“อุปฆาตกรรม”..หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

อืมเรื่องนี้อ่านเเล้วได้คติดีมาก ขอโมทนาสาธุ เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร

 

อนุโมทนา สาธุ ครับผม

อ่านแล้วอยากปล่อยปลาบ้างจังครับ T^T

 

หนูชอบซื้อปลา ในตลาดที่กำลังจะถูกฆ่าทำอาหารไปปล่อย บ่อยๆ
เพราะว่าเห็นแล้วสงสารมันเหลือเกิน หนูคิดว่า พวกมันคงรับรู้อยู่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ในไม่ช้า
ทั้งเปนกังวล และคงตกใจมาก ไม่รู้เมื่อไรจะเปนคิวของตัวเอง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจากรอให้.............

กลับมาคิดว่าตัวเราเองยังรักชีวิตเลย พอเจ็บป่วยหน่อยก๊ต้องรีบไปหาหมอ กังวลแทบตาย
แล้วเขาหล่ะ? ถึงแม้ว่าเป็นสัตว์ แต่ก็มีชีวิตจิตใจที่ รักสุข กลัวทุกข์ เหมือนกัน

เคยมีคนถามหนูว่า จะทำไปทำไม เสียตังค์เปล่าๆ

แต่หนูคิดว่า เงินจำนวนนั้น เมื่อจ่ายออกไปแล้วสบายใจ มากกว่าจะเสียดาย เพราะสิ่งที่ให้ไปนั้น มีค่ามากมาย สำหรับพวกเขา เทียบไม่ได้เลยกับการจ่ายเงินเพื่อซื้อความสุขตนเองซึ่งเปงความพอใจในระยะเวลาอันสั้น

หากว่าพวกเค้า หมายถึงปลาเหล่านั้น หาเงินมาไถ่ชีวิตตนเองได้ พวกเขาคงทำไปแล้ว และ คงทำอย่างไม่รีรอ แต่เสียดายที่เค้าทำไม่ได้ เท่านั้นเอง

 

จากประสบการณ์เคยปล่อยปลาไปแล้ว เหนว่าบางตัวมันยอมว่ายไปไหนเลย แต่หันกลับมามองจ้องหน้าเรา บางตัวก็กระโดดขึ้นมาบนผิวน้ำ ดูมีความสุขนะ

 

มันมาขอบคุณครับ จะยังไม่ว่ายไปไหน

ผมเจอบ่อยแล้วแบบนี้

 

ขอให้อายุยืนเป็นหมื่น ๆ ปี (เหมือนอวยพรให้ฮ่องเต้เลย..แฮะ ๆๆ)

ขออนุโมทนาบุญกับน้องคมน์ ท่านจขกท.และทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ

 

เจอแบบนี้เหมือนกันค่ะ ขออนุโมทนาด้วยค่ะ

 

อนุโมทนา สาธุครับ ขอให้หลุดพ้นจากความทุกข์ทุกชีวิตด้วยเทอญ

 

ปล่อยปลาวันละสองตัวทุกวันค่ะ ไปเลือกเป็นๆจากตลาดเลย พอลูกกลับจากโรงเรียน ก้อพากันไปปล่อยค่ะ ที่เลือกปล่อยเป็นคู่เพราะหวังอานิสงค์จากการทำบุญเป็นคู่ๆ ปัญหาเรื่องชีวิตคู่จะได้คลายตัวลงน่ะค่ะ

 

ขออนุโมทนาสาธุด้วยคนค่ะ

เคยปล่อยหอยขมค่ะ แต่แบบว่า... น้ำในบึงน้อยมาก และก็เทลงไป
หอยกองรวมกันเป็นกอง และได้ยินเสียงเปลือกหอยกระทบกัน

เหอๆ ตรงนี้ น้องจะได้บุญหรือบาปค่ะเนี่ย

 

