นักข่มขืนร่ำไห้

ทำสิ่งใดไว้สิ่งนั้นย่อมคืนสนอง ไม่ว่าจะเป็นกรรมดีหรือกรรมชั่ว ล้วนมีผลทั้งนั้น

 

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม เราอย่าไปอนุโมทนาบาปกับเขาเลย ไม่งั้นอาจมีเศษกรรมติดตัวมาได้

 

จริง ๆ แล้วอยากให้นักโทษที่ข่มขืน โดนโทษประหารชีวิต สถานเดียวเพราะยิ่งถ้าเกิดกับผู้หญิงที่บริสุทธิ์แล้วตลอดชีวิตก็เหมือนตกนรกทั้งเป็น...ทีนี้จะได้ไม่กล้าทำอีกกฏหมายลงโทษติดคุกมันน้อยไปค่ะ

 

คิดว่าจริงๆ แล้ว สาเหตุที่เค้าทำแบบนี้มันน่าจะมีที่มาที่ไปนะค่ะ

ตามข่าว เค้าบอกว่านักโทษคนนี้ในวัยเด็ก เคยถูกกระทำอนาจาร(ตุ๊ย)มาก่อน ซึ่ง
อาจจะเป็นประสบการณ์ที่เลวร้ายที่สุดสำหรับเค้า และเมื่อได้โอกาส จึงระบายความเก็บกดที่มีในวัยเด็ก นำออกมาไช้ในตอนโต ด้วยการข่มขืนผู้อื่นแทนไง

 

*** เว็ปนี้เป็นเว็ปธรรมะ ก็ขอให้แง่คิดที่อาจจะมีประโยชน์แก่ท่านทั้งหลายว่า กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมตามสนองหรือให้ผลแก่คนๆนั้นโดยแน่แท้ สุดแต่เวลา หรือวาระที่จะให้ผลเท่านั้น
*** แล้วกรรมคืออะไรเล่า เกิดได้อย่างไร ตอบว่า กรรมคือการกระทำที่เกิดจากเรานี่แหระ มีทั้งดี และชั่ว และที่เป็นกลางๆ ไม่ดีและไม่ชั่ว
*** กรรมนั้น ล่วง(เกิดผ่าน)ได้ 3 ทาง คือ ใจเรียกว่ามโนกรรม วาจาเรียกว่าวจีกรรม และกายเราเรียกว่า กายกรรม (กระทำออกทางกายภาพ) ....ดังนั้นแล้ว เมื่อใครเขาทำผิด แทนที่เราจะเห็นว่าผิดเฉยๆ ก็ขอให้เมตตาสงสาร และอย่าได้คิด สมนะหน้ามัน... อีกเลย เพราะเท่ากับเป็นเจตนาทางใจแม้ต่อคนชั่วก็ตาม จัดเป็น มโนกรรมแล้ว ครับ เรื่องวาจานั้นไม่ต้องพูดถึง เป็นแน่ๆ ที่เข้าเรียกกันจำง่ายๆว่า ...คนทำชั่วเราสมน้ำหน้า จัดเป็นโมทนาบาป คือได้ผลบาปสมใจคิดก็ไม่ปาน ฉันใดก็ฉันนั้น
*** ความผิดของทุกคน เมื่อยังเวียนเกิดเวียนตายกัน ไม่ข้ามกระแสสังสารวัฎแล้วนั้น ก็ย่อมเสี่ยงอย่างนี้กันทุกๆคนไม่เว้น มากบ้างน้อยบ้าง แหนะครับ อย่าได้ไปเห็นโทษ สาแก่ใจกันเลย เราเองควรน้อมเรื่องดังกล่าวเข้ามาเตือนตนว่า โอ้เรานี้ หากราคะเกิดแก่เรามาก ๆ แม้เรายังไม่เข้าถึงซึ่งพระนิพพานแล้วนั้น เราจะมีโอกาสประมาท ลืมตัวเพราะมารมันมายั่วไม๊หนอ...มารน่ะน่ากลัวอย่างยิ่ง มันเห็นจิตทุกคน เว้นพระอรหันตเจ้าเท่านั้น มันรู้วิธีนะครับ ระวัง อย่าประมาทคิดว่าเราดีแล้วนะครับ ...ผมนี่ประจำเลย โดนแต่ไม่ยักกะเข็ด เซ็งเป็ด.ด.ด....สาธุ เพลาๆ ลงหน่อยเถิดท่านมาร ไปหาน้อง ๆ ที่โมทนา(บาป) ฯ เติดเน้อ .... อิอิอิอิ

