ใครเก่งหรือพอรู้ช่วยผมหน่อย

เรื่องมันมีอยู่ปล่าว จะเรียกว่าอะการปวดหัวก็ไม่ใช่
คือมัน รู้สึกว่าการสมอง มันจะสั่นแรง จนความดันในหัว
มันมีแรงอัดเหมือนกันการดำน้ำอ่ะครับ ความรู้สึกตอนนั้น
มันสั่นแรงเรื่อยๆๆแต่รู้สึกว่ามันสั่นมากจากตรงกลางสมอง
ตอนนั้นก็5ทุ้มแล้วจะนอน ดับไฟเรียบร้อย หลับตา
ก็เจอแสงขาวสว่างแล้วดับโผล่เรื่อยๆสว่างแบบไฟฟ้าแลบอ่ะครับ
(แต่แสงสีขาวรู้สึกเหมือนมันจะโผล่มาจากข้างบนอ่ะครับ)
มันก็สั่นจนได้ยินเสียงข้างใน แต่ผมก็รู้ตัวตลอด คือฝึกรู้อย่างเดี่ยว
(ไม่ไปยึดติด)ดูจนอาการ มันหนัก นอนก็ไม่หลับ ก็เลยคิดว่า อ่ะวันนี้
สงสัยนอนไม่หลับแน่เลย ตูทำให้หลับเองก็ได้ฟ่ะ ความสามารถส่วนตัว
คือทำให้ตัวเองหลับแบบมีสติ แล้วมีความรู้สึกตัวในฝัน
แล้วมันก็มีอาการ สั่นแรง จนทนไม่ไหว ต้องออกจากฝัน
(คือร่างกายกับจิตตัดขาดจากกัน กะว่าจะได้ไม่ต้องทนมันสั่น)
ถ้าออกจากฝันตอนมีสติ ร่างกายจะหลับแต่จิตมันทำงานต่อ
คราวนี้หนักกว่าเดิม ร่างกาย ไม่เกี่ยว มันสั่นเหมือนจะระเบิด
(ความรู้สึกตอนนั้น ผมกลางเป็นลูกแก้วไม่มีขาแขน
แต่มันหมุนไปมั่ว ไปซ้ายทีขวาที กระเด้งไปมา จนทนไม่ไหว
เพราะปกติ ร่างกายกับจิตตัดขาดกัน ผมจะสบาย
รู้สึกเหมือนกันตัวเองลอยในอากาส แต่ไม่มีตัวตน)
ให้ได้ ก็เลยหยุด แต่พอหยุดมาเปิดตา อาการมันก็หาย
ก็เลยคิด เพราะตอนแรกกะว่า จะออกมาให้ร่างกายหมดความรู้สึก
สมองจะได้ไม่ต้องสั่น แต่ทำมั้ยตอน นั้นผมถึงรู้สึกว่า
มันยิ่งหนักกว่าเก่าอีก ก็เลยงง แล้วทำไงจะหาจากอาการนี้อ่ะครับ
ใครพอจะเก่งเรื่องแบบนี้ช่วยบอกหน่อยนะครับ
ผมเคยฝึกพวกจักระ ลมปราณ แต่หลังๆๆฝึกดูจิต อย่างเดี่ยว
สมองก็ไม่คิดมากเพราะรู้อย่างเดี่ยว ก็เลย งง ว่าฝึกผิดแบบหรือปล่าว
ใครพอจะรู้ทางก็ช่วยแนะนำหน่อยนะครับหรือตักเตือนก็ดี^^

 

เหมือนจะอันตรายเลย น่ากลัวจัง

 

