11111111111111* 11111111111111* แบ่งให้บูชาพระเครื่องหลวงพ่อพระราชพรหมยาน(ฤาษีลิงดำ)

เมื่อมั่นใจในพระ ก็ควรมั่นใจในคำสอนด้วยว่านรกมีจริง บาปกรรมมีจริง

แนะนำให้ไปหาหนังสือไตรภูมิมาอ่าน

หิริ โอตตัปปะ ทำได้ไม่ยาก นั่งอยู่เฉยๆ ก็ทำได้

 

นั่นสิคุณแพนด้า พีเอ็มไปบอกเอาบุญหน่อย

 

ใจดีจัง

ผมโชคดีครับยังไม่โดน แต่เอ๊ะคุณพงศ์กฤต ใจดียัง งันผมขอเลยละกันไม่ผ่อนนะ 55555555555555555555 (ล้อเล่นครับ)​

 

ขออนุญาตแทรกธรรมะด้วยคนนะครับ
พอดีไปอ่านเจอแล้วเห็นว่า เป็นบทความหนึ่ง
ที่ยืนยันในความดีของหลวงพ่อเรา และช่วยให้เรามั่นใจ
ในองค์หลวงพ่อมากขึ้นอย่างสุดหัวใจครับ
(กรุณาตั้งใจอ่านเพื่อผลอันสูงสุดครับ)​

หลวงพ่อดาบสเล่าถึงหลวงพ่อฤาษีลิงดำ
โดยหลวงตาวัชรชัยถ้ำนารายณ์(วัดเขาวง) สระบุรี ​

หลวงพ่อดาบส สุมโน
อาศรมไผ่มรกต จ.เชียงราย​

ครั้งหนึ่ง ตอนบวชได้พรรษา ๒ หลวงตาได้เที่ยวไปพบพระดีเข้าอีกองค์หนึ่งที่จังหวัดเชียงราย คือ หลวงปู่ดาบส สุมโน แห่งสำนักไผ่มรกต ที่กล้าเรียกท่านว่าพระดี ก็เพราะว่าท่านดีต่อหลวงตา และได้มอบความดีให้หลวงตาประมาณไม่ได้และความดีศรีสุขอันนั้นมันเกี่ยวกับหลวงพ่อฤๅษี ฯ โดยตรงเสียด้วย​

ครั้งแรกที่ไปกราบหลวงปู่ดาบส ท่านก็ทักถูกใจเราทันทีว่า
"อยู่กับหลวงพ่อฤๅษี ฯ สอนมโนมยิทธิหรือ?"
"ครับผม"
"อภิญญาสมาบัติที่ทรงอยู่ คล่องดีแล้วใช่ไหม?"​

ตอนนี้หลวงตาตกใจ เพราะเข้าใจว่าเรื่องอภิญญาสมาบัติเป็นเรื่องใหญ่เกินกว่าตัวเองจะยอมรับว่า "ทำได้คล่อง" จึงตอบไปว่า​

"ไม่ใช่ขอรับ ผมยังไม่ได้อภิญญา ผมพยายามทำตามที่หลวงพ่อท่านสอน และแนะนำคนอื่นเท่าที่จะนึกได้"
"นั่นแหละ เขาเรียกว่าอภิญญา พระอรหันต์ทั้งหลายท่านก็ใช้อย่างนี้ พระพุทธเจ้าก็ทรงใช้อย่างนี้ ใช้แบบวิธีเหมือนกันแต่ความบริสุทธิ์ไม่เหมือนกัน ความมั่นใจไม่เท่ากัน ใจที่บริสุทธิ์มาก มั่นคงมั่นใจมาก ก็ใช้ได้คล่องแคล่วชัดเจนมาก บริสุทธิ์ถึงที่สุด มั่นคง มั่นใจไม่สงสัย ก็ใช้ได้ถึงที่สุด เป็นเรื่องธรรมดา"​

