์มากกว่าสุขซะอีก บางคู่ก็รวยล้นฟ้าแต่หาเวลามาอยู่ด้วยกันไม่ได้ บางคู่ก็จนแทบไม่มีจะกินทะเลาะกันแทบทุกวัน ... มันเอาอะไรแน่ไม่ได้หรอกนะ ไม่ใช่คุณคนเดียวในโลกนี้ที่ทุกข์เรื่องความรัก ความทุกข์มันเป็นของแน่ มันอยู่กับทุกคนมาตั้งแต่เกิด

เราขอให้คุณอยู่ด้วยความมีสติ ไม่มีใครในโลกนี้ช่วยคุณได้นอกจากตัวของคุณเอง
บุญรักษานะคะ

 

เคยเป็นเหมือนกันอย่างงี้เลย แต่พอจะกลับมาก้อถีบหัวส่ง สะใจมาก

มีพระท่านกล่าวไว้ว่า การไม่มีสามี ภรรยา คือลาภอันประเสริฐ

 

ที่ใดมีรัก ที่นั้นมีทุกข์ (ตือป๋วยก้าย)

เมื่อตอนเด็กๆผมชอบดูหนักจีนกำลังภายในมากๆ คตินี้ดูเหมือนตลกนะคับ แต่ลึกซึ้ง...

 

ก็มันเป็น "กรรม" จริงๆ แหละ เนอะ ครับ

ทำบุญ กรวดน้ำ อุทิศ ให้เขา และเจ้ากรรม นายเวร อย่างเดียวเลยครับ



พบคนไม่รักก็ทุกข์

ไม่พบคนรักก็ทุกข์

ตนแลเป็นที่รักยิ่ง


:VO เป็นกำลังใจให้ด้วยอีกคนนะครับchearr

 

ถ้าคิดว่าอยู่คนเดียวได้โดยไม่ต้องพึ่งสามี...อย่างน้อยก้อยังมีพ่อแม่พี่น้องอยู่...ก็จงตัดสินใจซะ....ถือว่าใช้กรรมในชาตินี้กับคนๆนี้หมดแล้ว

 

แม้แต่ร่างกายเราเองยังไม่ใช่ของเราเลย แล้วจะไปหลงในร่างกายของคนอื่นทำไมคับ

สู้ๆ

 

คู่บาปคือคู่ที่เคยสร้างความขุ่นข้องหมองใจแก่กันและกันมาก่อน ร่วมมือกันกระทำอกุศลกรรมร่วมกันมา หรืออาจเป็นวิบากกรรมที่เคยกระทำการเบียดเบียนกันมาก่อน อาจเป็นอดีตชาติไหนสักชาตินึง
กฏแห่งกรรมเที่ยงตรงเสมอ อย่าปฏิเสธยอมรับกับมัน ในขณะเดียวก็เร่งกระทำความดีเพื่อช่วยให้ผ่อนหนักเป็นเบา ทาน ศีล ภาวนา แล้วก็อุทิศบุญกุศลเหล่านั้นให้เขาไป อย่าไปคิดอาฆาตหรือคิดไม่ดีกับเขา ควรอโหสิกรรมให้เขา วิบากกรรมที่มีต่อกันจะจบลงแค่ชาตินี้ไม่ส่งต่อไปถึงชาติหน้า มนุษย์เราเกิด ดับ ๆ ไม่รู้กี่ชาติต่ิกี่ชาติ คิดเสียว่าชดใช้หนีกรรมเสีย เมื่อหนีหมดเราก็สบาย และก็ไม่ควรไปก่อหนี้เพิ่ม สวดมนต์ รักษาศีล ทำทาน หมั่นเจริญสมาธิภาวนา ต้องมีสักวันที่เจ้ากรรมนายเวรเขาใจอ่อนยอมอโหสิกรรมให้กับเราเพราะความดีที่เรากระทำชดใช้หนี้เขา