ไฟล้างโลกและพระศรีอาริย์ตรัส

โอย..อ่านแล้วงง..ปนสับสนทำไมช่างยาวนานเหลือเกินกับการเกิด
ขออนุโมทนา..เข้าถึงนิพพานไวๆด้วยเทอญ..

 

thank you for this story. sa - tu - na - ka _/l\_

 

*** ผู้ใดเข้าใจ ผู้ใดทำได้ ****

ความรัก...คือ เมตตา
เมตตา....คือ ช่วยเหลือให้เขาพ้นทุกข์ โดยไม่หวังอะไรจากเขา

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** สรรพภัยทั้งปวงหลังกึ่งพุทธกาล ****

ประเทศไทย โชคดี
ที่โลกุตตระ มาปรากฏบนผืนแผ่นดินไทย
หลักสัจจะธรรม จึงปรากฏอีกครั้ง
สัจจะปฏิบัติ คำสอนของพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ จึงปรากฏอีกครั้ง
ณ แผ่นดินไทย

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** สัจจะธรรม...ทำความจริง ****

ท่านรับศีล ... แล้วเกิดสัจจะ ตอนไหน
ท่านนั่งสมาธิ .... แล้วเกิดสัจจะ ตอนไหน
ถ้าท่านไม่พิจารณากายวาจาใจ และ นิสัยตนเอง ... แล้วจะเกิดปัญญาเอาชนะนิสัยสันดานตนเอง ได้อย่างไร

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** มนุษย์ กับ สัจจะ ****

เกิดเป็นมนุษย์ ก็โอกาสยากอยู่แล้ว
นิสัยสันดาน ไม่พยายามตัดลด...ก็เสียชาติเกิด
หมดเวลาไปวันๆ....ไม่มีแก่นสารติดตัว

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** พระพุทธศาสนา ****

เป็นเรื่อง สากลโลก
เป็นเรื่อง หลุดพ้นทุกข์
เป็นเรื่องของ การกระทำ กับ นิสัยสันดานตนเอง
ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเทพเจ้า พระเจ้าองค์ใดๆ เลย

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

*** คงจะมีสักวัน ****

วันที่น่ายินดีที่สุดในโลก...
คือ วันที่มนุษย์ทั้งโลก ถือสัจจะทำ....
ก็จะเกิดเป็นพลังสัจจะธรรม พลังความจริงขึ้นมา ...คลี่แผ่ขยายออกไปรอบคอบจักรวาล

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

โลกรั่ว...น่ากลัวกว่าโลกร้อน
ทำไมแผ่นดินไหวทุกวัน-ทั่วโลก?
ทำไมฝนตกแล้วน้ำท่วม?
แผ่นดินหัก ธรณีสูบ จะหนักหนากว่าแผ่นดินไหว!!
"คลื่นยักษ์ไซโคลน" เรารู้จักกันหรือยัง?
โลกรั่วน่ากลัวกว่าเพราะอะไร?
และ...
ความรัก แก้วิกฤติโลกร้อน อย่างไร?
ชมรมจิตจักรวาลศึกษาแห่งโลก และชมรมผู้ประพฤติธรรมแห่งประเทศไทย
ขอท่านร่วมหาคำตอบ พร้อมรับฟังธรรมะบรรยาย และแนะวิธีการแทรกแซงจิตเพื่อพิชิตกิเลส และรับฟังคำชี้เแนะเพื่อรับมือกับมหันตภัยที่เราต้องเผชิญกันอย่างมีสติ
ในหัวข้อเรื่อง
" โลกรั่ว ... น่ากลัวกว่าโลกร้อน"
โดย อาจารย์ปริญญา ตันสกุล
นักวิชาการสัมผัสพิเศษ
ในวันอาทิตย์ที่ 25 ตุลาคม 2552 เวลา 13.00 - 18.00 น.
ณ ห้อง Meeting Room 2 ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์
ในงานมหกรรมหนังสือระดับชาติ​