หลวงตาเข้าใจ แต่ยังไม่มั่นใจ​

แล้วหลวงปู่ดาบสก็มองหน้าหลวงตา พูดเสียงชัดเจนว่า​

"ออกจากวัดท่าซุง มาอยู่ด้วยกันไหม มาหาที่สงบซุ่มปฏิบัติธรรมให้สมใจ สมวาสนาบารมี"
"พอสบายจบกิจแล้วจะได้ตั้งสำนักใหม่ สอนพระกรรมฐานให้มีชื่อลือลั่น ไว้ชื่อครูบาอาจารย์ ว่าเรานี่แหละลูกศิษย์หลวงพ่อฤๅษีฯ"​

"...................................."​

หลวงตาตกใจ เจ้าประคุณเอ๋ย ความในใจที่อุตริคิดฝังไว้ก้นบึ้งดวงใจไม่เคยเล่าสู่ใคร ไม่เคยถามไถ่แม้แต่หลวงพ่อฤๅษี ฯ คิดซ่อนเร้นไว้กว่า ๑๐ ปี ถึง ๔ ข้อ บัดนี้ได้ถูกหลวงปู่ดาบสไขออกมาไม่มีเหลือ กำลังใจขณะนั้นได้ตอบท่านไปใน ๒ ข้อแรก (และรับรู้ใน ๒ ประการหลัง ซึ่งจะไม่บอกใครจนวันตาย)​

"ไม่เอาครับ หลวงปู่ ผมจะไม่ไปไหน ผมจะอยู่กับหลวงพ่อในวัดท่าซุงตลอดไป"​

"ดีแล้ว" ท่านยิ้มยืนยันว่า
"ถูกต้องแล้ว อยู่ที่นั่นไม่ต้องไปที่ไหน"​

"เรื่องธุดงค์บางองค์ก็ไม่ต้องธุดงค์หรอก การที่พระสงฆ์ท่านออกธุดงค์กันในที่ต่างๆ ก็เอาคำสอนครูบาอาจารย์ที่น้อมรับเอาไปใส่ใจ แล้วก็ประคองใจอันนั้น ไปหาต้นไม้ หาถ้ำ หาที่วิเวกเหมาะกับจิตใจ เอาเป็นที่บำเพ็ญความเพียรพิจารณาธรรมอันนั้นจนได้มรรคได้ผล แล้วก็ต้องกลับไปอยู่กับผู้คนแทนคุณพระศาสนา แต่ที่วัดท่าซุงนะ มีต้นไม้ใหญ่อยู่ต้นหนึ่ง คือ ต้นหลวงพ่อฤๅษี ฯ ร่มรื่น ร่มเงาเย็นสบาย ผลไม้อริยผลก็ออกดอกเต็มต้น ไปนั่งนอนเดินยืนอยู่ใต้ต้นไม้นั้น อย่าจากไปไหน แล้วก็ประคองมือเอื้อมเด็ดผลไม้ มากินให้หวานชื่นใจด้วยความเคารพ ก็จะบรรลุมรรผลได้ในชีวิตนี้"
ลูกหลานเอย..หลวงตาต้องกล้าเขียนต่อ บอกแล้วว่ามันยากที่จะเล่าให้ฟังตามตรง ๆ ที่หลวงปู่ดาบสพูดถึงหลวงพ่อฤๅษีฯ ว่า​

"พระคุณเจ้าองค์นั้นเป็นอรหันต์องค์เอกองค์หนึ่งของโลกในปลายศาสนา ๕๐๐๐ ปี จะหาใครสอนเสมอเหมือนพระคุณท่านหาไม่ได้แล้ว พระคุณท่านองค์นั้นสอนได้คล้ายพระพุทธเจ้าสอน เพราะท่านปรารถนาพระโพธิญาณ ถ้าท่านไม่ลาพุทธภูมิหักใจเป็นพระอรหันตสาวกเสียก่อน ท่านเทศน์คราวไร เรา..พวกเรานี้ที่บำเพ็ญบารมีตามท่านมา ก็จะฟังเทศน์จากท่านเพียงครั้งเดียวก็จะเป็นพระอรหันต์ตามได้
จำไว้นะ ! กลับไปฟังคำสอนของพระคุณท่าน ฟังเทปของท่าน ดูวีดีโอของท่าน ให้ส่งจิตคิดตามเสียงท่านประหนึ่งว่าเป็นเสียงในใจเรา ก็อาจจะบรรลุมรรคผลได้ตามที่ตัดสินใจ ตามเสียงนั้นเฉพาะหน้า เหมือนฟังจากพระพุทธเจ้านั่นแหละ องค์นี้หาใครสอนได้เสมือนท่านยากนักหนาแล้ว"​