ขอบคุณครับที่ให้คำแนะนำ ผมจะพยายาม ทำตาม
แต่พอดีมันก็เป็นหลายจุดแหละ เอาจุดที่สำคัญสุดดีที่สุด
เพราะเวลามันเกิด จะมีจุดอื่นตามมาอีก มั่นสั่น ทั้งร่างกาย
เราก็นั่งนิ่งแบบปกติ มันสั่นข้างใน ถ้าเริ่มจาก จุดจักระที่ 6
มันก็เรื่อยมีจุด ที่ 4 แล้วก็เพิ่มเรื่อยๆๆ 3 2 1 5 7 จนครับ
ง่ายๆๆผมปิดไม่เป็นอ่ะ พอดีช่วงหลังๆๆฝึกบ่อยหน่อย
จนมันสั่นสะเทือน จนความรู้สึกของร่างกายมันจะหายไป
หรือแต่พลังงานที่สั่นแบบไม่มีหยุดและทวีความแรงขึ้นเรื่อยๆๆ
จะหยุดได้ก็ต่อเมื่อ ทำกิจกรรมอย่างอื่น ที่ไม่ได้รู้ตัวอ่ะครับ
เล่นเกมส์ ดูหนัง เดินเล่น ถ้านอนแล้วร่างกายผ่อนคลายเมื่อใด
มันก็เริ่มอีก เพราะตอนที่ไร้ร่างกาย มันอยากจะระเบิดใจจะขาด^^

 

เมื่อฉันตื่นในฝันอันแสนสนุก

สิ่งหนึ่งคือฝันมันคือความปรุงแต่งของความคิด แต่ฝันที่ฉันตื่นขึ้นมา มันมีสติรู้สึกตัว

เหมือนภพๆหนึ่งไม่ต่างจากโลกแห่งความจริง แต่สิ่งที่ปรากฏ ไม่ว่าการเห็นด้วยประสาททางทวารทั้ง6 มีแต่ความละเอียดและปราณีตเหนือกว่าโลกหลายเท่า

เช่นการมองเห็น จะเห็นไปจนกระทั่ง สีที่ซอฟ นุ่มนวล ลุ่มลึก สว่างนวลตา เห็นความสว่างกระจาย เป็นวง เป็นแสงรูปกรวย แท่งผลึก วัตถุต่างๆที่ฉันมองเห็น

ต่างก็มีแสง มีรัศมีในตัวของมันเอง แล้วแต่ผู้สร้างที่ใช้อำนาจดลมันขึ้นมา

ดวงตาของชาวโลกไม่มีวันเทียบเท่าในการมองเห็นที่ลุ่มลึกไปถึงเฉดสีที่ละเอียดแถมยัง

นวลตา ใจก็จะรู้สึกถึงความปราณีตที่สายตาได้สัมผัส

แม้แต่เสียงก็จะได้ยินเสียงที่ลุ่มลึกละเอียดไปในมุกวงของเสียงที่ประสาทรับรู้
ทั้งนุ่มนวล อ่อนโยนและแผ่วเบา สดใสไปทุกโทนเสียง

ที่สำคัญคือฉันรับรู้ถึงพลังงานชนิดหนึ่ง ที่จำเป็นต้องใช้มันออกมา อย่างยินดีและเพลิดเพลิน ฉันสามารถวิ่งได้อย่างรวดเร็ว ในโลกแห่งความฝัน

ที่ไม่ต่างกับโลกแห่งความจริง เพราะฉันมีสติที่ตื่นอยู่ ฝันที่เบลอๆไม่แจ่มชัด ฝันที่ไร้แสงสว่าง ทึมๆ ไม่มีสติ ยามใดที่คุณตืื่นในฝันได้

คุณจะเห็นว่า มหัศจรรย์แห่งฝันที่เราตื่นขึ้นมา ก็ไม่แตกต่างจากโลกแห่งความเป็นจริงเลย

คุณสามารถเหลียวไปมองได้ทั่วทิศ และคุณยังตอบตัวเองได้ว่า นี่คือฝัน ฉันตื่นในฝันอีกแล้วเหรอเนี่ย ฝันอันแสนสนุก ฉันสามารถจะวิ่งไปอย่างรวดเร็ว

ฉันสามารถจะเหาะไปท้องฟ้าที่ใสสะอาดปานนั้นได้ ทำไมถึงทำได้นะหรือ

ก็เพราะนี่เป็นกายฝัน กายญานทัศนะ กายวิญญาน ที่ไร้มหาภูตรูป4ที่เป็นรูปหยาบครอบครุม

