เออ!...ตามมาทำไม..ถ้าไม่รักยายผีป่า?!!

เนื่องด้วยมีพี่ๆ น้องๆ ที่นี่บางท่านกำลังจะไปพิสูจน์พลังแร่นิรมิตร(เหล็กไหล) เอาเป็นว่ายายผีป่าเคยเห็นเมื่อตอนเป็นเด็กที่จำความได้น่ะ ขอเอาการพิสูจน์เหล็กไหลจากการบอกกล่าวของครูบาอาจารย์มาบอกนะจ๊ะ หวังว่าคงไม่สอนจระเข้ว่ายน้ำเด้อ

เวลาที่เราเอาน้ำผึ้งใส่ขวดปิดให้แน่นสนิท เอาแร่ที่คิดว่าน่าจะเป็นเหล็กไหล วางใกล้ๆสิคะ น้ำผึ้งยวบลงทันตาเห็น แสดงว่าแม่นแน่เด้อ เหล็กไหลฉันน้ำผึ้งจ้า ยิ่งแท้ยิ่งชอบ

เอาเทียนลนก้อนแร่นั้นดูสิคะ ถ้าเป็นเหล็กไหล แร่แข็งๆจะย้อยเชียว พอเอาเทียวออก จะหดกลับค่ะ

โดยเฉพาะเอาเหล็กไหลใกล้หลอดไฟไม่ได้ค่ะ ไฟจะหรี่ลงค่ะ เอาออกห่างๆ ไฟจะสว่างเช่นเดิม

กระสุนปืน นี่อย่าวางใกล้เหล็กไหลเชียว ดินปืนชื้นหมด หัวไม้ขีดเช่นกัน มันรุ่ย ขีดไม่ติดไฟ

กำเหล็กไหลแล้วเอามือจุ่มลงไปในน้ำมันร้อนๆ จะไม่ร้อนนะจ๊ะ ขอเตือนอย่าลอง เพราะหาเหล็กไหลแท้ๆยากจ้า

อย่าเอาเหล็กไหลใกล้เครื่องยนต์เน้อ สตาร์ทไม่ติดนะจ๊ะ
ขืนเอาขึ้นเครื่องบินสิ ไม่ห่อด้วยตัวกันคลื่นดีๆ เจ๊ง บึ๊ม

เอาติดตัว ถ่ายรูปไม่ติดจ๊ะ

ขอตัวไปส่งลูกบ้านที่ได้รับอุบัติเหตุรถชนกันค่ะ

 

เย้...ไชโย โห่หิ้ว...ยอดคลิกเข้ามาห้องนี้ตอนเช้าเช็คเรดติ้ง ตอนสองโมงกว่าๆ มีคนเข้าอ่าน 18942 ครั้ง พอตะกี้ เข้าอ่านวันเดียวกันนี้ เป็น 20543 ครั้ง แสดงว่าเกินกว่าเมื่อเช้าตั้งแยะเรย มีหน้าม้าอ๊ะป่าวเนี่ย หรือไม่ก็คลิกเข้ามาแล้วเวียนหัว ไม่กล้าอ่าน รีบส่ายหน้าแล้วคลิกออก แหะๆ...

...........................................................................

เอ...ข้ามไปเล่าเรื่องอื่นๆดีมั๊ย...เพราะบางเรื่องขอให้เป็นความลับฟ้าต่อๆไป ให้ทุกคนรู้ด้วยตนเอง (เพราะบอกไปก็ไม่เชื่อ เชื่อแล้วก็ไม่เห็น เห็นแล้วก็ไม่รู้ ใช่ป๊ะ เพราะคนรู้ คนเห็น ทำให้เชื่อไม่ได้ด้วยสิ) เล่าเรื่องอะไรดีน๊อ..อ้อ...เรื่องเก่ามาเล่าใหม่สำหรับสมาชิกนิยายย้อนยุคน้ำเน่าของยายผีป่ารุ่นใหม่ๆ คงตาลายแน่ถ้าต้องไปตามคุ้ยอ่านเรื่องต่างๆที่เคยเล่าแทรกไว้<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
<o> </o>
เอาเรื่องสมบัติเมืองนาคา อิอิ...(เรื่องเกือบจริงไม่ได้โม๊ อีกแระ)<o></o>
<o> </o>
หลายปีทิพย์ก่อนนั้น เหล่าสายพันธุ์นาคาผู้ใฝ่เจริญบารมีที่มีถิ่นบำเพ็ญอยู่ใต้ท้องมหาสมุทรที่มนุษย์ใจดิบมองไม่เห็น และไปไม่ถึง ไม่ว่าจะมีวิวัฒนาการก้าวหน้าเพียงไรก็ตาม เพราะปิดกั้นพรมแดนด้วยพลังทิพย์เป็นบาดาลที่ลึกสุด(ชั้น 15) ผู้มีทิพย์ปารมีเท่านั้นจึงจะสัมผัสได้ (ที่มาชื่อจริงของน้องออม ลูกสาวคนเล็กของยายผีป่า อ้าว... โปรโมทลูกสาวหน่อย เย้)<o></o>
<o> </o>
เวิ้งน้ำกว้างใหญ่ไพศาล ริ้วน้ำกระทบลำแสงส่องท้องสมุทรใสดุจม่านประกายพรึกแก้ว กรวด หิน ทราย ระยับคล้ายเพชรมณีสีหลากหลาย ไข่มุกพรายท้องน้ำยากประเมิน ถ้ำทิพย์นิรมิตด้วยจิตบำเพียร เหล่าพญานาคา นาคีเจ้า ต่างเผ่าต่างสายหาได้บาดหมางต่อกันไม่ ครานั้นโลกาเปี่ยมไปด้วยน้ำหลายแสนหลายกัลป์ นาคาสมุทรจึงประดึ่งจะเป็นนาคาผู้ที่มีบริวารและอาณาเขตมากที่สุด <o></o>
<o> </o>

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 2 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ]​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>ยายผีป่า, Chayaporn </TD></TR></TBODY></TABLE>

