11111111111111* 11111111111111* แบ่งให้บูชาพระเครื่องหลวงพ่อพระราชพรหมยาน(ฤาษีลิงดำ)

วันนี้ขออนุญาติเพิ่ม ธรรมะช่วงบ่ายนะครับ พี่ทศพล
ขอขอบพระคุณทุกท่านที่อ่านครับ
(ขออภัยหากเป็นการรบกวน) ขอบพระคุณครับ...baimin

การจัดการความโกรธ (ความร้อนในใจเกิดจาก...???)

<TABLE class=blog_center_data><TBODY><TR><TD>ความโกรธ(โทสะ) เป็นหนึ่งในอกุศลมูลสามอย่าง คือ โลภะ โทสะ โมหะ เป็นกิเลส ความเศร้าหมองที่เรายึดมั่นถือมั่น เป็นต้นเหตุแห่งความทุกข์อีกอย่างหนึ่งเช่นเดียวกัน ตราบใดที่ยังไม่อาจตัดอารมณ์เหล่านี้ได้หมดสิ้นก็ยังต้องตกเป็นทาสของมันอยู่เรื่อยไป ทางที่พอจะทำได้คือต้องเป็นฝ่ายที่รู้เท่าทันอารมณ์ แล้วพยายามอดทนอดกลั้นเอาไว้ กล่าวอย่างง่ายคือ ต้องมีสติตลอดเวลาถึงจะพอตามทันได้บ้าง มีสติหมายความว่าต้องอยู่กับปัจุบันขณะนั่นเอง เราอาจเคยรู้วิธีเจริญสมาธิอย่างง่ายๆ คือการรวมจิตให้อยู่ในจุดใดจุดหนึ่ง เช่นจดจ่ออยู่กับลมหายใจเข้าออก นั่นคือการฝึกควบคุมจิตให้อยู่กับปัจจุบัน อันเป็นการฝึกให้เรามีสติอยู่ตลอดเวลา และเราสามารถนำไปใช้ได้ในการดำรงชีวิตประจำวันอย่างได้ผล<?XML:NAMESPACE PREFIX = O /><O></O>
โลภะนั้นเป็นภาวะของจิตที่พอใจอารมณ์ในขณะนั้น กล่าวง่ายๆคือเราชอบ ในขณะที่โทสะเป็นภาวะที่จิตไม่พอใจอารมณ์ในขณะนั้น คือเราไม่ชอบ โลภะเป็นปัจจัยทำให้เกิดโทสะ เราชอบอะไร เรารักอะไร เรายินดีปรีดา เราก็ยึดถือ อยากให้เป็นอย่างที่เราต้องการ อย่างที่เราชอบ พออะไรต่อมิอะไรมันไม่เป็นอย่างที่เราต้องการ ไม่ได้ดั่งใจก็หงุดหงิด โมโห โกรธ ทั้งๆที่ทุกอย่างมีเหตุมีปัจจัยในการเกิดขึ้น มีอยู่ และดับไปของมัน เราไปยึดถือเอาก็เป็นความทุกข์ <O></O>
โมหะนั้นหรือก็คือ ความฟุ้งซ่าน ทำไมถึงฟุ้งซ่านเพราะไม่รู้สภาพความเป็นจริง ปรุงแต่งไปต่างๆนาๆ โมหะเป็นมูลเหตุแห่งอกุศลกรรมทั้งปวง โมหะเป็นเหตุปัจจัยที่ทำให้เกิดทั้งโลภะและโทสะ อกุศลกรรมทั้งสิบประการ ทั้งทางกาย วาจา ใจ ล้วนแล้วแต่เกิดเพราะสามอย่างนี้ คือ โมหะ โลภะ โทสะ<O></O>
ถ้าเรามีสติอยู่ตลอดเวลา อยู่กับปัจจุบันขณะเราก็จะตามทัน รู้เท่าทันว่ามันมีเหตุจากอะไร เป็นอย่างไร แล้วก็จะรู้ว่าควรจัดการอย่างไร เมื่อเราเริ่มไม่ชอบอะไร ไม่พอใจอะไร เราก็จะรู้ว่าเพราะมันมีสาเหตุจากอะไร เราควรทำอย่างไร นี่เป็นเรื่องที่สำคัญมาก เพราะในการใช้ชีวิตประจำวัน เรารับรู้สิ่งต่างๆด้วยประสาทสัมผัส ด้วยหู ตา จมูก ลิ้น กาย ใจ ทุกสิ่งล้วนต้องประมวลผลออกมาเป็นอย่างที่เราต้องการหรือไม่ ชอบหรือไม่ชอบ นั่นเป็นต้นเหตุ ถ้าเรารู้ทันก็หมดปัญหาไม่มีอารมณ์โกรธ เพราะว่าเราดับที่ต้นเหตุแล้ว<O></O>