จิตที่ฉันเคยเรียนอภิธรรมมาว่า จิตเกิดที่ใดก็ดับที่นั่น จิตไม่สามารถถอดออกได้

ฉันถามตัวเองและลองปลุกตนเองให้ตื่นจากฝัน แต่ฉันกลับทำไม่ได้ มันเหมือนกับว่า

พลังงานชนิดหนึ่งที่ให้กำลังมาตอนนอนกูลมแล้วหลับไป มันส่งผลให้ฉันต้องใช้พลังงานชนิดนั้นให้หมดเสียก่อน

แันถามตนเองว่า กายกับจิต มันทำไมแยกออกจากกันได้เด็ดขาดปานนั้น

จิตที่เป็นสภาพไร้รูปเป็นแค่ รู้ คิด นึก และต้องอาศัยรูปในการรู้อารมณ์

ทำไมจิตถึงถอดออกได้ นี่ไม่เท่ากับว่า สิ่งที่ฉันกำลังเจออยู่นี่เป็นมิจฉาสมาธิหรอกหรือ

ฉันจะต้องลองพิสูจน์ทุกๆวัน เมื่อวันไหนที่จิตมันมีกำลังขึ้นมาเอง โดยไม่มีกิเลสนำเพื่ออยากจะตื่นในฝัน มันจะตื่นมาเองอย่างสมบูรณ์โดยอัตโนมัติ

ในขณะที่จิตจะออกจากกาย สิ่งหนึ่งที่ฉันเห็นอย่างรวดเร็วคือ รูปสมมุติ จิตที่มีอุปทานยึดในขันธ์ ได้สร้างรูปสมมุติด้วยความเคยชิน ฉันเรียกมันว่า อทิสมานกาย
กายละเอียด และจิตก็จะเข้าไปอาศัยรูปแทบจะเป็นเวลาพร้อมๆกันจนเหมือนว่า การถอดจิต

จิตมันออกไปทันทีแต่จริงๆไม่ใช่ และเป็นจริงตามอภิธรรมที่แสดงเอาไว้

จิตเกิดที่ใดก็ดับที่นั่น จิตเกิดที่ช่องทวารใดก็ดับที่นั่น เพราะจิตอาศัยวิญญานทางอายตนะ

ในขระที่ฉันเห็นว่า จิตนี้มันมีกำลัง มันสามารถสร้างรูปภายนอกให้เกิดขึ้นได้ ด้วยสมมุติบัญัติเต็มไปด้วยอำนาจฤทธิ์แห่งอุปจารสมาธิ และแม้แต่กำลังของณาน4

จุดตำแหน่งทั้งสองสามารถทำได้ และมีพลังอำนาจที่ใช้แตกต่างกันอีกด้วย

นี่คงเป็นนิมิต นี่คงเป็นความฝันที่แสนสนุกเสียเหลือเกิน

และเมื่อคุณตื่นขึ้นมา คุณจะเหมือนว่าไปดูหนังมาสนุกๆเรื่องหนึ่ง มันเหมือนจริงมาก

แต่มันคือฝัน นิมิตอันใดก็ตามที่เราไปเห็นมา เมื่อถอนออกมา ยังมานั่งถามใจตนเองเสมอว่า มันคือความจริงหรือไม่ มันเหมือนฝันที่เหมือนจริงๆมากต่างหาก

สิ่งที่ได้คือ ความเชื่อมั่นในเรื่องของวิญญาน บุญ บาป กำลังของสมาธิและณาน

แต่เมื่อถามใจตนเอง ยังมีกิเลสไม่ได้จางหายไปไหน ยังคิดดี คิดชั่ว และมีโอกาสทำชั่วได้เสมอ นี่แสดงว่า เราไปติดดี ติดสุข ติดสงบ เสียเวลาอย่างไม่มีประโยชน์อันใดเลย