อนุโมทนาครับ<!-- google_ad_section_end -->

พระเครื่อง | เครื่องรางของขลัง | ข่าวพระเครื่อง | บทความพระเครื่อง | ฝากรูป<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

สำหรับผมแล้ว ได้ผลทันตาเลยคับปล่อยปลาแล้วชีวิตเปลี่ยนไปมากๆ

 

เคยเห็นกบ ที่ตลาดคลองเคยครับน่าเวทณามากๆ

โดนมัดมือมัดเท้า แล้วก็เชือดให้เห็นจะๆ ถลกหนัง

ใครมีโอกาสซื้อไปปล่อยกันนะครับ

 

ดิฉันก็เป็นอีกคนนึงที่ชอบซื้อปลาจากตลาดสดที่กำลังจะถูกฆ่าเพื่อไปทำอาหารไปปล่อย บ่อยๆ.....จำไม่ได้ว่าปล่อยปลาไปกี่ร้อยตัวแล้ว เพราะบางครั้งก็ซื้อ 19 ตัว 39ตัว บางทีก็มากถึง 99ตัวก็เคยค่ะ เพราะว่าเห็นแล้วสงสารพวกเค้าเหลือเกิน ดีใจเป็นที่สุดที่ได้ช่วยชีวิตพวกเค้า ไม่คิดเสียดายเงินที่จ่ายออกไปเลยค่ะ มีแต่ความอิ่มเอิบใจในสิ่งที่ทำ เวลาเอาพวกเค้าไปปล่อยที่แม่น้ำ เค้ามีความสุขมาก ว่ายวนเวียนดูหน้าเราตั้งนานกว่าจะยอมไป......ดิฉันได้อธิษฐานขอให้แม่พระคงคาและพญานาคช่วยดูแลคุ้มครองพวกเค้าไม่ให้ถูกจับมาฆ่าอีกและเกิดชาติหน้าชาติใดก็ขอให้ปลาเหล่านี้ได้เกิดมาเป็นคนอยู่ภายใต้ร่มเงาของพระพุทธศาสนาเพื่อสร้างบุญบารมีต่อไปค่ะ

<!-- google_ad_section_end -->

 

อนุโมทนาค่ะ

แอบสงสัยว่า ปลาที่เราปล่อยต้องเป็นปลาที่จะขึ้นเขียง(ที่คนจะฆ่าเอาไปทำกับข้าว) เท่านั้นหรือปล่าวค่ะ หรือเป็นปลาที่ทางร้านขายปลาจัดเตรียมไว้เพื่อจะให้ซื้อปล่อยก็ได้ เราก็ปล่อยบ่อยๆ แต่ปล่อยแบบที่ซื้อทางร้าน จะถือว่าเป็นการสนับสนุนหรือเปล่า เช่นพวก ปลาเทวดา หอยขม อะไรพวกนี้อ่ะ
ผู้รู้ช่วยตอบด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ ^^

 

เราเป็นคนนึงที่ปล่อยปลาบ่อยในระยะนี้ แต่ต้องดูสถานที่ปล่อยด้วยให้เหมาะกับการดำรงชีพของปลาหรือสัตว์นั้นๆ เหมือนต้องศึกษาหาข้อมูลก่อนปล่อยปลา ไปๆมาก็ไปปล่อยพวกเขาเหล่านั้นในวัด และมักกลับนำอาหารปลาหรือขนมปังไปเลี้ยงอยู่เนืองๆ อย่างน้อยเหมือนกลับไปให้ทานอาหารปลากับพวกเขาด้วย ยังมีสัตว์จำพวกกระโดดๆได้ ยังไม่เคยปล่อย (ด้วยความรู้สึกกลัวพวกเขาจะกระโดดเข้ามาตัวเรา คิดไปเอง อิอิอิ) และยังหาสถานที่ปล่อยที่เหมาะสมไม่ได้ด้วย ก็หาๆต่อไป

 

