วิธีการเลี้ยงมังกร

การเลี้ยงมังกร, สอนมังกร และควบคุมมังกร​

<O</O

ผู้บำเพ็ญบารมี เมื่อบำเพ็ญบารมีจนได้กายโพธิสัตว์บางกาย เช่น กายอวโลกิเตศวร ถึงจุดหนึ่งจะได้ “มังกร” เป็นสัตว์พาหนะคู่บารมี มังกรนี้มีกายเป็นทิพย์มองไม่เห็นด้วยตาเนื้อ แต่สามารถสังเกตได้ว่า “มังกร” ได้มาอยู่ช่วยเราบำเพ็ญบารมีแล้ว ดังนี้

<O</O

 

ข้อสังเกตุว่ามีมังกรในกายของเรา

๑) สัตว์สีดำที่ซุกซนเข้าบ้าน เช่น แมวสีดำ (ไม่จำเป็นต้องดำทั้งตัว) มีนิสัยซุกซน ดื้อ แล้วเราก็ต้องเลี้ยงไว้ นี่เป็นนิมิตหนึ่งที่แสดงว่าเราได้มังกรดำมาเลี้ยงไว้ บางท่านจะได้นิมิตเป็นฝัน เช่น ฝันเห็น หรือบางท่านได้ไปไหว้ไปสัมผัสรูปปั้นมังกร<O</O
๒) นิสัยของเราเปลี่ยนไป เช่น ดุขึ้น, โมโหรุนแรงขึ้น, ดื้อขึ้น, เอาแต่ใจตนเองมากขึ้น, ทำงานต้องการผลตอบแทนมากขึ้น ซึ่งวิสัยเหล่านี้ไม่เคยมี เพราะโพธิสัตว์ไม่มีจิตแบบนี้ จิตแบบนี้มีแต่ในเหล้ามังกรที่ติดความเป็นเจ้ามาในอดีต<O</O
๓) มีเรื่องกับคนอื่นมากขึ้น ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนปฏิบัติธรรมสงบดีแล้ว คิดว่าธรรมก้าวหน้าแล้ว ทำไมยังไปมีเรื่องทะเลาะกับคนอื่นได้ อันนี้ ผลจากมังกรอาศัยในร่างเราเพื่อปราบคู่อริให้เรา ปกติโพธิสัตว์จะเมตตาเกินไป เมื่อมังกรมาช่วย จะมีพฤติกรรมเปลี่ยนไปแบบนี้ได้ จนสงสัยตนเองว่า เราปฏิบัติธรรมเสื่อมถอยหรือไร<O</O
๔) ถูกทักว่ามีมังกรหรือได้รับการดูแลที่แปลกไป เช่น คนรอบข้างเกรงอกเกรงใจ เลิกตอแย เกรงกลัวเรา หรืออ่อนน้อมเอาอกเอาใจเรา ราวกับจะทำกับเจ้านาย อันนี้ผลจากมังกรทำให้จิตคนรอบข้างบางกลุ่มยอมสยบจำนนต่อมังกร<O</O
๕) อาการสองจิตสองใจ โดยเฉพาะใจหนึ่งที่ไม่นิยมความเป็นเจ้า แต่ใจหนึ่งมีอาการติดความเป็นเจ้า เช่น ต้องการความสะดวกสบาย ต้องการให้คนมาเอาอกเอาใจ ดื้อด้านไม่ยอมใครเป็นบางครั้ง ยื้อกันไปมาในจิตของตนเพราะมีสองจิต<O</O
๖) เดินทางไปไหนมาไหนสะดวก เช่น มีปัจจัย มีคนมารับ มีคนช่วยไปส่ง ง่ายดายกว่าเมื่อก่อน อันนี้เป็นหน้าที่ของสัตว์ทิพย์พาหนะของเรา ที่เขาจะดูแลเรื่องการเดินทางของเราให้ เปิดทางให้เราด้วยวิธีการต่างๆ ยิ่งเดินทาง เขายิ่งได้บารมี <O</O
๗) ดูด้วยตาทิพย์แล้วกำหนดจิตขอดูมังกร หรือสัตว์พาหนะ แล้วมังกรปรากฏให้เราเห็นว่าเขามาอยู่กับเราแล้ว (บางครั้งเขาไม่ได้อยู่ในกายสังขารเราตลอดก็มี)<O</O
<O</O