***สนใจสามารถลงทะเบียนรับฟังที่หน้างาน หรือที่บูทสำนักพิมพ์จิตจักรวาล O-17 โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆท้ังสิ้น หรือสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ 02-5123176 (ในวันและเวลาราชการ) และ 089-1052727

 

ปราถนาพุทธภูมิกิเลสที่เป็นสัมมา จะแตกต่างอะไรกับปุถุชนกิเลสที่เป็นมิจฉาสมาธิ

 

อริยบุคคลจะอุบัติขึ้นเมื่อแผ่นดินวุ่นวาย
ขุนนางที่ซื่อสัตย์ภักดีจะปรากฏเมื่อบ้านเมืองโกลาหล
ผู้บำเพ็ญจริงและผู้เสแสร้งบำเพ็ญจะถูกแยกออก
เมื่ออาณาจักรธรรมปั่นป่วน”


บุคคลตกนรกทางความคิด
บำเพ็ญแบบลุ่มหลงไป กับ ปาฏิหาริย์ จิตศรัทธาแบบมิจฉา อาทิ จิตใจที่ฟุ้งซ่านก็ดี ความคิดเพ้อฝันก็ดี ที่อยากเห็นปาฏิหาริย์ก็ดี และจิตใจที่ฝังลึกอยู่กับการหลุดพ้น

เราปลดปล่อยท่าน

.ดาวเหนือ.. (23-09-2009), 2499 (06-06-2009), ANN (07-06-2009), armymen (02-10-2009), azuminami (07-06-2009), coolz (27-06-2009), deneta (16-08-2009), illanzer (06-06-2009), kananun (08-06-2009), kittikorn (16-06-2009), kosabunyo (07-06-2009), Super V.I.P (10-06-2009), ta_sepia (10-06-2009), zare2021 (25-07-2009), ชนะ สิริไพโรจน์ (07-06-2009), ตุ๊กตาแก้ว (17-06-2009), ทีมผู้ดูแลเว็บบอรด์ (07-06-2009), ทีมผู้ดูแลเว็บบอร์ด (07-06-2009), ศิลาพร (11-06-2009), เกษม (07-06-2009), เตารีด (14-08-2009), เฮียปอ ตำมะลัง (23-07-2009)

 

*** สอบใจตนเอง ****

โลกุตตระธรรม ปรากฏ
ใครไม่เอาสัจจะ ก็ไม่มีใครช่วยได้
ดินฟ้าอากาศ เตือนแล้วนะ

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

ถ้าผู้นั้นซื่อตรงต่อธรรมแล้ว

ธรรมย่อมโปรดปรานแก่เขาตามฐานะนั้น ๆ

แต่คนเรามักจะดีค่าตัวเองต่ำเกินไป

 

ถ้าผู้นั้นซื่อบื้อคร่อมธรรมแล้ว

ธรรมย่อมเป็นที่ลามกแก่เขา..มุ่งเอาเพื่อฐานะ

คนนั้นจะตีค่าตัวเองสูงเกินไป

 

ขอให้ทุกท่านใช้วิจารณญานในการอ่านด้วยครับ ลองย้อนกลับไปอ่านตั้งแต่หน้าแรกๆเลยนะ ว่าที่โพสข้อความกันมาน่ะ กี่ปีแล้ว เกี่ยวกับเรื่องภัยพิบัตินี่น่ะ ใช้ความคิดทบทวนดูให้ดีๆ อะไรที่ควรเชื่อ อะไรไม่ควรเชื่อ ดังคำสุภาษิตที่ว่า ลิงหลอกเจ้า ...