ว้า...มีแควนคลับแค่คุณพี่ตุ๋นคนเดียวเองเหรอเนี่ย ไอ้เราก็หลงคิดว่ามีคนอ่าเสียจนห้องระเบิด งั้นหยุดการเล่าก่อนเนอะ ถ้ามีเสียงเชียร์หนาแน่นถึงจะมีแรงเล่าจ้า

เพิ่งไปส่งหลวงพี่แสงชัยกลับขึ้นวัด ท่านจะอยู่ถึงวันจันทร์ ก็ได้ซื้ออาหารปรุงเสร็จไว้สามอย่างเตรียมให้ท่านฉันเช้า ท่านไม่ได้บิณฑบาตรทุกวัน ยกเว้นว่านัดโยมทางฝั่งโน้นไว้ ตะกี้ท่านโทมาว่า เอื้อมเอ๊ย ข้าวสารหมดว่ะ ยายผีป่าเลยบอก ค่ะเดี๋ยวถ้าเก๋กลับมาจะให้เอาขึ้นมาให้เพราะหนูต้องเตรียมลูกๆตอนเช้าไปโรงเรียน หลวงพี่จะฉันสายไป ท่านก็บอกหัดตื่นเช้าๆหน่อยสิ รับผิดชอบหน้าที่หน่อย แหม...ลองหลวงพี่มามีครอบครัวดูสิ จะรู้สึกว่ามันไม่ง่ายเน้อสิบอกให้ คริๆๆๆ...

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 2 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ]​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>ยายผีป่า, Chayaporn </TD></TR></TBODY></TABLE>

ว้า...มีแควนคลับแค่คุณพี่ตุ๋นคนเดียวเองเหรอเนี่ย ไอ้เราก็หลงคิดว่ามีคนอ่าเสียจนห้องระเบิด งั้นหยุดการเล่าก่อนเนอะ ถ้ามีเสียงเชียร์หนาแน่นถึงจะมีแรงเล่าจ้า

เพิ่งไปส่งหลวงพี่แสงชัยกลับขึ้นวัด ท่านจะอยู่ถึงวันจันทร์ ก็ได้ซื้ออาหารปรุงเสร็จไว้สามอย่างเตรียมให้ท่านฉันเช้า ท่านไม่ได้บิณฑบาตรทุกวัน ยกเว้นว่านัดโยมทางฝั่งโน้นไว้ ตะกี้ท่านโทมาว่า เอื้อมเอ๊ย ข้าวสารหมดว่ะ ยายผีป่าเลยบอก ค่ะเดี๋ยวถ้าเก๋กลับมาจะให้เอาขึ้นมาให้เพราะหนูต้องเตรียมลูกๆตอนเช้าไปโรงเรียน หลวงพี่จะฉันสายไป ท่านก็บอกหัดตื่นเช้าๆหน่อยสิ รับผิดชอบหน้าที่หน่อย แหม...ลองหลวงพี่มามีครอบครัวดูสิ จะรู้สึกว่ามันไม่ง่ายเน้อสิบอกให้ คริๆๆๆ...

 

มาช่วยปั่นต่อ ฮี้ๆ ฮี้ๆ อ่านเพลินๆ ดี

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 2 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ]​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>ยายผีป่า, mikky </TD></TR></TBODY></TABLE>
มาแระ หน้าม้าเราอีกคน ฮี๊ๆๆๆ

กำลังคุยสายกับอดีตผู้ดีกรุงเก่า บอกว่ายายเหมือนคนโบราณ โครงเค้าเหมือนยุคพระร่วงน่ะ เอ้า ว่าเข้าไป๊ เขิลล์...

 

เหวย ยายกลับมาปั่นแว้วว

 

มีสมาชิกพลังจิตที่ติดตามยายผีป่าและญาติๆ หลายม่านจ๊ะที่กำลังประสบปัญหาภาวะเศรษฐกิจรัดตัว (ยายผีป่าคนหนึ่งล่ะ) และบางท่านมีปัญหาเรื่องโรงเรื่องศาล

เรื่องนี้มันเป็นไปตามวาระกรรม ทั้งกรรมเก่า กรรมปัจจุบันทันด่วน

เอาล่ะอะไรที่ต้องเกิดหรือเกิดแล้วเราต้องแก้ปัญหา อะไรจำเป็นและมาก่อน แก้ปัญหานั้นก่อน อย่าหมัก อย่าดอง นี่ยายผีป่าก็หมักดองกองเสื้อผ้าไว้เต็มห้องเลย ซักแล้วยังไม่ได้พับ พับเข้าตู้แล้วลูกๆรื้อออกมาหาชุดเก่ง มันจะอ้างว่าไม่มีเวลาก็อาจใช่ แต่ทุกอย่างต้องมีกก มีระเบียบ ถ้าหากว่าตอนเราเก็บผ้าไปพับใส่ตะกร้าไปพร้อม มันเรียบร้อย พร้อมจัดเข้าตู้ หรือไม่ก็พร้อมแขวนเลย ยายไม่รีดผ้าเพราะอยู่ในป่า ไม่จำเป็น อิอิ ประหยัดไฟงัยจ๊ะ ยกเว้นไปเรื่องงานเรื่องการ กับชุดนักเรียนนี่ต้องรีดหน่อย ยายเอาเวลาส่วนใหญ่ไปทำอย่างอื่นเรื่องงานสร้างบันได ร้านค้าที่จะตั้งกับกลุ่มแม่บ้านก็ยังไม่ตั้ง เงินที่เจียดไว้ส่วนนี้เริ่มร่อยหรอ เพราะไม่ได้ทำสักที ดังนั้นจำไว้นะคะ ถ้าเรามีเป้าหมายอะไร ทำอย่างนั้นก่อน ให้ลุล่วงก่อนไม่งั้นมันจะยืดเยื้อและบานปลาย อย่าลืมว่าเราต้องกิน ต้องใช้ อย่างยายเข้าออกวัด ไปส่งของ ไปเล่นเน็ตเพื่อบอกบุญ และบอกความคืบหน้า ยายเอารถยนต์ไปใช้ แฟนยายก็ไม่มีรถไปขนไม้ ขนคนมาช่วยทำร้านค้า ทุกอย่างมันเลยชะงัก ยังคิดเลยว่าถ้าหากเราต้องดูแลงานก่อสร้าง และต้องทุ่มเทเรื่องส่วนตัวให้กับทางวัด นี่มันอาจทำให้ครอบครัวติดลบ ที่ติดลบคือ ไม่สามารถทำมาหากินได้ จะรอคนมาช่วยมันไม่ได้ เราต้องแยกภาระกันให้ออก อย่างวันนี้หลวงพี่แสงให้เอาปัจจัยไปเข้าบัญชีจากที่มีคนร่วมบุญมากับจากตู้บริจาคที่บ้านอนุสาวรีย์ ท่านบอกเดี๋ยวไปด้วยกัน ยายบอกยังไม่ไปเพราะรอคุณดรจะโอนเงินมาให้หลวงพี่เป็นค่าใช้จ่ายส่วนองค์ และรอไปเบิกเงินมาให้ค่าช่างงวดสอง ไปส่งพัสดุอีก แต่ไปส่งแค่สองซองไม่ได้ เปลืองค่าน้ำมัน และเสียเวลาที่เราจะมาวางงานเราเอง หลวงพี่ก็บอกทำนองว่า ยายผีป่าเริ่มงก ยายผีป่าบอกไม่ได้งก แต่เพราะมันเปลืองเงิน เงินนี้คือเงินส่วนที่จะดูแลครอบครัว มันออกไปมากแล้ว กลัวผัวด่าว่าทำบุญแบบไม่ห่วงว่าลูกเต้าจะมีกินไหม เราไม่ปฏิเสธ แต่เราเลือกทำทุกอย่างพร้อมๆกันอย่างลงตัว เงินที่หลวงพี่ให้มาก็ไม่หายไปไหนใช่ไหม รอสามสี่วันคงไม่ทำให้เงินนั้นละลาย ยกเว้นมีคนมาโขมย