นี่หลวงตาเล่าให้ฟังตามที่ได้พบเห็นได้ยินมาเฉพาะตัวหลวงตาเอง ท่านใดจะชื่นชมสมใจหรือแหนงหน่าย อึดอัดก็โปรดเป็นไปตามกฎธรรมดา ตามปรารถนาเถิด..
แล้วหลวงตาก็กลับวัด ก่อนลาหลวงปู่กลับ ก็ถ่ายรูปร่วมกับท่านมาภาพหนึ่ง กลับมาถึงก็เล่าให้พี่น้องบรรพชิตและฆราวาสฟังว่า มีหลวงปู่ดาบส แห่งสำนักไผ่มรกต จังหวัดเชียงราย ท่านพูดถึงพ่อเราอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วท่านก็งามนักหนา ทั้งหน้าตามารยาท ถ้าพ่อเราเป็นพระอาทิตย์เต็มองค์ทรงกลด หลวงปู่ดาบสก็งามเหมือนพระจันทร์วันเพ็ญที่ไม่มีเมฆหมอกมาบดบัง แล้วก็เอารูปของท่านออกมาอวดไปทั่ววัด​

ก็อวดมาถึงหลวงพี่วิรัช ท่านก็เอาไปเล่าอวดหลวงพ่อพร้อมรูปใบนั้น พ่อเราฟังไป ดูรูปไป ก็ส่งรูปคืนให้หลวงพี่วิรัช พร้อมกับพูดลอย ๆ ออกมาว่า​

"เออ.. ๒๐ ปีแล้วซีนะ"​

หลวงพี่วิรัชก็กลับมาบอกคืนหลวงตาว่า คงเป็นเพื่อนหลวงพ่อ ไม่ได้พบกัน ๒๐ ปีกระมัง​

พอตอนเย็น ไปทำวัตรเย็นและปฏิบัติกรรมฐาน หลวงพี่อนันต์ เรียกหลวงตาเข้าไปหาแล้วบอกว่า​

"หลวงพ่อให้บอกท่านว่า พระเจ้าของรูปนั้นได้อรหันต์มา ๒๐ ปีแล้ว" ​

จากหนังสือ มรดกพระดี
หลวงตา <!-- / message --><!-- edit note -->​

<!-- / message --><!-- sig --><!-- / message --><!-- sig --><!-- / message --><!-- sig -->

 

รูปของสมเด็จฯวัดสระเกศ ที่หลวงพ่อเรายกย่องว่าเป็นพระทองคำ
ตั้งแต่ครั้งยังมิใช่ดำรงอยู่ในสมเด็จฯ

ดูแล้วสุขใจไหมล่ะท่าน อยากไปกราบท่านงามๆซักครั้งในชีวิต^^
ท่านเย็นเข้าไปถึงในหัวจิตหัวใจโดยแท้ สังเกตุแม้แต่ผีเสื้อ ยังสัมผัสได้
ว่าท่านเปี่ยมไปด้วยเมตตาไม่มีประมาณ มิฉะนั้นคงไม่บินเข้าไปใกล้ขนาดนั้น

หลวงพ่อสมเด็จฯวัดศระเกศ​

โดยหลวงตาวัชรชัยถ้ำนารายณ์(วัดเขาวง) สระบุรี

​

เจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (เกี่ยว อุปเสโณ) แห่งวัดสระเกศราชวรมหาวิหาร หลวงตากล้าเรียกท่านว่า "หลวงพ่อ" ได้อย่างเต็มใจเต็มคำ

ครั้งหนึ่ง ขณะที่หลวงพ่อสมเด็จยังพอเจียดเวลาพักผ่อนจากภารกิจอันหนักหน่วงได้บ้าง ครั้งนั้น ท่านได้ไปพักผ่อนที่สำนักปฏิบัติธรรมไร่กิตติลักษณ์ จังหวัดเชียงราย ตามคำอาราธนานิมนต์ของเจ้าของสถานที่ หลวงตาก็มีโอกาสได้รับนิมนต์ด้วย