หลักธรรมที่เราควรใช้เป็นตัวช่วยในการอบรมจิต เตือนสติของเราให้ระลึกถึงและช่วยไม่ให้เป็นทาสของความโกรธได้เป็นอย่างดี คือ พรหมวิหารสี่<O></O>
พรหมวิหารสี่ เป็นธรรมะประจำใจเพื่อการดำรงชีวิตอย่างผู้เป็นใหญ่เฉกเช่นพรหม ประกอบด้วย หลักสี่ข้อ คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา
เมตตา หมายความถึง ความปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข<O></O>
กรุณา คือ ความปรารถนาให้ผู้อื่นพ้นทุกข์<O></O>
มุทิตา คือ ความยินดีเมื่อเห็นผู้อื่นได้ดี<O></O>
อุเบกขา คือ การวางเฉย
<O></O>
ความปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข และความปรารถนาให้ผู้อื่นพ้นจากความทุกข์นั้นเป็นสิ่งที่ดีแน่ ความยินดีเมื่อเห็นผู้อื่นได้ดีนั้น คำว่าได้ดีหมายถึงว่าเป็นในทางที่เป็นกุศล และเราไม่อิจฉาริษยาในเมื่อเขาได้รับผลของกุศลกรรมที่เขาได้ทำ คือความเจริญก้าวหน้าของเขา ข้อสุดท้ายในพรหมวิหารสี่นั้นคือการวางเฉย หมายความว่า ให้เราทำจิตให้เป็นกลาง คือ การที่เรามีเมตตา กรุณา มุทิตา ทั้งสามเป็นข้อดี แต่หากว่าราไม่สามารถช่วยเหลือผู้อื่นได้ แล้วเราไปยืดมั่นถือมั่นเราก็จะเป็นทุกข์เสียเอง หรือเมื่อเห็นเขาได้รับผลของอกุศลกรรมเราก็วางเฉย ไม่ซ้ำเติมหรือยินดีปรีดาทาง ถือว่า สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม กรรมย่อมมีทั้งกรรมดีและกรรมชั่ว ใครประกอบกรรมใดไว้ กรรมนั้นย่อมส่งผลต่อผู้ประกอบกรรมอย่างยุติธรรมแน่นอน<O></O>
สรุปแล้วก็คือหากเราไม่ต้องการให้มีความทุกข์ ความขุ่นข้องหมองใจ ไม่อยากโกรธเคืองใคร เราก็ใช้หลักพรหมวิหารสี่ ควบคู่ไปกับการหมั่นฝึกฝนจิตของเราให้รู้เท่าทันอารมณ์ คือตามทันกิเลส รู้ว่าสิ่งต่างๆมีเหตุปัจจัยของมัน รู้ความเป็นไป ก็จะรู้ว่าจะดับหรือสะกดข่มอารมณ์ได้อย่างไร และเนื่องจากว่าเรารู้เหตุ ดังนั้นเราแก้ที่เหตุ จัดการที่เหตุก็ย่อมจะหมดปัญหา เราจะทุกข์น้อยลงเป็นลำดับ และเป็นขั้นแรกที่เราจะก้าวขึ้นไปสู่การไม่มีความทุกข์ซึ่งจะต้องหมดสิ้นกิเลสทั้งปวง ทำไมถึงยังไม่หมดสิ้นซึ่งความทุกข์เสียทีเดียว เพราะถ้าหากเราพิจารณาตามชื่อหลักธรรมพรหมวิหารสี่นั้น จะเห็นได้ว่าแม้จะเป็นพรหมก็ยังมีกิเลส คือยังมีความอยากอยู่นั่นเอง ก็ยังมีความทุกข์ นับประสาอะไรกับที่เราเป็นปุถุชนธรรมดา ใช้ชีวิตเวียนว่ายในทะเลทุกข์ ยังไม่บรรลุซึ่งความหลุดพ้น แต่การปฏิบัติธรรม ยึดเอาพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าเป็นหลักในการดำรงชีวิตก็พอจะมีชีวิตที่โปร่งโล่งสบาย เบาลงจากความทุกข์ได้บ้าง
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ panchita
เสี่ยพงศ์ค้า...ดูหุ้นแล้วเครียด...มาดูพระของพ่อกันดีกว่า...มีความสุขกว่ากันเยอะ