สุข ทุกข์ก็ไม่ได้สั้นลง ปัญญาแทบไม่มีอะไรดีขึ้น การพัฒนากายและจิตไม่มีแรากฏเพราะ

ปราศจากสัมมาสตินี่เอง สมาธิที่ไร้ปัญญาก็เพราะสมาธิไม่อิงสัมมาสติ นำกำลัง นำสติมาใช้พิจารณาอารมณ์ที่ถูกรู้ต่างหาก

ฉันมั่นใจและเชื่อมั่นในพระธรรมของพระพุทธองค์ไปอีกขั้นหนึ่ง

เพราะใน1ปีหว่าที่ผ่านมา ฉันมาอบรมสภาวะ ฝึกสติตนเองเพื่อเรียนรู้กายและใจใหม่

ฉันรู้แล้วว่า ทางพ้นทุกข์อยู่ที่ไหน และฉันก็จะเรียนรู้เข้าไปในเฉพาะของสภาวะธรรม

ที่คือธรรมชาติแบบแท้จริง อภิญญาเป็นของเก่าคือวาสนาของฉัน ฉันทำมันมามากเหลือเกิน

ฉันจะขอหยึดมันโดยหาความจริงของกายและใจที่เป็นเหตุใกล
ที่ทำให้ฉันต้องทุกข์มาอย่างอเนกชาตินับไม่ถ้วนเสียที

เราไม่เอาเก่ง เราไม่เอาฉลาด เรามาเอาแค่ รู้กายรู้ใจตามความจริงก็เพียงพอแล้ว

 

อาการนี้เกิดจากต่อมไพเนี่ยอยู่ตรงกลางใต้สมองเกิดการตื่นตัวโดยปรกติจะไม่ทำงาน ตือต่อมนี่เรียกอีกอย่างว่าต่อมตาที่สามหรือตาทิพย์หลังจากนี้จะมีการสั้นแรงขึ้นบางทีจะทำให้สั่นได้ทั้งตัว ไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะมีการค้นคว้าวิจัยจนมีการฝึกกระตุนต่อมนี้เพื่อเปิดใช้กันอยู่แล้ว ขอแสดงความยินดีด้วย เพราะไม่ใช่นึกจะเปิดก็เปิดกันได้ ต่อไปนี้คุณจะได้เห็นหรือได้รู้กับอีกมิตินึงแล้วครับ ถ้ามีการฝึกนั้งสมาธิต่อยอดก็จะดีมากครับ มีหนังสืออ้างอิงหลายเล่มแต่ส่วนมากเป็นภาษาอังกฤษ ถ้ายังไงลองเซิทร์ในGoogleดูว่าตาทิพย์ หรือตาที่สามดูจะได้คำตอบครับ

 

- -เจริญชีวิต แต่ก่อนฝึกแทบตายเจือกไม่เป็น
พอเบื่อ ไปฝึกดูจิต แบบไม่สนแค่รู้ มันเจือกเป็น

 

เอาคำแบบธรรดาก็ได้ ขอบคุณครับ
พอจะแนะนำอะไรอีกหน่อยก็ได้นะครับ เผื่อชีวิตนี้
จะเจริญกับเขามั้ง - - พอดีผมอ่านหนงสือของ
เขมานันทะ อ่ะครับ เรื่อง จิตสถาปนา
เกี่ยวกับการดูจิต แบบเคลื่อนไหวกับนั่งสมาธิ

 

