มีใครนอน ทำสมาธิบ้างครับ

เนื่องจากว่าตอนนี้ผมนั่งไม่ได้ครับ คือว่าขาเจ็บนะครับ ยังอักเสบไม่หาย (ไปขับรถล้มมาน) เลยทำให้พบัขาไม่ได้ หรือนั่ง ห้อยขาไม่ได้นานๆ (เลือดมันจะใหลลงขาแล้วคั่ง อยู่ที่เท้า)

ก็เลยต้องนอน สมาธิไปพลางๆก่อน คงอีกหลายเดือน กว่าจะหายสนิดดี


พอจะมีคำแนะนำบ้างใหมครับ


โดยมากก็จะทำก่อนนอน คือทำไป เด๋ยวก็นอนหลับไปเลย รวดเดียวไปเลยครับ

 

ทำได้ทุกอิริยาบถละครับ...ไม่ว่าจะ...นั่ง...นอน...เดิน...ยืน...
ภาวนาเหมือนกันครับ...กลัวหลับไปก็ลืมตากำหนดก็ได้ครับ...

 

เคยทำบ่อยๆ ก่อนนอนแทบทุกครั้งทำสมาธิจนจิตสบาย แล้วก็หลับไป
สมาธิทำได้ทั้ง 4 อิริยาบท(ยืน เดิน นั่ง นอน)ครับ เราปฏิบัติทางใจ ไม่ใช่ทางกาย และทำเพื่อจิตเป็นสุข ได้แค่ไหนแค่นั้น ไม่ใช่ทำเอานานๆ ถ้าปฏิบัตินานแต่ไม่มีสมาธิ แถมจิตฟุ้งซ่านตลอด อยากเห็นโน่นเห็นนี่ การปฏิบัตินั้นๆก็ไม่เป็นผล แถมมีโอกาสเป็นบ้าสูงครับ




สวัสดีมากครับ
จากคนที่ยังไม่เต็มบาท

 

ขอบคุณมากครับ

ผมก็ทำปกติเรื่อยนะครับ สบายๆ ทำไป แล้วก็หลับ (หะหะ)

 

ขออนุโมทนา
...
ปฏิบัติ ทุกคืน
สวดมนตร์ จำวัตรเย็น
พอนอน หัวถึงหมอน
อ้าวสติไปไว้ ตรงที่เคยไว้
เฝ้าดู ลมหายใจ
จนหลับไปเอง
นิมิตจะเกิดไม่เฝ้าถามหา จะมาหรือไม่
อย่าไปสน
จิต สงบ
มุ่งส่นิพพาน หากใช่ชาตินี้
ขอเก็บ สะสม จน ..สำเร็จ

 

นอนสมาธิ รู้สึกว่า ผมจะคุมสมาธิยากครับ

ผมว่านั่งๆหน้าคอม ผมถนัดกว่าอีก

โมทนาสาธุครับ ท่าไหนก็ได้บุญ

 

แก้ไขข้อความ

 

ใช่ครับ นอน คุมยากมากๆครับ ทำไปแ้ล้วหลับแน่นอน อิอิ

อันนี้หมายถึง เอาแค่ทำสมาธิเบื้องต้นนะครับ

ไม่หวังได้ญาน อะไรนะครับ

เอาใว้หายดีแล้ว นั่งปกติได้ค่อยทำครับ แต่ตอนนี้มันไม่ค่อยสะดวกเท่าใหร่

 

ถ้าตอนนอนหล่ะ

ก็จะเคลิ้มได้ดีครับ ไอ้เคลิ้มๆเนี่ยแหละ ทำให้จิตเบาได้ง่าย หายฟุ้งซ่านได้ดี ... โดยเฉพาะพวกวิตกจริตครับ จะได้ประโยชน์

แต่ปัญหาคือ เดี๋ยวก็หลับครับ มันเคลิ้มแป๊ปเดียว หุหุ

 

