ปอบเข้าน้องแล้วมาเข้าแม่, เรื่องจริง พึ่งเกิดวันพฤหัสที่ผ่านมานี้เองครับ

วันนี้ผมจะมาเล่าประสบการณ์ที่พึ่งเกิดเมื่อวันพฤหัสบดีที่ผ่านมานี้เองครับ คือพอผมกลับจากเลิกเรียนประมาณทุ่มกว่า แม่ผมก็เดินเข้ามาหาแล้วก็ถลกเสื้อให้ดูด้านหลัง ตอนแรกที่เห็นตกใจอะครับ เพราะมันทั้งช้ำ ทั้งบวมอะ ผมก็ถามแม่ว่าไปเจออะไรมา แม่ก็บอกว่า พระท่านเอาแซ่ฟาด ขอบอกว่าแผลน่ากลัวมากเลยอะ เป็นรอยช้ำสีม่วงอะ แถมบวมด้วยครับ แล้วก็เป็นเกือบทั้งหลังเลยอะ
ผมก็เลยถามแม่ว่าทำไมพระท่านถึงตีหละ แม่ก็บอกว่าก็ปอบตัวนั้น(คือแถวบ้านผมจะมีวิญญาณปอบอยู่หนึ่งตัว ที่ใครๆต่างก็หวาดกลัวและรู้จักดี) มันมาเข้าแม่ผมอะครับ ผมขอท้าวความก่อนนะ
คือทุกวันจันทร์-พฤหัส ผมจะนั่งสมาธิ ฝึกวิชามโนมยิทธิกับอาจารย์ท่านหนึ่ง เป็นผู้หญิงครับ ท่ายเชี่ยวชาญด้านนี้มาก ท่านเป็นคนธรรมมะธรรมโมมาก ขนาดยุงกัดท่านยังปัดเลยอะ ท่านถือมากด้านการรักษาศีล ท่านหวังนิพพานอะครับ แต่อย่างน้อยท่านก็จะขอบรรลุพระโสดาบรรได้ก็ยังดี ท่านสอนเรื่องนี้กับผมและเพื่อนผู้หญิงอีกหนึ่งคน เพื่อให้เห็นซึ่ง นรก-สวรรค์ แล้วจะได้ยอมรับว่าร่างกายนี้ไท่ใช่ของเรา ให้ผมกับเพื่อนได้ตัดกิเลศ ผมนั่งได้ 3 ปีกว่าแล้วครับตั้งแต่อายุ 13 ปี จนถึงเดี๋ยวนี้อายุ16ปีแล้ว เดี๋ยววันหลังผมจะมาเล่าให้ฟังนะ เข้าเรื่องต่อ เมื่อวันอังคารผมฝึกญาณปัจจุบันนังสญาณอยู่ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของญาณแปด แล้วผมก็เหนขณะนั้นน้องผมกำลังเดินอยู่ตลาด พร้อมกับมีเงาสีดำร่างใหญ่ เดินหลังค่อมไม่แน่ใจว่าเป็นผู้หญิงหรือชาย แต่ผมสัมผัสได้ว่าเป็นวิญญาณไม่ดี เดินตามตัวน้องผมอยู่ตลอด พอผมกลับกลับบ้านผมก็เลยไปถามน้องผมว่าวันนี้ได้ไปตลาดรึเปล่าน้องผมก็บอกว่าไป ผมก็ถามว่ารู้สึกอะไรแปลกๆไหม น้องก็บอกว่าไม่ แต่พอผมเค้นดีๆน้องถึงยอมบอกว่ารู้สึกปวดหัวมากตอนอยู่ที่ตลาด เหมือนจะขาดใจเลย ปวดมาก เหมือนจะเป็นลม เหมือนวิญญาณจะออกจากร่า
ง ไปกับเพื่อน เพื่อนยังถามเลยว่าไหวไหม น้องมันก็บอกว่าไหว จนถึงบ้านอาการทุกอย่างจึงทุเลาลง ผมจึงไม่กล้าบอกน้องกลัวน้องกลัว ผมตัดสินใจเล่าให้แม่ฟังถึงเรื่องที่ผมเห็นและสิ่งที่น้องรู้สึกว่ามันมีอะไรที่เกี่
ยวข้องกัน แม่ผมก้ไม่แน่ใจแต่ก็เก็บไปคิด จนน้องผมเริ่มปวดหัวบ่อยขึ้นอย่างไร้สาเหตุ จนวันพฤหัสแม่ผมก็เล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนบ้านฟัง แล้วก็มุ่งเป้าไปที่ปอบตัวนั้น ว่าถ้ายังมายุ่งกะลูกฉันอีก ฉันจะไม่ปล่อยไว้แน่ พอพูดจบได้ซักพัก แม่ก็มีอาการตะคริวขึ้นขา ปวดมากขาแข็งเลย ขยับไม่ได้ แล้วแม่ผมก็ร้องโอดโอย พอดีมีลุงคนนึงมาเห็นเลยรู้ ไปตามพระมาให้ ซึ่งหระรูปนี้ท่านเป็นเจ้าอาวาสประจำอยู่วัดที่วัดประจำหมู่บ้านอะครับ พอพระมานี่ยิ่งมั่นใจเลย เพราะแม่ผมไม่มองหน้าพระเลย เงียบและก้มหน้าตลอดพระท่านจับจิตดูสักพักก็รู้เลย นำทั้งแส้ทั้งอะไรมาไล่ กว่าจะออกก็ทำคนในครอบครัวผมน้ำตาเล็ดไปหลายคน เพราะสงสารแม่ผมอะ แล้วก่อนกลับพระท่านก็บอกให้ระวังน้องผมดีๆเพราะปอบมันจะกลับไปหา พุ่งนี้เช้าให้พาไปหา จะทำพิธีกันให้ทั้งแม่ทั้งลูก ผมก็ถามแม่ว่าตอนพระตีอะ รู้ตัวป่าว แม่ผมก็บอกว่ารู้ แต่พูดอะไรไม่ได้ บังคับตัวเองไม่ได้เลย ดีนะที่มันขึ้นได้แค่ขาอะ ที่ลุงคนนั้นรู้เพราะเคยเห็นคนโดนผีเข้ามาเยอะ แค่มองตาก็รู้แล้ว

อาจจะไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไหร่นะงับ แต่ก็อยากเล่าให้ฟังอะ


http://xchange.teenee.com

 

รูปน่ากลัว จำติดตาเลย ดูแปปเดียว ไปทำบุญเยอะๆ แล้วไม่จำเป็นต้องใช้แซ้ตีหรอก และ แต่ว่าคุณไปคัดลอกบทความคนอื่นมาจากเว็บบอร์ด teenee หรือเปล่าครับ

 

เปิดมาเจอภาพน่ากัวเรย เรยไม่อ่านเลย

 

อยากรู้จัง อยู่จังหวัดอะไรน่ะ ยังมีปอบอยู่เลย

ไม่ใช่แถวกรุงเทพฯ และ ปริมณฑลน่ะ ปรื้อ....

 

ลองอธิฐานขอพึ่งบารมีท่านท้าวเวสสุวรรณดูซิครับ
ยิ่งลองคุึณได้มโนแล้วด้วย แว๊ปเดียวก็น่าจะสามารถขึ้นไปพบท่านท้าว
ที่จตุมหาราชิกาได้เลยนิน่า.....(ผู้รู้หลายท่านเคยเล่าให้ฟังว่า
ผู้ฝึกมโนมยิทธิจนสำเร็จก็เหมือนว่าได้ตั๋ววิเศษอยู่ในมือ จะไปไหนขอพบใครก็ได้)
แค่สงสัยอะครับ ว่าทำไมมีของดีอยู่กับตัวถึงไม่ใช้
แต่ถ้าผมเข้าใจผิดก็ขอโทษด้วยนะครับ

 

เมื่อวันอังคารผมฝึกญาณปัจจุบันนังสญาณอยู่ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของญาณแปด

ต้องเป็น ฌาน(ชาน)แปดครับ ไม่ใช่ญาน(ยาน)
ฌานคือขั้นของสมาธิ
ญานคือ ความสามารถพิเศษ

สรุปเรื่องนี้ไปลอกมาหรือเปล่าเนี่ย
หรือคนโพสเป็นคนเขียนเอง

คุณ Pornsak พูดถูกแล้วคร๊าบบบบบบบบบบบบ......ทำไมไม่ลองแบบนั้นดูล่ะครับ
หรือไม่งั้นก็หาพระผู้ใหญ่ที่มีบารมีมากๆ (บารมีในด้านการปฎิบัตินะครับ อย่าเอาพวกเล่นคาถาอาคมมา เอาที่มรณภาพไปแล้ว หรือเอาที่ยังมีชีวิตอยู่ก็ได้คร๊าบบบบแต่อย่าเอาพระอรหันต์ครับท่านไม่มาแล้ว)

 

แปลกครับ ... การใช้แส้หรือหวายตีผี ผ้ ูั้ที่รู ้ เค้าจะตีที่กระดาน หรือพื้นที่ข้างๆตัว หรือเสา หรือ วัตถุสมมุติที่เป็นคนที่ถูกผีเข้า จะไม่ตี คนที่ถูกผีเข้าโดยตรง
เพราะ
1.กันคนครหา
2.หากวิชาแน่จริงๆ ตีเสา หรือวัตถุอื่นที่ถูกสมมุติเป็นคน แล้ว คนจะไม่ถูกตี แต่ที่ตีคือผีต่างหาก ตีแล้ว ผีจะร้อง
สำคัญคือร่างกายคนจะไม่มีรอยแผลใดๆเลย หลังจากทำพิธีเสร็จ

แปลกจริง

พึ่งท่านท้าวเวสสุวรรณ หรือ พระนารายณ์(ท่านท้าวมเหสักขา) หรือ ครับ

 

การไล่ผีไม่เห็นจะต้องตีคนแรงไม่งั้นคนจะเจ็บด้วย แค่วางแส้หรือเคาะเบา ๆ ก็ได้ (คนไม่เจ็บแต่ผีเจ็บ)ถ้าอาจารย์เก่งจริงนะ