การสอนของท่าน เขมานันทะ คือให้จิตกับร่างกายรวมกัน
กล่าวไว้ว่า ''รู้โดยไม่รู้อะไรเลย'' เมื่อจิตมีพลังมากพอ
ก็จะเจอ แต่ผมก็เจอแล้ว เวลารวมกับจิต
แต่หลังๆๆมากมันนอกเหนือหลักสูตรT_T
เลยอยากจะถามว่า เพราะฝึกรู้จิต ก็แค่รู้จิต เฉยๆๆ
รู้แล้วสงบ ไม่ได้รู้ว่าจะมีแบบอื่นเพิ่มมาอีก
แล้วควร เดินสายไหนดีหว่า
แล้วเพื่อนๆๆในเว็บมีใครเจอแบบนี้เหมือนกันมั้ง
สงสัยจะทำกันได้เยอะแน่ๆๆ ขอบคุณครับที่แนะนำผม
ฉลาดขึ้นเยอะเลย ปกติสักแต่ว่ารู้ แต่ไม่ค่อยไปสนใจเรื่องฝึก
สักแต่ว่า รู้ เฉยๆๆไม่รีบไม่เร่ง คลานไปเรื่อยๆๆ
ทำ2-3วันเห็นผล หลังๆๆเจอนอกเหนือหลักสูตร
เลยข้องใจอ่ะครับ ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่าน

 

อยากจะถามอีกนิดหน่อยอ่ะครับ พอดีผมทำงานไกล
เดินทุกวัน ระยะทางก็ 3-4กิโล แต่เดินแบบช้าๆเรื่อยๆๆ
ฝึกไปในตัว ก็ฝึกรู้ตัว ตื่นตัวนี้แหละ เรื่องในหัวจะไม่มีเลยก็ว่าได้
เดินไปเรื่อยๆๆรู้ตัวแบบเฉยๆๆ คือคลานมันไป จะได้ไม่ได้ชั่งหัวมัน
ตูพอใจจะฝึกแค่นี้แหละ เดินจนร่างกายปอดโปล่ง รู้สึกทั่วร่างกาย
แต่มันแบบ ทำมั้ยเหมือนกันเรา ดูอีกคนกำลังเดิน ทั้งที่มันตัวเรา
ผมกำลังเดิน แต่รู้สึกว่าตัวเองกำลังดูอีกคนเดินอยู่ สิ่งรอบตัวไม่รู้สึกสนใจ
มันรู้แต่ตัวเอง รู้ทั่วร่างกาย แต่ก็ชั่งมันดีแล้ว สงบ รู้สึกว่าจิตจะเหนือความคิด
เวลามองไป เห็นก็เห็นเฉยๆๆ เสียงได้ยินก็ผ่านไปเฉยๆๆ ไม่มีความคิดตามมา
แล้วเราควรฝึกทางต่อไหนครับ พอดีในหนังสือของท่าน เขมานันทะ
บอกแต่ให้ รู้โดยไม่รู้อะไร ผมก็ทำตามนั้น
ขอบคุณครับที่ช่วยแนะนำให้คำตอบผม

 

ผมก็ฝีกมาคล้ายกับคุณ อาการเหล่านี้ผมเคยเป็น เพื่อนๆที่ฝึกกันก็เป็น ไม่เป็นไรครับ นั้นเป็นพลังงานบางอย่างครับ แต่หลังจากนี้จะมีอาการอื่นๆอีก ค่อยทำไปแล้วจะรู้เองครับ

 

ขอบคุณครับที่ช่วยแนะนำ หลังจากหยุดฝึกไป2-3วัน
อาการที่ต่อมไฟนีล มันก็หาย แต่หลังจากนั้นก็ไปนั่งทบทวน
เลยจับจุดได้ ผสมสานในสิ่งที่เคยฝึกมา รวมกันให้หมด
เอาแต่จุดดีๆๆอย่างเช่น ลมปราณ จักระ เปิดจิต สมาธิ
ผลออกมาว่า ได้ดีเกินคาด จักระที่ 6กระตุ้นแบบแรงเรื่อยๆๆ
และไม่มีอาการโดนดัน เหมือนดำน้ำอ่ะครับ ร่างกายสบาย
จักระก็ทวีความแรงเรื่อยๆๆแต่ร่างกายนิ่ง ไม่มีอะไรน่ากลัว
แต่ตอนนี้ ใจเย็นยังไม่ทำอะไรกับมัน คอยผู้รู้ให้คำแนะนำดีที่สุด

 

