ผีตายโหงอยากมีเมียมนุษย์

'

เรื่องที่จะนำมาพรรณนาดังต่อไปนี้ เป็นเรื่องของวิญญาณที่เข้ามาข้องเกี่ยวกับ หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ วัดสะแก ตำบลธนู อำเภออุทัย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา แม้เรื่องนี้จะมิใช่ประสบการณ์ขณะท่านเดินธุดงค์ แต่ก็เป็นเรื่องวิญญาณของบุคคลผู้หนึ่งซึ่งตายไปแล้ว ทว่ายังวนเวียนคาบเกี่ยวอยู่ระหว่างโลกมนุษย์ และโลกวิญญาณด้วยอำนาจแห่งโมหะ คือ ยังหลงอยู่ในกิเลสตัณหา ไม่รู้ว่าตัวเองได้ตายไปแล้ว

​

กล่าวคือ มีครอบครัวหนึ่งอยู่ที่อำเภอนครหลวง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ครอบครัวนี้อยู่กันมาด้วยความปกติสุข กระทั่งวันหนึ่งลูกสาวคนหนึ่งไปธุระนอกบ้าน พอกลับมาถึงบ้านก็ล้มฟุบลงไปเหมือนคนหมดสติกระทันหัน พ่อแม่ญาติพี่น้องพากันตระหนกตกใจ รีบเข้าไปปฐมพยาบาลเป็นโกลาหล


ครั้นลูกสาวฟื้นคืนสติ กลับมีลักษณะท่าทางผิดแปลกไปจากเดิมดุจคนละคน แววตาขุ่นขวางน่ากลัว เวลาเอ่ยปากพูดออกมา น้ำเสียงก็เปลี่ยนเป็นแหบห้าว ประหนึ่งเป็นเสียงผู้ชาย รวมทั้งถ้อยคำวาจาดุจเป็นผู้อื่นพูด มีการเรียกเอา อาหารสด อาหารคาว มากินอย่างมูมมาม คล้ายกับอดอยาก หิวโหยมาช้านาน


พ่อแม่เห็นลูกสาวมีกิริยาอาการผันแปรไปอย่างกะทันหัน อีกทั้งยังพูดกันไม่รู้ความดุจเสียสติ ก็รู้แน่ว่าคงมีวิญญาณร้ายมาเข้าสิง จึงออกไปตระเวนหาหมอผีผู้มีวิทยาอาคมขลังมาขับไล่วิญญาณที่เข้าสิงให้ออกไป เมื่อหมอผีมาถึงบ้านเริ่มทำพิธีไล่ผีด้วยกฤตยาคม ผีที่มาเข้าสิงลูกสาวก็รีบถอนถอยหนีออกไปง่าย ๆ ทำให้พ่อแม่ญาติพี่น้องโล่งอกโล่งใจ คิดว่าเหตุร้ายคงจะยุติลงเพียงเท่านี้


ที่ไหนได้อีกไม่กี่วันต่อมา วิญญาณร้าย หรือผีตนเดิมก็มาเข้าสิงลูกสาวอีก คราวนี้ถึงกับประกาศว่า มันคือวิญญาณของชายคนหนึ่ง ซึ่งถูกยิงตายบริเวณหลังวัดใกล้ ๆ บ้าน เมื่อลูกสาวเจ้าของบ้านรายนี้เดินผ่านไป มันก็เกิดความพอใจรักใคร่ ต้องการได้ไปเป็นเมีย และตั้งใจจะเอาไปเป็นเมียให้ได้


คราวนี้พ่อแม่ญาติพี่น้องของหญิงสาวก็ยิ่งตื่นตระหนกตกใจ เพราะถ้าผีตายโหงที่มาเข้าสิงถึงขั้นจะเอาลูกสาวตนไปเป็นเมียเช่นนี้ ก็เท่ากับวิญญาณร้ายมีเจตนาจะกระทำให้ถึงตายแน่ ๆ ผู้เป็นพ่อแม่พยายามพูดจาอ้อนวอนกับวิญญาณผีตายโหงที่สิงร่างลูกสาว ให้ละเว้นเจตนาซึ่งเป็นทุจริตคิดร้ายนี้เสีย แต่วิญญาณของผีตายโหงไม่สนใจใยดี ยังคงยืนกรานตามความประสงค์ของมันไม่เปลี่ยนแปลงพ่อแม่ของหญิงสาวก็ต้องเที่ยวตระเวณหาหมอผี ผู้มีไสยเวทอาคมขลังมาขับไล่วิญญาณร้ายให้ออกไปจากร่างของลูกสาวทั่วทุกทิศ แต่ไม่มีผู้ใดกระทำได้สำเร็จเด็ดขาดแม้แต่รายเดียว


