หนังสือกฎแห่งกรรมที่คนบาปต้องอ่าน

​

นายธรรมจักร สิงห์ทอง เจ้าของผลงาน " กฎแห่งกรรม ๑-๑๐ เล่ม"
กล่าวว่า เมื่อพูดถึงโลกน่าจะหมายถึงสังคมทั้งสังคมตั้งแต่ระดับประเทศและต่างประเทศ โลกปัจจุบันเปลี่ยนแปลงไปมาก
แต่การเปลี่ยนแปลง ถ้าดีขึ้นเรียกว่า "พัฒนา" หรือความเจริญ ถ้าไม่มีอะไรดีขึ้นเรียกว่า "เสื่อม" แม้ความเจริญกับความเสื่อมจะเป็นของคู่กัน เกิดสลับสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันตลอดเวลาก็ตาม
เวลาใดที่มีความเจริญ ทุกคนจะรู้สึกว่ามีความสุข สะดวกสบาย การดำรงชีวิตเกิดการคล่องตัว แต่ถ้าเวลาใดความเสื่อมเกิด คนในสังคมทั้งสังคมก็จะเดือดร้อน ลำบาก ไม่ได้รับความสะดวกสบาย อดอยาก ยากจน ขัดสน เป็นทุกข์ ที่เห็นได้ชัดเจน คือ

ความเป็นเด็กไทยแบบพุทธที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เช่น กิริยามารยาทเรียบร้อย มีสัมมาคารวะ รู้จักเด็ก รู้จักผู้ใหญ่ อ่อนน้อมถ่อมตน ที่สำคัญคือความยึดมั่นในหลักกตัญญูขาดหายไป ผู้ใหญ่ไม่สามารถทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดีให้เด็กได้ดีเท่าที่ควร

คนในสังคมเห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ ขาดความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ข้อจำกัดทางสังคมถูกตีวงแคบลงอย่างน่าใจหาย บ้านใกล้เรือนเคียงแทบไม่รู้จักกัน ไม่ว่าจะเป็นตัวเมืองหรือชนบท ก็ไม่แตกต่างกันมากนัก

ที่เป็นเช่นนี้เพราะคนในสังคมขาดความเชื่อในเรื่องของหลักกฎแห่งกรรม ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว บาปบุญ นรก สวรรค์ และการเวียนว่ายตายเกิด จึงได้กลายมาเป็นหนังสือ "กฎแห่งกรรม" เล่ม ๑-๑๐ ให้ชาวพุทธได้อ่านเพื่อเกรงกลัวต่อบาปที่ทำ
ตัวอย่างเรื่อง มัดลิงสอนใคร เนื้อหาส่วนหนึ่งมีครอบครัว ปัญญา และ ธารินี สองสามีภรรยาเป็นครอบครัวเล็กๆ หลังแต่งงานผ่านมา ๓ ปี ยังไม่มีลูก โดยพวกเขามีอาชีพเป็นชาวสวนปลูกหลายอย่างโดยเฉพาะมะพร้าว

วันหนึ่ง ปัญญาได้พบลิงตัวหนึ่ง รูปร่างดี ท่าทางแข็งแรงปราดเปรียว เลยซื้อมา เพื่อนำมาฝึกใช้งาน ก็เริ่มฝึกตั้งแต่ยังไม่ได้โตเต็มที่ กะว่ากว่ามันจะใช้การได้ฉลาด รับคำสั่งคล่องก็โตพอดี จนแล้วจนรอด ใช้เวลาฝึกกว่า ๒ เดือน ก็ยังไม่เป็นผล ไม่สามารถรับคำสั่งใดๆ ได้เลย
ปัญญา คิดว่า ลิงส่วนใหญ่ฝึกได้โดยไม่ต้องเฆี่ยนตี เพียงแต่ถือไม้เรียวมันก็กลัวแล้ว แต่เจ้าตัวนี้มันคงต้องการให้ลงแส้เจ็บๆ ถึงจะจำและเชื่อฟัง จึงเริ่มแผนใหม่ ปรากฏว่าไม่ได้ผล ยิ่งลงโทษมันยิ่งมึน ทำท่าจะดุร้ายด้วย เขาโกรธจึงคว้าขามันรวบใช้เชือกมัดสองขาหลังติดกัน และมัดมือไพล่หลัง จนเห็นว่ามันดิ้นไม่ได้แล้ว จึงใช้แส้ตี พร้อมกับสอนมัน ผ่านไปสองสามวัน ปัญญาถอดเชือกออก ลิงตกใจวิ่งหนีเข้าป่าไป

สัญชาตญาณของสัตว์ที่ถูกเลี้ยง เคยได้อาหาร จึงกลับมาที่บ้านของปัญญาอีกครั้ง ด้วยความโกรธ ปัญญาจึงมัดอีก แล้วก็ลงโทษ ใช้ไม้เรียวตีอย่างแรงจนเนื้อตัวเป็นแผล แล้วนำไปปล่อยในป่า โดยไม่ได้แก้มัดให้มัน ด้วยความโกรธแค้นเพราะมันทำให้เสียเงินเปล่า
หลังจากนั้น ๑๕ วัน ปัญญาได้ผ่านไปเห็นลิงตัวนี้นอนตายอย่างน่าอนาถ ที่ขาแขนยังถูกมัด แต่ปัญญาเองก็ยังไม่สำนึกบาป

และไม่นาน ภรรยาของปัญญาท้อง คลอดลูกออกมา สองสามีต้องตกใจเมื่อเด็กทารกอยู่ในสภาพเท้าสองข้าง ฝ่าเท้าพลิกหงายขึ้น หลังเท้าคว่ำลงมีรอยคอดตรงข้อเท้า และเอียงเข้าหากันเหมือนโดนผูกข้อเท้าติดกัน ส่วนมือก็ยื่นงอไพล่ไปข้างหลัง และข้อมือเอียงไปชนกันเหมือนคนถูกมัดมือไพล่หลัง จนดิ้นหลุดออกมา บางครั้งกลับสู่สภาพเดิม ตรงนี้เองทำให้สองสามีภรรยาได้สำนึกถึงบาปที่ทำเอาไว้กับลิงตัวนั้น อย่างไรก็ตาม ประชาชนทั่วไปสนใจหนังสือชุดนี้หรือมีประสบการณ์กฎแห่งกรรมจากชีวิตจริง



ประสงค์บริจาคเรื่อง สอบถามรายละเอียดไปได้ที่
๖๗๙/๗๑-๗๔ ถนนประชาอุทิศ ๔๕
แขวงบางมด เขตทุ่งครุ กรุงเทพฯ ๑๐๑๔๐
โทร.๐-๒๘๗๒-๙๘๙๘ โทรสาร ๐-๒๔๒๗-๙๕๘๖

 

โมทนา สาธุ
เชื่อครับว่ามีจริง บางเหตุการณ์เคยเกิดกับตัวเอง

 

(verygood) (verygood)

 

อนุโมธนาสาธุ

 

อนุโมทนาสาธุด้วยครับ