 

กรรมของพระพุทธเจ้าสมณโคดม



​

พระพุทธเจ้าของเราทรงเผยพระประวัติกรรมและผลของกรรมของพระองค์ กับภิกษุสงฆ์หมู่ใหญ่ ขณะประทับเหนือพระศิลาอันน่ารื่นรมย์ใกล้สระอโนดาด

ทรงกล่าวว่าครั้งหนึ่ง เห็นภิกษุผู้อยู่ป่ารูปหนึ่งจึงได้ถวายผ้าท่อนเก่า โดยตั้งปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้าเป็นครั้งแรก ผลแห่งกรรมอันเนื่องด้วยผ้าท่อนเก่านั้น ได้สำเร็จในความเป็นพระพุทธเจ้า

ครั้งหนึ่งเคยเป็นนายโคบาล ต้อนแม่โคไปสู่ที่หากิน เห็นแม่โคดื่มน้ำขุ่นจึงห้ามไว้ ด้วยผลแห่งกรรมนั้นในภพสุดท้ายนี้ พระองค์กระหายน้ำ จึงไม่ได้ดื่มตามต้องการ เพราะเคยให้พระอานนท์ไปตักน้ำมาถวาย พระอานนท์ไปแล้วไม่ตักมาบอกว่าน้ำขุ่น ต้องตรัสย้ำให้ไปตักใหม่เป็นครั้งที่สอง จึงได้น้ำใสกลับมาเพราะน้ำขุ่นนั้นกลับใส

ชาติหนึ่งเคยเป็นนักเลงชื่อปุนาลี ได้กล่าวใส่ความพระปัจเจกพุทธเจ้า พระนามว่าสุรภิผู้มิได้ประทุษร้าย ด้วยผลแห่งกรรมนั้นต้องไปท่องนรกสิ้นกาลนาน เสวยทุกขเวทนาสิ้นพันปี ด้วยกรรมที่เหลือในภพสุดท้ายก็ถูกใส่ความ เพราะเหตุแห่งนางสุนทริกา ซึ่งเป็นนักบวชหญิงถูกพวกเดียรถีย์ใช้ให้ทำเป็นไปค้างคืนกับพระสมณโคดม ให้ใครต่อใครหลงผิดทั้งที่นางค้างที่อื่น แต่รุ่งเช้าก็ทำท่าโผเผมาจากเชตวนาราม อีกสองสามวันที่มีคนโจษจันกัน พวกเดียรถีย์ก็จ้างนักเลงไปฆ่านาง ป้ายความผิดว่านางถูกฆ่าปิดปาก คนสงสัยว่าอาจจะจริง ร้อนถึงพระราชาส่งราชบุรุษไปสืบดูตามร้านสุรา ก็จับนักเลงที่ฆ่ากับเดียรถีย์ที่จ้างฆ่ามาลงโทษหมด

อีกชาติหนึ่งเป็นพราหมณ์ผู้มีความรู้ มีผู้เคารพสักการะ สอนมนต์แก่มานพ 500 ได้ใส่ความภีมฤษีผู้มีอภิญญา มีฤทธิ์มาก หาว่าฤษีนี้เป็นผู้บริโภคกาม มานพทั้งหลายก็พลอยชื่นชม เมื่อไปภิกขาจารในสกุลก็เที่ยวกล่าวแก่มหาชนว่าฤษีนี้เป็นผู้บริโภคกาม ผลของกรรมนั้นภิกษุ500 เหล่านี้ทั้งหมดก็พลอยถูกใส่ความด้วย เพราะเหตุแห่งนางสุนทริกาทีถูกนักเลงฆ่าป้ายความผิดให้พระพุทธองค์ ภิกษุทั้งหลายที่อยู่ในเชตวนาราม พลอยถูกหาว่าร่วมกันฆ่าปิดปากนางสุนทริกา และถูกด่าว่า กระทั่งพระราชาจับนักเลงและเดียรถีย์ที่ร่วมกันฆ่านาง จึงสงบ