วันนี้คุณประภาสโอนออนไลน์มาให้ลูกสาวยายผีป่ากินขนม กับให้ยายผีป่าใช้ส่วนตัว 500 บาท ยายผีป่ายังไม่ได้ไปเบิกนะคะ รอไปพร้อมกันหลายๆเรื่อง ขอบพรคุณมากค่ะ นี่ล่ะที่หลวงพี่ท่านว่า อย่าบ่นว่าไม่มีเงินใช้สิ ไอ้เรื่องค่าส่งก็มีคนส่งเงินมาช่วยไม่ใช่เหรอ จริงค่ะมีญาติธรรมจากทางเวปเห็นใจยายผีป่าส่งปัจจัยมาช่วยเรื่อยๆ แต่มันไม่สามารถประคองได้ตลอดไปนี่คะ พัสดุ 300 กว่าซอง ค่าซอง ค่าส่ง ค่าเน็ต ค่าน้ำมันรถ เข้าอำเภอเกือบทุกวัน แต่ยายผีป่าไม่ท้อ แม้จะต้องจำนองบ้าน หรือขายวัวเพื่อประคองส่วนนี้ไป ยอมด้วยความเต็มใจค่ะ

แฟนยายผีป่าเขาก็พาเพื่อนๆไปทำงานเป็นการชำระหนี้สงฆ์บ่อยๆ แต่เหลือค่าตัดต้นไม้ หลวงพี่ยกไม่เก่าให้ 4-5 ท่อนไปทำเสาตั้งร้าน อันนี้แฟนยายผีป่าต้องไปจ้างคนมาตัดไม้ชำระหนี้สงฆ์ เขาไม่เข้าใจ เขาบอกที่เราใช้เงินส่วนตัวเข้าๆออกๆ วัด ไปนั่นไปนี่เรื่องงานบุญ มันไม่เรียกชำระหนี้สงฆ์หรืองัย ยายเลยบอก อย่าบ่นเลย เรามีกำลังทำได้เพียงไหนทำแค่นั้น เขาก็บอกว่า ก็เราไม่มีกำลังแล้ว จะทนทำต่อไป ลูกเต้ามันจะลำบาก ยายเลยบอก เอาเถอะ เราลำบากไม่นานหรอก เดี๋ยวบันไดเสร็จ ฉันก็จะมีเวลาทำอย่างอื่นแล้ว ขอเวลาหน่อยนะ เอาเป็นว่า จะเอามอร์ไซด์ไปวัดแล้วให้แฟนเอารถไปบรรทุกของมาสร้างร้าน แต่ตอนนี้เงินยังไม่เข้ามา (เงินส่วนตัวของยายผีป่า เราเลยนั่งมองเด็กๆทะเลาะกัย แย่งขนมกันไปก่อน)

การทำอะไร มันไม่ง่ายเสมอไป ถ้าเรามุ่งนิพพาน มันมีหลายๆอย่างมาทดสอบกำลังใจของเรา พอมันกระทบมากๆ แล้วเราหดหู่ ตรงนี้ล่ะ แทนที่จะได้นิพพาน มันจะผล๋อยลงนรกไปได้นะจ๊ะ

เอาเป็นว่ายามใดที่มีอะไรมากระทบ เราต้องใช้สติ ปัญญาแก้ปัญหาให้ดี

เอาชนะมันให้ได้ ให้เวลากับทุกๆการยั้งคิด

บางคราที่เราคิดว่าเราพร้อม เรารอบคอบ แต่สิ่งที่จะมาเกี่ยวข้องภายหน้ามันมีหลากหลาย ทำอย่างไรที่จะประคองกรรมนั้นๆให้ดำเนินอย่างไม่เขวไปทางที่พลาดพลั้ง

เออ...จะลงคาถาที่จะใช้ในการชนะคดีความ ขอลองโพสส่วนที่บ่นๆนี้ก่อนเน้อ อิอิ...

