องค์มรรค ๘ ใคร ๆ ก็รู้ทำไมถึงเดินไม่ใคร่จะถูก ?

พระธรรมเจดีย์ :
จะปฏิบัติให้ถึงสุขอันไพบูลย์จะดำเนินทางไหนดี ?

พระอาจารย์มั่น :
ก็ต้องดำเนินทางองค์มรรค 8

พระธรรมเจดีย์ :
องค์มรรค 8 ใครๆก็รู้ ทำไมถึงเดินกันไม่ใคร่จะถูก ?

พระอาจารย์มั่น :
เพราะองค์มรรคทั้ง 8 ไม่มีใครเคยเดิน จึงเดินไม่ใคร่ถูก พอถูกก็เป็นพระอริยเจ้า

พระธรรมเจดีย์ :
ที่เดินไม่ถูกเพราะเหตุอะไร ?

พระอาจารย์มั่น :
เพราะชอบเดินทางเก่าซึ่งเป็นทางชำนาญ

พระธรรมเจดีย์ :
ทางเก่านั้นคืออะไร ?

พระอาจารย์มั่น :
ได้แก่กามสุขัลลิกานุโยคแลอัตตกิลมถานุโยค

พระธรรมเจดีย์ :
กามสุขัลลิกานุโยคนั้นคืออะไร ?

พระอาจารย์มั่น :
ความทำตนให้เป็นผู้หมกมุ่นติดอยู่ในกามสุขนี้แล ชื่อว่ากามสุขัลลิกานุโยค

พระธรรมเจดีย์ :
อัตตกิลมถานุโยคได้แก่ทางไหน ?

พระอาจารย์มั่น :
ได้แก่ผู้ปฏิบัติผิด แม้ประพฤติเคร่งครัดทำตนให้ลำบากสักเพียงไร ก็ไม่สำเร็จประโยชน์ซึ่ง มรรค, ผล, นิพพาน, นี่แหละเรียกวาอัตตกิลมถานุโยค

พระธรรมเจดีย์ :
ถ้าเช่นนั้นทางทั้ง 2 นี้ เห็นจะมีคนเดินมากกว่ามัชฌิมาปฏิปทาหลาร้อยเท่า ?

พระอาจารย์มั่น :
แน่ทีเดียว พระพุทธเจ้าแรกตรัสรู้ จึงได้แสดงก่อนธรรมอย่างอื่นๆ ที่มาแล้วในธัมมจักกัปปวัตตนสูตร เพื่อให้สาวกเข้าใจ จะได้ไม่ดำเนินในทางทั้ง 2 มาดำเนินในทางมัชฌิมาปฏิปทา

พระธรรมเจดีย์ :
องค์มรรค 8 ทำไมจึงยกสัมมาทิฎฐิ ซึ่งเป็นกองปัญญขื้นแสดงก่อน ส่วนการปฏิบัติของผู้ดำเนินทางมรรค ต้องทำศีลไปก่อน แล้วจึงทำสมาธิ แลปัญญา ซึ่งเรียกว่าสิกขาทั้ง 3 ?

พระอาจารย์มั่น :
ตามความเห็นของข้าพเจ้าว่าจะเป็น 2 ตอน ตอนแรกส่วนโลกียกุศลต้องทำศีล สมาธิ ปัญญา เป็นลำดับไป ปัญญาที่เกิดขึ้นยังไม่เห็นอริยสัจทั้ง 4 สังโยชน์ 3 ยังละไม่ได้ ขีดของใจเพียงนี้เป็นโลกีย์ ตอนที่เห็นอริยสัจแล้วละสังโยชน์ 3 ได้ ตอนนี้เป็นโลกุตตร

พระธรรมเจดีย์ :
ศีลจะเอาศีลชนิดไหน ?