เคยมีคนสอบถามหลวงพ่อฤาษีลิงดำ เกี่ยวกับเรื่องอุปฆาตกรรม ลองอ่านรายละเอียดดูนะคะ

ผู้ถาม : “หลวงพ่อคะอุปฆาตกรรมหมายความว่าอย่างไรคะ...?”
หลวงพ่อ: “คำว่า อุปฆาตกรรม หมายถึงว่า กรรมที่มาตัดรอนระหว่างชีวิตคือมันยังไม่หมดอายุขัยก็ตายเสียก่อน แทนที่จะมีอายุครบ ๖๐ ปีตามอายุขัย แต่อายุ๓๐-๔๐ ปีกรรมที่เป็นอกุศลกรรม คือ เราทำบาปไว้แต่ชาติก่อน ด้วยจากปาณาติบาตมาตัดชีวิตเสียก่อน”
ผู้ถาม: “มีวิธีที่จะพ้นกรรมประเภทนี้ไหมคะ อย่างเช่นถ้าเราปล่อยปลาหรือ สะเดาะเคราะห์อะไรพวกนี้แหละค่ะ...?”
หลวงพ่อ : “ปล่อยปลานี่เขาถือว่าตัดอุปฆาตกรรมได้ เราปล่อยสัตว์ให้รอดนี่มันจะกันได้แต่ที่ให้หมอดูไปสะเดาะเคราะห์ หมอบอกว่าต้องเสียเท่านั้นเท่านี้พอสะเดาะเสร็จ หมอหมดเคราะห์ไป ๓-๔ หมื่นคนที่สะเดาะเคราะห์เพิ่มเคราะห์ไป๓-๔ หมื่น เป็นไง...เราเอาแบบของเรานั่นแหละ ได้ผลแน่นอนกว่า”<O</O
ผู้ถาม : “ปล่อยปลาอะไรดีคะ...?”
หลวงพ่อ: “เขาไม่จำกัดว่าปลาอะไรแต่ว่าปลานั้นมันจะต้องตาย ต้องเป็นปลาที่มีชีวิต”
ผู้ถาม: “บางคนเขาก็บอกว่า ปลาที่เราปล่อยแล้วจะทานไม่ได้ใช่ไหมคะ...?”
หลวงพ่อ : “ถ้าปลานั้นมันจะต้องตายเราก็เอาไปปล่อยเพื่อเป็นการช่วยชีวิต จะเป็นปลาอะไรก็ตาม สัตว์อะไรก็ตามเราปล่อยให้มันรอดชีวิตเป็นเมตตาจิตใช่ไหม จะต้องไปนั่นเลือกทำไมบางคนเลือกปล่อยปลานั่น ปลานี่ บางทีไอ้ปลาไม่ค่อยจะตายก็ปล่อย”
ผู้ถาม: “แล้วเราจะปล่อยแทนคนอื่นได้ไหม...?”
หลวงพ่อ: “ได้...แต่ว่าเขาไม่มีผลนะ”
ผู้ถาม: “ถ้าเราปล่อยแล้ว เราอุทิศส่วนกุศลได้ไหมคะ...?”
หลวงพ่อ: “ถ้าเขายังไม่ตายไปอุทิศส่วนกุศลเขาจะได้รับยังไงล่ะ เราเอาแบบนี้ซิเราก็เอาปลาไปให้เขาซิ บอกว่าตั้งใจปล่อยปลานะ ฉันหาปลามาให้ปล่อยให้ปลามันรอดชีวิตเท่านั้นแหล่ะ ถ้าเขาอนุโมทนา คือ ยินดีด้วยความเต็มใจเป็นอันว่าเราปล่อยสัตว์ด้วยจิตเมตตา คิดจะช่วยให้รอดพ้นจากการถูกขังก็ดีเห็นว่ามันจะต้องตายก็ดี อันนี้เป็นของดีเป็นการช่วยชีวิตเขาและเราก็รอดพ้นจากอุปฆาตกรรมด้วย”<O</O<O</O