อาการเหล่านี้ เป็นนัยยะสำคัญบ่งชี้ว่า อาจมี “มังกร” บางตนมาอาศัยอยู่ในกายสังขารของเรา เพื่อเป็นสัตว์พาหนะช่วยเราในการบำเพ็ญบารมี จริงๆ แล้วคนที่บำเพ็ญบารมีปรารถนาพุทธภูมินั้น เมื่อบารมีถึงจุดหนึ่งย่อมได้รับ “สัตว์พาหนะคู่บารมี” ทั้งสิ้น ซึ่งจะมีอิทธิฤทธิ์และความสามารถแตกต่างกันออกไป ที่สำคัญเหนือกว่าสัตว์เหล่าอื่นๆ ที่หมอผีต่างๆ เลี้ยงไว้ทั้งสิ้น เช่น บ้างเลี้ยงผีพราย, เลี้ยงยักษ์, เลี้ยงกุมาร ฯลฯ เหล่านี้ล้วนอิทธิฤทธิ์ต่ำกว่ามังกรทั้งสิ้น อุปมา มังกรก็คือ “ฮ่องเต้” นั่นเอง นอกจากมังกรแล้ว ยังมีสัตว์ในโลกทิพย์อื่นๆ ที่มาเป็นพาหนะให้โพธิสัตว์อีก เช่น สิงห์ คนที่ได้สิงห์ขี่ มักเป็นคนมีปัญญามาก เป็นปัญญาวิมุติ มีกายมัญชูศรี ชอบอ่านหนังสือธรรมะ ชอบถกเถียง และมักมีวิสัยดุขึ้น อาการที่ดุขึ้น ชอบเถียง ชอบเอาชนะ หลังจากศึกษาธรรมมามากแล้วแท้ๆ ทำไมยังมีวิสัยแบบนี้ คำตอบก็คือ “สิงห์ทิพย์” มาอาศัยในกายเรา เพื่อเป็นสัตว์พาหนะ<O</O

 

บางท่านบำเพ็ญได้โพธิสัตว์แล้ว มีมังกรดำมาอยู่ในกายโดยไม่รู้ตัว
คุมมังกรดำไม่ได้ แล้วมังกรดำเกิดทำเรื่องขึ้นมาจนถูกจับออกไปก็มี


มังกรดำที่เคยจับได้ ได้จากบางท่านในเว็บนี้เอง...

 

มังกรมีกี่เหล่าวิสัยต่างกันอย่างไร

มังกรปกติ มีสี่เหล่า เช่น มังกรดำ, มังกรเขียว, มังกรแดง, มังกรน้ำเงิน สำหรับมังกรทองนั้น จัดเป็น “มังกรผ่าเหล่า” ซึ่งไม่ได้เกิดมาตามปกติ มีการเกิดที่แตกต่างออกไปจากมังกรเหล่าอื่น เช่น เกิดจากเต่ามังกร ที่ถูกถอดกระดองออก, เกิดจากมังกรดำที่ถูกอัดพลังคุณธรรมเข้าไป, เกิดจากการรวมกายของมังกรทองที่กระจัดกระจายเข้าด้วยกัน เป็นต้น ปกติแล้ว มังกรทองเกิดได้ยาก หากได้ยาก ครองได้ยาก เฉพาะผู้มีบารมีมากเท่านั้น จึงจะได้ครอบครอง กายอวโลกิเตศวรนั้น จะได้ “มังกรดำ” ไว้ครอบครอง แต่สำหรับกายยูไล มักได้ “มังกรทอง” มังกรทุกเหล่ามีวิสัยติดความเป็นเจ้า มังกรดำจะเป็นเจ้าที่เลวหน่อย ชอบก่อกรรม ส่วนมังกรทองมีวิสัยดีหน่อยเพราะมีคุณธรรม เป็นเจ้ามีคุณธรรม<O