หมอผีบางคนที่มีวิชาอาคมยังไม่แก่กล้า วิญญาณผีตายโหงยิ่งไม่ยำเกรงแม้แต่น้อย จะเสกคาถาสาดน้ำมนต์เข้าใส่อย่างไรมันก็วางเฉย จนฝ่ายหมอผีต้องยอมพ่ายแพ้ไปเอง ถ้าหมอผีคนใดมีพลังวิชาอาคมเข้มขลัง วิญญาณร้ายก็จะรีบถอนออกจากร่างหญิงสาว ที่มันปรารถนาจะได้เป็นเมียไปง่าย ๆ ทำทีคล้ายกับกลัวเกรงอำนาจเหลือหลาย แต่พอหายไปสักพัก มันก็จะย้อนกลับมาสิงใหม่ ที่น่าประหลาดก็คือ แม้หญิงสาวจะมีพระเครื่องรางของขลัง ด้ายสายสิญจน์ลงอาคม ติดตัวเต็มคอเต็มแขน เพื่อคุ้มครองป้องกันอย่างไร วิญญาณผีร้ายก็ยังมาเข้าสิงจนได้


น่าเวทนาหญิงสาวเคราะห์ร้ายรายนี้ ที่วิญญาณผีตายโหงจับจ้องหมายปองชนิดไม่ยอมเลิกรา ทำให้เธอแทบจะเสียสติด้วยความหวาดกลัว เพราะไม่รู้ว่ามันจะมาเข้าสิงอีกเมื่อไหร่ เวลาที่ถูกผีสิงหญิงสาวจะมีอาการเหมือนคนหมดสติ ไม่รู้สึกตัวว่าได้กระทำอะไรลงไปบ้าง ตราบกระทั่ววิญญาณผีตายโหงออกไปเมื่อใด เมื่อนั้นสติสัมปชัญญะจึงจะกลับคืนมาเป็นปกติเหมือนเดิม


เป็นเวลานานถึง ๓ ปีเต็ม ๆ ที่หญิงสาวถูกวิญญาณผีร้ายเข้าสิงไม่ขาดระยะ สภาพของเธอผู้นี้ไม่ผิดกับคนตกเป็นทาสของผีตายโหง ซึ่งจะมารังควานเป็นพัก ๆ ชนิดไม่มีทางหลบหนีไปไหน เพราะไม่ว่าจะแอบซ่อนอยู่ที่ใด วิญญาณร้ายก็จะติดตามไปเข้าสิงจนได้ กระทั่งหญิงสาวหวาดผวาไม่ไม่เป็นอันกินอันนอน ร่างกายผ่ายผอมทรุดลงอย่างน่าใจหาย และภาวะน่าพรั่นพรึงดังกล่าว ได้กดดันบีบคั้นครอบครัวนี้ให้เผชิญกับความทุกข์ทรมานใจอย่างสาหัส


ผู้เป็นพ่อโกรธแค้นวิญญาณผีตายโหง ที่ตามรังควานลูกสาวไม่ยอมเลิก ถึงกับระเบิดโทสะออกมา ขู่ว่าจะยิงผีร้ายให้แหลกกระจายคามือ แทนที่วิญญาณซึ่งมาเข้าสิงลูกสาวจะหวาดหวั่นพรั่นพรึง มันกลับเยาะเย้ยท้าทายให้ยิงได้เลย เพราะถ้ายิงมันก็เท่ากับยิงลูกสาวตัวเอง จะกล้าทำล่ะหรือ


การที่วิญญาณผีตายโหงมาเข้าสิงหญิงสาวอย่างต่อเนื่อง เป็นเวลายาวนานเช่นนี้ โดยไม่มีอำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใด ๆ มาขัดขวางมันได้ อาจจะเป็นเพราะวิบากที่เธอผู้นี้ กับวิญญาณของชายผู้ถูกยิงตายมีกรรมพัวพันต่อกัน และถึงวาระจะต้องชดใช้ จึงไม่สามารถสกัดกั้นหรือหยุดยั้งทุกกรณี และหากไม่ได้รับการช่วยเหลือให้ผ่อนคลายหลุดพ้นจากวิบากนี้ ก็เชื่อแน่ได้ว่าหญิงสาวคงต้องถึงแก่ชีวิตอย่างแน่นอน