 

น่าเวทนา = =" ถูกกระทำ เลยมากระทำคนอื่นต่อ ไม่รู้จะพูดยังไงต่อ เวรกรรมจริงๆ

 

กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมคืนสนอง

 

จริงๆ แล้ว เค้าน่าสงสารค่ะ กรรมส่งผลให้เค้า ต้องเกิดมาเจอสถานการณ์แบบนั้นตั้งแต่วัยเด็ก

เด็กที่ถูกคุมคามทางเพศ จะโตขึ้นพร้อมกับ ความผิดปรกติดในจิตใจ เพราะฉะนั้นเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ที่เค้าจะมีอาการป่วยทางจิต และก้าวร้าว แสดงออกกับผู้หญิงแบบนั้น

ตราบใดที่ยังเวียนว่ายตายเกิด อยู่ในสังสารวัฏ ก็ยากที่จะหลุดพ้น จากวิบากกรรมนี้ได้
น่าสงสารค่ะ

 

แล้วตอนที่ไปข่มขืนเขา ไม่คิดมั้งไงว่า คนอื่นเขาก็กลัวเหมือนกัน ยังไปทำเขาไปฉุด
ข่มขืนเขา พอโดนจับแล้วยังมีหน้ามาอ้างว่า กลัวโดนข่มขืนในคุก ..อย่าหนีตายเลย มันง่ายเกินไป อยู่ในคุก แหละดีแล้ว ลองรสชาติโดนข่มขืนมั้ง จะได้รู้ว่ารู้สึกอย่างไร คนที่เขาโดนแกข่มขืนก็รู้สึกอย่างนั้นเช่นกัน

 

ไม่รู้นะถ้าตายนี่มันจะหนีได้่จริง ๆ รึเปล่า

 

กรรมสนอง

 

สงสารนะ
แต่ต่างคนต่างอยู่ดีกว่า

 

+ +

 

เฮอะๆ เวนกำตามทัน (- -*)

 

พูดยากค่ะ ใจจริงก็รู้สึกสงสารนะคะ แต่ถ้าลองคิดถึงหัวอกลูกผู้หญิงด้วยกันล่ะก็ ไม่ว่าชนชาติไหน เมื่อถูกกระทำอย่างนี้แล้วล่ะก็ เหมือนตกนรกทั้งเป็นเลยนะคะ หลายคนเสียสติไปเลยก็มี
ยิ่งถ้าผู้หญิงเคราะห์ร้ายคนนั้นอยู่ในเมืองไทย(กับบางประเทศ)แล้วล่ะก็ ผู้หญิงก็จะถูกสังคมตราหน้าและกีดกัน กลายเป็นว่าผู้หญิงเป็นฝ่ายผิดไปเลย
ถ้าเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับคนในครอบครัวของคุณๆ จะทำใจให้อภัยคนร้ายได้หรือคะ(ถ้าทำได้ก็ขออนุโมทนาจากใจจริง)
กฎหมายทั่วโลกควรจะเปลี่ยนแปลงให้มีบทลงโทษที่เด็ดขาดได้แล้วค่ะ เหมือนสมัยจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ ที่ลงโทษผู้ร้ายข่มขืนด้วยการสั่งให้ยิงเป้าทันที(ไม่ต้องถึงขนาดเอาชีวิตก็ได้ แต่ก็ต้องรุนแรงหน่อย) สมัยก่อน บ้านเมืองถึงได้ปลอดภัย ผู้คนถึงไม่กลัวบาป ก็กลัวถูกลงโทษ

หวังว่าผู้ชายทุกคนที่ได้อ่านกระทู้นี้ จะไม่ทำการกดขี่หรือคิดทำไม่ดีกับเพศหญิงนะคะ กรุณาอย่าลืมว่า ถึงยังไงผู้หญิงก็เป็นเพศเดียวกับคุณแม่ของคุณ(ยกเว้นว่าคุณจะเกิดจากกระบอกไม้ไผ่ หรือถูกโคลนนิ่งมา) ขอบคุณค่ะ