 

การควบคุมมังกร

ผู้ที่ได้ครอบครองมังกร จะได้รับ “ระฆังทิพย์” มาด้วยเสมอเพื่อใช้ในการควบคุมมังกร ไม่ว่าเหล่าใดก็ตาม กรณีพระถังซัมจั๋ง จะควบคุมมังกรโดยใช้บทสวดมนต์กำราบ (วิธีเดียวกับที่จัดการซุนหงอคง) แต่สำหรับโพธิสัตว์โดยทั่วๆ ไปจะได้ “ระฆัง” สังเกตว่าเมื่อถึงวาระบุญจะได้รับมังกรแล้ว จะมีระฆัง หรือต้องทำอะไรเกี่ยวกับระฆัง หรือได้ระฆังใหม่มาครอบครองด้วย ไม่ว่าจะเป็นทางความจริงหรือความฝันก็ตาม วิธีการควบคุมมังกรก็คือ ให้ “อธิษฐานเอาระฆังทิพย์ไปไว้ในหูของมังกร” จากนั้น หากตัวเรามีพฤติกรรมแปลกๆ ไปคุมไม่ได้ หรือคุมได้ยาก ยื้อไปยื้อมากันเองในตัวเรามากๆ ก็ให้ใช้ระฆังทิพย์จัดการ เช่น การสั่นระฆังเล่น, การเคาะระฆังก็ดี จะช่วยให้มังกรที่อยู่ในกายเรายอมจำนนต่อเราได้ แล้วเราจะมีพฤติกรรมที่ราบเรียบเป็นเหมือนคนจิตเดียวมากขึ้น (การเคาะระฆังไม่ควรเคาะบ่อยเกินไป) ข้อสังเกตว่าเรามีอาการที่สมควรเคาะระฆัง มีดังต่อไปนี้<O</O
<O</O

๑) มีอาการยื้อกันไปยื้อกันมาในจิต บางทีอยากทำ บางทีขี้เกียจ ต้องมีอะไรมาให้ ต้องมีของมาล่อ ต้องเอาอกเอาใจตนเองถึงทำงาน ทั้งๆ ที่ไม่เคยมีวิสัยนี้มาก่อน<O</O
๒) มีอาการเอาแต่สบายไม่ยอมทำงาน เช่น อยู่กับที่เฉยๆ นานๆ ไม่ทำอะไร ให้คนมาเอาอกเอาใจทำโน่นทำนี่ให้ ขี้เกียจ ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนฝึกจิตมาดี ไม่เคยเป็นเลย<O</O
๓) มีอาการน้อยใจ ดื้อด้าน ต้องการให้คนมาดูแล ต้องการให้คนมาทำอะไรให้มากๆ บางครั้งบ่นบ่อยๆ เหมือนฮ่องเต้ ที่แม่ดูแลแล้วอ้อนสารพัดจะเอาสิ่งต่างๆ ตามใจ<O</O
๔) มีอาการดุดัน ไม่เกรงกลัวใคร ชอบสู้ ชอบสยบคนอื่นให้ยอมแพ้ เป็นดวงจิตของมังกรที่ทำหน้าที่ช่วยเราในการสยบคนรอบข้างเวลาปราบคนที่ดื้อด้านไม่ยอมฟัง<O</O
๕) มีแผนการแยบยล หรือคาดเดาแผนการร้ายที่แยบยลของคนอื่นได้ นี่เพราะมังกรอยู่ในวงศ์กษัตริย์มาก่อน อยู่ในวงล้อมของนักการเมืองเจ้าเล่ห์ มันจึงบอกเราได้<O</O
๖) วางแผนการณ์ร้าย ที่หวังเป็นใหญ่ หวังเป็นเจ้า เพื่อให้ได้เป็นหนึ่ง ครอบครองคนเดียว ไม่นิยมให้ใครมาสูงเท่ากับตน ไปอยู่กับใครในฐานะลูกน้องไม่ได้<O</O
๗) ตีสองหน้า บางครั้งแสร้งทำให้เราไม่รู้ว่ามังกรมีอยู่ หรือไม่รู้ว่ามังกรทำอะไรอยู่ แต่กลับมีอะไรแปลกๆ มาสู่ชีวิตเรา เช่น คนมาศรัทธาเรามากไป (มังกรแอบทำ)<O</O
๘) คนรอบข้างเกรงอกเกรงใจเราผิดปกติ ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนไม่เคยเลย กรณีนี้มังกรช่วยเรา แต่เราจะสั่นระฆังก็ต่อเมื่อรู้ว่ามังกรทำร้ายผู้คนรอบข้างเราเท่านั้น<O</O
๙) มีการตายผิดปกติของมนุษย์และสัตว์ต่างๆ อาจเป็นผลจากความหิวโหยของมังกรซึ่งมีมาก จำเป็นที่เราต้องกินให้มาก เพื่อให้มังกรในกายเราอิ่ม มันจะได้ไม่ไปกินกายทิพย์ของสัตว์เหล่าต่างๆ เช่น พระสังกัจจายน์ที่ต้องกินมากจนอ้วน<O</O
๑๐) เสื่อมจากความประพฤติที่ดีแต่เก่าก่อน ไม่ชอบให้ใครมาสั่ง มาบังคับ ไม่ชอบให้ใครออกระเบียบวินัยให้ตน ทำให้การปฏิบัติธรรมลดลง ถูกครูบาอาจารย์เตือน หรือทักได้ นั่นอาจเพราะเรายังคุมมังกรไม่ได้ มังกรใช้กายเราไปทำสิ่งไม่ดี <O</O
<O</O