ได้เห็นพี่น้องจองๆกันไป..ก็ยินดีมีความสุขไปด้วยเช่นกันเลยค่า

เอ.... แล้วถ้าน๊อตพูดบ้างแล้วพี่ะพงศ์ จะอุ่นแล้วเย็นบ้างหรือเปล่าน๊า... หรือต้องพี่พันซ์พูดแล้วถึงจะเย็น 5555 พี่ยอด (โนบรา) ไปไหนน๊า...ไม่มาช่วยกันแซว...เฮอะๆๆๆๆ
(แซวเล่นเด้อ พี่....)

 

อ้างอิง:
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ panchita
เสี่ยพงศ์ค้า...ดูหุ้นแล้วเครียด...มาดูพระของพ่อกันดีกว่า...มีความสุขกว่ากันเยอะ

ได้เห็นพี่น้องจองๆกันไป..ก็ยินดีมีความสุขไปด้วยเช่นกันเลยค่า


อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ พงศ์กฤต
พูดแบบนี้ เย็นแล้วอุ่น เลยครับ กระทู้นั้นเครียดมากครับ น้องพัณณ์

เสี่ยยอดว่าไรป่าวครับ....กรั๊กๆ
</TD></TR></TBODY></TABLE>
เอ.... แล้วถ้าน๊อตพูดบ้างแล้วพี่ะพงศ์ จะอุ่นแล้วเย็นบ้างหรือเปล่าน๊า... หรือต้องพี่พันซ์พูดแล้วถึงจะเย็น 5555 พี่ยอด (โนบรา) ไปไหนน๊า...ไม่มาช่วยกันแซว...เฮอะๆๆๆๆ
(แซวเล่นเด้อ พี่....)<!-- google_ad_section_end -->


555 รู้แล้ว คุณพงศ์กฤตมีคนช่วยพัดให้เย็นด้วย 555

 

น่าอิจฉาพี่พงศ์ เค๊าเนอะๆ.... 5555

 

ตอนนี้เย็นขึ้นเยอะฮิฮิ เสี่ยยอดว่าไง ตลาดแดง จี๊ด....แต่กระทู้ นั้นจี๊ดก

ว่า แนะนำว่าอย่าเข้าไปดูเชียว ฟิวส์อาจขาด ได้ครับ

 

ธรรมด๊าธรรมดาของครอบครัวใหญ่ค่า......มีทุกครอบครัว

สุขมาก็ยิ้มรับ..เครียดมาก็ยิ้มสู้...

แล้วก็ว่าคาถา "ช่างมัน ช่างมัน ช่างมัน " (deejai)

 

อืม อืม อืม คร๊าบบบบ วันนี้ไปเจอเสี่ยทศมาที่ออฟฟิชผม ครับ เลี้ยงข้าว

ปลา

แซมอนด้วยครับ ผมกับเสี่ยทศกินเผื่อแล้วครับ พระกล่องใหญ่ พระคำ

ข้าว+พระหางหมาก ไม่ต่ำกว่า 300 องค์ครับ เห็นแล้วปลื้มใจ จริงๆๆ

อยากคุยนานๆๆแต่ ผมเข้า บ่าย2ครึ่ง เลยต้องรีบขึ้นครับ


อุ่นจัง คำพูดข้างบน เสี่ยยอดว่าไง คร๊าบบบบ.....กรั๊กๆ

 

สาธุ สาธุ .... นึกภาพตามแล้วปลื้มใจไปด้วยค่ะ..

 

ไม่รู้ว่าเสี่ยพงศ์นัดเจอกันวันนี้ จริงๆแล้วผมก็ไปแถวนั้นนะ ตอนบ่ายโมง
ไปที่คลีนิคเจตนิน เพื่อเตรียมความพร้อมก่อนทำอุ้มบุญ
ไม่งั้นจะเข้าไปชมพระกล่องใหญ่ แล้วก็จะขอข้าวเสี่ยพงศ์ทานสักมื้อ กริ๊กๆๆๆ

 

พี่ทศ พี่พงศ์ได้รับพระสมเด็จองค์ปฐมรึยังครับ

 

ไปไหนกันหมดน่า

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 1 คน ( เป็นสมาชิก 1 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>wanta_nop </TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ก้าก....สัญลักษณืนี้เห็นประจำ :boo:

 

พระมาถึงมือผมอย่างปลอดภัยแล้วครับ 55555 ขอบคุณมาก .... อุ๊บ ....

 

เริ่มกันหรือยังครับ อิอิอิ คู่แข่งน้อย

 

สวัสดีครับ วันนี้ไปเจอพี่ทศตัวจริงมาแล้ว แต่กว่าจะเจอกัน มัวแต่หลงทางกันอยู่ในธรรมศาสตร์ 5555+ (มหาลัยกว้างจริงๆ -*-) ขอบคุณมากครับพี่ ตอนนี้เดินทางถึงระยองรึยังครับ

 

คงจะเห็นอีกนานครับพี่ -_-!!!!!!!
เสาว์ อาทิตย์ นี้พี่ๆท่านใดไปซอยสายลมบ้างครับ จะได้แวะไปกราบ ขอพระ ขอพรครับ

 

หา? เอางั้นเลยเหรอ ยังไม่ได้เตรียมเลย ต้องรอง่ะ

 

ฮิ ๆๆๆๆ ๆๆๆๆ องค์นี้ถ้าให้ทาย ฝาอุดกริ่งเป็นยันต์ มะอะอุ มองแป๊บเดียวก้รู้เลย กิ๊กก ๆๆๆๆ ๆๆๆๆ

 

คราวหน้าผมว่าคุณต้อง ^_^ แน่ ๆ เลยเชื่อผ้มสิ

 

ท่านนี้กำลังฟิตครับ เครื่องเขาร้อนตลอดทั้งวัน เตรียมพร้อมเสมอ อิ อิ