ขณะปรกติ จิตต้องคุมกายก่อน แล้วจึงฝึกจิตต่อ

ขณะที่กายยังไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ตามปรกติ จิตไม่ต้องไปคุมกาย ลดภาระของจิตไปหนึ่ง ฝึกจิตได้เลย ดี

การฝึกสมาธิ จุดมุ่งหมายที่ฝึกจิต สอนจิต ตัวเดียว จะมีร่างกายมาประกอบ ก็เพื่อให้เห็นจริงถึงความเป็นไปของความไม่แน่นอนของกายเท่านั้น

การนอนทำสมาธิ จะด้วยอะไรก็ตาม จุดมุ่งหมายอยู่ที่ฝึกใจ ไม่ใช่กาย ทำทุกวันก่อนหลับ จะเป็นการหลับในสมาธิ หลับในฌาน(หากไม่ถึงปฐมฌานไม่หลับ) ดีเป็นการทรงฌาน และผลที่มีต่อทั้งร่างกายและจิตใจจะดีมาก คือจิตใจจะชุ่มชื่น และร่างกายกระปรี้กระเปร่า เป็นการนอนหลับพักผ่อนอย่างมีพลัง เราต้องนอนทุกวันจึงได้ทำสมาธิ(ทรงฌาน)ทุกวันเช่นกัน เต็มเม็ดเต็มหน่วยแห่งเวลา

 

ท่านอนก้อทำได้นะครับ...
ผมก้อทำก่อนนอนทุกวัน ก่อนนอนภาวนาว่า...
ถ้าลูกไม่ตื่นขึ้นมา ลูกขอเข้านิพพานเลย... แล้วก้อหลับ..คร่อกๆๆไปเลย

แต่ที่เคยลองนอนท่าปางไสยยาสน์ดู
ตื่นมาปวดเอวน่าดูเลยครับ แบบว่ามันรู้สึกว่าหักกลางลำตัวหน่ะ...5555

 

ส่วนใหญ่ผมก็นอนนั่งแล้วรู้สึกปวดหลัง

 

ถ้าหลับไป แล้วก็ตื่น ถ้ารู้ตัวตอนกลับต่อก็ทำสมาธิต่อไปจนหลับครับ
แต่รู้สึกว่า นอนทำสมาธิแล้วทำให้นอนหลับอิ่มดี หะหะ

 

มันไม่ได้ประโยชน์เต็มที่หรอกสิครับ นอนในปฐมฌานก็ไม่มีหรอก

 

ทำอยู่ทุกวันไม่ได้ขาด...แต่มันจะไปถึงไหนก็แล้วแต่มัน....ทำแล้ววันไหนสมาธิดี ๆ กำหนดตื่นได้ตามเวลาที่เราต้องการ.

 

ถ้ายังภาวนา พุทโธ หรือบทอื่นอยู่ จะลุก เดิน นอน นั่ง หลับตา ไม่หลับตา
ผลบุญเท่ากันครับ แหะๆ
อันนี้เคยอ่านเจอคำสอนของหลวงปู่มั่นครับ ไปหาอ่านดูในเว็บนี้ได้น๊ะครับ

 

ผมก็ชอบนอนสมาธิครับ ส่วนใหญ่จะใช้คำบริกรรมไปเรื่อยๆ มีอุบายที่ใช้ครับ ลองนับไปซัก 108 ครั้งดูซิ หากคำบริกรรมยังไม่หาย ก็จะได้สมาธิอย่างแน่นอน มีท่านอาจารย์แนะนำให้ภาวนาและกำหนดคำภาวนาตรงบริเวณหน้าผาก ลอยมาเป็นคำๆ เรื่อยเป็นสายๆที่มีจังหวะจะโคน โดยเฉพาะพระคาถาหลวงปู่ทวด ซึ่งมีอิทธิพลต่อน้ำในร่างกายของเราครับ ทำไปเรื่อยๆคำบริกรรมในใจมันจะหายไปเมื่อไรก็ชั่งมัน การกำหนดนั้นก็เช่นกันครับ ร่างกายและจิตใจเราก็จะค่อยๆสะสมพลังเก็บไว้ครับ ได้มากน้อยไม่ค่อยจะเท่ากันครับ ขึ้นอยู่กับสภาวะในแต่ละครั้งที่ทำครับ