การจะเคาะระฆังสั่งสอนมังกรหรือไม่อยู่ในดุลยพินิจของผู้มีมังกร เมื่อได้อธิษฐานเอาระฆังไปไว้ในหูของมังกรแล้ว จากนั้นหาระฆังมาสั่น จะพบว่าพฤติกรรมของตนเองดีขึ้น เข้ารูปเข้ารอยมากขึ้น อาการยื้อกันในจิตลดลง วิสัยไม่ดีของตนเองก็ลดลง ในประเทศทิเบต จะมีการสอนให้ใช้ระฆังและขันทิเบต เป็นเสียงกระตุ้นจิตให้จิตของเราไปในทางที่ดีงามได้ ซึ่งก็สามารถอธิบายได้ด้วยเรื่องราวที่กล่าวมาแล้วนี้เอง ดังนั้น จึงต้องควบคุมมังกรให้ดี เพราะมังกรก็ร้ายไม่น้อยกว่าสัตว์ในโลกทิพย์อื่นๆ ต้องคอยบอกคอยสั่ง และหากไม่ยอมเชื่อฟังกันต้องมีการลงโทษ บางครั้ง จิตข้างในของเรา กำลังจัดการปราบมังกรในกายของเราเองให้ยอมจำนน ทำให้มีอาการทางกายต่างๆ ได้เช่น การป่วยบ่อยๆ, การไอไม่หยุด, การจามไม่หยุด, เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว ฯลฯ อาการแปลกๆ เหล่านี้ เพราะจิตเรากำลังสยบมังกรให้อยู่ในคำสอนของเรา วิธีต่อสู้ในกายเราเอง ทำให้สุขภาพเราได้รับความกระทบกระทั่งได้ ให้ใช้วิธีสั่นกระดิ่งก็จะหายจากอาการดังกล่าวเอง

 

เรื่องเล่าของข้าพเจ้ากับมังกรในกาย ตอน "ประวัติกระดิ่งคุมมังกร"


มีหลายครั้งมังกรดื้อด้าน ดุร้าย น้อยใจ ขี้เกียจ แสดงออกมาในตัวข้าพเจ้าเอง
แรกๆ ก็สงสัยตนเองว่าทำไมสับสนตนเอง เหมือนมีหลายจิตหลายใจ ต่อมาก็
เริ่มแยกแยะจับได้ว่าจิตแต่ละดวงในกายนี้ไม่เหมือนกัน จิตดวงหนึ่งข้าพเจ้าเอง
จิตดวงหนึ่งก็แบ่งมาจากข้าพเจ้าตกเคราะห์กรรมเป็นมังกรทอง