ในใจหลวงตานี้มีข้อสงสัยเกี่ยวกับศีลและมารยาทพระอยู่ข้อหนึ่ง คือเวลาฉันภัตตาหารด้วยกันในหมู่สงฆ์ จะคุยกันบ้างได้ไหม ได้ในระดับไหน และคิดว่าถ้าจะมีพระสักองค์ที่ตอบให้หายสงสัย ก็น่าจะเป็นหลวงพ่อสมเด็จ ฯ เพราะท่านเรียนจบ ๙ ประโยค เป็นสามเณรที่เรียนความเป็นสมณะโดยตรงจากสมเด็จพระสังฆราช (อยู่ ญาโณทัย) แห่งวัดสระเกศ เป็นเลขาเจ้าคณะ เป็นอดีตอธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เป็นเจ้าคณะใหญ่หนตะวันออก เป็นพระอุปัชฌาย์ที่มีลูกศิษย์ลูกหามากมาย จนปัจจุบันเป็นสมเด็จพระราชาคณะที่ทำหน้าที่แทนสมเด็จพระสังฆราช ต่อไปข้างหน้าจะเป็นอย่างไรไม่กล้าคิด

แต่ที่กล้าคิดก็คือ ถ้าท่านตอบให้ได้ฟัง ก็น่าจบเป็นอันยุติข้อสงสัยใช้เป็นแบบปฏิบัติรักษาตัวได้เลย แต่...ใครจะไปกล้าถาม ลูกหลานเอ๋ย เช้าตรู่ของคืนแรกที่พักในไร่กิตติลักษณ์ เขาถวายข้าวต้มพร้อมถ้วยตะเกียบเพียบพร้อมด้วยกับข้าว หลวงพ่อสมเด็จเรียกหลวงตาให้เข้ามานั่งเก้าอี้ตัวที่ติดกับท่าน คีบกับข้าวต้มใส่ถ้วยหลวงตา แล้วพูดว่า

"เอ้า ฉันเสีย ของเขาดี เอ้อ..เอานี่ หลวงพ่อผาจม ฉัน..." คีบกับข้าวใส่ถ้วยหลวงพ่อวิชัย เขมิโย แห่งวัดถ้ำผาจม แล้วท่านก็คีบกับใส่ปากเคี้ยว เขี่ยข้าวต้มใส่ปากเคี้ยว ทั้งหมดนี้ดูไม่เร็วไม่ช้า พอเคี้ยวได้กลืนแรก ท่านก็หันมาพูดกับหลวงตาเบา ๆ พอได้ยินสองคนว่า

"ทำพองาม สบาย ๆ ก็พูดคุยธุระที่ควรพูดได้บ้าง เอาพอรู้เรื่องกัน เอาพอไม่ให้อาหารหล่นจากปาก เอ้า ! หลวงพ่อจอมกิตติ ..ฉัน...ฉัน" แล้วก็คีบใส่ถ้วยท่านเจ้าอาวาสวัดพระธาตุจอมกิตติต่อไป แล้วก็ฉันต่อไปแบบสบาย ๆ เพราะไม่มีใครนอกจากพระด้วยกันทั้งนั้น

...ลูกหลานเอย หลวงตาคิดอยู่ในใจไม่เคยถามใคร ๆ และโดยเฉพาะหลวงพ่อสมเด็จ ฯ แต่ท่านตอบให้เราได้ ลูกหลานช่วยกันคิดซิว่า หลวงพ่อสมเด็จทราบได้อย่างไร
​

หลวงตารู้จากหลวงพ่อฤาษี ฯ วัดท่าซุง ของเราว่า หลวงพ่อสมเด็จ...เป็นพระทองคำ หากจะหาเนื้อนาบุญในกรุงเทพ ฯ บำเพ็ญเพิ่มพูนบารมีให้ตัวเองให้ไปที่วัดสระเกศ ท่านเป็นพระนักปฏิบัติมาตลอดชีวิต ไม่มีใครรู้...
หลวงตาก็เลยสงสัยในแง่ปฏิบัติธรรมต่อไปว่า ตลอดชีวิตตั้งแต่เป็นสามเณรก็เรียนบาลีจนจบประโยค ๙ จบแล้วก็ทำงานหนักมากมาตลอด ไม่เคยหยุด แล้วท่านเอาเวลา เอาอารมณ์ใจที่ไหนมาปฏิบัติพระกรรมฐานจนเป็น พระทองคำ