 

มีสมาชิกพลังจิตที่ติดตามยายผีป่าและญาติๆ หลายม่านจ๊ะที่กำลังประสบปัญหาภาวะเศรษฐกิจรัดตัว (ยายผีป่าคนหนึ่งล่ะ) และบางท่านมีปัญหาเรื่องโรงเรื่องศาล

เรื่องนี้มันเป็นไปตามวาระกรรม ทั้งกรรมเก่า กรรมปัจจุบันทันด่วน

เอาล่ะอะไรที่ต้องเกิดหรือเกิดแล้วเราต้องแก้ปัญหา อะไรจำเป็นและมาก่อน แก้ปัญหานั้นก่อน อย่าหมัก อย่าดอง นี่ยายผีป่าก็หมักดองกองเสื้อผ้าไว้เต็มห้องเลย ซักแล้วยังไม่ได้พับ พับเข้าตู้แล้วลูกๆรื้อออกมาหาชุดเก่ง มันจะอ้างว่าไม่มีเวลาก็อาจใช่ แต่ทุกอย่างต้องมีกก มีระเบียบ ถ้าหากว่าตอนเราเก็บผ้าไปพับใส่ตะกร้าไปพร้อม มันเรียบร้อย พร้อมจัดเข้าตู้ หรือไม่ก็พร้อมแขวนเลย ยายไม่รีดผ้าเพราะอยู่ในป่า ไม่จำเป็น อิอิ ประหยัดไฟงัยจ๊ะ ยกเว้นไปเรื่องงานเรื่องการ กับชุดนักเรียนนี่ต้องรีดหน่อย ยายเอาเวลาส่วนใหญ่ไปทำอย่างอื่นเรื่องงานสร้างบันได ร้านค้าที่จะตั้งกับกลุ่มแม่บ้านก็ยังไม่ตั้ง เงินที่เจียดไว้ส่วนนี้เริ่มร่อยหรอ เพราะไม่ได้ทำสักที ดังนั้นจำไว้นะคะ ถ้าเรามีเป้าหมายอะไร ทำอย่างนั้นก่อน ให้ลุล่วงก่อนไม่งั้นมันจะยืดเยื้อและบานปลาย อย่าลืมว่าเราต้องกิน ต้องใช้ อย่างยายเข้าออกวัด ไปส่งของ ไปเล่นเน็ตเพื่อบอกบุญ และบอกความคืบหน้า ยายเอารถยนต์ไปใช้ แฟนยายก็ไม่มีรถไปขนไม้ ขนคนมาช่วยทำร้านค้า ทุกอย่างมันเลยชะงัก ยังคิดเลยว่าถ้าหากเราต้องดูแลงานก่อสร้าง และต้องทุ่มเทเรื่องส่วนตัวให้กับทางวัด นี่มันอาจทำให้ครอบครัวติดลบ ที่ติดลบคือ ไม่สามารถทำมาหากินได้ จะรอคนมาช่วยมันไม่ได้ เราต้องแยกภาระกันให้ออก อย่างวันนี้หลวงพี่แสงให้เอาปัจจัยไปเข้าบัญชีจากที่มีคนร่วมบุญมากับจากตู้บริจาคที่บ้านอนุสาวรีย์ ท่านบอกเดี๋ยวไปด้วยกัน ยายบอกยังไม่ไปเพราะรอคุณดรจะโอนเงินมาให้หลวงพี่เป็นค่าใช้จ่ายส่วนองค์ และรอไปเบิกเงินมาให้ค่าช่างงวดสอง ไปส่งพัสดุอีก แต่ไปส่งแค่สองซองไม่ได้ เปลืองค่าน้ำมัน และเสียเวลาที่เราจะมาวางงานเราเอง หลวงพี่ก็บอกทำนองว่า ยายผีป่าเริ่มงก ยายผีป่าบอกไม่ได้งก แต่เพราะมันเปลืองเงิน เงินนี้คือเงินส่วนที่จะดูแลครอบครัว มันออกไปมากแล้ว กลัวผัวด่าว่าทำบุญแบบไม่ห่วงว่าลูกเต้าจะมีกินไหม เราไม่ปฏิเสธ แต่เราเลือกทำทุกอย่างพร้อมๆกันอย่างลงตัว เงินที่หลวงพี่ให้มาก็ไม่หายไปไหนใช่ไหม รอสามสี่วันคงไม่ทำให้เงินนั้นละลาย ยกเว้นมีคนมาโขมย

วันนี้คุณประภาสโอนออนไลน์มาให้ลูกสาวยายผีป่ากินขนม กับให้ยายผีป่าใช้ส่วนตัว 500 บาท ยายผีป่ายังไม่ได้ไปเบิกนะคะ รอไปพร้อมกันหลายๆเรื่อง ขอบพรคุณมากค่ะ นี่ล่ะที่หลวงพี่ท่านว่า อย่าบ่นว่าไม่มีเงินใช้สิ ไอ้เรื่องค่าส่งก็มีคนส่งเงินมาช่วยไม่ใช่เหรอ จริงค่ะมีญาติธรรมจากทางเวปเห็นใจยายผีป่าส่งปัจจัยมาช่วยเรื่อยๆ แต่มันไม่สามารถประคองได้ตลอดไปนี่คะ พัสดุ 300 กว่าซอง ค่าซอง ค่าส่ง ค่าเน็ต ค่าน้ำมันรถ เข้าอำเภอเกือบทุกวัน แต่ยายผีป่าไม่ท้อ แม้จะต้องจำนองบ้าน หรือขายวัวเพื่อประคองส่วนนี้ไป ยอมด้วยความเต็มใจค่ะ

แฟนยายผีป่าเขาก็พาเพื่อนๆไปทำงานเป็นการชำระหนี้สงฆ์บ่อยๆ แต่เหลือค่าตัดต้นไม้ หลวงพี่ยกไม่เก่าให้ 4-5 ท่อนไปทำเสาตั้งร้าน อันนี้แฟนยายผีป่าต้องไปจ้างคนมาตัดไม้ชำระหนี้สงฆ์ เขาไม่เข้าใจ เขาบอกที่เราใช้เงินส่วนตัวเข้าๆออกๆ วัด ไปนั่นไปนี่เรื่องงานบุญ มันไม่เรียกชำระหนี้สงฆ์หรืองัย ยายเลยบอก อย่าบ่นเลย เรามีกำลังทำได้เพียงไหนทำแค่นั้น เขาก็บอกว่า ก็เราไม่มีกำลังแล้ว จะทนทำต่อไป ลูกเต้ามันจะลำบาก ยายเลยบอก เอาเถอะ เราลำบากไม่นานหรอก เดี๋ยวบันไดเสร็จ ฉันก็จะมีเวลาทำอย่างอื่นแล้ว ขอเวลาหน่อยนะ เอาเป็นว่า จะเอามอร์ไซด์ไปวัดแล้วให้แฟนเอารถไปบรรทุกของมาสร้างร้าน แต่ตอนนี้เงินยังไม่เข้ามา (เงินส่วนตัวของยายผีป่า เราเลยนั่งมองเด็กๆทะเลาะกัย แย่งขนมกันไปก่อน)