เมื่อมังกรเริ่มทำสิ่งไม่ดี ข้าพเจ้าลองใช้วิธีของพระกษิติครรภ์ คือ บทสวดมนต์
ผลคือ ลดทอนกำลังและอิทธิฤทธิ์ของมังกรลง ทำให้มังกรกลัว และไม่กล้าทำงาน
และกลายเป็นเกียจคร้าน สุดท้าย ก็เอาแต่นอน, กิน ให้แม่เอาใจดูแลสารพัด ถือว่า
ใครอยากตกนรกขุมไหนก็ช่างมันเถอะ ฉันเป็นคนดีอุเบกขาแล้ว ไม่ช่วยแล้ว ดังนี้
วันหนึ่ง เลยเข้ากรรมฐานเปิดโลก ปล่อยจิตตามธรรมชาติ ให้เดินตามธรรมชาติเดิน
ตามกรรมไม่ฝืน จิตหลักก็ลดการควบคุมกายลง จิตมังกรจึงสำแดงฤทธิ์ทันที คือ มัน
ใช้วิชชาพลังดูดจักรวาล ชั่วครู่เดียวเท่านั้น ที่ข้าพเจ้าเปิดให้มัน รุ่งเช้ามาข้าพเจ้าก็มี
อาการเปลี่ยนไป คือ มีพละกำลังเรี่ยวแรงมากขึ้น เสียงมีพลัง หนักแน่น จนตนเอง
แปลกใจ สุดท้ายจึงตัดสินใจ "ใช้กระดิ่งคุมมังกร"


ไปหากระดิ่งมาเพื่อสั่นทุกครั้งที่มังกรขี้เกียจดื้อด้านหรือดุร้าย ก็ไปเจอร้ายขายของ
ถามหากระดิ่งจากเจ้าของร้านๆ บอกว่า "มีแต่กระดิ่งพ่อขุนฯ" ข้าพเจ้าก็งง คิดว่า
กระดิ่งอะไรไม่รู้ รู้แต่ว่ากระดิ่งก็พอ สุดท้ายเจ้าของร้านหยิบมาให้เป็นกระดิ่งที่ทำจำลอง
เขาเล่าว่าเวลาคนไปร้องทุกข์พ่อขุนฯ ก็ให้สั่นกระดิ่ง


จากนั้น จึงเดินทางไปอนุเสาวรีย์พ่อขุนรามฯ อธิษฐานเอากระดิ่งไว้ในหูมังกรทอง
แล้วสั่นกระดิ่งสามครั้ง ขอให้มังกรช่วยโปรดสรรพสัตว์อย่าขี้เกียจ อย่าดื้อ อย่าดุร้าย

 

เรื่องเล่าของอาจารย์ของข้าพเจ้ากับมังกรในกาย ตอน "ประวัติกระดิ่งคุมมังกร"


หลังจากอาจารย์ใช้พลังธรรมจักรดึงหัวมังกรออกมาจากอาจารย์อีกท่าน เพื่อชิงความ
เป็นหนึ่งกันได้ชนะแล้ว ก็ได้เดินทางไปเอามังกรส่วนหางที่ปากน้ำโพ เมื่อได้มาแล้ว
อาจารย์มีอาการแปลกๆ ไปนิดหน่อย มีพฤติกรรมแปลกไปเล็กน้อย ข้าพเจ้าเริ่มสังเกตุได้
ถึงความมาของมังกรทอง ก่อนจะไปเอามังกรทองตนนี้ เบื้องบนสั่งให้อาจารย์ไปเอาไม้
ตะไลเพลิงมาเคาะระฆังที่สถานธรรมด้วย