 

ผมเป็นคนหนึ่งที่ชอบนอนทำสมาธิ ท่านอนนี่ วันไหนจิตใจปลอดโปร่ง ลองนอนทำดูพักเดียวได้เรื่องเลย ที่ว่าได้เรื่องคือ ส่วนใหญ่พอปฐมฌานจะหลับกัน แต่ถ้าวันไหนจิตใจปลอดโปร่งไม่เพลีย วันนั้น จะไม่หลับ สักครู่เดียวอาการบีบรัดจะปรากฎ ตามด้วยหูดับ สักพักก็ได้ยินเสียงด้วยจิตบางทีไปได้ยินเสียงเพลงลูกทุ่งงานวัดที่ไหนก็ไม่รู้ทั้งที่นอนอยู่ในห้องอันแสนจะเงียบสงัด อาการตอนนี้บางครั้งถ้าจิตมันจะหลุด อาการอึดอัดเหมือนหายใจไม่ออกจะมี ต้องตัดสินใจว่าตายเป็นตาย นั่นแล้วจะรู้ว่าเต็มกำลังเป็นอย่างไร ต้องคุมใจให้ดีๆอย่ากลัวตาย ต้องสังเกตอาการให้ดีนะ บางครั้งดูเหมือนอาการผีอำ คือตัวแข็งขยับไม่ได้ อันนี้ก็ฌาน2อ่อนๆกระมังไม่แน่ใจเพราะเทียบด้วยภาษาไม่ได้
จึงอยากแนะนำเพื่อนๆว่า วันไหนปลอดโปร่งสบายใจนะ ให้นอนทำดู ส่วนใหญ่ที่หลับเพราะจะทำตอนเข้านอน มันเพลียมาทั้งวันไม่หลับได้งัย เป็นธรรมดา วันไหนไม่เพลียลองทำและสังเกตดูจะได้พิสูจน์ด้วยตนเองว่าไปแบบเต็มๆมันสร้างความเชื่อมั่นในพระรัตนตรัยได้อีกไม่รู้เท่าไหร่เลยครับ

ลืมบอกไปว่าผมจะนอนแบบท่าตาย ของโยคะนะ ปล่อยตามสบาย กำหนดลมหายใจสักพัก สลับมาจับอาการเต้นของชีพจรบ้าง ถ้าสงบจริงนี่ จิตไปจับตรงไหนจะรับรู้ถึงอาการเต้นของชีพจรได้เลย นะ คราวนนี้ไอ้อาการวูบวาบของชีพจรเนี่ย ลองจับอารมณ์ให้ดีหลุดได้อีกเหมือนกันครับ ลองดูนะ

 

เคยนอนท่าสีหไสฯ แล้วภาวนาไปเรื่อยๆ ภาวนาว่า นะมะ พะธะ ทำไปซักพักนึง ได้ยินเสียงกรนของตัวเอง เห็นสภาพข้างนอกรอบตัวเหมือนเปิดตา วิญญาณเริ่มออกจากกายออกมาทางศรีษะ (เกิดกลัวตายขึ้นมา เหมือนโดนยกเลย ลอยออกไป ก็คิดว่าโดนผีอำ จากนะมะพะธะ ก็กลายเป็น นะโมฯ ไปหลายจบ จนหลุดจากตรงนั้น เพราะกลัวตายนะนี่ )รู้ไปถึงใหน อายไปถึงนั่น

 

เคยนอนทำสมาธิ ... แล้วก็หลับไปเลยค่ะ...^_^