หรือเหตุที่เกิดนี้ อาจเนื่องจากวิญญาณผีตายโหงเพราะถูกผู้อื่นยิงตาย สิ้นชีวิตเพราะกรรมมาตัดรอนก่อนถึงอายุขัย วิญญาณจึงกลายเป็นผีเร่ร่อนไม่รู้จะไปทางไหน ประกอบกับจิตยังหลงมัวเมาอยู่ในกามตัณหา มีความอยากในกิเลสราคะรุนแรง จนไม่อาจแยกผิดชอบชั่วดีได้ ไม่รู้ว่าตนกับหญิงสาวอยู่กันคนละภพภูมิ มีอัตภาพที่แตกต่างกัน ครั้นมีความปรารถนาในหญิงสาวที่ตนพึงพอใจ จึงกระทำทุกวิถีทางจะครอบครองเป็นของตน แม้กระทั่งพยายามเบียดเบียนจะเอาชีวิตหญิงสาวให้ได้ แต่วาสนากรรมดีของหญิงสาวผู้นี้ยังมีอยู่ วิญญาณผีตายโหงจึงทำลายล้างชีวิตเธอไม่ได้ และคล้ายดั่งเป็นวาระที่หญิงสาวจะหลุดพ้นจากเงื้อมเงาของวิญญาณร้าย ได้มีคนรู้จักกับพ่อของหญิงสาวมาบอกว่า ควรไปของความเมตตาจาก หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ วัดสะแก เถิด เพราะท่านเป็นพระเถระที่มีจิตตานุภาพสูงมาก อาจจะช่วยขจัดปัดเป่าความทุกข์ทรมาน ที่ยำยีบีฑาลูกสาวจากวิญญาณร้ายได้ ผู้เป็นพ่อจึงตกลงใจเดินทางไปวัดสะแกทันที



วันที่ผู้เป็นพ่อหญิงสาวซึ่งถูกวิญญาณผีตายโหงเข้าสิงไปถึงวัดสะแก หลวงปู่ดู่กำลังพูดคุยอยู่กับศิษย์คนหนึ่งของท่าน พ่อหญิงสาวผู้เคราะห์ร้ายจึงเข้าไปกราบนมัสการท่าน หลวงปู่ก็ทักทายปราศรัยถามไปว่าอยู่ที่ไหน มีเรื่องอะไรถึงได้มาที่นี่ ชายผู้แบกทุกข์เรื่องของลูกสาวก็เล่าเนื้อความถวาย ที่มีวิญญาณผีตายโหงตามรังควานลูกสาวให้ท่านฟังโดยละเอียด ลงท้ายด้วยการขอความเมตตาจากท่านช่วยกรุณาเปลื้องทุกข์ให้ด้วยเถิด

หลวงปู่ดู่นั่งรับฟังเงียบ ๆ เมื่อทราบจุดประสงค์ของผู้เป็นพ่อหญิงสาวที่ถูกผีสิง ท่านก็หันไปบอกลูกศิษย์ซึ่งนั่งอยู่ใกล้ ๆ ว่า

 

“ขึ้นชื่อว่าความชั่วแล้ว ไม่ทำเสียเลยดีกว่า”
“ขึ้นชื่อว่าความชั่วแล้ว ไม่ทำเสียเลยดีกว่า”
“ขึ้นชื่อว่าความชั่วแล้ว ไม่ทำเสียเลยดีกว่า”

ขอโมทนาที่นำพุทธพจน์มาเผยแพร่ จะจำไว้ไม่ให้พลาด

 

โมทนาสาธุด้วยคนนะคะ อ่านแล้วได้ความรู้ขึ้นมาอีกเยอะเลยค่ะ

 

อ่านแล้วสบายใจจังครับ

 

อนุโมทนา สาธุครับ

 

ขออนุโมทนาครับ .สาธุ

 

พระอาจารย์ธรรมโชติ

พระอาจารย์ธรรมโชตินั้น เคยอยู่ที่วัดเขาขึ้น อ.เดิมบางนางบวช จ.สุพรรณบุรี ย่าเคยเล่าให้ฟังวันวันเขาขึ้นนั้น มีถ้ำอยู่ถ้ำหนึ่งถ้ำนี้มีทางเดินมาถึงวัดนางบวชได้จริงเท็จอย่างไรนั้น ข้าพเจ้าไม่รู้เพราะฟังมาตอนเด็ก ๆ โตขึ้นก็ยังไม่เคยขึ้นไปเพราะมาอยู่กรุงเทพฯกันหมด และย่าบอกว่าสมัยก่อนมีเขาอยู่ใกล้ ๆ กัน ชื่อเขาอะไรจำไม่ได้แล้วและมีเมืองลับแลอยู่ วันเพราะจะได้ยินเสียงเพลงเสียงดนตรีดังลอยลมมา แต่สมัยนี้ไม่มีแล้ว ท่านใดพบจะรู้เล่าให้ฟังบ้างได้ไหมคะ

 

อนุโมทนา สาธุ

 

อืมๆ

ทำไมยมบาลไม่มารับตัวไปนรกนะ

 

=ชอบมากๆครับ...