เป็นอันว่า ไม้ตะไลเพลิงและระฆังนั้น จึงเป็นที่มาของกระดิ่งคมมังกรที่อยู่ในกายของ
อาจารย์ ซึ่งไม้ตะไลเพลิงนั้นมี "สักกนาคราช" ดูแลอยู่ เป็นนาคที่มีฤทธิ์มาก ซึ่งจะได้
เล่าต่อไป (ปัจจุบัน กำลังหาอยู่ว่าไม้ตะไลเพลิงอยู่ที่ใดกันแน่ แต่เห็นในนิมิตบ้างแล้ว)

 

บำเพ็ญบารมีต่อไปเรื่อยๆ เมื่อบารมีถึงแล้ว เขาจะมาอยู่กับเรา
มังกรดำจะมาง่ายกว่า แต่มังกรทองมายาก และต้องใช้ความพยายาม
ด้วยมังกรทองมีกำเนิดพิสดารกว่า กว่าจะได้มาค่อนข้างยาก

 

ไม่มีตาทิพย์ดูไม่ได้

ที่ผมทราบนั้น ต้องถามศิษย์และอาจารย์ครับ
ไม่ได้เอามาด้วยการดูด้วยตาของตนเองเลย

 

อย่ารู้ว่า ในกายเรา มีพาหนะเป็นสัตว์ชนิดไหน ทำไงค่ะ

 

เท่าที่จิตสัมผัสคือ ไม่มีมังกรทองครับ

 

ยังไม่เห็นของจริง

อาจารย์เห็นในนิมิตค่อนข้างคดๆ เคี้ยวๆ หน่อย
แต่เป็นไม้ชิ้นเดียว ไม่มีต่อเป็นท่อนๆ

 

ดีครับ

ผมไม่เคยสัมผัสกิเลน การได้สนทนากับคุณก็ทำให้เรียนรู้สิ่งที่อยู่ในตัวคุณได้
ขอบคุณครับ เราจะได้ศึกษาพฤติกรรมแบบกิเลนด้วย ลองเล่ามาก็ได้ครับ

 

กรณีจิตหลายดวงในกายเดียว


จิตของคุณอาจไปถึงโพธิสัตว์แล้ว แต่บางครั้งดูมีพฤติกรรมแปลกบ้าง
มีทะเลาะถกเถียงบ้าง นั่นอาจเพราะผลจากดวงจิตกิเลนที่มาช่วยงานคุณอยู่
คุณต้องระลึกเสมอว่า "กิเลนไม่ใช่คุณ" แต่ "คุณคือโพธิสัตว์ขี่กิเลน"
ไม่เช่นนั้น เวลาตายละสังขาร จิตดวงสุดท้ายจะเป็นกิเลนครับ


นี่จึงไม่แปลกว่าเพื่อนๆ สมาชิกทำไมบ่นว่า คนในเว็บศึกษาธรรมมาก
แล้วทำไมยังถกเถียงกันมากน่าเบื่อ เป็นเพราะสัตว์เทวะเหล่านี้กำลังบำเพ็ญครับ

 

ของน๊าอ่ะ....เลี้ยงไว้บน กบาลมิใช้เง้อ.......^^~

 

ตอนแรกก็สงสัยคุณเหมือนกันว่าทำไมพฤติกรรมแปลกๆ
ดูมีธรรมะนะ แต่ทำไมดูยังมีถกเถียงดูรุนแรงบ้างเหมือนกัน


น่าจะเป็นผลจากดวงจิตดวงที่ไม่ใช่โพธิสัตว์กำลังบำเพ็ญครับ

 

ทั้งพิษสง มัน แล้วก็น๊า นั่นแล..........พอๆกันเลยวุ้ย
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก555+
><~

 

ถ้าท่านทำได้จริงก็ขอบอกนะ มังกรนครสวรรค์ไม่มีใครเอาไปได้เป็นของเจ้าแม่กวนอิม อย่าคิดลองของเดี๋ยวจะโดนดี พูดอะไรคิดบ้าง จะโม้อะไรก็เอาแต่พอทำเนาอย่าเอาของจริงมาเล่น

 

555+...อ๊ะ....อ่ะ เป่า...ยิ้ง....ฉุบ^^~

 

จ๊ากกกกกก เอาไฟมาเผากระดาษ....^^......งิงิ