ต้องเล่าย้อนไปเมื่อตอนกลางคืน ก็สวดมนต์เย็นด้วยกัน พอเจ้าของบ้านเข้าพัก พระก็คุยกัน "เอ้า พระจะคุยกัน โยมไปพักก็ได้นะ" ท่านจะใช้คำพูดและน้ำเสียงเป็นกลางๆ ยิ้มแย้มเมตตาอย่างนี้เสมอ ท่านหันหน้ามาทางพระ ชำเลืองดูหลวงตาพลางพูดว่า

"จะเล่าให้ฟัง คุยกัน เออ..งูนี่มันตัวร้อนนะ"

พระก็มองหน้าหลวงพ่อสมเด็จกันหมดทุกองค์
"คืออย่างนี้ ผมบวชเณรเมื่ออายุ ๑๓ ปี บวชแล้วก็เรียนหนังสือท่องบาลี เรียนกันหนัก"
แหม ลูกหลานเอ๋ย เหมือนที่หลวงตาคิดขมวดไว้ในใจ เป๊ะเลย ฟังเอาเถิด !

"แต่ผมโชคดี มีครูบาอาจารย์ดี ท่านให้ผมเรียนปฏิบัติพระกรรมฐานไปด้วย ดูหนังสือไป สลับกับภาวนาไปตลอดเวลา อารมณ์ก็ไม่เสีย ดูหนังสือก็จำแม่น"

ท่านพูดช้า ชัดเจน น้ำเสียง สีหน้า ดวงตานี่...เล่าเหมือนเรื่องเพิ่งเกิดเมื่อวานนี้

"บางครั้งก็ออกธุดงค์กับพระอาจารย์ เอาหนังสือใส่ย่ามติดตัวไปด้วย"
"มีอยู่ครั้งหนึ่งเดินทางกันไปด้านชายทะเล นั่งภาวนาอยู่ในที่สงัดนะ จิตมันบังเอิญลงร่องยังไงก็บอกไม่ถูก มันดิ่งสงบลงไป จนเหมือนนอนหลับ"

ลูกหลานเอ๋ย ถ้าเป็นหลวงตาละก็..จะต้องโม้โอ่องค์ให้รู้เสียบ้างว่าเรานี่เข้าฌาณได้นะ แต่หลวงพ่อสมเด็จไม่ใช่อย่างหลวงตา

"มันรู้สึกตัวอีกที รู้สึกว่าเหมือนเด็กที่ไหนมาปัสสาวะรดมือ รดหน้าตักเรา ลืมตาขึ้นดู งูตัวเบ้อเริ่ม ใหญ่ขนาดลำตัวเด็กเล็ก กำลังเลื้อยผ่านตักทับมือเราไป มันอุ่นมันร้อนไอตัวงู ก็ตกใจ ถอนใจหวาดหวั่น เท่านั้นแหล่ะ งูนั้นก็ตวัดหัวชูขู่ฟ่อเหมือนจะงับหัวเราเข้า ใจเราก็ยอมตาย เอาเถอะ ตายก็ตาย มันไปไหนไม่ได้แล้ว ตายขณะทำความเพียรก็เอา
พอใจสบาย งูก็เลื้อยไป พอลืมตาดู งูก็ชูหัวขู่เอาใหม่ ก็หลับตาไปใจสงบ งูก็เลื้อยต่อ สลับกันไปอย่างนี้ จนใจสบายจริง ๆ งูก็ไม่รู้หายไปไหน เอ้อ..งูนี่มันร้อนนะ"
"นั่นแหละ พอบวชเณร เขาก็จัดให้อยู่กุฎิเจ้าคณะ ๕ มันสบายตามอัตภาพสามเณร บวชพระแล้วก็ยังอยู่ห้องนั้น เอาไม้มาตอกกะข้างฝาเป็นหิ้งพระพุทธรูปหลายหิ้ง นอนใต้หิ้งพระ มองพระสบายใจ ทุกวันนี้เขาให้เป็นสมเด็จ ก็ยังนอนห้องเณรอย่างเดิม ทาสี ๓ ครั้ง เปลี่ยนกระเบื้องหลังคา ๒ ครั้ง ยังอยู่ได้"