พระอาจารย์มั่น :
ศีลมีหลายอย่าง ศีล 5 ศีล 8 ศีล 10 ศีล 227 แต่ในที่นี้ประสงค์ศีลที่เรียกว่า สมฺมาวาจา สมฺมากมฺมนฺโต สมฺมาอาชีโว แต่ต้องทำให้บริบูรณ์

จากหนังสือ ปฏิปัตติปุจฉาวิสัชนา
- พระธรรมเจดีย์ (จูม พนธุโล) วัดโพธิสมภรณ์ อุดรธานี ถาม
- พระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ ตอบ

ที่มา ::

 

พระอาจารย์มั่น :
เพราะองค์มรรคทั้ง 8 ไม่มีใครเคยเดิน จึงเดินไม่ใคร่ถูก พอถูกก็เป็นพระอริยเจ้า

----------------------------------------------------------------------

เมื่อรู้แจ้งเห็นจริง สัมมาทิฏฐิจึงเปิดทางให้ จึงมองเห็นทาง (เอก) เห็นอริยสัจจ์

เห็นอริยสัจจ์ คือเห็นว่า เขาดับทุกข์กันยังไง ตรงไหน ต้นตอของมันอยู่ตรงไหน

 

ปฏิบัติกันไปเถอะ เมื่อถึงเวลา วาสนาบารมีเต็มเปี่ยมแล้ว จะปฏิบัติในแนวใดก็ตาม ที่พ่อแม่ครูอาจารย์ท่านเมตตาสั่งสอนมา มันก็ทะลุถึงกันหมดทุกสำนักนั่นเอง ไม่มีเขามีเรา เพราะเข้าถึงแก่นแท้เดียวกัน จึงหมดข้อสงสัยใด ๆ ซึ่งกันและกันได้ในที่สุด...

สาธุครับ

 

หากจะดูว่าตนเองเข้าถึงธรรมหรือยัง ให้ดูที่การละกิเลส (ในปัจจุบัน)

ยืน เดิน นั่ง นอน ถ้ากิเลสเกิดขึ้นมา เราละกิเลสเป็นหรือยัง

กิเลสเป็นอย่างไร เรารู้จักและเข้าใจอาการของเขาบ้างแล้วหรือยัง

การละกิเลสต้องละให้ได้ทุกอิริยาบถ เมื่อรู้ตัว ไม่ต้องไปมัวตั้งท่าขัดสมาธิอะไร

รู้ทันแล้วก็ให้หัดละ ละมันในขณะที่กำลังดำเนินกิจวัตรในชีวิตประจำวันนี่แหละ ครูบาอาจารย์ท่านจึงสอนให้รู้จัก กินให้เป็น นอนให้เป็น อย่างนี้เป็นต้นนั่นเอง


จบข่าว...

 

การกระทำใดทั้งทางกาย ทั้งทางใจ ที่ทำแล้วกิเลสมันบรรเทา กิเลสมันลดลง การกระทำนั้นผมขอเรียกว่า "มรรค" ^-^

 

ถูกต้องครับ หากแต่การเดินมรรคนั้นหากมิยอมใช้อริยสัจ 4 มีเป็นองค์พิจารณาให้เกิดความเบื่อหน่าย และ วางเฉยในขั้น 5 (สังขารุเปกษาญาน) มรรคนั้นย่อมเดินไม่ถึง ผลเช่นกัน พระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า "เรากล่าวว่า อริยสัจ 4 นี้เป็นทางสายเอก จะถึงซึ่งพระนิพพานได้ มีทางนี้ทางเดียวทางอื่นไม่มี " สมัยก่อนพราหมทั้งหลายเข้าใจว่า สมาบัติ 8 (รูปฌาน 4 อรูปฌาน4 ) เป็นทางสำเร็จพระพุทธเจ้าท่านลองแล้ว พบว่าไม่ใช่ เมื่อตรัสรู้ทรงใช้ฌานเหล่านั้นเป็นกำลังพิจารณาในอริยสัจ 4 จึงบรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาน เอาแต่สมาธิระงับจิตอุปมาเป็นดังก้อนหิน ทับต้นหญ้า หญ้านั้นจะตายก็หาไม่ หากแต่ ถอนรากเหง้าหญ้านั้นเสีย หญ้านั้นจึงจักไม่กลับงอกเงยขี้นมาใหม่ ด้วยพิจารณาอริยสัจ4 โดยเฉพาะตัวทุกข์นี่ต้องรู้ให้มาก