การทำอะไร มันไม่ง่ายเสมอไป ถ้าเรามุ่งนิพพาน มันมีหลายๆอย่างมาทดสอบกำลังใจของเรา พอมันกระทบมากๆ แล้วเราหดหู่ ตรงนี้ล่ะ แทนที่จะได้นิพพาน มันจะผล๋อยลงนรกไปได้นะจ๊ะ

เอาเป็นว่ายามใดที่มีอะไรมากระทบ เราต้องใช้สติ ปัญญาแก้ปัญหาให้ดี

เอาชนะมันให้ได้ ให้เวลากับทุกๆการยั้งคิด

บางคราที่เราคิดว่าเราพร้อม เรารอบคอบ แต่สิ่งที่จะมาเกี่ยวข้องภายหน้ามันมีหลากหลาย ทำอย่างไรที่จะประคองกรรมนั้นๆให้ดำเนินอย่างไม่เขวไปทางที่พลาดพลั้ง

เออ...จะลงคาถาที่จะใช้ในการชนะคดีความ ขอลองโพสส่วนที่บ่นๆนี้ก่อนเน้อ อิอิ...

 

สวัสดีจ้า <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
<o> </o>
ยายผีป่าออนไลน์ไว้ตลอดวันไม่ล็อคเอ้านะจ๊ะ แต่เพราะระบบของฮัทส์นี่ยังไม่สมบูรณ์ คลื่นยังไม่เต็มร้อย เวปอืดมาก ยายผีป่าอยากตอบ อยากพูดคุยให้ทุกๆห้องเหมือนเก่นค่ะ แต่เครื่องคอมไม่อำนวยนะคะ มีหลายท่านทั้งโทหายาย ทั้งที่คุ้นเคยและที่อ่านแต่ไม่ได้เป็นสมาชิกค่ะ ยายขอตอบพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ หน้าบอรืดแทนข้อความส่วนตัวนะคะ เผื่อมันอาจช่วยผู้อื่นที่ต้องการคำตอบเดียวกันได้จ๊ะ<o></o>
<o> </o>
ตอบน้องชมพูก่อน สาวน้อยผู้ใฝ่ดี บารมีแจ่ม ยายผีป่าขอแสดงความยินดีที่สาวน้อยของยายได้งานแล้ว เป็นสาวขายบ้านที่อเมริกาเชียวนะคะ เอาใจช่วยจ๊ะ เราต้องมั่นใจในน้ำใสใจจริง และความรู้ที่เราเรียนมา เอามารยาทที่ดี และความเก่ง ความสามารถของเรามาผนวกกันนะน้องนะ ยายผีป่าเชื่อว่าน้องชมพูทำได้ แม้ว่าขั้นแรกจะเตาะแตะหน่อย อย่าเกร็งว่าเราจะด้อยที่เป็นเด็กใหม่ เรานำเสนออย่างมีหลักการและไม่ประหม่า แน่นอนว่าอนาคตก้าวหน้าแน่นอนค่ะ<o></o>
<o> </o>
ที่นี้น้องกังวลเรื่องที่ต้องย้ายที่พักไปเมืองอื่น ขอบารมีท่านย่าสิจ๊ะคนดี ตั้งจิตขอให้ท่านเบิกทางให้ แม่พระธรณีและเจ้าที่เจ้าทางเจ้าบ้านเจ้าเรือน ให้ท่านเปิดให้หมด <o></o>
<o> </o>
อันที่จริงดวงน้องชมพูไม่นิ่งอยู่กับที่นี่คะ แต่กาลเดินทางไกลครอบครัวครานี้ น้องชมพูต้องปรับตัวหน่อย และต้องออกงานพรีเซนต์ตัวเราบ่อยๆ ไม่ต้องจำกัดแค่ในวงงาน ไปโบสถ์กับพวกฝรั่งได้ยิ่งดี เพื่อเชื่อสัมพัน ชวนฝรั่งมารู้จักความเป็นไทย ที่ล่ะนิดๆ แล้วเราจะมีเพื่อนที่สนับสนุนเรา เชื่อมั่นในตัวเรา <o></o>
<o> </o>
ไม่อยากให้ย้ายเมืองนะคะ แต่จำต้องย้ายเพราะว่าจะได้มีประสบการณ์ เอาเป็นว่าทดลองงานไปก่อนนะจ๊ะ ถูๆไถๆไปก่อน อีกสองปีจะดีขึ้นจ๊ะ <o></o>
<o> </o>
อย่าท้อแท้นะจ๊ะคนดี ดูแลตัวเองให้ดีด้วยนะจ๊ะ <o></o>
<o> </o>
มีแขกเยือนที่โทมาจากออสเตรเลีย เป็นนักสู้ที่น่าเลื่อมใสท่านหนึ่งค่ะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ขอจงสู้ต่อไป เหนื่อยก็จงพักสงบใจสักพัก เอาสติตั้งมั่น หาหนทางที่จะมาแก้ไขอุปสรรคนั้นๆ ทีละปัญหา อย่างที่บอกตอนแรก ปัญหาไหนมาก่อน เอาปัญหานั้นมาแก้ แน่นอนว่าภาระทางการเงินนี่มันทำให้ทุกข์ถ้าเราต้องหามาชำระหนี้สินและเพื่อพยุงสถานการณ์ให้ดำเนินต่อไป การลงทุนต่างๆ เราทุกคนมีความตั้งหวังว่า จะเจริญทั้งนั้นค่ะ แต่เราต้องเข้าใจว่า มันมีการแข่งขัน เราต้องกระตุ้นตัวเราตลอดเวลา ต้องกล้าเสี่ยงที่จะลอง จะลุ้นเพิ่มเติมต่อยอดงาน จะย่ำกับที่รอวันสิ้นเนื้อประดาตัวไม่ได้ค่ะ ไม่ว่ากรรมเก่าจะส่งผลให้เราเกิดอุปสรรค แต่กำลังใจ และจิตที่ใฝ่ดี มีธรรมมะนำทาง มันช่วยให้เรามีเทวดาปกปักษ์รักษานะคะ เวลาลำบากเข้าตาจนจริงๆ กรรมดีที่เราตั้งมั่นจะหนุนนำให้มีทางออกค่ะ เวลาที่เราลุ้นกับการสิ้นทุกข์ (หาทางนิพพาน) มันมีอะไรมาทดสอบกำลังใจเราเยอะค่ะ ไม่ว่าจะทางด้านดารเงิน การงาน แม้กระทั่งคนรอบขาง คือจะทำให้เรามองเห็นทุกข์ ของการเกิด แก่ เจ็บ ตาย การเวียนว่ายตายเกิด ภาระของความเป็นสัตว์สังคม ที่ต้องใส่ใจต่อคนที่ผูกพันด้วย ค่อยๆหาทางออกนะคะ <o></o>
