ถามว่าพระพุทธเจ้ามีจริงหรือ

พระเจ้ามิลินท์ตรัสถามว่า ดูก่อนพระนาคเสน เธอเคยเห็นพระพุทธเจ้าหรือไม่
พระนาคเสนทูลตอบว่า ขอถวายพระพร อาตมภาพไม่เคยเห็น
ม. อาจารย์ของเธอเล่าได้เห็นหรือไม่
น. อาจารย์ของอาตมภาพก็ไม่ได้เห็น
ม. ถ้าอย่างนั้น พระพุทธเจ้ามิไม่มีหรือ
น. ขอถวายพระพร พระองค์เคยเสด็จไปทอดพระเนตรแม่น้ำโอหานที
ที่ป่าหิมพานต์หรือไม่
ม. ข้าพเจ้าไม่เคยไปดู
น. พระชนกของพระองค์เล่าได้เสด็จไปทอดพระเนตรบ้างหรือไม่
ม. พระชนกของข้าพเจ้าก็ไม่ได้เสด็จไปทอดพระเนตร
น. ถ้าอย่างนั้น แม่น้ำโอหานทีมิไม่มีหรือ
ม. มีสิเธอ, เป็นแต่พระชนกและข้าพเจ้ามิได้ไปดูไปเห็นมาเท่านั้น
น. นั่นแลฉันใด นี่ก็ฉันนั้น อาจารย์และอาตมภาพก็ไม่ได้เห็นพระพุทธเจ้า
เหมือนกัน เพราะว่าเกิดไม่ทัน แต่ว่าพระพุทธเจ้ามีจริง ขอถวายพระพร เหตุที่
จะพึงนำมาพิสูจน์ข้อนี้ ก็คือ โลกุตรธรรม ๙ ประการ (๑. โสดาปัตติมรรค
๒. โสดาปัตติผล ๓. สกทาคามิมรรค ๔. สกทาคามิผล ๕. อนาคามิมรรค
๖. อนาคามิผล ๗. อรหัตตมรรค๘. อรหัตตผล ๙. นิพพาน) ซึ่งเป็นธรรม
ชั้นสูงสุด พ้นวิสัยที่คนสามัญจะพึงคิดเห็นได้เอง ต้องเฉพาะแต่ผู้ที่ได้อบรม
ความดีจนสติปัญญาแก่กล้าเท่านั้น จึงจะเป็นผู้รู้เองเห็นเองซึ่งธรรมเหล่า
นั้นได้ ครั้นแล้วนำมาเผยแพร่แก่พุทธบริษัทเพื่อให้รู้ตามเห็นตามบ้าง
ขอถวายพระพร เหตุมีโลกุตรธรรมเป็นพยานอยู่เช่นนี้จึงรู้ได้ว่า ผู้แรก
ตรัสรู้พระธรรมเหล่านั้นซึ่งได้พระนามว่าพระพุทธเจ้ามีจริง
ม. มองเห็นและ

จากมิลินทปัญหา

 

ถามว่าพระพุทธเจ้ามีจริงหรือ


ตอบ ถึงเราเกิดภายหลังไม่เห็นรูปกายพระพุทธเจ้าที่ละสังขารไปแล้ว


แต่ท่านก็ประทานโอวาท ไว้ดังนี้ ผู้ใดเห็นธรรมะผู้นั้นเห็นพระพุทธเจ้า

 

อนุโมทนาเจ้า ในหนังสือท่าน ว. วชิรเมธี มีให้อ่านอีกเยอะเลยนะเจ้าคะ น่าสนใจมาก