เหอะๆๆคิดไม่ออกจะเลือกเอาอะไรดี
ตาที่สาม หรือจะทำตามแบบของพุทธ

 

เวรกรรม กระทู้ของ บุลคลทั่วไป 3 คน
หายไปไหนแล้วอ่ะครับ ที่ตอบคำถามให้ผมอ่ะครับ

 

เอ้า ตกใจทำไม ผมก็เอาออกซิ เพื่อให้คุณได้ตัดสินใจได้อย่าง
ไม่มีอะไรกวนใจ คุณต้องหยั่งเอาเองแล้วละ ว่า สิ่งที่คุณเลือกนั้นจะ
ไปทางไหนดี

ลองนึกถึงสิ่งที่คุณทราบดี และเท่าที่ประจักษ์อยู่แล้วจากการปฏิบัติทั้ง
สองทาง เอ...เหมือนมากว่าสองทางนะ นั้นแหละ ระลึกเอา เท่าที่
รู้สึก ระลึกให้ได้ว่า แบบไหนดีกว่า

คุณย่อมรู้ดีกว่าใคร ว่า มะนาวเปรี้ยวแบบไหน

 

ไปหาหมอ..

 

ลองไปหาหมอ หมอดู กำไม่ช่าย หมอจริงๆอะ

 

นักบุญภาคอีสาน อย่าปล่อยให้ความลำเอียง

เพราะอคติ ฉุดกระชากลากถูไปทางที่ต่ำกว่านี้อีกเลย

นักบุญภาคอีสาน เราไม่รู้จักเจ้า นักบุญภาคอีสาน

เป็นคนนอกสายตาเรา

 

นี่ๆๆๆ...

อาการนี้เลย...

เรื่องมันมีอยู่ปล่าว จะเรียกว่าอะการปวดหัวก็ไม่ใช่
คือมัน รู้สึกว่าการสมอง มันจะสั่นแรง จนความดันในหัว
มันมีแรงอัดเหมือนกันการดำน้ำอ่ะครับ ความรู้สึกตอนนั้น
มันสั่นแรงเรื่อยๆๆแต่รู้สึกว่ามันสั่นมากจากตรงกลางสมอง....

......เราก็เปนเหมือนกัน ประจำเลยเวลาฝึกสมาธิอ่ะ คิดว่าเปนคนเดียวซะอีก

ที่ต่างออกไปคือบางครั้งเหมือนมีอะไรไหลจากโพรงตรงดั้งจมูกผ่านหว่างคิ้วเข้าไปตรง

กลาง.......



.......อาการนี้อยากรู้เหมือนกันว่ามันยังไงแน่เป็นแบบนี้ตลอด แล้วก็เปนแค่นี้ไม่เคยเห็นแสงหรืออะไรอย่างอื่นนะ

 

- -เหอะลืมกระทู้นี้ไปเลย ผมเพิ่งแก้ได้ไม่กี่วันเองครับ
คือตอนนั้นก็เป็นอีกละ ok ตรูเข้าใจ อยากเป็นมากนักใช้มั้ย
เป็นก็ดูมันไปเรื่อยๆๆ ดูจังหวะมันไปเรื่อยๆๆ ตูจะตายก็ชั่งมัน(คิดว่าเส้นเลือดในสมองแตกมั้ง อย่างมา)
แต่ไปๆๆมาๆๆ มันสั่นสะเทือนแรงเกิน จนผมรู้คิดว่า อ่ะชั่งเมิงเหอะ ตูไม่สนใจละ
(ตอนนั้นฝึกปลงร่างกาย- -) แล้วมันก้เกิดการสั่นครั้งสุดท้ายแล้ว
รู้สึกว่าอาการนั้นหายไปแล้ว แต่หลังจากนั้น ตัวเองจะเข้าภวังค์ได้ง่าย(หรือตกเข้าสู้ภวังค์ง่าย)
เหอะๆ ทำไปได้ แค่หลับตา ก็ตัดความรู้สึกภายนอกได้อ่ะครับ - -แต่ยังหาประโยชน์ของมันไม่ได้