<o> </o>
อันดับแรก พูดคุยทำความเข้าใจกับคนในครอบครัว ถึงปัญหาที่เรากำลังรับผิดชอบด้วยกัน อย่าเก็บเอามารับผิดชอบเพียงลำพังค่ะ ครอบครัวคือกำลังใจที่ดีที่สุด คนที่รักเราต้องเป็นกำลังใจและเข้าใจเราทุกด้าน คนที่รักเราจริงๆก็คือลูกๆค่ะ แฟนนี่พอเราจน เราลำบาก เราจะเห็นธาตุแท้ของเขา คุณท่านนี้ดีมากค่ะ ที่คู่บารมีเข้าใจ และร่วมต่อสู้ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตา เอาปัญหามาคุยว่าทำอย่างไร จับมือประคองกันแก้ปัญหานะคะ แล้วมาดูว่าคนในทีมงานเรามีคนไหนที่ต้องแก้ไขข้อบกพร่อง แก้ได้ไหม ถ้าแก้ไม่ได้เพราะอะไร หากเรามีคนมาแทน เราเอาคนใหม่มาแทน อย่าให้คนที่ไม่ทำงานอย่างจริงจังมาถ่วงเรา เพราะเรามีภาระหนักนะ เขาออกไปหางานใหม่ได้ถ้าเราล้มละลาย ถ้าเขาเชื่อและปรับตัวเพื่อให้งานดีขึ้น เราก็จ้างเขาต่อ ทีนี้มาดูเรื่องการบริการของเรา เราต้องปรับให้เข้ากับความเป็นสากลแต่คงไว้ซึ่งวิถีไทยค่ะ ฝรั่งเขาอยากสัมผัสความเป็นไทยที่เขาไม่มี รอยยิ้มและการต้อนรับที่อบอุ่นคือเสน่ห์ของเรานะคะ ลูกค้าต้องถูกต้องเสมอ เอาล่ะทีนี้มาดูเรื่องการจัดผังร้าน การตกแต่ง การมีระบบของบริการ แล้วมาถึงการบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ การขอบารมี การแก้ไขจุดมืดที่ทำให้กิจการมันซบเซาแม้เราจะทำทุกอย่างแล้ว<o></o>
<o> </o>
การออกโปรโมทร้านนี่สำคัญ เราต้องกล้าเปิดตัว และเมื่อเปิดตัวแล้วต้องดีจริง ยายผีป่าจะขอเวลาตรวจสอบอีกหน่อยค่ะ รอนะคะ <o></o>
<o> </o>
ยายผีป่าไม่เคยบอกใครว่ายายผีป่านี่เป็นคนดีเต็มร้อย ยายผีป่ายังมีอีกหลายข้อบกพร่องนะคะ นิสัยที่แย่ๆของยายผีป่าเมื่อก่อนนี่เอาเป็นว่าน่ารังเกียจพอดูค่ะ ไม่ได้ขาวใสมาแต่แรกนะคะ ตอนเป็นวัยรุ่นนี่ชอบลุยค่ะ อาจเป็นเพราะตอนเป็นเด็กชอบเล่นกับเด็กผู้ชาย เด็กวัดแทบจะไม่มีสาวๆค่ะ เรื่องเพี้ยนๆนี่ทำมาหมดแล้วขอบอก เหล้าก็เคยดื่ม ประเภทผู้ชายไม่กล้าท้าดวลนะคะ คือตอนนั้นสงสัยว่าทำไมพ่อกับแม่ต้องติดเหล้าด้วย เลยทดลองดู แต่ไม่ติด เลยบอกแม่ว่านี่เราไม่ติดนะ เราหยุดได้ แม่หยุดเมาได้ไหม บุหรี่นี่ตอนทำร้านเขียนภาพ ช่างเขียนต้องอมควันหรือยังงัยไม่ทราบ พ่นควันมาที่เรารอบด้าน ยายผีป่าเลยกระแดะลองสูบบ้าง โห..ไม่ได้เอาลงคอนะ แต่มันก็ทำเอาปากเหม็น ปอดไม่ไหวเหมือนกัน เลยบอกไม่ไหว พวกเขาอัดมวนต่อมวนได้งัยเนี่ย เรื่องเที่ยวดึกๆนี่ ยายผีป่าหอบกันไปทั้งครอบครัวค่ะ แม่ของยายผีป่าชอบไปดูตลก ไม่เก็บตะวัน ไม่พากันกลับบ้าน โอ๊ย...มันทั้งอดหลับอดนอน เหม็นควันบุหรี่ คนมองเราไม่ดี หาว่าเป็นคนราตรี กินทองก็สิ้นเปลือง สุขภาพก็แย่ เวลาจะทำงานกลางวันก็สลึมสลือเสียงาน ยายผีป่าเลยบอก ไม่ไหวแล้ว ขืนใช้ชีวิตอย่างนี้ แย่แน่เลย โชคดีที่ชอบทำบุญ ตักบาตร เพื่อนๆ หรือหนุ่มที่มาจีบที่หวังเอาเราไปในทางฟุ่มเฟือย สนุกสนาน เราไม่เอาแล้ว โน่น ไปเที่ยววัด ไปคุยกับพระ กับชี ไปเลี้ยงเด็กกำพร้า มันมีความสุขทางใจมากเลย เพื่อนกินหายหน้าหายตาไปหมด แม้กระทั่งหนุ่มที่หวังจีบเราเพื่อล่อ เพื่อเป็นเพื่อนเที่ยว พอเราไม่ไหวตามเขา เขาก็ไปหาคนใหม่ที่เที่ยวกลางคืนกับเขาได้ หลับนอนกับเขาได้ ง่ายดาย ตอนนี้หนุ่มคนนั้นเป็นมะเร็งปอดนะเท่าที่ทราบจากเพื่อนที่เคยคบหากัน และผู้หญิงก็สลับมาเป็นเหยื่อเขา มันไม่ใช่ความสุขที่แท้จริงเลย