อีกชาติหนึ่งไปกล่าวใส่ความพระสาวกของพระสัพพาภิภูพุทธเจ้า มีนามว่านันทะ จึงต้องท่องไปในนรกหลายหมื่นปี เมื่อเกิดเป็นมนุษย์อีกก็ถูกใส่ความมาก และด้วยกรรมที่เหลือ ชาติสุดท้ายนี้จึงถูกนางจิณจมาณวิกา ใส่ความว่าพระองค์ทำให้นางตั้งครรภ์

ชาติหนึ่งเคยฆ่าน้องชายต่างมารดาเพราะเหตุแห่งทรัพย์ ผลักลงในซอกเขา เอาหินทุ่ม ด้วยผลแห่งกรรมนั้นจึงถูกพระเทวทัตเอาหินทุ่มที่เขาคิชกูฏ จนสะเก็ดหินกระเด็นถูกหัวแม่เท้า ห้อพระโลหิตในชาติสุดท้าย

อีกชาติหนึ่งเป็นเด็กเล่นอยู่ในทางใหญ่ เห็นพระปัจเจกพุทธเจ้า จึงเผาสิ่งต่างๆขวางทางไว้ ผลกรรมนั้น ในภพสุดท้ายจึงถูกพระเทวทัตส่งคนตามล่า

ชาติหนึ่งเป็นนายควาญช้าง ไสช้างไล่กวดพระปัจเจกพุทธเจ้าผู้เที่ยวไปเพื่อบิณฑบาต ผลแห่งกรรมนั้น ชาติสุดท้ายถูกช้างนาฬาคิรีดุร้ายเมามัน วิ่งเข้ามาเพื่อทำร้ายในนครอันประเสริฐมีภูเขาเป็นคอกคือกรุงราชคฤห์ ซึ่งมีภูเขาห้าลูกแวดล้อม

อีกชาติหนึ่งเป็นพระราชา เป็นหัวหน้าทหารเดินเท้า ฆ่าบุรุษหลายคนด้วยหอก ผลแห่งกรรมนั้นต้องหมกไหม้อย่างหนักในนรก ด้วยผลที่เหลือแห่งกรรมนั้น ในชาติสุดท้าย สะเก็ดแผลที่เท้ากลับกำเริบ กรรมยังไม่หมด

ชาติหนึ่งเคยเป็นเด็กชาวประมง ในหมู่บ้านชาวประมง เห็นชาวประมงฆ่าปลาก็มีความชื่นชม ด้วยผลของกรรมนั้นจึงเกิดเจ็บที่ศรีษะ ในขณะที่วิทูฑภะฆ่าพวกศากยะในกรุงกบิลพัสด์

อีกชาติหนึ่งเคยเป็นบริภาษพระสาวกในพระธรรมวินัยของพระผุสสพุทธเจ้า ว่าท่านจงเคี้ยว จงกินข้าวเหนียวเถิด อย่ากินข้าวสาลีเลย ผลแห่งกรรมนั้นในชาติสุดท้ายนี้ ต้องบริโภคข้าวเหนียวอยู่สามเดือน เมื่อพราหมณ์นิมนต์ไปอยู่เมืองเนรัญชา แล้วลืมถวายอาหาร ได้อาศัยพ่อค้ามาถวายข้าวเหนียวแดงที่มีไว้ให้ม้ากิน

ชาติหนึ่งสมัยที่ไม่มีพระพุทธเจ้า เคยทำร้ายบุตรนักมวยปล้ำ ด้วยผลแห่งกรรมนั้นจึงเจ็บที่หลังเรื่อย

ชาติหนึ่งเคยเป็นหมอ แกล้งให้ยาถ่ายแก่บุตรเศรษฐี เป็นยาถ่ายอย่างแรง ถึงแก่ชีวิต ผลแห่งกรรมนั้น ในชาติสุดท้ายนี้ จึงเป็นโรคปักขันทิกะลงพระโลหิต