 

องค์มรรค 8 ใคร ๆ ก็รู้ทำไมถึงเดินไม่ใคร่จะถูก ?

พระอาจารย์มั่น : เพราะชอบเดินทางเก่าซึ่งเป็นทางชำนาญ

อนุโมทนา สาธุ.

 

<table width="549" align="center" bgcolor="#ffffcc" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody><tr><td colspan="4">มรรค 8 ( อัฏฐังคิกมรรค )

</td> </tr> <tr> <td> </td> <td colspan="4">

..(มรรค = อริยมรรค = มัชฌิมาปฏิปทา = มรรคแปด = ทางดำเนินชีวิตอันประเสริฐ = ทางสายกลาง)
..........แนวทางดำเนินอันประเสริฐของชีวิตหรือกาย วาจา ใจ เพื่อความหลุดพ้นจากทุกข์
.....เรียกว่า อริยมรรค แปลว่าทางอันประเสริฐ เป็นข้อปฏิบัติที่มีหลักไม่อ่อนแอ จนถึงกับ
.....ตกอยู่ใต้อำนาจ ความอยากแห่งใจ แต่ก็ไม่แข็งตึงจนถึงกับเป็นการทรมานกายให้เหือด
.....แห้งจากความสุขทางกาย เพราะฉะนั้นจึงได้เรียกว่ามัชฌิมาปฏิปทา คือทางดำเนินสาย
.....กลาง ไม่หย่อนไม่ตึง แต่พอเหมาะเช่นสายดนตรีที่เทียบเสียงได้ที่แล้ว
​

..........คำว่ามรรค แปลว่าทาง ในที่นี้หมายถึงทางเดินของใจ เป็นการเดินจากความทุกข์
.....ไปสู่ความเป็นอิสระหลุดพ้นจากทุกข์ซึ่งมนุษย์หลงยึดถือและประกอบขึ้นใส่ตนด้วย
.....อำนาจของอวิชชา ....มรรคมีองค์แปด คือต้องพร้อมเป็นอันเดียวกันทั้งแปดอย่างดุจเชือก
.....ฟั่นแปดเกลียว องค์แปดคือ :-
..........1. สัมมาทิฏฐิ ิคือความเข้าใจถูกต้อง
..........2. สัมมาสังกัปปะ คือความใฝ่ใจถูกต้อง
..........3. สัมมาวาจา คือการพูดจาถูกต้อง
..........4. สัมมากัมมันตะ คือการกระทำถูกต้อง
..........5. สัมมาอาชีวะ คือการดำรงชีพถูกต้อง
..........6. สัมมาวายามะ คือความพากเพียรถูกต้อง
..........7. สัมมาสติ คือการระลึกประจำใจถูกต้อง
..........8. สัมมาสมาธิ คือการตั้งใจมั่นถูกต้อง
.....การปฏิบัติธรรมทุกขั้นตอน รวมลงในมรรคอันประกอบด้วยองค์แปดนี้ เมื่อย่นรวมกัน
.....แล้วเหลือเพียง 3 คือ ศีล - สมาธิ - ปัญญา สรุปสั้น ๆ ก็คือ
...............การปฏิบัติธรรม(ศีล-สมาธิ-ปัญญา)ก็คือการเดินตามมรรค
....​