ท่านพูดไป ยิ้มอิ่มใจ ดูท่านเป็นสุขจริง ๆ ที่ได้ทำอนุสติ ย้อนนึกถึง " ตอนนั้นรัฐบาลคุณสัญญา ธรรมศักดิ์ คุณสัญญานี่..นับถือกัน เขาเอางบประมาณมาช่วยซ่อมตำหนักสมเด็จ บังคับขอร้องให้ไปอยู่อาศัย จะได้สมศักดิ์ศรีสมเด็จ เราก็ไปนั่งให้เขาเห็น พอเขากลับเราก็กลับมานอนกุฏิเณร สบายใจของเรา "

ท่านผู้อ่านทั้งหลาย สหายในทางธรรม ลูกหลานทุกคนเอย.. ผู้อ่านอ่านแล้วจะรู้สึกอย่างไร หลวงตาไม่ทราบ แต่ตัวหลวงตาฟังดู สัมผัสกระแสเมตตาจากใจของหลวงพ่อสมเด็จแล้ว หลวงตาเชื่อท่าน ซ้ำมีคุณสมบัติบางอย่างในตัวท่านที่ไม่เกินวาสนา หลวงตาตั้งใจจะนำมาปฏิบัติเอาเยี่ยงอย่างท่าน ก็เลยกราบฝากตัวขอให้ท่านว่ากล่าวตักเตือนประหนึ่งว่าเป็นลูกคนหนึ่ง ท่านก็พูดว่า

"เรียกว่าหลวงพ่อ ง่าย ๆ ดี มีอะไรให้ช่วยก็ไปหาที่วัด ไปเองก็ได้ โทรศัพท์ก็ได้"
เมื่อหลวงตามาอยู่วัดเขาวงได้ ๑ ปี ก็ประสบอุบัติเหตุ เอารถไปขวางให้เขาชนกลางสี่แยกวัดใจ เจ้าซ้ง คนขับรถ มองแต่ทางซ้ายไม่เห็นมีรถ ก็ลืมขวา ออกรถเต็มที่รถปูนผง ๔ เต้าแล่นมาทางขวาพอดี สลบคาที่ ฟื้นขึ้นมาอีกทีก็ได้ของเพิ่มตัว คือ สายโยงเยง เสียบจมูก คาปาก คาท้อง และของประจำตัวที่หายไปก็มี ม้าม ถุงน้ำดี ตับบางส่วน และระบบหายใจอีกครึ่งระบบ

อยู่ห้อง ไอ.ซี.ยู. หลายวัน ออกมาพักฟื้นในห้องพิเศษ รพ.ภูมิพลได้ ๓ วัน หลวงพ่อสมเด็จก็เมตตามาเยี่ยมพร้อมกับพระอุปัฏฐากติดตาม ๑ องค์ เวลาบ่ายโมงพอดี

"จะมาเยี่ยมแต่เมื่อค่ำวานนี้ ออกรถมาได้แค่สี่แยกหลานหลวง รถติดอยู่กว่าชั่วโมง เห็นไม่ไหวก็เลยเดินกลับวัด นี่ออกมาบ่ายวันนี้ถึงมาได้ เออ..ไม่ได้หนักหนาอะไรอย่างที่เขาไปลือให้ฟังนะ ไม่เป็นไร...เดี๋ยวหายปรกติ ตั้งใจนะ ตั้งใจให้ดี จะสวดโพชฌงค์ให้หายเร็ว ๆ"

ลูกหลานเอ๋ย หลวงพ่อสมเด็จนั่งสวดมนต์บนเก้าอี้หน้าเตียงหลวงตาแก่ไร้ชื่อเสียง ไร้ความเคารพนบนอบประจบเอาใจ วันเกิดท่าน วันเข้าพรรษาก็ไม่ได้ไปกราบทำวัตร คนหยาบอย่างนี้ หลวงพ่อยังเมตตาถึงขนาดนี้ ที่หลวงตาว่าเหมือนแสงสว่างส่องโลกไม่เห็นแก่สิ่งตอบแทน มันจริงไหมเล่าลูกหลานเอ๋ย....

