ลุถึงความเป็นเลิศอันอยู่ในคน

<table width="94%" align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody><tr><td class="postbody" valign="top">ลุถึงความเป็นเลิศอันอยู่ในคน
ท่านเขมานันทะ (อาจารย์โกวิท เอนกชัย)


ในทางวิปัสสนานั้น
มนุษย์ผู้ได้บรรลุถึงความเป็นมนุษย์แท้ - นรชน
ใช่ว่ามนุษย์จะเพียงได้ลุถึงความเป็นเทพ
ทางแห่งการเข้าถึงเทพไม่ใช่ของพุทธ

แต่ทางของพุทธคือทางของคนธรรมดา...ผู้รู้สึกได้

เจริญวิปัสสนาจนเห็นความเป็นคน
และลุถึงความเป็นเลิศอันอยู่ในคน
นั่นคือเห็นความเป็นธรรม

การเข้าถึงความเป็นนรชนคนแท้นั้น
ต่างจากการเข้าถึงความเป็นเทพหรือเซียน

เข้าถึงความเป็นคน
จิตใจก็สงบไม่วุ่นวายไปด้วยสุขอย่างผู้เข้าถึงเทพ
หรือวุ่นวายไปด้วยความเดือดร้อนใจอย่างผู้เข้าถึงอบาย

จากคน...สู่คนแท้
จากรากฐานของอารมณ์เยี่ยงคนสามัญ
ผู้รัก-เกลียด และสุข-ทุกข์
คลุกเคล้ากันไปเกิดวิปัสสนาขึ้น

เห็น-รู้-เข้าใจ ต่อความเป็นไปต่างๆ ของความเป็นคนว่าทุกข์อย่างไร
ยอมอย่างไร ไร้อำนาจแท้จริงอย่างไร โกหกมดเท็จเช่นไร
ถือดี...ยโส... โอหัง... โง่หยิ่ง
และเจ็บปวดครั้งแล้วครั้งเล่าเช่นไร

ก็คลายความยึดถือในตัวตน ในโอหัง
แล้วลุถึงความเป็นนรชนคนจริง

ไม่ใช่คนครึ่งผี
ครึ่งคนครึ่งเทวดา
(อยากให้คนอื่นเคารพ ติดตัวตนที่ดี บูชาตัวตนที่ดี
เคารพผู้ดีกว่าตนตามตนเปรียบเทียบได้)

แต่กลายเป็น “คนเต็มคน”
คนเต็ม...มิใช่พร่อง...หรือเกิน...จากความเป็นคน


(ที่มา : สมุดอนุทิน ที่บันทึกไว้เมื่อวันที่ ๑๒ กรกฏาคม ๒๕๓๐
ใน หนังสือ “อันเนื่องกับทางไท : ว่าด้วยอารยธรรมตะวันออก-ตะวันตก
ศาสนศิลป์วรรณา ข้อพินิจในศิลปวิทรรศนา” โดย เขมานันทะ,
พิมพ์ครั้งแรก พ.ศ. ๒๕๓๘, หน้า ๑๒๐)</td> </tr> <tr> <td> </td> </tr> <tr> <td class="postdetails" valign="bottom" height="40">ที่มา ::

 

อนุโมทนาสาธุครับ<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>