</td> </tr> <tr> <td width="12" bgcolor="#ffffff"> </td> <td colspan="4" bgcolor="#ffffff">.สัมมาทิฏฐิ(ปัญญา) (หัวข้อ)
.....คือความเข้าใจถูกต้อง ย่อมต้องการใช้ในกิจการทั่วไปทุกประเภททั้งทางโลกและ
.....ทางธรรม แต่สำหรับฝ่ายธรรมชั้นสูงอันเกี่ยวกับการเห็นทุกข์หรืออาสวะซึ่งจัดเป็น
.....การเห็นอริยสัจจ์นั้นย่อมต้องการฝึกฝนอย่างจริงจังเป็นพิเศษ ความเข้าใจถูกต้อง
.....คือต้องเข้าใจอย่างทั่วถึงว่าทุกข์นั้นเป็นอย่างไร อย่างหยาบๆ ที่ปรากฎชัดๆ เป็นอย่างไร
.... อย่างละเอียดที่แอบแฝงเป็นอย่างไร เหตุให้เกิดทุกข์เป็นอย่างไร ความดับสนิท
.....ของทุกข์มีภาวะอย่างไร มีลำดับอย่างไร ทางให้ถึงความดับทุกข์คืออะไร เดินให้ถึงได้
.....อย่างไร สัมมาทิฏฐิมีทั้งที่เป็นโลกิยะคือของบุคคลที่ต้องขวนขวายปฏิบัติก้าวหน้าอยู่
.....และสัมมาทิฎฐิที่เป็นโลกกุตตระ คือของพระอริยบุคคลต้นๆ ส่วนของพระอรหันต์นั้น
.....เรียกเป็นวิชชาไปและไม่เรียกว่าองค์แห่งมรรค เพราะท่านถึงที่สุดแล้ว</td> </tr> <tr> <td width="12"> </td> <td colspan="4">สัมมาสังกัปปะ(ปัญญา) (หัวข้อ)
.....คือความใฝ่ใจถูกต้อง คือคิดหาทางออกไปจากทุกข์ตามกฎแห่งเหตุผล ที่เห็นขอบมาแล้ว
.....ข้อสัมมาทิฏฐินั่นเอง เริ่มตั้งแต่การใฝ่ใจที่น้อมไปในการออกบวช การไม่เพ่งร้าย การ
.....ไม่ทำทุกข์ให้แก่ผู้อื่นแม้เพราะเผลอ รวมทั้งความใฝ่ใจถูกต้องทุกๆอย่างที่เป็นไปเพื่อ
.....ความหลุดพ้นจากสิ่งที่มนุษย์ไม่ประสงค์ </td> </tr> <tr> <td width="12" bgcolor="#ffffff"> </td> <td colspan="4" bgcolor="#ffffff">.สัมมาวาจา (ศีล) (หัวข้อ)
.....คือการพูดจาถูกต้อง ไม่เป็นโทษต่อตนเอง และผู้อื่น</td> </tr> <tr> <td width="12"> </td> <td colspan="4">.สัมมากัมมันตะ (ศีล) (หัวข้อ)
.....คือการกระทำถูกต้อง ไม่เป็นโทษต่อตนเอง และผู้อื่น</td> </tr> <tr> <td width="12" bgcolor="#ffffff"> </td> <td colspan="4" bgcolor="#ffffff">.สัมมาอาชีวะ (ศีล) (หัวข้อ)
.....คือการดำรงชีพถูกต้อง ไม่เป็นโทษต่อตนเอง และผู้อื่น</td> </tr> <tr> <td width="12"> </td> <td colspan="4">.สัมมาวายามะ (สมาธิ) (หัวข้อ)
.....คือความพากเพียรถูกต้อง เป็นส่วนของใจที่บากบั่นในอันที่จะก้าวหน้า ไม่ถอยหลังจากทาง