หลังจากนั้นหลายปี เมื่อพบท่านข้างพระอุโบสถวัดสระเกศ เข้าไปยืนไหว้ ขอประทานอภัยและขออนุญาต ย้อนหลังที่ได้เอาเรื่องของท่านไปเล่าให้พระใหม่ พระเก่าฟัง ตามที่หลวงตาซาบซึ้งใจ ท่านก็จับมือไว้ ยิ้มอย่างเดิม เสียงกลาง ๆ อย่างเดิม กระแสใจปนกระแสอบอุ่นใจอย่างเดิมว่า

"เอ้อ...ความเป็นพระก็อยู่ตรงนี้ ไม่มีอะไร.."




​

ขอบคุณข้อมูลจาก
​

 

ขอยกเลิกรายการจองงบหมดแล้วค่า...:'(

 

หลวงพ่อบอกว่าท่านเป็นพระที่สูญ (จากกิเลส) ไม่ต้องเกิดอีกแล้ว
สมเด็จฟื้นก็สูญเช่นกัน​

 

11111111111111111111111111111111111111111

 

โดนเหมือนกันนายปรเมษฐ์นี่นะ
ในชื่อที่ว่า " ครองธรรม "
มาจองผ้ายันต์มหาพิชัย แล้วบอกว่าโอนแล้ว ไอ้เราก็เชื่อใจ ส่งให้ไปก่อน
ที่ไหนได้ติดต่อกลับไปหายเงียบ 5555
" น่าสงสารจริง ๆ "

 

"ครองธรรม" ชื่อที่ 4 น่ะซิครับ .... รอลุ้นชื่อที่ 5 ครับ

สรุปมี มือใหม่หัดธรรม,palm96,narama และ ครองธรรม

เฮ้อปรเมษฐ์...ไอ้เด็กเปรต ... :'(

 

555555555555

คงไม่รู้ว่ากำลังเล่นกับอะไรอยู่

กฏหมายอาจจะไม่เท่าไหร่ แต่กฏของกรรมที่จะต้องชดใช้ เฮ้อ...ดับอนาถ ดับทั้งเป็น ...

 

ไม่น่าทำอย่างนี้เลยครับ ได้ของหลวงพ่อไปโดยวิธีแบบนี้ แล้วมันจะดีเหรอ??? ผมกลัวแทนจริง ๆ สิ่งที่จะได้รับนั้นมันมหาศาลแค่ไหน ไม่ต้องรอถึงตอนหยุดหายใจ ไม่นานเกินรอหรอกครับ........

 

อ้าว เวรและกรรมมันเล่น 5 ชื่อเลย ผมเกือบโดน แต่เฮียเกือบไม่โดนปล่าว 5555

 

เสี่ยพงศ์โชคดีจัง
มีส่งมาที่ผมเหมือนกันมาขอสมเด็จองค์ปฐมรุ่นสาม แต่ผมมีองค์เดียวเลยไม่ได้ให้ไป
<TABLE id=post class=tborder border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center><TBODY><TR vAlign=top><TD style="BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" class=alt2 width=175>palm96<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_", true); </SCRIPT>
สมาชิก



วันที่สมัคร: Oct 2008
ข้อความ: 1,948
พลังการให้คะแนน: 218


</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid" id=td_post_ class=alt1><CENTER>สวัสดีครับ

</CENTER>
<HR style="BACKGROUND-COLOR: #ffffff; COLOR: #ffffff" SIZE=1>สวัสดีครับคุณอา

ผมเห็นคุณอาตามเก็บวัตถุมงคลของหลวงพ่ออยู่หลายอย่าง

ไม่ทราบว่ามีสมเด็จองค์ปฐมรุ่นสาม วัดท่าซุง
ให้บูชาบ้างเปล่าครับ

ผมอยากได้บูชามากเลย ถ้าไม่มีไม่เป็นไรนะครับ ถือว่าผมยังไม่ถึงเวลา

เคยมีคนบอกผมว่าพระของหลวงพ่อ ไม่ต้องขวนขวาย ไม่ต้องสรรหา แต่ถ้าถึงเวลาท่านจะมาหาเอง ผมเฝ้ารอวันนั่นมานมาก เฝ้าเร่งปฎิบัติตามคำสอนของท่าน