อีกชาติหนึ่งได้ชื่อว่าโชติปาละ เคยกล่าวกับพระสุคตพระนามกัสสปะว่า การตรัสรู้เป็นของได้โดยยาก ท่านจะได้จากควงไม้โพธิ์ที่ไหนกัน ด้วยผลแห่งกรรมนั้น ในชาติสุดท้ายนี้ต้องบำเพ็ญทุกกรกริยาเป็นอันมาก สิ้นเวลาถึงหกปี ต่อจากนั้น จึงได้บรรลุการตรัสรู้

“เรามิได้บรรลุการตรัสรู้โดยทางนั้น ได้แสวงหาโดยทางที่ผิด เพราะถูกกรรมเก่าทวงเอา”

พระองค์ทรงหมายถึง มิได้ปฏิบัติธรรมบรรลุพระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณในทันทีเลย ต้องไปหลงผิดปฏิบัติทางอื่นอยู่หกปี อดอาหารจนแทบสิ้นชีวิตเมื่อบำเพ็ญทุกกรกริยา เปลี่ยนมาฉันอาหารอีก ทำให้ปัญจวัคคีย์โกรธเลิกนับถือหาว่าไม่มั่นคง แต่ภายหลังเมื่อพระองค์ทรงปฏิบัติถูกทางจนบรรลุธรรม ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าแล้วจึงไปโปรดปัญจวัคคีย์ ให้หายโกรธ หายเข้าใจผิด

พระพุทธองค์ทรงสรุปการแสดงกรรมอันเกิดจากอดีตชาติทั้งหลายดังกล่าว “เราสิ้นบุญและบาปแล้ว เว้นแล้วจากความเดือดร้อนทั้งปวง ไม่มีความโศก ไม่มีความคับแค้นปราศจากอาสวะ จักปรินิพพาน”

กรรมและผลของกรรมที่พระพุทธองค์ทรงแสดงให้ประจักษ์ มีเนื้อหาให้เห็นว่า กรรมเป็นเรื่องละเอียดอ่อนมาก แม้แค่แสดงความชื่นชมกับผู้หลงผิดคิดผิด ยังต้องรับกรรมเช่นภิกษุห้าร้อยรูป ที่พลอยรับกรรมถูกตำหนิด่าว่าเป็นผู้ร่วมกันฆ่านางสุนทริกาเพื่อปิดปาก ไปกล่าวร้ายพระพุทธเจ้าว่าเสพกามกับนาง ซึ่งมาจากกรรมสมัยมานพห้าร้อยคน สมัยพระองค์เป็นพราหมณ์สอน โดยชื่นชมกับคำกล่าวหาใส่ความของพราหมณ์อาจารย์ที่ว่าฤษีบริโภคกาม หรือสมัยพระพุทธองค์เป็นเด็กชาวประมง ชื่นชมกับชาวประมงที่ฆ่าปลา ยังรับกรรมเจ็บที่ศรีษะเป็นต้น

คัดลอกจากวัดเกาะวาลุการาม.....

ที่มา http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=mummy&month=08-2005&date=16&group=11&gblog=34​

 

ทุกคน ล้วนมีกรรม
หาก ปราศจากกรรม
ล้วนไม่เกิดมา ณ ที่นี่ ภพนี้

 

เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธ์ เราต้องเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น
ไม่มีใครมาลิขิตชีวิตของเรานอกจากกรรมที่เราทำไว้เอง
ใครจะมาพิพากษาเราได้ นอกจากกรรมของเราเท่านั้น

 

ขออนุโมทนาครับ..ขอให้พวกเราพวกท่าน...ที่คิดดีทำดีปฏิบัติดี...ได้ไปเกิดในยุคของพระศรีอาริย์...ทุกคนเทอญ

 

ขอบคุณสำหรับข้อมูลแน่นปึ่ก...และอนุโมทนากับพี่เจ้าของกระทู้ด้วยครับ