คำคมคืนนี้

ไม่มีใครเข้าใจและรองรับความต้องการของเรา ได้ดีเท่าที่เราเข้าใจและให้เขาหรอก เพราะยากนะที่จะหาคนที่มีมุมมองเดียวกันได้ จะอย่างไรเสีย เราต้องทำใจ และยอมรับมัน ถ้าหากยังต้องการความเป็นไปเช่นนี้อยู่

 

สวัสดีครับ
แวะมาบ่อยแต่ไม่ค่อยมีไรจะพูดกับเขาซ่ะที อาศัยอ่านหาความรู้ไปเรื่อย ก็ขอสวัสดีคุณยาย และทุกท่านน่ะครับ สวัสดีครับ

 

โหลๆ ..... ไม่ได้มาบอร์ดนานมากเลย T-T เพราะชีวิตช่วงนี้ยุ่งเหยิงไปหมด มีแต่ปัญหา รองานอยู่ด้วย ยายๆ เรื่องร่วมสร้างบันไดนาคราชนี่ร่วมได้เรื่อยๆ ใช่ไม๊ค่ะ

 

พี่บู๊บู๊ ซีดีรูปที่ตอนเดย์กลับไทยหายอ่า ...... ไรท์ให้หนูใหม่ได้ไม๊ค่ะ ????? รูปตัวเล็กในนั้นก็หายด้วยเลย T-T

 

สวัสดีครับ
แวะมาบ่อยแต่ไม่ค่อยมีไรจะพูดกับเขาซ่ะที อาศัยอ่านหาความรู้ไปเรื่อย ก็ขอสวัสดีคุณยาย และทุกท่านน่ะครับ สวัสดีครับ

ลอกข้อความ >> Jdin_buddhism

สารภาพว่าเข้ามาตามข่าวบ่อยๆ ค่ะ
แต่ยายคงเข้าใจนะว่าแป้งคุยไม่ค่อยเก่ง
แต่ฟังเก่งจ้า รับรอง นั่งฟังนิ่ง ๆ ได้ทั้งวัน

 

นี่ๆ ยัยเด...ไม่ยอมมาเสียที ต้องให้ใช้พี่ไปตาม ไปดึงมา เหนื่อยแทบแย่ นอนซมทั้งวันเพราะไปตามเจ้าเดนี่ล่ะ

ยังคุยกะน้องผึ้งเมื่อวานก่อนมั้ง เรื่องเราสามตัว อิอิ...น้องผึ้ง ยาย เด เคยสืบเชื้อเนื้อหน่ออารัยกันมาง่ะ มันถึงเข้าขากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ย ประเภทที่ว่า เจอกันสามคน ต้องเถียงกันว่าใครจะคุย ใครจะฟังใครง่ะ

น้องแป้งคนนิ่งๆ นั่งฟังอย่างเดียวก็เวียนหัวแระ เมื่อไรน้องแป้งจะมาเที่ยวน้ำตก น้ำพุร้อนอีกน่ะ หรือจะไปเที่ยวพัทยาอีก

เดจ๋า..เรื่องทำบุญไม่มีระงับ ตราบใดที่ยังไม่ตายจ้า รวยยังง่ะ เมื่อไรจะเรียกยายไปตำส้มตำขายที่แคนาดาจ๊ะ ยายตกงานนะ ตั้งแต่กลับมาควักไส้ควักพุงจนกิ๋วแระ

เด่วมองหาพ่อยก แม่ยกแถวนี้ก่อน

แหะๆ เจ้าตัวเล็กให้หวยอะไรบ้างเด มี 3 นะ แต่ยายว่า 3 กะ 8 นี่ทะแม่งๆ

น้องดร หนุ่มไทยไกลบ้านอีกคน คุยได้จ้า คุยกันเหอะ นี่ขนาดไม่ค่อยได้คุยนะเนี่ย คนตามอ่านมึนตึ๊บ

ซาหวัดดีจ้าทุกๆคน ทั้งที่รัก และอยากรัก หรือไม่คิดรักเพราะศรศีลไม่กินกัน ไม่ว่ากันจผ๗ คนที่ไม่เคยมาหายาย ส่วนมากสงสัยในตัวยายท้างน้านล่ะ ใช่ไหมจ๊ะพี่ลัคนาจ๋า

คุณคนึงนิจ และคุณรัตนาพร อยู่เมกา ซาบายดีบ๊อ...ขอให้รุ่งและรวยๆๆๆ จ้า

สัญญาว่าถ้าเวปไม่อืด จะลงคาถาจ้า

เด...ช่วยหน่อย ขอให้เหมียวซ่าน กะพ่อปู่สุระ ท่านไปร้านอาหารไทยที่ออสเตรเลียหน่อย แล้วไปเบิกทางให้นะ เขากำลังประสบปัญหาเรื่องเงิน ช่วยเขาหน่อยนะเขาคนดี แล้วยายยังใช้เบอร์เก่านะเดนะ โทมาได้ อย่ามาเข้าฝัน มันตีผิดๆบ้าง เบลอๆบ้าง จำไม่ค่อยได้ โทมาหายายดีกว่าเนอะ