 

Anumodana sadhu krab

 

... โมทนาค่ะ...

 

สาธุ สาธุ

 

สาธุ

 

น่ากลัวจริงๆ....เคยเจอเหตุการณ์คล้ายๆนี้เหมือน....หลายปีก่อนประมาณสิบปีก่อน...เดินทางไปวัดแห่งหนึ่งที่อำเภอไพสารี นครสวรรค์ วัดอยู่กลางป่า..งต้องไร่พริกเข้าไปลึกทีเดียวไปกับคุณพ่อและคุณแม่และผู้ใหญ่หลายคน....พอกลับมาบ้านรู้สึกเหมือนมีใครตามมา..รู้สึกจริงๆ..งพอเข้านอนรู้สึกเลยว่าเหมือนมีใครมายืนตรงหน้าต่างด้านหัวนอน..บ้านชั้นเดียวนะค่ะ..ความรู้สึกบอกตัวเองว่าเป็นผู้ชายตัวใหญ่ดำๆนุ่งผ้าเตี่ยวแต่ไม่แน่ใจว่าสีอะไร...สวดมนต์ก็แล้ว..นอนพลิกไปพลิกมาก็ยังรู้สึกอย่างเดิมอยู่..งสักพักเริ่มจะหลับรู้สึกว่ามีคนมานั่งข้างตัวเราด้านใกล้ศรีษะรู้สึกเลยนะค่ะว่าที่นอนยุบยวบลงไปเลย...เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่เราหันหลังแล้วจะพยายามหลับให้ได้....ผลสุดท้ายไม่ไหวต้องย้ายไปนอนกับน้องชายอีกห้องหนึ่ง..จึงหลับได้..แล้วก็เป็นอย่างนั้นหลายวัน...จนไปวัดใกล้บ้านกับพ่อแม่ไปกราบหลวงอาที่เคารพนับถือ...ไม่ได้เล่าให้ใครมาก่อนพอวันนั้น พ่อจุดธูปสิบหกดอกกราบขอพรจากสมเด็จโต...เท่านั้นดิฉันสั่นแบบควบคุมไม่ได้..ร้องไห้แบบห้ามไม่อยู่รู้ตัวตลอดนะคะ...แต่เราห้ามไม่ได้หลวงอาต้องพรมน้ำมนต์ให้.....สวดมนต์ให้.....สักครู่ทุเลาท่านบอกว่ามีคนมายืนอยู่ข้างนอกตอนนี้ไปแล้ว.....เลยเล่าให้ท่านฟัง.....ตั้งแต่นั้นมาเขาก็ไม่เคยมาอีกเลย.....ก็อยากจะบอกสาวๆทั้งหลายว่ามั่นสวดมนต์ไหว้พระไว้ตลอดและขอพรให้ท่านคุ้มครองจากภัยทั้งที่มองเห็นและที่มองไม่เห็น....ดิฉันโชคดีที่ตนเองสวดมนต์ไหว้พระเกือบตลอดเวลา....เขาจึงไม่สามารถเข้าใกล้ได้มากว่านี้...แต่ก็เล่นเอาดิฉันเสียศูนย์เหมือนกัน...ยอมรับว่าความกลัวเกิดขึ้นเลย

 

แล้วแต่กรรม ..

 

โมทนาสาธุครับ...
ขึ้นชื่อว่าความชั่ว ไม่ทำเสียเลยจะดีกว่า...

 

เขายังมีกรรมที่ต้องใช้อยู่ในภพที่คาบเกี่ยวระหว่างโลกนี้กับโลกวิญญาณครับแต่ตอนนี้เขาก็ไปดีแล้วเพราะ
หลวงปู่ได้...ช่วยวิญญาณดวงนั้นดังข้อความด้านล่างนี้ครับ

ขอโมทนาสาธุกับธรรมทานของ จขกท. ด้วยครับ สำหรับธรรมทานดีๆ

 

น่ากลัว
โอ........บาปกรรม