.....ดำเนินตามมรรค ถึงกับมีการอธิษฐานอย่างแรงกล้า</td> </tr> <tr> <td width="12" bgcolor="#ffffff"> </td> <td colspan="4" bgcolor="#ffffff">.สัมมาสติ (สมาธิ) (หัวข้อ)
.....คือการระลึกประจำใจถูกต้อง ระลึกแต่ในสิ่งที่เกื้อหนุนแก่ปัญญาที่จะแทงตลอด
.....อวิชชาที่ครอบงำตนอยู่ โดยเฉพาะได้แก่กายนี้ และธรรมอันเนื่องเกี่ยวกับกายนี้ เมื่อ
.....พบความจริงของกายนี้ อวิชชาหรือหัวหน้าแห่งมูลทุกข์ก็สิ้นไป</td> </tr> <tr> <td width="12"> </td> <td colspan="4">.สัมมาสมาธิ (สมาธิ) (หัวข้อ)
.....คือการตั้งใจมั่นถูกต้อง ได้แก่สมาธิ เป็นของจำเป็นในกิจการทุกอย่าง สำหรับในที่นี้เป็น
.....อาการของใจที่รวมกำลังเป็นจุดเดียว กล้าแข็งพอทีจะให้เกิดปัญญา
.....ทำการแทงตลอดอวิชชาได้ และยังเป็นการพักผ่อนของใจ ซึ่งเป็นเหมือนการลับให้ อ
.....แหลมคมอยู่เสมอด้วย ฯลฯ</td> </tr> <tr bgcolor="#ffffff"> <td width="12"> </td> <td colspan="4">....cอองค์มรรคบางองค์ เป็นส่วนหยาบและสะสมขึ้นในตัวเราได้โดยง่ายคือ สัมมาวาจา
.....สัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะ สามองค์นี้ถูกอบรมให้สำเร็จเป็นวิรัติเจตสิกจำพวกกุศล
.....เจตสิกเป็นเชื้อนอนนิ่งอยู่ในสันดาน เตรียมพร้อมที่จะมาผสมจิตคราวเดียวกันกับ
.....มรรคองค์อื่นๆ เมื่อได้โอกาสอันเหมาะ แม้องค์มรรคที่ยากๆ เช่นสัมมาทิฏฐิ-สติ-สมาธิ
..... ก็เหมือนกัน ได้ฝึกอบรมมาเท่าใดก็เข้าไปนอนเนื่องติดอยู่ในสันดานเป็นกุศลเจตสิก
.....อยู่อย่างเดียวกัน รอคอยกันจนกว่าจะครบทุกองค์และมีสัดส่วนพอดีกัน ก็ประชุมกัน
.....เป็นอริยมรรคขึ้น ตัดกิเลสหรือสัญโญชน์ให้หมดไปได้คราวหนึ่งตามกำลังหรือชั้นของ
.....ตน อาการสะสมกำลังแห่งองค์มรรคนี้ตรัสเรียกว่า "การอบรมทำให้มาก"
.....สัมมาทิฏฐิเป็นตัวนำ เกิดขึ้นอ่อนๆก่อน เกิดขึ้นเท่าใดก็จูงองค์อื่นๆ ให้เกิดขึ้นตามส่วน
.....องค์ที่เกิดขึ้นนั้นกลับช่วยสัมมาทิฏฐิให้คมกล้าขึ้นไปอีก สัมมาทิฏฐินั้นก็่จูงองค์นั้นๆให้
.....กล้าขึ้นอีก และส่งเสริมชักจูงกันไปอีกทำนองนี้ จนกว่าจะถึงขีดที่เพียงพอและสามัคคี
.....พร้อมกันได้ครบองค์ การอบรมทำให้มากอยู่เสมอนี้เองคือระยะแห่งการปฏิบัติธรรม
.....ยิ่งมากก็ยิ่งเร็ว ยิ่งอธิษฐานใจกล้าก็ยิ่งแรง ยิ่งที่วิเวกก็ยิ่งสุขุมลึกซึ้ง ยิ่งชำนาญก็ยิ่งคมกล้า</td></tr></tbody></table>