 

เมื่อเดือนก่อนๆยายผีป่าเคยลงการฝึกเดินธาตุตามแนวทางของหลวงปู่สุก ไก่เถื่อน พระดีจากกรุงศรีฯ ถึงยุคต้นรัตนโกสินทร์ ย้อนหลังไปหาอ่านสิจ๊ะ เป็นมโนมยิทธิค่ะ เมื่อเราบำเพ็ญจนนิ่งแล้ว เมื่อออกจาการบำเพ็ญให้เราตั้งจิตให้นิ่งพร้อมน้อมอิทธิ ฤทธิ อธิษฐานให้บังเกิดผล ตามประสงค์

หากไม่ประสงค์จะหาอิทธิ ฤทธิเพาะทางที่ขอบารมี ก็จงอุทิศส่วนกุศลด้วยใจที่เมตตาจริงๆ

สาธุ...ด้วยกุศลผลบุญใดๆ ที่ข้าฯได้บำเพ็ญมาทุกภพ ทุกชาติ ตราบกาลปัจจุบันนี้ ข้าฯขอตั้งจิตอุทิศกุศลบารมีแด่ พระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ อันมีสมเด็จองค์ปฐมเป็นที่ตั้ง ผู้มีฤทธิ์ มีเดช ทุกชั้นทุกภพทุกภูมิ ขอพระยายมราชและแม่นางธรณีทั้งห้าช่วยรับกุศลผลบุญจากข้าฯด้วยเทอญฯ และจงนำผลบุญนี้ไปแผ่แด่บิดามารดา ผู้มีพระคุณ ครูบาอาจารย์โดยทั่ว อีกทั้งสรรพสัตว์ทั้ง 3 ถพ รวมทั้งนรกอเวจี ผีเปรต เดรัจฉาน สัมพเวสีที่ล่องลอย ขอจงได้อานิสสงค์หลุดพ้นเห็นทางสว่างแห่งธรรมมะที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนไว้เทอญ อย่ามีเวรมีกรรมต่อกันและกันเลย จงเป็นสุข จงหลุดพ้นบ่วงทุกข์เถิด หากได้เกิด ได้เจอกัน คราใด ภพใด ขอจงเกื้อหนุน ส่งเสริม ต่อกันและกัน ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพานเทอญฯ

( อย่าลืมให้ตัวเองก่อนนะ โดยการน้อมจิตขอพลังบารมี ขอฤทธิ์ โชค วาสนา เพื่อให้ตนสำเร็จดังประสงค์ ด้วยการภาวนาเบิกฤกษ์ยามในจักรวาน ด้วยคาถาที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ใน คาถาเบิกฤกษ์ยาม และต่อด้วย พระพุทธชัยมงคลคาถา )

พระคาถาเบิกฤกษ์ในจักรวาน

ตั้งนะโม 3 จบ ทำจิตให้ผ่องแผ้ว

สาธุ...สุนักขัตตัง สุมังคะลัง

สุปปะภาตัง สุหุตถิตัง

สุขะโณ สุมุหุตโตวะ

สุยิฏฐัง พรัหมะจาริสุ

ปะทักขิณัง กายะกัมมัง

วาจากัมมัง ปะทักขิณัง

ปะทักขิณัง มะโนกัมมัง

ปะนิเต ปะทักขิณา

ปะทักขิณา นิกัตวานะ

ละภันตัทเถ ปะทักขิเณ

 

พระพุทธชัยมงคลคาถา

สาธุ...

ทุคคาหะทิฏฐิภุชะเคนะ

สุทัสสะหัตถุง พรัหมมัง

วิสุทธิชุติมิทธิพะกาภิธานัง ญาณาคะเทนะ

วิธินา ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เม ชะยะมัง คะลานิ

(แล้วเอามือโบกไปในอากาศ พร้อมอธิษฐานให้ได้มงคลเวลานั้นมีแต่ความเจริญ ยามดี ยามศรี ยามเดช แล้วเป่าเพี๊ยงที่ตัวเอง ขอให้ตนมีศรี มีสุข ทำกิจการใดๆ จงมีแต่ความรุ่งเรืองทั้งทางตรงและทางอ้อม อะไรที่ติดขัด ขอเทวดามาช่วยให้ลุล่วง ให้รุ่งเรือง

(ให้ไปอ่านที่ยายผีป่าเคยโพสไว้เรืองการขอโชคลาภจากทวดา ที่ห้องตามหาคุณยายที่รัก ลงเมื่อปลายปีก่อนเองน่ะ คงหาไม่ยาก )

 

อ้าวน้องแป้งภาพนี้มันฟ้องเน้อว่า ...ที่เราสวยกันทั้งสองคนเนี่ย เพราะกินผัก...แหะๆ ภาพนี้ถ้ายที่บ้านนักการเมืองรุ่นพี่ท่านหนึ่ง คณะแก๊งค์ตามยาย พากันไปเที่ยวพัทยางัยคะ มีน้องบูบู้ขับรถตู้ของคุณย่าน้องชมพู น้องชมพู น้องดบ๊ตน้อย น้องอักขระสัญจร น้องแป้ง ยายผีป่า พี่ทับทิมพี่เลี้ยงน้องชมพู (มีใครตกหล่นอีกป๊ะ) และสามสาวของยายผีป่า

เรากลับจากเที่ยววัดญาณฯ และบ้านอภิมหาเศรษฐี (บ้านสุขาวดี) หิวจนตาลาย เลยไปฝากท้องที่บ้านนักการเมืองที่คุ้นเคยกับครอบครัวยายผีป่ามานานง่ะ

ไปตอนอาหารใกล้หมดแระ

 

สวัสดีค่ะ ยายผีป่าสบายดีน่ะค่ะ

 

พี่ลัคนาอยู่ไหน โทไปทำไมไม่รับสาย หรือว่ากลัวยายผีป่าเบียดเบียน