คุณอาครับ ผมขอความเมตตาอีกสักเรื่องนะครับ

คือสมมุติว่ายังมีให้บูชา ผมขอแบ่งจ่ายให้เป็นงวดได้หรือเปล่าครับ

ผมยังหาเงินใช้เองไม่ได้เลย (ยังเรียนอยู่ ม.6 ครับ ) แต่อยากได้ของเกินกำลังของตัว


ถ้าไม่มีไม่เป็นไรนะครับ สมบัติพ่อให้ย่อมมีคุณค่า ต่อลุกเสมอ

ขอความกรุณาด้วยนะครับ

ด้วยความเคารพ


ปาล์ม
__________________

ศรัทธา ความรัก ความหวัง เป็นสิ่งที่คู่กันเสมอ
" ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ "​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ไอ้เด็กผี ตอนแรก ใช้ชื่อ มือใหม่หัดธรรม มาขอพระคำข้าวครับ แต่ผมมีข้อแม้ว่า ต้องมาอยู่เว็บให้ได้ครบ สามเดือนก่อน แล้วค่อยมาคุยกัน

มันก็อยู่ครบน่ะครับ ... รอเวลาครบ สามเดือน แล้วมาขอ...แต่ไม่เข้าเว็บ ก็เลยไม่ให้

ที่นี้แปลงร่าง เป็นไอ้เด็กเปรต ชื่อ palm96 มาร่วมทำบุญวิหารทาน ขอบูชา มีดหมอวัดศาลพันท้าย ฯ โดยบอกว่า เรียนอยู่ไม่มีเงิน ขอผ่อนทำบุญเดือนละ 500 บาท ...ผมก็ใจดีครับ อยากให้น้องเขาได้ทำบุญแบบไม่เดือดร้อน
ก็ส่งไปให้ ...พอครบเดือน เขามาบอกว่าเดี๋ยวอีกสามวัน ... แล้วก็เข้ากลีบเมฆ
สงสัยเขาไปแปลง ร่างเป็น ชื่อ ครองธรรม ไอ้เด็กอสูรกายมาหลอกชาวบ้านต่อครับ

ไม่รู้เขาจะแปลงร่างเป็นอะไรต่อไปน่ะครับ


.

 

555 ... เท่าที่อ่านๆดูรู้สึกว่าไอ้นี่จะขยันและอดทนในการสะสมนะครับ ...

ถ้าเจ้าตัวได้เข้ามาอ่านอย่าลืมระวังตอนคนอื่นเค้ายิงกันลูกปืนจะลอยมาเข้าแสกหน้า ... หรือมีรถสิบล้อมาอาศัยใช้กำแพงห้องนอนแทนเบรก ...

คิดแล้วหวาดเสียว ... เดี๋ยวเกิดโป๊ะเช๊ะขึ้นมาก่อนที่จะสะสมได้ถึงเป้าที่ตั้งใจไว้ ...

... หุหุ ... ^_^

 

ผมเกือบส่ง สมเด็จองค์ปฐม รุ่น 3 กับผ้ายันต์พิชัยสงคราม แพ็ก มาเรียบร้อย วางไว้ที่ หิ้งออฟฟิช กำลังจะส่ง วางได้ 3 วันรู้สึกแปลกๆๆ ผมเลยเอากลับมาบ้าน แต่มันก็ พีเอ็มมาหาผมว่าส่งไปยังครับ ผมก็เงียบสองวัน ก็เกิดเรื่อง ที่เฮียป . นี่และ เลยรอดไป ถ้าเข้ามาอ่านเจอ กลับตัวกลับใจเสีย นะ

 

เวรกรรมแท้ๆยังเด็กอยู่เลย

 

คุณพงศ์กฤตไม่ต้องแกะก็ได้ครับส่งมาให้ผมเลย ไม่ผ่อนครับขอฟรี 55555555555555555++(ล้อเล่นคร้าบ)

 

ไม่กลัวบาปกรรมเลยนะ จากเด็กผี แปลงร่างเป็น เด็กเปรต แปลงร่างใหม่อีกเป็น เด็กอสูรกาย ตกนรกขุมไหนเนี่ย ??? อ้าวกลับตัวกลับใจซะ